Вук Бранкавіч
| Вук Бранкавіч | |
 | |
| Асабістыя зьвесткі | |
| Нарадзіўся |
1345[1],
|
| Памёр |
14 лістапада 1397,
|
| Пахаваны | |
| Нашчадкі | Grgur Vuković Branković[d], Джурадж Бранкавіч[d][2] і Lazar Vuković[d] |
| Дынастыя | Бранкавічы[d] |
| Сужэнец | Мара Лазаравіч Бранкавіч[d] |
| Бацька | Бранка Младанавіч[d] |
| Маці | NN[d][3] |
Вук Бра́нкавіч (па-сэрбску: Вук Бранковић; каля 1345 — 6 лістапада 1397) — родапачынальнік сэрбскай дынастыі Бранкавічаў. Сын сэвастакратара Бранка Младэнавіча, які валодаў Охрыдам і быў набліжаным да цара Ураша V. Вук Бранкавіч каля 1370 году стаў валадаром вобласьці Косава з гарадамі Прышціна, Вучытрн і Зьвечан. У 1377 годзе пад ягоную ўладу патрапіла Скоп’е, а ў 1378 — Прызрэн.
Вук быў зяцем князя Лазара й ўдзельнічаў у бітве на Косавым полі 1389. Пасьля паразы быў вымушаны перадаць асманам Скоп’е ў 1392 годзе й выплочваць даніну. Каля 1396 году султан Баязід I выгнаў Вука зь ягоных ўладаньняў, і ён памёр у выгнаньні 6 кастрычніка 1397 году. Каля 1371 году Вук ажаніўся з Марэ (†1426), старэйшай дачкой князя Лазара і княгіні Міліцы. У іх было тры сыны: Грыгур, Георгі (дэспат у 1427—1456 гадох) і Лазар.
Крыніцы
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]- ^ а б в Vuk Branković // MAK (пол.)
- ^ Lundy D. R. Vuk Brankovic // The Peerage (анг.)
- ^ Pas L. v. Genealogics (анг.) — 2003.
Літаратура
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]- Љубомир Ковачевић. Годишњица, 10 (1888).
Вонкавыя спасылкі
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]| Гэта — накід артыкула пра Сярэднявечча. Вы можаце дапамагчы Вікіпэдыі, пашырыўшы яго. |