Перайсці да зместу

Рыгор Васілевіч Булацкі: Розніца паміж версіямі

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
[недагледжаная версія][дагледжаная версія]
Змесціва выдалена Змесціва дададзена
др вікіфікацыя
др →‎Літаратура: clean up, выдалена: ‎ з дапамогай AWB
 
(Не паказана 27 прамежкавых версій 16 удзельнікаў)
Радок 1: Радок 1:
{{Навуковец}}
'''Рыгор Васілевіч БУЛАЦКІ''' ({{ДН|5|5|1921}}, в. Мачулкі, [[Бабруйскі раён]] Магілёўскай вобл. — {{ДС|||1995}}) — беларускі гісторык, журналіст.
{{цёзкі2|Булацкі}}
'''Рыгор Васілевіч Булацкі''' ({{ДН|5|5|1921}}, [[Мачулкі|в. Мачулкі]], {{МН|Бабруйскі раён|у Бабруйскім раёне|}} Магілёўскай вобласці — {{ДС|8|2|1999}}, [[Мінск]]) — беларускі [[гісторык]], [[журналіст]]<ref name="БС">{{кніга
|аўтар =
|частка = Булацкий Григорий Васильевич
|загаловак = Биографический справочник
|арыгінал =
|спасылка =
|адказны =
|выданне =
|месца = Мн.
|выдавецтва = «Белорусская советская энциклопедия» имени Петруся Бровки
|год = 1982
|том = 5
|старонкі = 89
|старонак = 737
|серыя =
|isbn =
|тыраж =
}}</ref>. [[Доктар гістарычных навук]] (1971), прафесар (1973).


== Біаграфія ==
У 1939 паступіў на [[Гістарычны факультэт БДУ|гістарычны факультэт]] [[БДУ]], але быў прызваны ў Чырвоную Армію. У жніўні 1941 г. скончыў Мелітопальскае авіяцыйнае вучылішча, накіраваны на Далёкім Усходзе. Разам з аднапалчанамі, В. Ульянавым і А. Пятровым, купіў самалёт на якім яны ўдзельнічалі ў баявых дзеяннях на тэрыторыі Украіны, Румыніі, Венгрыі, Чэхаславакіі, Югаславіі, Аўстрыі. У 1946 дэмабілізаваны па інваліднасці.
У 1939 паступіў на [[Гістарычны факультэт БДУ|гістарычны факультэт]] [[Беларускі дзяржаўны ўніверсітэт|БДУ]], але быў прызваны ў Чырвоную Армію. У жніўні 1941 г. скончыў Мелітопальскае авіяцыйнае вучылішча, накіраваны на Далёкім Усходзе. Разам з аднапалчанамі, В. Ульянавым і А. Пятровым, купіў самалёт на якім яны ўдзельнічалі ў баявых дзеяннях<ref name="БС"/> на тэрыторыі Украіны, Румыніі, Венгрыі, Чэхаславакіі, Югаславіі, Аўстрыі. У 1946 дэмабілізаваны па інваліднасці.


Скончыў БДУ (1951), вучыўся ў аспірантуры. Працаваў у шматтыражнай газеце БДУ, з 1954 — старшым выкладчыкам, намеснікам дэкана філфака і загадчыкам аддзялення журналістыкі, з 1961 — загадчык кафедры, адначасова з 1963 — дэкан філалагічнага факультэта, у 1967—1981 — дэкан факультэта журналістыкі. Доктар гістарычных навук (1971), прафесар (1972).
Скончыў БДУ (1951), вучыўся ў аспірантуры<ref name="БС"/>. Працаваў у шматтыражнай газеце БДУ, з 1954 — старшым выкладчыкам, намеснікам дэкана [[Філалагічны факультэт БДУ|філфака]] і загадчыкам аддзялення журналістыкі, з 1961 — загадчык кафедры, адначасова з 1963 — дэкан [[Філалагічны факультэт БДУ|філалагічнага факультэта]]<ref name="БС"/>, у 1967—1981 — дэкан [[Інстытут журналістыкі БДУ|факультэта журналістыкі]]<ref name="БС"/>.


