Lost Things

El blog de la dulce hada Matilina es bonito para los ojos por las cositas bonitas que hace pero es que además es una delicia para los oídos porque comparte las canciones más dulces que os podais imaginar.

Hoy me he traído de su blog Lost Things, un precioso corto en stop-motion escrito y dirigido por Angela Kohler. Espero que os guste tanto como a mi :)

Carnaval de papel

Hace unos meses conocí el trabajo de una familia rusa en donde la creatividad no es una cualidad si no una forma de vida, sus blogs son de esos en los que una siente la necesidad de recorrerlos hasta el final, empapándose de ellos, blogs llenos de magia e ideas inspiradoras.

Por lo que he podido entender son arquitectos (o al menos uno de ellos) y los maravillosos libros que aparecen recogidos en el blog que os presento, fueron realizados por su hija cuando aún no tenía 10 años.

Estas son sólo algunas imágenes de Журнал Жителей Жучков (diario de los residentes de Zhuchkov), no olvideis activar el google translator e...

Id, id y vivir la magia

Caballos (¿no os recuerdan los vestidos a las Meninas?)

La elaboración de las vestimentas es exquisita ¿no os parece?

Las más bellas bailarinas del bosque

Fijaos en los detalles de los dibujos de las faldas

¿Y qué me decis de estos niños recreando una historia de un erizo y un oso? realmente parecen pequeñas hadas de la nieve

Y por último unos indios con grandes sombreros de plumas de papel de los cuales no os pongo foto pues los niños son totalmente reconocibles.

(sí,lo sé, a mi también me entraron unas ganas irresistibles de comprar papel de embalar)

Children Inspire Design

Hace semanas conocí el proyecto de Rebeca: Children Inspire Design y quedé enamorada de su trabajo, sus imágenes tienen un aire tan inocente que me encanta.

Pero no sólo me llamó la atención porque las imágenes son preciosas y se me ocurren infinidad de ideas para decorar con su obra, si no porque vende unas tarjetas que están disponibles en un montón de idiomas: inglés, chino, francés, alemán, italiano, sueco y castellano!! y esto fué lo que me animo a compartir mi hallazgo, porque no es habitual encontrar cosas así en castellano.

Aquí las teneis, preciosas para decorar la habitación de los peques o la sala de "cole", ¿no os parece?

Estas de la granja es que tienen que quedar preciosas en marquitos blancos :)

Y las de los números, preciosas también aunque con una pequeña errata en el número 7

Es que me imagino la pared en el azul "perigüinkel" que le llama Madalen, con un tendal con estas preciosidades o enmarcadas en blanco, por soñar que no quede, vaya. :D

Madalenas de Nutella

Hai tempo coñecín esta receita no blogue de Azu de Inspiración y objetivos, e como dixo ela daquela tedes que facelas ou enfádome!! :DDDDDDD Están boísimas!!

MADALENAS DE NUTELLA

Ingredientes para 12 madalenas:
10 culleradas de manteiga
3/4 de cunca de azucre
3 ovos grandes a temperatura ambiente
1/2 culleriña de esencia de vainilla
1 e 3/4 de cuncas de fariña
1/4 de culleriña de sal
2 culleriñas de po de enfornar (tipo levadura Royal)
12 culleriñas de Nutella (1 por cada madalena)


Preparación:
Cun batedor bátense a manteiga e o azucre ata que que a mestura estea cremosa. Logo engádense os ovos e a vainilla e continuase a bater. Por último a fariña, mestúranse aparte o sal e o po de enfornar e engádense.

Nos moldes para madalenas agrégase unha cullerada grande da mestura en cada un sen enchelo de todo, un pouquiño máis da metade. Logo engádese a cada molde unha culleriña de Nutella e coa axuda dun escarvadentes reméxese un pouco a Nutella coa mestura da superficie.

Lévanse ó forno por 20 ou 25 minutos ou ata que ao introducir un escarvadentes saia limpo. Ao sacalas do forno déixanse arrefriar sobre unha reixa e listo!!!!

