Zik, Zuk, Zek, Poem by Mario, Lucien, Rene Odekerken

Zik, Zuk, Zek,

Zik, zuk, zek,
de weg is kronkelig,
zonder begin, zonder einde,
stap voor stap.

Voeten raken de grond,
maar de grond beweegt,
een dans zonder patroon,
een lied zonder woorden.

Lichamen komen en gaan,
schaduwen glijden voorbij.
Zik, zuk, zek
de reis blijft altijd.

COMMENTS OF THE POEM
READ THIS POEM IN OTHER LANGUAGES
Close
Error Success