AI tools

orzecznik

From Wiktionary, the free dictionary

Polish

Polish Wikipedia has an article on:

orzecznik

Etymology

From orzekać +‎ -nik.

Pronunciation

IPA^(key): /ɔˈʐɛt͡ʂ.ɲik/
Audio: (file)
Rhymes: -ɛt͡ʂɲik
Syllabification: o‧rzecz‧nik

Noun

orzecznik m inan

(grammar) predicative (element of the predicate of a sentence which supplements the subject or object by means of the verb)

Declension

More information singular, plural ...

	singular	plural
nominative	orzecznik	orzeczniki
genitive	orzecznika	orzeczników
dative	orzecznikowi	orzecznikom
accusative	orzecznik	orzeczniki
instrumental	orzecznikiem	orzecznikami
locative	orzeczniku	orzecznikach
vocative	orzeczniku	orzeczniki

Close

Declension of orzecznik

Further reading

orzecznik in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
orzecznik in Polish dictionaries at PWN

Wikiwand - on

Seamless Wikipedia browsing. On steroids.