Senqe Motomaro
| Senqe Motomaro | |
|---|---|
| yap. 千家元麿 | |
| Doğum tarixi | 8 iyun 1888 |
| Doğum yeri | |
| Vəfat tarixi | 14 mart 1948 (59 yaşında) |
| Vəfat yeri | |
| Təhsili |
|
| Fəaliyyəti | şair |
| Əsərlərinin dili | yapon dili |
Senqe Motomaro (千家 元麿?, 8 iyun 1888, Tokio[d] – 14 mart 1948, Tokio) – Yaponiya şairi.
Həyatı
Senqe Motomaro 1888-ci ildə Yaponiyanın Tokio şəhərində Senqe Takatominin oğlu kimi doğulmuşdur.[1] Keyo Universitetində təhsil almış, Koroku Satonun şagirdi olaraq hayku öyrənmişdir.[1]
Yaradıcılığı
Senqenin poeziyası humanistik və optimistik tonuna görə tanınır, eləcə də, Şirakaba məktəbinin fəlsəfəsini əks etdirir.[2] O, gənc yaşlarından etibarən bu məktəbə qoşulmuş və ölümünə qədər məktəbə sadiq qalmışdır.[2] Senqə bəzi illərdə aylıq 30–40 şeir yazırdı.[2] O, şeirlərini "sənətsiz" adlandırsa da, emosionallıqdan uzaqlaşaraq gündəlik hadisələri təsvir etməyə çalışırdı.[2]
Əsas kitablarından biri olan "Cibun va mita" (azərb. "Mən gördüm", 1918) əsərinin açılış şeiri olan "Kuruma no oto" (azərb. "Maşınların səsi" ən məşhur şeirlərindən biri hesab olunur.[2] "Mukaşi no ie" (azərb. "Keçmişin evi", 1929) adlı avtobioqrafik əsərində isə aristokratik tərbiyəsini təsvir etməyə çalışmışdır.[2] "Taiyoju" jurnalının redaktoru olmuşdur.[1]
İstinadlar
Ədəbiyyat
- The Japan Biographical Encyclopedia & Who's Who (ingiliscə) (II). Tokio: Rengo Press. 1961. səh. 1365. İstifadə tarixi: 5 yanvar 2023.
- Kodansha Encyclopedia of Japan (ingiliscə). VII cild (Sake–Temm). Tokio: Kodansha. 1983. səh. 66. ISBN 0-87011-627-4. İstifadə tarixi: 5 yanvar 2023.
