Stetoskòp
Stetoskòp (z gr. στήθος, stēthos = piers, wnãtrze i σκοπή, skopein = òglądac) czasã zwóny fonendoskopã, je to mediczny jinstrumeńt diagnosticzny do òbsłëchiwaniô chòrégò, przede wszëtczim klôtczi piersowi, serca ë brzëcha. Przódë to bëła lejkòwatô pipka. Dzysdniowi pòmëslënk stetoskòpù wënalôzł francësczi doktór René Laennec w 1816 rokù. Dalszi ùdoskonalenié wprowadzëł w 1843 rokù George P. Cammann z Nowégò Jorkù. W 1890 rokù do stetoskòpù bëła dodónô metalowi lirã midzé słëchùlkama. W 1963 rokù kardiolog David Littmann (1906-1981), profesor z Harvard Medical School òpatentowôł tip stetoskòpù ùżiwóny dzysô.