Xa me contaredes ;)

Case sae o xoves :P

Esta semana non teño ningún blogue ou web nova relacionada co ensino na casa mas non quería deixar de facer un post do mércores onde gosto de compartir con vós cousas variadas :D

O primeiro que me gostaría é compartir unhas citas con vos :)
A primeira é de Josep Mascaró que para quen non o saiba é un avó de 102 anos protagonista dun anuncio de refrescos, pois ben, hai tempo vin unha entrevista que lle fixeran na tele rodeado da súa familia. A reporteira preguntáballe polo segredo da felicidade e el dixo: "hacer las cosas bien" e canta razón teñen esas 3 palabras!! todos podemos equivocarnos e facer algo mal pero levar o ben como bandeira é sen dúbida o mellor xeito non só de ser feliz, se non de repartir felicidade. Tamén na mesma entrevista falaban da amizade e dixo dos amigos: "si son familia, son amigos, si no no lo son". Canta sabiduría pode dar este home, canta sabiduría hai nas palabras dos vellos, hoxe tan desprezados pola sociedade :(

E a segunda cita é de Eduard Punset que escoitei nun video no blogue de Jacqueline: La vida desde mi ventana, o video é precioso, recoméndovolo ver, nel fai un recorrido sobre a súa vida e case o final falan do debate sobre si hai vida despois da morte e el fainos ver que o importante e o que temos que preguntarnos é "si hay vida antes de la muerte". É unha frase tan redonda que non quero dicer nada, espero que vos faga pensar.


E por outra banda gustaríame ensinarvos as diademas-tocados que fixen porque igual vos animades a facer as vosas.

Son ben doadas de facer como vedes na foto de enriba e despois hai dous xeitos de darlles uso, podédelas coser nunha diadema na que previamente lle enroscades unha fita (ou ben mercades unha que xa teña tecido onde cosela)

ou cosedes a flor a unha goma. Sinxelo verdade? e fica espectacular

(a foto é unha chafallada pero quería que virades como queda)

Jacqueline concedeume outro marabilloso premio que lle agradezo profundamente :)

E outra cousa que vos quero ensinar e que me ten namorada. Hai tempo que teño en mente facerme un colar onde estean dalgún xeito recollidos ou representados os meus peques e teño mirado moitos, algúns poñen o seu nome, outros gravan a imaxe do neno no metal,... pero istos de lucky me beads téñenme namorada, podes escoller como queres que sexa, personalizalos ó teu gusto, son perfectos! gústanvos tanto como a min? :)

E para engadir ás casiñas que van facer o pobo dos meus soños teño un dilema esta semana porque non sei cal escoller da chea delas que teñen en Posh Tots Toys, creo que vou quedar co forte do rei ou o de Robin Hood hehehe

E agora é cando digo o de "mardito parné" XDDDDDDDDDDDDDDD

Esta semana o post do mércores sae o xoves :)

Esto vai tomando aspecto de epidemia, tamén há blogues e webs novas esta semana!!

• Un desert a casa. Blogue de África dende o Alt Empordá.
• Biología. Outro fantástico blogue de Javier, dende As Palmas
  
• Yo aprendo.cl. Axuda para o ensino en familia
• Considerando hogar-escuela. Ensino en familia cristián
• Think Academy - Chile. Outra escola virtual para axudar no ensino familiar.
  

E este mes tamén me mimaron un pouquiño na blogosfera.

• No blogue de HablapormidiceIago, déronme este premio que foi criado por Maite e que ven acompañado dun marabilloso vídeo que vos vai encantar.
  

• E a nosa Jacqueline concedeume estoutro:

Estou desexando ver estas dúas películas:

• The biggest smallest movie. Coraline, unha película feita a man nestos anos de manufcturado e que estrean na España este agosto

Conta a historia dunha rapaza que abre unha porta secreta na súa casa que a leva a unha outra versión da súa vida moi semellante pero moito mellor, aparentemente hehehe.

• Dónde viven los monstruos, que parece ser que se estrea en outubro na España e que descubrín gracias (grácies) o blogue de Coses de nens e que está baseada no marabilloso libro do mesmo nome de Maurice Sendak

Por outra banda, con todas as casiñas que estou a atopar creio que vou montar un poboado para que "os nenos" (ehemmm) brinquen, haberá casiñas de tódalas cores e formas, algunhas xa as víchedes e xa vos inspiraron ou tentaron. E Por suposto non pode faltar esta casiña que semella a do Sr. Bolson.
Non vos parecen preciosas? pódese escoller entre varias cores, varios deseños ou mesmo podes porlle un deseño proprio. Tedes todas as opcións en qb.

E chegou o mércores!!

Aumentan os blogues e webs en castelán de ensino en familia, benvidos!

• Mencanta. Blogue de Shanti dende Llosa de Camatxo, Alicante
• Educar en familia - lo mejor. Blogue de Adi dende a Rexión Metropolitana de Chile.
• Homeschooling Blog. O blogue de Lía, parado dende fai case 1 ano
• Educando en Casa. "Educando en casa ofrece a padres e hijos un asesoramiento y apoyo pedagógico de calidad a traves de un trato personalizado, con los mejores profesores de todas las especialidades, coordinados por un equipo de profesionales en el mundo de la docencia. En Marbella, Puerto Banús, Nueva Andalucía, San Pedro, Estepona, Sotogrande, Costa del Sol.."
• Ourschool Forum - European Homeschoolers in Spain. Ten unha pequena sección en castelán.
  

