Аляксандар Рагоза: розьніца паміж вэрсіямі

	Аляксандар Рагоза
	8 чэрвеня 1858 — 29 чэрвеня 1919 (61 год)
Месца нараджэньня	Віцебск, Расейская імпэрыя;
Месца сьмерці	Кіеў, УССР;
Прыналежнасьць	Расейская імпэрыя, Украінская дзяржава (1918)
Род войскаў	артылерыя (да 1883 году), пяхота
Гады службы	1877—1918
Званьне	генэрал ад інфантэрыі (1914)
Частка	3-я грэнадэрская артылерыйская брыгада (1877—1878)
Камандаваў	25-ы армейскі корпус (1914—1915), 4-я армія (1915—1917), 2-я армія (1916, адначасна), Румынскі фронт (1917)
Бітвы/войны	Расейска-турэцкая вайна (1877-1878), Нарачанская апэрацыя і Скробава-Гарадзішчанская апэрацыя (1916)

Інтэрактыўны прагляд гісторыі

← Папярэдняя зьмена

Зьмест выдалены Змесціва дададзена

ВізуальнаВікіразьметка

Лінейны

Цяперашняя вэрсія на 11:02, 15 жніўня 2023

Вікіпэдыя мае артыкулы пра іншых асобаў з прозьвішчам Рагоза.

Алякса́ндар Фра́нцавіч Раго́за (1858, Віцебск, цяпер Беларусь — 1919, Адэса, цяпер Украіна) — расейскі генэрал ад інфантэрыі.

Біяграфія

Нарадзіўся ў сям’і двараніна Віцебскай губэрні Франца Марцінавіча Рагозы, які быў вайскоўцам. Быў яго старэйшым сынам. У 1874 годзе скончыў Полацкую вайсковую гімназію^[1] і паступіў у Міхайлаўскую артылерыйскую вучэльню ў Санкт-Пецярбургу. Патрапіў у 3-ю гвардзейскую грэнадэрскую артылерыйскую брыгаду. Удзельнічаў у расейска-турэцкай вайне 1877—1878 гадоў. За ўдзел у бітвах атрымаў ордэны сьвятой Ганны 4-й ступені, сьвятога Станіслава 3-й і 2-й ступеняў з мячамі і сьвятой Ганны 3-й ступені зь мячамі і бантам. У 1883 скончыў Мікалаеўскую акадэмію Генэральнага штабу. З 22 лістапада 1883 — старэйшы ад’ютант штабу 5-й пяхотнай дывізіі, з 11 студзеня 1888 — памагаты старэйшага ад’ютанту штабу Прыамурскай вайсковай акругі, з 1 ліпеня 1888 — старэйшы ад’ютант вайсковай канцылярыі пры вайсковым губэрнатарстве Прыморскай вобласьці. З 28 студзеня 1891 — начальнік страявога аддзелу штабу Керчанскай крэпасьці.

З 4 верасьня 1896 — начальнік штабу 32-й, з 10 сакавіка 1898 — 5-й пяхотных дывізіяў. З 27 красавіка 1900 — камандзір 18-га пяхотнага Валагодзкага палка, з 2 сакавіка 1904 — 1-й брыгады 27-й пяхотнай дывізіі. З 22 кастрычніка 1904 начальнік штабу 3-го армейскага корпусу, з 16 чэрвеня 1906 камэндант Усьць-Дзьвінскай крэпасьці.

З 17 сакавіка 1909 — начальнік 19-й пяхотнай дывізіі, у якой служыў калі распачалася Першая сусьветная вайна. З 27 верасьня 1914 — камандзір XXV Армейскага Корпусу. З 30 жніўня 1915 — камандуючы 4-й арміяй.

У сакавіку 1916 году адначасна ўзначальваў 2-ю армію, якая 5-15 (18-28) сакавіка правяла Нарачанскую апэрацыю^[1]. Адзін з камандуючых пад час няўдалай Скробава-Гарадзішчанскай апэрацыі 1916 году. 21 лістапада 1917 году адхілены ад камандаваньня арміі.

Ва ўрадзе Ўкраінскай Дзяржавы Скорападзкага, з 30 красавіка да 13 сьнежня 1918 займаў пасаду вайсковага міністра. Пасьля паразы гетмана і захопу ўлады войскам Пятлюры, зьехаў у Адэсу. Зьбіраўся перабрацца на Кубань ці эміграваць, але ня здолеў гэта зрабіць. Пасьля захопу гораду бальшавікамі — арыштаваны. Пасьля адмовы далучыцца да Чырвонай арміі — расстраляны.

Крыніцы

^ ^а ^б Вячаслаў Бандарэнка. Дзіўны выбар // Зьвязда : газэта. — 29 кастрычніка 2013. — № 204 (27569). — С. 4. — ISSN 1990-763x.

