Леў Самуілавіч Клейн: Розніца паміж версіямі
[дагледжаная версія] | [дагледжаная версія] |
вікіфікацыя, арфаграфія |
Няма тлумачэння праўкі |
||
(Не паказана 3 прамежкавыя версіі 2 удзельнікаў) | |||
Радок 26: | Радок 26: | ||
}} |
}} |
||
{{Цёзкі2|Клейн}} |
{{Цёзкі2|Клейн}} |
||
'''Леў Самуілавіч Клейн''' ({{ДН|1|7|1927}}, |
'''Леў Самуілавіч Клейн''' ({{ДН|1|7|1927}}, {{МН|Віцебск||}} — {{ДС|7|11|2019}}, {{МС|Санкт-Пецярбург||}}) — савецкі і расійскі вучоны, археолаг, культур-антраполаг, філолаг, гісторык навукі. [[Прафесар]], доктар гістарычных навук. Адзін з заснавальнікаў [[Еўрапейскі ўніверсітэт у Санкт-Пецярбургу|Еўрапейскага універсітэта ў Санкт-Пецярбургу]]. |
||
== Біяграфія == |
== Біяграфія == |
||
Радок 33: | Радок 33: | ||
У студэнцкія гады Леў Клейн выступіў з аспрэчаннем ўсёмагутнага ў той час «новага вучэння аб мове» акадэміка Мара, падчас навучання ў аспірантуры — супраць антынарманізма, якія панавалі ў поглядах савецкіх археолагаў ў пытаннях паходжання [[Кіеўская Русь|Кіеўскай Русі]]. Два дзесяцігоддзі выкладаў на кафедры археалогіі Ленінградскага ўніверсітэта. У 1981 годзе [[КДБ]] распачаў крымінальную справу супраць навукоўца, і ён быў асуджаны. |
У студэнцкія гады Леў Клейн выступіў з аспрэчаннем ўсёмагутнага ў той час «новага вучэння аб мове» акадэміка Мара, падчас навучання ў аспірантуры — супраць антынарманізма, якія панавалі ў поглядах савецкіх археолагаў ў пытаннях паходжання [[Кіеўская Русь|Кіеўскай Русі]]. Два дзесяцігоддзі выкладаў на кафедры археалогіі Ленінградскага ўніверсітэта. У 1981 годзе [[КДБ]] распачаў крымінальную справу супраць навукоўца, і ён быў асуджаны. |
||
Пасля вызвалення ў 1982 годзе Клейн быў пазбаўлены навуковай ступені і звання, яго доўга не прымалі на працу і не давалі выкладаць. Толькі ў гады перабудовы ён пачаў выкладаць за мяжой, а пасля распаду Саюза стаў прафесарам СПБГУ і да 1997 года выкладаў у Еўрапейскім універсітэце. Пасля выхаду на пенсію ў 70-гадовым узросце Клейн працягнуў |
Пасля вызвалення ў 1982 годзе Клейн быў пазбаўлены навуковай ступені і звання, яго доўга не прымалі на працу і не давалі выкладаць. Толькі ў гады перабудовы ён пачаў выкладаць за мяжой, а пасля распаду Саюза стаў прафесарам СПБГУ і да 1997 года выкладаў у Еўрапейскім універсітэце. Пасля выхаду на пенсію ў 70-гадовым узросце Клейн працягнуў актыўную пісьменніцкую працу, публікуючы як навуковыя, так і публіцыстычныя артыкулы, выкладаў у замежных універсітэтах. |
||
{{зноскі}} |
{{зноскі}} |
||
{{Бібліяінфармацыя}} |
{{Бібліяінфармацыя}} |
||
{{DEFAULTSORT:Клейн}} |
{{DEFAULTSORT:Клейн}} |
||
[[Катэгорыя: |
[[Катэгорыя:Вучоныя СССР]] |
||
[[Катэгорыя: |
[[Катэгорыя:Вучоныя Расіі]] |
||