A cabaña do "post do mércores" anterior serviu de inspiración na casa de Marvan, como podedes ver neste post. Esta semana toca unha de Judith Needham, fixádevos canta maxia desprende!! A quen irá inspirar? :)

Unha das miñas últimas descubertas é Gustavo Aimar, se non o coñecedes ides quedar namorados do seu traballo.


E xa para rematar, para compensar aquela idea organizativa compricada e cara de levar a cabo, tráivos esta sinxela, barata e fermosa idea para organizar libros, xoguetes, etc.

Vía Desire to inspire

Ou ben en versión máis sinxela pero igual de barata e doada que facer:

Vía Design is mine

Aínda é mercones non?

Esta semana o post do mércores case sae o xoves, os culpáveis: Márvan e o seu martes sen palabras, Silvia e o seu diario dunha muller sinxela, Meninheira e o seu proxecto semanal (esta a pior de todas) e sobre todo a Coordinadora Catalana pel Reconeixement i la Regulació de l’Educació en Família :LOL (por se algunha non o sabe, LOL é o acrónimo de "Laughing Out Load" -rirse a gargalladas- tamén temos a versión latina en :XD, sendo o X os olliños chiscados co riso e o D a boca ben aberta escarallándose coa risa). Ala, agarrádevos que empezo.


Os nominados esta semana na categoría de ensino en familia son:

• gran familia, blogue de Lali dende Villa Ballestes, nos Bos Aires (Arxentina)
• por aquí por allá, a web dunha familia que está a dar a volta ó mundo nunha autocarabana.
• Yo aprendo, unha web que ofrece un programa de estudos en liña para homeschoolers
• ALE en red, blogue da Asociación para la libre educación
• OLEA, blogue da Asociación Olea
• Gianna-s, este blogue ten moitas referencias ó homeschooling pois a súa autora baralla facer un estudo sobre esta opción educativa.
• Homeschooling, blogue (sobre todo en eúscaro) de Iker Madariaga
  
• Natunotas con los niños, blogue de Rocío dende Porto Rico
  

Dúas fadiñas homeschoolers concedéronme dous premios cheos de mimos, que podo dicer? Síntome moi feliz de recibir tantos mimiños, moitísimas grazas chicas!! :D

• Alby: de ¿Sabías que...? Curiosidades científicas
• Anuradha: de Cosas interesantes

Dálle unha volta ó teu encerado!!
Todos sabemos do importante que é un encerado na "aula" pero por qué non facer algo orixinal?

Coa pintura-encerado (como esta que venden en Amazon) podemos facer de practicamente calquera superficie un lugar orixinal onde deixar as nosas notas. Que me decides deste globo terraqueo reconvertido? xa estou desexando que se estrague o noso para ter unha escusa para pintalo de negro :)

Ademáis veño de descobrir o papel adhesivo de encerado, ideal para forrar algún moble e tamén para seguir pensando en cómo organizarnos:

(imaxe vía simplesong)

Tamén está a opción dos vinilos-encerados, como os de Modern Dose, os de fawn&forest, etc. Pero xa o máis sorprendente é a tea-encerado!! Hai que ver o que tal inventan!


Na categoría "¡Me lo pido!" está este fantástico invento, non me digades que non volo pedides tamén ;)

E xa por hoxe é dabondo non? XD

Proxecto trimestral: Océano

Durante estos meses que adicamos ó proxecto trimestral adicado ós océanos (que ó final alargouse un bocadiño máis), non só fixemos actividades relacionadas co tema senón que tamén tentei que "as fichas" tiveran relación co proxecto trimestral e así pescamos peixes de distintas formas xeométricas (matemáticas), recortamos animáis mariños (motricidade), etc.

O noso Lapbook está practicamente rematado, a ver se lle saco unhas fotos para ensinárvolo enteiro, namentres deixovos un adianto.

Algúns recursos máis:
Se alguén quere procurar máis información sobre o que fixemos, que procure na etiqueta "proxecto trimestral".

Nacemento dun golfiño: Este vídeo gustou moito, tanto que o vimos non-sei-cantas veces seguidas, a verdade é que é fermosísimo ver o ledos que se poñen os dous, emociona.

• A gaivota da coviña: Actividades para nenos nas que se traballa un conto sobre as consecuencias ecolóxicas tras a catástrofe do Prestige.
• Aquarium - Musical Sea Life: Unha das moitísimas e excelentes actividades de Poisson Rouge. Na casa poden pasar horas dentro deste océano
• The reef: Unha web para que os nenos constrúan un arrecife coa súa fauna, flora,...
• Ocean Quest 2004
  

O post do martes

Pois se non mudo de opinión,cousa que non sería de estrañar, vou adicar os martes a facer estas mensaxes miñas de cousas varias e misturadas. Espero que o desfrutedes.