== Навуковая дзейнасць ==
Кірункі навуковай дзейнасці: гісторыя беларускай журналістыкі, публіцыстычная дзейнасць некаторых беларускіх пісьменнікаў, рабселькораўскі рух на Беларусі і інш.
Кірункі навуковай дзейнасці: гісторыя беларускай журналістыкі, публіцыстычная дзейнасць некаторых беларускіх пісьменнікаў, рабселькораўскі рух на Беларусі і інш.


Аўтар больш за 200 навуковых прац, у т.л. больш за 20 манаграфій, падручнікаў і вучэбна-метадычных дапаможнікаў. Пад кіраўніцтвам Р. Булацкага абаронены звыш 40 кандыдацкіх, пры яго ўдзеле — 3 доктарскія дысертацыі.
Аўтар больш за 200 навуковых прац, у т. л. больш за 20 манаграфій, падручнікаў і вучэбна-метадычных дапаможнікаў. Пад кіраўніцтвам Р. Булацкага абаронены звыш 40 кандыдацкіх, пры яго ўдзеле — 3 доктарскія дысертацыі.


== Узнагароды ==
Узнагароджаны двума ордэнамі Чырвонай Зоркі, ордэнам Айчыннай вайны I ступені, медалямі, у т.л. «За вызваленне Будапешта», «За вызваленне Бухарэста». Лаўрэат прэміі Саюза журналістаў СССР (1980) і Саюза журналістаў БССР (1995).
Узнагароджаны двума ордэнамі Чырвонай Зоркі, ордэнам Айчыннай вайны I ступені, медалямі, у т.л. «За ўзяцце Будапешта». Лаўрэат прэміі Саюза журналістаў СССР (1980) і Саюза журналістаў БССР (1995).


== Выбраная бібліяграфія ==
== Выбраная бібліяграфія ==
Радок 15: Радок 37:
* Платон Галавач — публіцыст. Мн., 1973 (разам з [[Э. Карніловіч]]ам);
* Платон Галавач — публіцыст. Мн., 1973 (разам з [[Э. Карніловіч]]ам);
* Гісторыя беларускай журналістыкі. Мн., 1979 (разам з І. Сачанкам, [[С. Говін]]ым).
* Гісторыя беларускай журналістыкі. Мн., 1979 (разам з І. Сачанкам, [[С. Говін]]ым).

{{зноскі}}


== Літаратура ==
== Літаратура ==
* Беларуская энцыклапедыя. У 18 т. Т. 3. — Мінск, 1996.
* Беларуская энцыклапедыя. У 18 т. Т. 3. — Мінск, 1996.
* [[Алесь Марціновіч|Мартинович А. А.]] Есть имена, которые не забываются. — Мн.: Белфакс, 2001.
* [[Алесь Марціновіч|Мартинович А. А.]] Григорий Булацкий: Перекрестки судьбы. — Мн.: Белфаксиздатгрупп, 2011. — 264 с.
* Республика Беларусь: энциклопедия. (в 7 т.). Т. 2. — Минск, 2006.
* Республика Беларусь: энциклопедия. (в 7 т.). Т. 2. — Минск, 2006.


{{Бібліяінфармацыя}}
{{DEFAULTSORT:Булацкі Р}}
[[Катэгорыя:Асобы]]
[[Катэгорыя:Постаці беларускай гістарыяграфіі]]


[[be-x-old:Рыгор Булацкі]]
{{DEFAULTSORT:Булацкі Р}}
[[Катэгорыя:Дактары гістарычных навук]]
[[Катэгорыя:Гісторыкі Беларусі]]
[[Катэгорыя:Журналісты Беларусі]]
[[Катэгорыя:Журналісты паводле алфавіта]]
[[Катэгорыя:Дэканы філалагічнага факультэта БДУ]]
[[Катэгорыя:Дэканы факультэта журналістыкі БДУ]]

