Пабокавічы (Бабруйскі раён)
| Пабокавічы | |
| трансьліт. Pabokavičy | |
| Першыя згадкі: | 1586 |
| Краіна: | Беларусь |
| Вобласьць: | Магілёўская |
| Раён: | Бабруйскі |
| Сельсавет: | Гарбацэвіцкі |
| Насельніцтва: | 91 чал. (2010) |
| Часавы пас: | UTC+3 |
| Тэлефонны код: | +375 225 |
| Паштовы індэкс: | 213842 |
| СААТА: | 7208820096 |
| Нумарны знак: | 6 |
| Геаграфічныя каардынаты: | 53°7′55″ пн. ш. 29°0′36″ у. д. / 53.13194° пн. ш. 29.01° у. д.Каардынаты: 53°7′55″ пн. ш. 29°0′36″ у. д. / 53.13194° пн. ш. 29.01° у. д. |
Пабокавічы на мапе Беларусі ±   Пабокавічы | |
Пабо́кавічы[1] — вёска ў Гарбацэвіцкім сельсавеце Бабруйскага раёну. Знаходзіцца за 11 км на захад ад Бабруйску, 6 км ад чыгуначнае станцыі Мірадзіна на лініі Бабруйск — Слуцак, 121 км ад Магілёва.
Назоў
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]Назоў, верагодна, ад прозьвішча Пабаковіч і вытворных ад яго словаў; магчыма, і назоў-арыентыр: паселішча ў баку ад чаго-небудзь (дарогі, поля й г. д.).
Гісторыя
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]Вядомыя паводле дакумэнтаў ад 1586 як сяло ў Бабруйскім старостве Рэчыцкага павету Вялікага княства Літоўскага, уласнасьць дзяржавы. Ад 1615 уладаньне каталіцкае плябаніі. Паводле гаспадарчых актаў 1639 — сяло. У 1782 годзе — 38 двароў. Ад 1793 у складзе Расейскае імпэрыі, ад 1795 у Бабруйскім павеце. У 1838 годзе — 77 рэвіскіх душаў, у 1847 — сяло ў складзе маёнтку Дварэц, уласнасьць Вітгенштэйнаў. Паводле перапісу 1897 — вёска Гарбацэвіцкае воласьці Бабруйскага павету, 53 гаспадаркі, 336 жыхароў, хлебазапасная крама, піўны шапік, царква. У 1907 — вёска, 70 двароў, 528 жыхароў, дзейнічала царкоўнапрыходзкая школа. У 1915 годзе вёска разгорнутая на хутары. У 1917 годзе — 94 гаспадаркі, 654 жыхары.
Паводле перапісу 1926 — вёска, 143 двары, 707 жыхароў, паравы млын. У 1931 створаны калгас імя А. А. Андрэева. У Вялікую Айчынную вайну ў вёсцы дзейнічалі савецкія падпольшчыкі, у баёх каля вёскі загінула 8 савецкіх жаўнераў, якія пахаваныя ў брацкай магіле на могілках. 31 вясковец загінуў на фронце. Паводле перапісу 1959 — 576 жыхароў, у 1970 — 465. У 1986 — 138 гаспадарак, 296 жыхароў, у складзе саўгасу «Бабруйскі».
Насельніцтва
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]- XX стагодзьдзе: 1997 год — 92 двары, 155 жыхароў; 1999 год — 126 жыхароў
- XXI стагодзьдзе: 2007 год — 85 жыхароў, 51 двор; 2010 год — 91 жыхар
Сучаснасьць
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]Пляніроўка вёскі квартальная зь пераважна драўлянай забудовай сядзібнага тыпу. Дзьве галоўныя паралельныя вуліцы арыентаваныя з паўднёвага захаду на наўночны ўсход. У вёсцы знаходзіцца фэрма буйнога рагатага быдла, клюб, бібліятэка, крама. На мясцовых могілках брацкая магіла савецкіх жаўнераў, якія загінулі ў Вялікую Айчынную вайну; у 1976 на магіле ўсталяваны помнік-абэліск з мэмарыяльным надпісам.
За 1,5 км на ўсход ад вёскі знаходзіцца аднайменнае радовішча гліны (пэрспэктыўныя запасы 317 м³), якое распрацоўваецца Бабруйскім камбінатам будаўнічых матэрыялаў.
Нарадзіліся
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]- У 1903 — Платон Галавач, беларускі пісьменьнік, які прысьвяціў вёсцы апавяданьне «Кнак» (1927)
Крыніцы
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]- ^ Назвы населеных пунктаў Рэспублікі Беларусь: Магілёўская вобласць: нарматыўны даведнік / І. Гапоненка і інш.; пад рэд. В. Лемцюговай. — Менск: Тэхналогія, 2007. — 406 с. ISBN 978-985-458-159-0. (djvu). С. 78
Літаратура
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]- Пабокавічы // Памяць. Бабруйскі раён : Гісторыка-дакументальныя хронікі гарадоў і раёнаў Беларусі / Гал. рэд. Г. П. Пашкоў. — Мн., 1998. — С. 585
- Пабокавічы // Гарады і вёскі Беларусі: Энцыклапедыя. Т.5. кн.1. Магілёўская вобласць / Гал. рэд. Г. П. Пашкоў. — Мн., 2008. — С. 195.