[[Катэгорыя:Даследчыкі славянскага паганства]] |
[[Катэгорыя:Даследчыкі славянскага паганства]] |
Актуальная версія на 01:32, 16 лютага 2024
Леў Самуілавіч Клейн | |
---|---|
руск.: Лев Самуилович Клейн | |
Дата нараджэння | 1 ліпеня 1927 |
Месца нараджэння | |
Дата смерці | 7 лістапада 2019[1] (92 гады) |
Месца смерці | |
Грамадзянства | |
Маці | Ася Майсееўна Клейн[d] |
Род дзейнасці | антраполаг, археолаг, даследчык дагістарычнай эпохі, гісторык, cultural anthropologist, філолаг |
Навуковая сфера | археалогія[2], культурная антрапалогія[2], філалогія[2], гісторыя навукі і тэхнікі[2] і archaeological theory[d] |
Месца працы | |
Навуковая ступень | доктар гістарычных навук |
Навуковае званне | прафесар |
Альма-матар | |
Навуковы кіраўнік | Уладзімір Якаўлевіч Проп і Mikhail Artamonov[d] |
Вядомыя вучні | Vadim S. Bočkarev[d], Aleksey Kovalyov[d], Aleksandr Kozintsev[d], Gleb Lebedev[d], Yevgeny Nosov[d], Mark Shchukin[d] і Q24025527? |
Сайт | klejn.archaeology.ru |
Цытаты ў Вікіцытатніку | |
Медыяфайлы на Вікісховішчы |
Леў Самуілавіч Клейн (1 ліпеня 1927, Віцебск — 7 лістапада 2019, Санкт-Пецярбург) — савецкі і расійскі вучоны, археолаг, культур-антраполаг, філолаг, гісторык навукі. Прафесар, доктар гістарычных навук. Адзін з заснавальнікаў Еўрапейскага універсітэта ў Санкт-Пецярбургу.
Біяграфія
[правіць | правіць зыходнік]Нарадзіўся ў сям’і ўрачоў. Родны брат беларускага гісторыка Барыса Клейна.
У студэнцкія гады Леў Клейн выступіў з аспрэчаннем ўсёмагутнага ў той час «новага вучэння аб мове» акадэміка Мара, падчас навучання ў аспірантуры — супраць антынарманізма, якія панавалі ў поглядах савецкіх археолагаў ў пытаннях паходжання Кіеўскай Русі. Два дзесяцігоддзі выкладаў на кафедры археалогіі Ленінградскага ўніверсітэта. У 1981 годзе КДБ распачаў крымінальную справу супраць навукоўца, і ён быў асуджаны.
Пасля вызвалення ў 1982 годзе Клейн быў пазбаўлены навуковай ступені і звання, яго доўга не прымалі на працу і не давалі выкладаць. Толькі ў гады перабудовы ён пачаў выкладаць за мяжой, а пасля распаду Саюза стаў прафесарам СПБГУ і да 1997 года выкладаў у Еўрапейскім універсітэце. Пасля выхаду на пенсію ў 70-гадовым узросце Клейн працягнуў актыўную пісьменніцкую працу, публікуючы як навуковыя, так і публіцыстычныя артыкулы, выкладаў у замежных універсітэтах.
Зноскі
- Нарадзіліся 1 ліпеня
- Нарадзіліся ў 1927 годзе
- Нарадзіліся ў Віцебску
- Памерлі 7 лістапада
- Памерлі ў 2019 годзе
- Памерлі ў Санкт-Пецярбургу
- Выкладчыкі СПбДУ
- Дактары гістарычных навук
- Выпускнікі гістарычнага факультэта Санкт-Пецярбургскага дзяржаўнага ўніверсітэта
- Выпускнікі СПбДУ
- Асобы
- Вучоныя паводле алфавіта
- Вучоныя СССР
- Вучоныя Расіі
- Даследчыкі славянскага паганства