Saltar al conteníu

Monticola solitarius

De Wikipedia
Monticola solitarius
ñerbatu los pedreros
Estáu de caltenimientu
Esmolición menor (LC)
Esmolición menor (IUCN 3.1)[1]
Clasificación científica
Reinu: Animalia
Filu: Chordata
Clas: Aves
Orde: Passeriformes
Familia: Turdidae
Xéneru: Monticola
Especie: M. solitarius
Linnaeus, 1758
Distribución
Consultes
[editar datos en Wikidata]

Les especies d'aves con nome común en llingua asturiana márquense como NOA. En casu contrariu, conséñase'l nome científicu. El ñerbatu los pedreros[2] (Monticola solitarius) ye una especie d'ave paseriforme de la familia Turdidae que se carauteriza pol plumaxe azuláu de los machos adultos.

Descripción

[editar | editar la fonte]

Ye una ave d'unos 22 cm de llargor, daqué más grande que'l roqueru colloráu: Monticola saxatilis. El plumaxe ye pardu con llixos claros na fema, y el machu presenta un llamativu tonu azuláu, más escuru nes ales. El picu ye escuru.

Distribución y hábitat

[editar | editar la fonte]

Distribúise pel sur d'Europa y el noroeste d'África, y dende Asia Central hasta'l norte de China y de Malasia. Habita en roquedos, cantiles y ribayos d'orixe fluvial, pudiendo ocupar dacuando construcciones humanes. Los sos desplazamientos llindase a cambeos altitudinales pel hibiernu.[3]

Comportamientu

[editar | editar la fonte]
Monticola solitarius solitarius

Tien un cantar aflautau, que reproduz tanto paráu como en vuelu, más comúnmente na dómina de celu.[4] La so puesta ye de 3 a 5 güevos.[5] Aliméntase d'una gran variedá d'inseutos, amás de bagues y otros vexetales.

Amenaces y caltenimientu

[editar | editar la fonte]

Esta especie puede vese favorecida por dellos factores, como les quemes, les canteres y mines, qu'amenorguen la vexetación y aumenten la superficie de roca disponible pa construyir los sos niales. Sicasí, vese perxudicada por actividaes como la presión urbanística sobre les zones montascoses, la esguilada cerca de los sos niales, o la creación de banzaos, qu'anubren gargüelos y cañones predresos.[6]

Referencies

[editar | editar la fonte]
  1. BirdLife International (2009). «'Monticola solitarius'» (inglés). Llista Roxa d'especies amenazaes de la UICN 2010.3. Consultáu'l 18 d'ochobre de 2010.
  2. URL de la referencia: http://www.sabencia.net/nomenclator.php.
  3. Guía de les Aves de Castiella y Llión, de Joaquín Sanz Zuasti, Tomás Velasco y Carlos Sánchez, Páx. 273. ISBN:84-933730-2-8
  4. Aves d'España, d'Eduardo de Juana y Juan M. Varela, Páx. 166, ISBN:84-87334-88-1
  5. «Naturalicante: Monticola solitarius». Archiváu dende l'orixinal, el 2010-07-07.
  6. Informe sobre'l roqueru solitariu del Ministeriu de Mediu Ambiente y Agricultura d'España

Enllaces esternos

[editar | editar la fonte]