Вонкавыя спасылкі

Біяграфія Рагозы

[а-1] а ^б Вячаслаў Бандарэнка. Дзіўны выбар // Зьвязда : газэта. — 29 кастрычніка 2013. — № 204 (27569). — С. 4. — ISSN 1990-763x.

[1]

@@ Радок 2: / Радок 2: @@
 |поўнае імя        = Аляксандар Рагоза
 |арыгінальнае імя  =
-|пэрыяд жыцьця     = {{Нарадзіўся|08|06|1858}} — {{Памёр|29|06|1919}}
-|месца нараджэньня = [[Віцебск]], [[Расейская імпэрыя]]
-|месца сьмерці     = [[Адэса]], [[Украінская ССР]]
 |партрэт           = [[Файл:Ragoza, Alexander Frantsevich 1918.jpg|200пкс]]
 |подпіс            =
@@ Радок 19: / Радок 16: @@
 |у адстаўцы        =
 }}
+{{Цёзкі}}
-'''Алякса́ндар Фра́нцавіч Раго́за''' (1858, Віцебск, цяпер Беларусь — 1919, Адэса, цяпер Украіна) — расейскі генэрал ад інфантэрыі.
+'''Алякса́ндар Фра́нцавіч Раго́за''' (1858, Віцебск, цяпер Беларусь — 1919, Адэса, цяпер Украіна) — расейскі генэрал ад інфантэрыі.
 == Біяграфія ==
-Нарадзіўся ў сям'і [[Дваранства|двараніна]] Віцебскай губэрні Франца Марцінавіча Рагозы, які быў вайскоўцам. Быў яго старэйшым сынам. У 1874 годзе скончыў [[Полацкі кадэцкі корпус|Полацкую вайсковую гімназію]]<ref name="а">{{Артыкул|аўтар=Вячаслаў Бандарэнка.|загаловак=Дзіўны выбар|спасылка=http://zviazda.by/be/news/20131029/1383037010-dziuny-vybar|выданьне=[[Зьвязда]]|тып=газэта|год=29 кастрычніка 2013|нумар=204 (27569)|старонкі=[http://zviazda.by/wp-content/uploads/2013/10/1383036890_4.pdf 4]|issn=1990-763x}}</ref> і паступіў у [[Міхайлаўская артылерыйская вучэльня|Міхайлаўскую артылерыйскую вучэльню]] ў Санкт-Пецярбургу. Патрапіў у 3-ю гвардзейскую грэнадэрскую артылерыйскую брыгаду. Удзельнічаў у [[Расейска-турэцкая вайна 1877—1887 гадоў|расейска-турэцкай вайне 1877—1878 гадоў]]. За ўдзел у бітвах атрымаў ордэны сьвятой Ганны 4-й ступені, сьвятога Станіслава 3-й і 2-й ступеняў з мячамі і сьвятой Ганны 3-й ступені зь мячамі і бантам. У 1883 скончыў Мікалаеўскую акадэмію Генэральнага штабу. З 22 лістапада 1883 — старэйшы ад’ютант штабу 5-й пяхотнай дывізіі, з 11 студзеня 1888 — памагаты старэйшага ад’ютанту штабу Прыамурскай вайсковай акругі, з 1 ліпеня 1888 — старэйшы ад’ютант вайсковай канцылярыі пры вайсковым губэрнатарстве [[Прыморская вобласьць|Прыморскай вобласьці]]. З [[28 студзеня]] [[1891]] — начальнік страявога аддзелу штабу [[Керч]]анскай крэпасьці.
+Нарадзіўся ў сям’і [[Дваранства|двараніна]] Віцебскай губэрні Франца Марцінавіча Рагозы, які быў вайскоўцам. Быў яго старэйшым сынам. У 1874 годзе скончыў [[Полацкі кадэцкі корпус|Полацкую вайсковую гімназію]]<ref name="а">{{Артыкул|аўтар=Вячаслаў Бандарэнка.|загаловак=Дзіўны выбар|спасылка=http://zviazda.by/be/news/20131029/1383037010-dziuny-vybar|выданьне=[[Зьвязда]]|тып=газэта|год=29 кастрычніка 2013|нумар=204 (27569)|старонкі=[http://zviazda.by/wp-content/uploads/2013/10/1383036890_4.pdf 4]|issn=1990-763x}}</ref> і паступіў у [[Міхайлаўская артылерыйская вучэльня|Міхайлаўскую артылерыйскую вучэльню]] ў Санкт-Пецярбургу. Патрапіў у 3-ю гвардзейскую грэнадэрскую артылерыйскую брыгаду. Удзельнічаў у [[Расейска-турэцкая вайна 1877—1887 гадоў|расейска-турэцкай вайне 1877—1878 гадоў]]. За ўдзел у бітвах атрымаў ордэны сьвятой Ганны 4-й