En primeiro lugar vouvos falar das miñas descubertas, dos novos blogues de rapaces educados en casa ou dos seus pais.

1. Temos o blogue de anuradha, "Cosas interesantes". Non deixedes de pasarvos e facer o seu divertido "test celular", a min saíume que teño unha personalidade tipo vacúolo: "La función de las vacuolas dentro de la celula es la de transportar agua y sustancias disueltas en ella. Por lo tantanto tu personalidad es de tipo maternal. Representas la vida ,el amor, el hogar. Eres indispensable para tus seres queridos y si mantienes un pensamiento alto crearas una gran ciudad entorno a tí." Non é fermoso?
2. O blogue de Silvia, "Creciendo unidos". Una mamá católica e méxico-americana escribindo dende os USA (fago notar a relixión porque hai meses preguntárame outra nai católica por blogues homeschoolers católicos, espero que se o le poida porse en contacto con Silvia).
3. O Blogue de Abby, "One Crayola", dende Vicksburg, USA. Un blogue estupendo baseado no método tradicional e montessori.
4. Varios fantásticos blogues de Jacqueline dende As Palmas: "Primaria. Aprender es fácil", "ESO. Aprender es fácil", "Mis enlaces educativos". Tres imprescindivéis cheos de recursos e artigos interesantes.
5. O Boletín virtual da oficiña de Clonlara na España. Onde tamén participa Jacqueline e poderedes atopar artigos moi interesantes.
6. O blogue de Alby, "¿Sabías qué?. Cunha chea de curiosidades científicas.
7. "Cuadernos desde el Escaque", blogue de lauratojc.
   
8. Outro blogue de Javier dende As Palmas: "Las mejores fotos".

Na casa teñen moito éxito os "putús de chourizo" nas merendas, son unha especie de chupachuses con pau de pan ós que se lle pode dar diversos sabores: chourizo, xamón, queixo,...
O pau pode ser máis ou menos longo pero sempre de pan e canto máis finiño mellor. Déixovos a idea por se alguén quere probar (Azu? :D).


Hoxe fun ás rebaixas para os peques e hai que ver o compricado que é vestir a un meniño pequeno con roupa normal, ou é moi "pija" ou de "adolescente surfeiro" ou de "universitario macarra", e eu só pido roupa diso, de meniño!! Ó final atopei algunha pero costou:
É a da dereita eh? a outra é para unha princesiña :)


Tiña pendente ensinarvos o agasallo que lle fixen ó meu pai para o Nadal.
Aínda non o teño rematado porque lle teño que facer o soporte e como teño que pórme co engrudo dáme unha preguiza terrível. Chámase "A fraga dos contos", enriba dunha árbore podedes ver un moucho e noutra o óco do seu niño. No xornal mecido polo vento lese no titular o título da obra e nun titular máis pequeno aparece unha nova relativa ó meu pai. A verdade é que estou moi contenta co resultado.


E xa para rematar quérovos ensinar o agasallo que lle estou a bordar para a miña nai con ese fío que vedes na foto e que foi da súa nai, non pode ir máis cargado de amor.
O corpo vai bordado en negro con fío "normal" e a roupa con fío dese gordiño que creo que lle chaman de crochet, un xeito de representar a delicadeza do corpiño da Betty Boop fronte ás roupas e os seus voluptuosos beizos, que tamén van con ese fío e que non me quedaron moi ben.

Estouno a coser por riba dun papel porque o vin facer nalgures e a verdade non me gusta moito porque ás veces vou un pouco a cegas, aínda que por outra banda evítaste andar a pintar a tea. Se alguén sabe un xeito mellor ou máis cómodo que o diga :) O pelo quérollo facer de feltro e agora estou nun debate interno sobre qué cor lle darei ás xoias, se as deixo en negro ou se as poño nun laranxa clariño que teño... qué opinades?

Se alguén se anima, aqui tedes o debuxo.

Saiume bilingue :)

En vista das atrocidades que comete esa máquina infernal que chaman "traductor" e como se trataba dun tema moi serio e non quería que o desvirtuara coa súa habitual libre interpretazón, decidín facelo a dúas linguas. Agardo que gostedes.

-------------------

Teño un traballo bastante bo, apenas 5 horas pola mañá cun descanso de media hora fixado por convenio, aínda que algúns días teño que quedar a comer ou mesmo almorzar alí. Se ben é certo que tiven moita sorte cos meus compañeiros, a verdade é que nesta etapa da miña vida prefiro pasar o maior tempo posível coa miña familia pero procuro tomarmo con resignación porque cando non hai opción pois máis vale aceptalo.

