Перайсці да зместу

Уласныя вектары і ўласныя значэнні

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
Версія ад 22:57, 31 мая 2024, аўтар Artsiom91Bot (размовы | уклад) (clean up, выдалена: ​ (2) з дапамогай AWB)
(розн.) ← Папярэдн. версія | Актуальная версія (розн.) | Навейшая версія → (розн.)
Пры такім зрухвавым пераўтварэнні чырвоная стрэлка мяняе свой кірунак, а сіняя не. Сіняя стрэлка з'яўляецца ўласным вектарам гэтага пераўтварэння і, паколькі яго даўжыня застаецца нязменнай, яго ўласнае значэнне роўнае 1.

Уласны вектар аператара — ненулявы вектар, які пераводзіцца дадзеным аператарам у прапарцыянальны яму вектар. Пры гэтым каэфіцыент прапарцыянальнасці называецца ўласным значэннем аператара.

Паняцці ўласнага вектара і ўласнага значэння з'яўляюцца аднымі з ключавых у лінейнай алгебры і маюць шмат прымяненняў як у чыстай, так і ў прыкладной матэматыцы. Яны выкарыстоўваюцца пры раскладанні матрыц, у квантавай механіцы і ў многіх іншых галінах.

Няхай L — лінейная прастора над полем K, і A : LL — лінейны аператар.

Ненулявы вектар x называецца ўласным вектарам аператара A, вынікам дзеяння аператара A на вектар x з'яўляецца дамнажэнне вектара на лік λ (элемент поля K)[1]:

Лік λ пры гэтым называецца ўласным значэннем аператара A.

Зноскі

  1. Математическая энциклопедия. Т. 5. Под ред. И. М. Виноградова. Москва: Советская энциклопедия, 1985. c. 65.