Гун (тытул)

Версія для друку болей не падтрымліваецца і можа мець памылкі апрацоўкі. Калі ласка, абнавіце закладкі браўзеру і выкарыстоўвайце ўбудаваную функцыю друку браўзеру.

Гун (кіт.: 公, піньінь: gōng) — адзін з самых старажытных тытулаў у Кітаі (руск.) (бел., які з’явіўся яшчэ ў часы легендарнага (руск.) (бел. імператара Яа (руск.) (бел.. Існаваў да апошняй манархічнай дынастыі Цын. Прыблізна адпавядае еўрапейскаму тытулу «герцаг» (вялікі князь).

Падчас дынастыі Чжоу быў вышэйшым рангам шляхетнасці з пяці: гун, хоу, бо, цзы, нань.

Згодна з «Мэнцзы (руск.) (бел.» саноўнікам у рангу гун пры дынастыі Чжоу адводзілася зямлі па сто лі з кожнага з чатырох бакоў. Тытулам гуна звычайна дараваў імператар, аднак у часы дынастыі Хань у адміністрацыйным апараце меліся тры прыдворныя пасады, заступіўшы на любую з якіх, чалавек адразу атрымліваў тытул гуна. Пры ранняй Хань гэтымі чыноўнікамі былі да-сы-ма (ваенны міністр), да-сы-ту (міністр адукацыі) і да-сы-кун (наглядчык дзяржаўных вод і зямель). Пры Позняй Хань — тай-вэй (галоўнакамандуючы арміяй), да-сы-ту і да-сы-кун.

У мінскі і цынскі час кіраўнік роду Канфуцыя у кожным пакаленні насіў тытул Яньшэн-гун (англ.) (бел. (衍圣公), і з’яўляўся феадальным кіраўніком Цюйфу (руск.) (бел..

Гл. таксама

Кітайская арыстакратыя
Касяку (公爵) — тытул кадзоку (руск.) (бел., вытворны ад гун

Зноскі

Спасылкі

Чжоу. Историческая справка Архивная копия от 18 августа 2012 на Wayback Machine