Cada día asígnanme unha tarefa e esfórzome en realizala o mellor posível, arquivala, etc. aínda que como nos pasa a todos hai días que unha acomete o traballo con máis ganas. O problema é que o meu superior, unha persoa moi riquiña por certo, empéñase en que leve traballo extra para realizar na casa. Intentei sen éxito facerlle entender que se realizara o traballo diario á perfección non vía xusto ter que realizar horas extras no tempo que teño para gozar da miña familia, facer as miñas cousas persoais, etc. Tamén intentei que o enlace entre el e os meus compañeiros o fixese entrar en razón pero desgraciadamente púxose de parte da "patronal". Os absurdos razoamentos que esgrimen pasan por: traballar para que non me aburra durante "tantas horas libres", rematar na casa aqueles documentos que por diversas cuestións quedaron a medio facer, ou afianzar na miña cabeza os datos nos que estiven a traballar esa mañá. Non sei se o noso superior cre que somos uns ineptos ou é el quen non é capaz de organizar o equipo para que sexa máis eficiente.

Non, non falo das horas extras dos adultos se non das horas extras dos nenos que as deron en chamar deberes quizais para demostrar a superioridade de quen os manda, unha sutil forma de humillar ao "obreiro" a quen se castiga pola falta de pericia do xefe, quen tras horas de traballo necesita que outros veñan a seguir afianzando os seus muros porque quizais a construción é demasiado feble.

Prodúcenme unha tristura tremenda eses nenos que tras horas traballando no cole teñen que seguir traballando na súa casa, ben por mandato dos seus profesores ben pola competitividade dos seus pais. Se un adulto necesita desconectar da xornada laboral e ter tempo de ocio de calidade, canto máis o necesitará un neno!! os únicos únicos deberes que deberían ter serían xogar, divertirse, gozar da vida...

Segundo teño entendido na Galiza non están permitidos por lei os deberes ata o segundo ciclo de primaria aínda que a realidade é ben distinta e vin nenos con 3 e 4 anos con traballo para casa e o normal ademais é que ese traballo lles ocupe horas!!

Invítovos a reflexionar sobre este tema.

Déixovos coas palabras de Antonio Fraguas (Forges) que nos van acompañar toda a semana: "El Paraíso será un sitio donde los niños lleguen del colegio con derechos en lugar de con deberes"

E cuns cantos enlaces:

1. Stop Homework
2. La verdad acerca de los deberes
3. Los deberes escolares en casa
4. El movimiento contra los deberes escolares
   
5. Bélgica establece por decreto la duración y el tipo de deberes escolares
6. Jugar i jugar
7. EDITO: Engado a traducción dun artigo feito por Zulema do blogue "La mejor mami del mundo" que se chama "No más tarea".
   

------------------------------------------------------------------------------

Castelán:
Tengo un trabajo bastante bueno, apenas 5 horas por la mañana con un descanso de media hora fijado por convenio, aunque algunos días tengo que quedarme a comer o incluso desayunar allí. Si bien es cierto que he tenido mucha suerte con mis compañeros, la verdad es que en esta etapa de mi vida prefiero pasar el mayor tiempo posible con mi familia pero bueno, procuro tomármelo con resignación porque cuando no hay opción pues más vale aceptarlo.

Cada día me asignan una tarea y me esfuerzo en realizarla lo mejor posible, archivarla, etc. aunque como nos pasa a todos hay días que una acomete el trabajo con más ganas. El problema es que mi superior, una persona muy maja por cierto, se empeña en que lleve trabajo extra para realizar en casa. He intentado sin éxito hacerle entender que si había realizado el trabajo diario a la perfección no veía justo tener que realizar horas extras en el tiempo que tengo para disfrutar de mi familia, hacer mis cosas personales, etc. También he intentado que el enlace entre él y mis compañeros le hiciera entrar en razón pero desgraciadamente se ha puesto de parte de "la patronal". Los absurdos razonamientos que esgrimen pasan por: trabajar para que no me aburra durante "tantas horas libres", terminar en casa aquellos documentos que por diversas cuestiones han quedado a medio hacer, o afianzar en mi cabeza los datos en los que he estado trabajando esa mañana. No sé si nuestro superiore nos cree unos ineptos o es él quien no es capaz de organizar el equipo para que sea más eficiente.

No, no hablo de las horas extras de los adultos si no de las horas extras de los niños que las han dado en llamar deberes quizás para demostrar la superioridad de quien los manda, una sutil forma de humillar al "obrero" a quien se castiga por la falta de pericia del jefe, quien tras horas de trabajo necesita que otros vengan a seguir afianzando sus muros porque quizá la construcción es demasiado endeble.