Актуальная версія на 22:31, 31 мая 2024

Рыгор Васілевіч Булацкі
Дата нараджэння 5 мая 1921(1921-05-05)
Месца нараджэння
Дата смерці 8 лютага 1999(1999-02-08) (77 гадоў)
Грамадзянства
Род дзейнасці журналіст
Навуковая сфера гісторыя
Месца працы
Навуковая ступень доктар гістарычных навук
Навуковае званне
Альма-матар
Узнагароды
ордэн Айчыннай вайны I ступені ордэн Чырвонай Зоркі Ордэн «Знак Пашаны» медаль «За ўзяцце Будапешта»

Рыгор Васілевіч Булацкі (5 мая 1921, в. Мачулкі, Бабруйскі раён Магілёўскай вобласці — 8 лютага 1999, Мінск) — беларускі гісторык, журналіст[1]. Доктар гістарычных навук (1971), прафесар (1973).

У 1939 паступіў на гістарычны факультэт БДУ, але быў прызваны ў Чырвоную Армію. У жніўні 1941 г. скончыў Мелітопальскае авіяцыйнае вучылішча, накіраваны на Далёкім Усходзе. Разам з аднапалчанамі, В. Ульянавым і А. Пятровым, купіў самалёт на якім яны ўдзельнічалі ў баявых дзеяннях[1] на тэрыторыі Украіны, Румыніі, Венгрыі, Чэхаславакіі, Югаславіі, Аўстрыі. У 1946 дэмабілізаваны па інваліднасці.

Скончыў БДУ (1951), вучыўся ў аспірантуры[1]. Працаваў у шматтыражнай газеце БДУ, з 1954 — старшым выкладчыкам, намеснікам дэкана філфака і загадчыкам аддзялення журналістыкі, з 1961 — загадчык кафедры, адначасова з 1963 — дэкан філалагічнага факультэта[1], у 1967—1981 — дэкан факультэта журналістыкі[1].

Навуковая дзейнасць

[правіць | правіць зыходнік]

Кірункі навуковай дзейнасці: гісторыя беларускай журналістыкі, публіцыстычная дзейнасць некаторых беларускіх пісьменнікаў, рабселькораўскі рух на Беларусі і інш.

Аўтар больш за 200 навуковых прац, у т. л. больш за 20 манаграфій, падручнікаў і вучэбна-метадычных дапаможнікаў. Пад кіраўніцтвам Р. Булацкага абаронены звыш 40 кандыдацкіх, пры яго ўдзеле — 3 доктарскія дысертацыі.

Узнагароджаны двума ордэнамі Чырвонай Зоркі, ордэнам Айчыннай вайны I ступені, медалямі, у т.л. «За ўзяцце Будапешта». Лаўрэат прэміі Саюза журналістаў СССР (1980) і Саюза журналістаў БССР (1995).

Выбраная бібліяграфія

[правіць | правіць зыходнік]
  • Кузьма Чорны — публіцыст. Мн., 1972 (разам з І. Сачанкам);
  • Платон Галавач — публіцыст. Мн., 1973 (разам з Э. Карніловічам);
  • Гісторыя беларускай журналістыкі. Мн., 1979 (разам з І. Сачанкам, С. Говіным).

Зноскі

  1. а б в г д Булацкий Григорий Васильевич // Биографический справочник. — Мн.: «Белорусская советская энциклопедия» имени Петруся Бровки, 1982. — Т. 5. — С. 89. — 737 с.
  • Беларуская энцыклапедыя. У 18 т. Т. 3. — Мінск, 1996.
  • Мартинович А. А. Есть имена, которые не забываются. — Мн.: Белфакс, 2001.
  • Мартинович А. А. Григорий Булацкий: Перекрестки судьбы. — Мн.: Белфаксиздатгрупп, 2011. — 264 с.
  • Республика Беларусь: энциклопедия. (в 7 т.). Т. 2. — Минск, 2006.