ступені, сьвятога Станіслава 3-й і 2-й ступеняў з мячамі і сьвятой Ганны 3-й ступені зь мячамі і бантам. У 1883 скончыў Мікалаеўскую акадэмію Генэральнага штабу. З 22 лістапада 1883 — старэйшы ад’ютант штабу 5-й пяхотнай дывізіі, з 11 студзеня 1888 — памагаты старэйшага ад’ютанту штабу Прыамурскай вайсковай акругі, з 1 ліпеня 1888 — старэйшы ад’ютант вайсковай канцылярыі пры вайсковым губэрнатарстве [[Прыморская вобласьць|Прыморскай вобласьці]]. З [[28 студзеня]] [[1891]] — начальнік страявога аддзелу штабу [[Керч]]анскай крэпасьці.
-З [[4 верасьня]] [[1896]] — начальнік штабу 32-й, з [[10 сакавіка]] [[1898]] — 5-й пяхотных дывізіяў. З [[27 красавіка]] [[1900]] — камандзір 18-га пяхотнага Валагодзкага палка, з [[2 сакавіка]] [[1904]] — 1-й брыгады 27-й пяхотнай дывізіі. З 22 кастрычніка 1904 начальнік штабу 3-го армейскага корпусу, з [[16 чэрвеня]] [[1906]] камэндант Усьць-Дзьвінскай крэпасьці.
+З 4 верасьня 1896 — начальнік штабу 32-й, з 10 сакавіка 1898 — 5-й пяхотных дывізіяў. З 27 красавіка 1900 — камандзір 18-га пяхотнага Валагодзкага палка, з 2 сакавіка 1904 — 1-й брыгады 27-й пяхотнай дывізіі. З 22 кастрычніка 1904 начальнік штабу 3-го армейскага корпусу, з 16 чэрвеня 1906 камэндант Усьць-Дзьвінскай крэпасьці.
-З 17 сакавіка 1909 — начальнік 19-й пяхотнай дывізіі, у якой служыў калі распачалася [[Першая сусьветная вайна]]. З 27 верасьня 1914 — камандзір XXV Армейскага Корпусу. З 30 жніўня 1915 — камандуючы 4-й арміяй.
+З 17 сакавіка 1909 — начальнік 19-й пяхотнай дывізіі, у якой служыў калі распачалася [[Першая сусьветная вайна]]. З 27 верасьня 1914 — камандзір XXV Армейскага Корпусу. З 30 жніўня 1915 — камандуючы 4-й арміяй.
-У сакавіку 1916 году адначасна ўзначальваў 2-ю армію, якая 5-15 (18-28) сакавіка правяла [[Нарачанская апэрацыя|Нарачанскую апэрацыю]]<ref name="а"/>. Адзін з камандуючых пад час няўдалай [[Скробава-Гарадзішчанская апэрацыя|Скробава-Гарадзішчанскай апэрацыі]] 1916 году. [[21 лістапада]] [[1917]] году адхілены ад камандаваньня арміі.
+У сакавіку 1916 году адначасна ўзначальваў 2-ю армію, якая 5-15 (18-28) сакавіка правяла [[Нарачанская апэрацыя|Нарачанскую апэрацыю]]<ref name="а"/>. Адзін з камандуючых пад час няўдалай [[Скробава-Гарадзішчанская апэрацыя|Скробава-Гарадзішчанскай апэрацыі]] 1916 году. 21 лістапада 1917 году адхілены ад камандаваньня арміі.
 Ва ўрадзе Ўкраінскай Дзяржавы [[Павал Скорападзкі|Скорападзкага]], з [[30 красавіка]] да [[13 сьнежня]] [[1918]] займаў пасаду вайсковага міністра. Пасьля паразы гетмана і захопу ўлады войскам [[Сымон Пятлюра|Пятлюры]], зьехаў у [[Адэса|Адэсу]]. Зьбіраўся перабрацца на [[Кубань]] ці эміграваць, але ня здолеў гэта зрабіць. Пасьля захопу гораду [[бальшавік]]амі — арыштаваны. Пасьля адмовы далучыцца да [[Чырвоная Армія|Чырвонай арміі]] — расстраляны.
@@ Радок 39: / Радок 37: @@
 {{САРТЫРОЎКА_ПА_ЗМОЎЧВАНЬНІ:Рагоза, Аляксандр}}
-[[Катэгорыя:Нарадзіліся ў Віцебску]]
 [[Катэгорыя:Удзельнікі расейска-турэцкай вайны 1877—1878 гадоў]]
 [[Катэгорыя:Удзельнікі Першай сусьветнай вайны]]
@@ Радок 45: / Радок 42: @@
 [[Катэгорыя:Рэпрэсаваныя ў Савецкай Расеі]]
 [[Катэгорыя:Расстраляныя]]
-[[Катэгорыя:Памерлі ў Адэсе]]