Me producen una tristeza tremenda esos niños que tras horas trabajando en el cole tienen que seguir trabajando en su casa, bien por mandato de sus profesores bien por la competitividad de sus padres. Si un adulto necesita desconectar de la jornada laboral y tener tiempo de ocio de calidad, ¡¡cuánto más lo necesitará un niño!! cuyos únicos únicos deberes tendrían que ser jugar, divertirse, disfrutar de la vida...

Según tengo entendido en Galicia no están permitidos por ley los deberes hasta el segundo ciclo de primaria aunque la realidad es bien distinta y he visto niños con 3 y 4 años con trabajo para casa y lo normal además es que ese trabajo les ocupe horas!!

Os invito a reflexionar sobre este tema.

Máis ofertas para homeschoolers

Outra fantástica web que nos chega grazas a One House Schoolroom.

Homeschool Freebie of the Day é unha web que ofrece descargas gratuítas de productos relacionados co Homeschooling de luns a venres, mas hai que estar atentos pois as descargas só están disponíveis ese día e despois desaparecen (aínda que por exemplo hoxe hai activados aínda varios de días pasados).

Podedes atopar plans de leccións, gravacións de audio, unidades de estudo, etc. e todo de balde! Se vos apuntades ó seu "newsletter" estaredes informados con antelación ademais de gozar doutras vantaxes.

Espero que lle saquedes bo proveito :)

Lingua de signos

Polo blogue de Mi mami es logopeda descubro esta canción de Tontxu cantada "a dúas máns" en LSE (lingua de signos española) e fico namorada da intérprete, nunca vira signar así!! séntese a música a través dela verdade? pero é que "falando" é igual de doce, podédela ver neste outro video.

Déixovos unhas cantas ligazóns sobre a lingua de signos, unha lingua fermosa para a que deberían dar máis facilidades para aprendela así que dende aquí fago esta chamada a quen corresponda: Máis cursos de lingua de signos gratuítos ou a baixo precio!! porque alomenos os que eu teño vistos son escasos e caros, moi caros. Eu a teño moi abandonada e vou esquecendo os signos menos frecuentes pero espero poder retomala cando teña máis tempo, menos mal que os meus amigos xordos "oblíganme" a signar porque si non xa tiña esquecido até o abc que hai que ver cómo teño a cabeciña eh??

• Proxecto Ensigna
• Vocabulario LSE
• Contos signados
• Sematos. O portal europeo das linguas de signos (excepcional)

(Tende en conta nos diccionarios que as palabras, aínda sendo LSE, poden variar dunha localidade á outra do mesmo xeito que acontece coas linguas orais).


ENGADO: Un video sobre como ven o Nadal un grupo de persoas xordas, moi triste ver como moitos non teñen con quen falar durante as ceas e síntense un tanto illados. Non entendo como tengo un familiar xordo ninguén ten o interese de aprender a comunicarse con el na súa lingua.
É en LGP (Lingua Gestual Portuguesa) mas descubro con ledicia que temos moitos signos en común :) e tamén cean bacallau na noiteboa!! :D

"Dollar Days"

Polo blogue de One House Schoolroom entérome de que en Scholastic.com están cos "días a un dollar" e teñen unha chea de productos (sobre 400!!) todos a 1$ así que se queredes mercar algo, seica agora é o momento ;) ademáis podedes ver un par de páxinas de proba e baixalas para ver se vos gustan.

E non deixedes de botarlle un ollo ás cousiñas de balde que teñen na web ;)

Ano Internacional da Astronomía

Este é o Ano Internacional da Astronomía, celebramos que hai 400 anos Galileo mirou ó ceo por primeira vez cun telescopio, no blogue de "días estranhos" fan unha detallada explicación. Como xa imaxinaredes, en canto rematemos o noso proxecto trimestral adicado ó medio mariño comezaremos un novo proxecto sobre o espazo así que se alguén se quere unir xa sabe :)
Unhas ligazóns para ir facendo boca:

• Arty the part-time astronaut
• Unawe, explora el universo

O Nadal na Galiza

Antigamente eran moitas as tradicións que tiñamos na Galiza nestas datas e estanse a perder agora que camiñamos cara a uniformización dos costumes, das culturas, das linguas... A cultura é parte da nosa identidade, non somos máis cultos por facer todos o mesmo, non somos máis cultos por falar menos linguas... máis ben todo o contrario. Non deixedes que vos confundan, a uniformidade do pensamento só leva á pobreza cultural. Non deixedes que vos rouben o bacallau con coliflor, as fogueiras de San Xoan, as romarías, ... que se coman eles as hamburguesas!! eu quero un "polvo á feira", en definitiva, vivamos como galegos, non coma californianos.

Deixo aquí unha pequena escolma das vellas tradicións galegas destas festas, por se alguén non as coñece ou quere traballar sobre elas ou mesmo recuperalas.

Por certo que veño de descubrir este libro dos Bolechas: Os Bolechas festexan o Nadal, que para o que non o saiba son son unha familia formada por 5 raparigos que, eu non sei que terán, mais ós nenos gústalles un montón.

E se queredes mandar algunha postal electrónica na nosa fermosa lingua, podedes facelo a través da páxina de Nadal en Galicia.

Para min a festa máis importante destas festas é a Noiteboa (o 24 de decembro) pois é cando se xunta a familia toda para cear. Non hai Nadal se non hai noiteboa.

Antes, pola tardiña o típico era cantar polas portas as panxoliñas nas que se falaba do nacemento do neno Xesús e pola noite cenábase marisco, bacallau con coliflor e cordeiro asado (que soe ser de casa) de terceiro prato. Na miña casa aínda perdura este menú.

Nalgúns sitios púñase unha mesa aparte con tantos pratos como familiares falecidos ou ausentes houbese e cos mesmos alimentos, isto facíase por se a alma dalgún acudía esa noite a quentarse na lareira e por esta mesma razón tampouco se podía apagar o lume (debía apagarse por si mesmo) ou varrer a cociña ata o día seguinte para non botar ás almas dos defuntos que puidesen vir a casa a pasar a noite quentiños cos seus.

A media noite, de camiño á misa do galo, nalgúns lugares a tradición era levar un galo e facelo cantar mentres se oficiaba a misa, noutros lugares existía o costume de facer bromas durante a propia misa.

O día seguinte, no Nadal, comíanse (cómense hehehe) os restos da "frugal" cena de noiteboa.
Pola noite acendíase un tizón grande, "o tizón de Nadal" (tamén chamado cachopo) que non se debía deixar arder enteiro esa noite senón que se gardaba e acendíase en calquera momento do ano como protector de moitos males, sobre todo cando tronaba ou había grandes tempestades, este costume aínda está vivo nalgúns pobos e crese que probavelmente sexa de orixe celta. Foi un costume moi importante, sobre todo en Lugo e Pontevedra e está relacionado co carácter sagrado que se lle dá ó lume da lareira xa que durante todo o ano existía a prohibición de matalo e de botar nel cousas sucias, seguramente pola crenza de que as almas acudían a quentarse a ele.

Para o Aninovo (o 31 de decembro) os mozos facían un boneco de palla pola tardiña que despois paseaban en rolda pola aldea ou por toda a parroquia entre berros e ruído para queimalo á noitiña no campo dás festas, ao que acudía o resto da xente. A festa podía durar toda a noite e ata o día seguinte cantando con pandeiretas e gaitas, celebrando o ano novo e pedindo agasallos, que segundo o caso eran en especie (ovos, chourizos) ou diñeiro. As roldas ensaiaban algúns días antes para aprender as letras que xeralmente eran coplas tradicionais referentes ao ano novo. Logo da festa reuníanse os compoñentes para facer unha comida cos aguinaldos que sacaran.

Nalgúns lugares practicábase o costume dos chamados Manoeles, felicitacións de broma ou en serio, poñendo boneos con escritos burlescos ou tamén cantando algunha copla. No caso de cantarse coplas, o Manoel felicitado tiña a obrigación de invitar á rolda que lle cantaba polo seu santo.

Aínda seguen vivas estas tradicións en moitos lugares salvo nas grandes urbes, nas que o consumismo fixo que a celebración se limite á esmorga e a comer as uvas fronte ao televisor mentres soan as badaladas. Pola noite tómanse 12 uvas, unha por cada badalada, e é normal compartir a festa non só coa familia se non cos amigos, veciños.

E o día de Reis (6 de Xaneiro), como no Día de Ano Novo, roldas de mozos percorren durante a véspera pola tarde e noite as aldeas cantando os reises e pedindo aguinaldo. Os reises son, en xeral, romances que contan a historia da viaxe dos tres Reis Sabios de Oriente. Antigamente, esta festa tiña un carácter de tributo e felicitación aos señores que por esas datas recollían as rendas dos aldeáns, entre elas o coñecido capón. Por iso é polo que os cánticos recordados sexan en castelán, o idioma dos "amos".

Ese día tamén se come a Rosca de Reis, que esconde unha faba que fará rei ó que a tope. A mañá do día 7 é costume ir de casa en casa recollendo os agasallos e despois ir ao parque a xogar con eles.

Estas últimas semanas

Xa teño rematada a nosa estrela da árbore, bem, aínda non está rematada de todo porque quero pórlle uns abelorios verdes paralelos ós laranxas do borde e probavelmente algo pendurado, aínda non o teño claro terei que ver que me vai pedindo pero este ano creio que xa fica así.

Os pequenos quixeron colocala eles, primeiro un, despois outro... hahaha, a verdade é que estou moi satisfeita co resultado final aínda que ten por aí algún erro claro, detalles das cousas feitas a man por primeira vez.

Déixovos unha foto da estrela en primeiro plano por se alguén se anima a facer unha para a súa árbore, a única condición e vir a ensinarma despois :)

Tamén rematei unha outra estreliña en feltro que foi a orixe da estrela grande da árbore.

Como á outra bordeille por detrás o ano.

Tamén xa teño case rematado un foguete que vai cara a lúa, só lle falta o astronauta!! Prometo ensinárvolo. Ademais atopei un fantástico tutorial para facer o nó francés e como non xa estou a maquinar onde o vou empregar.


Estivemos a facer cousiñas sacadas do Álbum Picassa de Sonia, non deixedes de visitalo pois ten moitos recursos do máis variado.


Atopoume outro blogue homeschooler: Escola em Casa "Dedicado a equipar famílias cristãs para a importante responsabilidade de dar a seus filhos uma educação escolar em casa dentro da ética cristã."


E xa por último partillo algúns dos meus recentes descobrimentos:

• Esta alucinante habitación para os nenos (e non tan nenos porque eu devecía por unha así).
• O doce trabalo de Bakerella, non apto para larpeiras!! Fixádevos estas piruletas e árbore de nadal.
• E a maravillosa obra de Carol Hummel que me recorda tanto ó noso (voso) Ibarrola pero en versión crochet ;) Por certo e xa que nombro a Ibarrola e por se non o sabedes, fixo unha intervención pictórico-escultórica en Allariz, pretiño do Ecoespacio de O Rexo que paga a pena visitar. Aquí podedes ver máis fotos

A ratiña Lola

Antes da chegada do bipartito fixérase un CD en galego para nenos pequenos acompañado dunha enorme campaña de reparto do mesmo e podías pedilo de balde nunha web chamada Cativadas, coa chegada do novo goberno ninguén se lembrou de renovar a web. Non se pode dicer que fora un excelente traballo mas estaba aí, un xogo para que os cativos puideran xogar coa súa lingua. A deus grazas un blogueiro (Opaco) colgou de novo a web de Cativadas no seu blogue para que tanto os nenos como os pais ou os mestres puideran seguir empregándoa.

Na casa levamos moitos anos xogando coa ratiña Lola, pese a todos os seus fallos, eu recoméndovola.

• Se queredes xogar coa ratiña Lola, ide á nova web de Cativadas.
• Se queredes baixar o CD para desfrutalo sen ter que estar conectados á rede, preme AQUI.

O Apalpador

Hai uns días coñecín a figura do Apalpador pola web de Alema, a quen lle debemos os tradutores de castelán e portugués que desfrutamos no blogue.

Até hai ben pouco, nalgunhas comarcas da alta montaña do leste da Galiza e nalgunhas outras do Bierzo, pola época do Nadal baixaba das montañas un vello xigante carboeiro até as aldeas. Entraba paseniño nas casas namentres durmían para lle apalpar as barrigas ós cativiños porque toda a súa preocupación era que estiveran a ser ben mantidos e non pasaran fame. Tras desexarlles un ano novo libre de fames, marchaba deixándolles unha boa presa de castañas quentiñas.

En "Polo Natal... chega o Apalpador" podedes ler o primeiro artigo (con comentarios de xente que recorda o Apalpador ou algún outro carboeiro semellante) e en "Vai chegando o Apalpador a toda Galiza deixa-te aconselhar por ele", tamén hai comentarios e ademais vai acompañada a mensaxe con cantigas e anainas sobre o Apalpador.

As imaxes do Apalpador que se están a empregar na campaña para a súa recuperación son de Leandro Lamas.


++Se queredes baixarvos de balde un calendario para o vindeiro ano (2009) coa figura do Apalpador, podedes obtelo no blogue de ovnis e isoglosas.

Aprender é un gustazo!!

Atopo grazas ao blogue de Galegoxdocentes esta curta galega en plasticina baseada nunha historia de Frei Martín Sarmiento que di tantísimo non só da problemática lingüística que aínda temos na Galiza (eu mesma vivín unha situación similar hai menos de 10 anos nun centro de ensino público), se non tamén de como se pode aprender doutros xeitos, xa sabedes "un outro xeito de aprender é posivel" ;)

Non a perdades: A escola das areas
(A ficha na Axencia Audiovisual Galega, aquí)


E se queredes ver outras curtas, mirade en flocos.tv O cineclube do audiovisual galego