Μετάβαση στο περιεχόμενο

Πυρροτίτης: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Διάσωση 1 πηγών και υποβολή 0 για αρχειοθέτηση.) #IABot (v2.0.9.5
 
(20 ενδιάμεσες εκδόσεις από 15 χρήστες δεν εμφανίζονται)
Γραμμή 1: Γραμμή 1:
{{Κουτί πληροφοριών ορυκτού
{{Πληροφορίες ορυκτού
|Όνομα = Πυρροτίτης
|Όνομα = Πυρροτίτης
|Εικόνα =[[Image:0179723001223180838.jpg|206px]]
|Εικόνα =[[Αρχείο:Pyrrhotite-Quartz-169976.jpg|320px]]
|Λεζάντα = Πυρροτίτης με χαλαζία. Προέλευση: [[Μίνας Γέρας]], [[Βραζιλία]] <small>φωτ.(Rob Lavinsky)</small>
|Λεζάντα = Πυρροτίτης με χαλαζία. Προέλευση: [[Ανατολική-Φαρ-Περιοχή]], [[Ρωσία]] <small>φωτ.(Rob Lavinsky)</small>
|Κατηγορία = Θειούχα
|Κατηγορία = Θειούχα
|Χημικός τύπος = Fe<sub>7</sub>S<sub>8</sub><ref>Αποδίδεται ορθότερα με τον τύπο Fe<sub>1-x</sub>S όπου x= 0 - 0,17</ref>
|Χημικός τύπος = Fe<sub>7</sub>S<sub>8</sub><ref>Αποδίδεται ορθότερα με τον τύπο Fe<sub>1-x</sub>S όπου x= 0 - 0,17</ref>
Γραμμή 26: Γραμμή 26:
Ο '''πυρροτίτης''' (αγγλ. Pyrrhotite) είναι [[θείο|θειούχο]] ορυκτό του [[σίδηρος|σιδήρου]]. Το όνομά του αποδόθηκε από την ελληνική λέξη "πυρρός" (=κοκκινωπός), λόγω του χρώματος που συνηθέστερα εμφανίζουν οι κρύσταλλοί του. Συνώνυμο του πυρροτίτη (αναφερόμενο κυρίως στη γερμανική βιβλιογραφία) είναι ο '''μαγνητοπυρίτης'''. Ο πυρροτίτης εμφανίζει ιδιομορφία ως προς τη συμμετρία των κρυστάλλων του: Μονοκλινή συμμετρία παρουσιάζουν οι κρύσταλλοι με μεγαλύτερη αναλογία θείου, εξαγωνική αυτοί με μεγαλύτερη αναλογία σιδήρου. Στον φυσικό πυρροτίτη συνυπάρχουν και οι δύο μορφές κρυστάλλων. Ανάλογα με τα "κενά" των ατόμων σιδήρου που εμφανίζονται στο κρυσταλλικό πλέγμα, εμφανίζει ισχυρές ή ασθενείς μαγνητικές ιδιότητες.
Ο '''πυρροτίτης''' (αγγλ. Pyrrhotite) είναι [[θείο|θειούχο]] ορυκτό του [[σίδηρος|σιδήρου]]. Το όνομά του αποδόθηκε από την ελληνική λέξη "πυρρός" (=κοκκινωπός), λόγω του χρώματος που συνηθέστερα εμφανίζουν οι κρύσταλλοί του. Συνώνυμο του πυρροτίτη (αναφερόμενο κυρίως στη γερμανική βιβλιογραφία) είναι ο '''μαγνητοπυρίτης'''. Ο πυρροτίτης εμφανίζει ιδιομορφία ως προς τη συμμετρία των κρυστάλλων του: Μονοκλινή συμμετρία παρουσιάζουν οι κρύσταλλοι με μεγαλύτερη αναλογία θείου, εξαγωνική αυτοί με μεγαλύτερη αναλογία σιδήρου. Στον φυσικό πυρροτίτη συνυπάρχουν και οι δύο μορφές κρυστάλλων. Ανάλογα με τα "κενά" των ατόμων σιδήρου που εμφανίζονται στο κρυσταλλικό πλέγμα, εμφανίζει ισχυρές ή ασθενείς μαγνητικές ιδιότητες.


==Εμφάνιση, παραγενέσεις==
== Εμφάνιση, παραγενέσεις ==
Απαντά σε βασικά εκρηξιγενή πετρώματα, υπό μορφή μαγματικών διαχωρισμών. Επίσης σε πηγματίτες και υδροθερμικές φλέβες υψηλών θερμοκρασιών. Επίσης σε ορισμένα μεταμορφωμένα και ιζηματογενή πετρώματα. Η παραλλαγή του '''τροϊλίτης''' απαντάται σε μετεωρίτες και δεν εμφανίζει μαγνητικές ιδιότητες.
Απαντά σε βασικά εκρηξιγενή πετρώματα, υπό μορφή μαγματικών διαχωρισμών. Επίσης σε πηγματίτες και υδροθερμικές φλέβες υψηλών θερμοκρασιών. Επίσης σε ορισμένα μεταμορφωμένα και ιζηματογενή πετρώματα. Η παραλλαγή του '''τροϊλίτης''' απαντάται σε μετεωρίτες και δεν εμφανίζει μαγνητικές ιδιότητες.


Ορυκτά με τα οποία σχετίζεται είναι ο [[σιδηροπυρίτης]], ο [[μαρκασίτης]], ο [[χαλκοπυρίτης]], ο [[πεντλανδίτης]], ο [[μαγνητίτης]], ο [[ανκερίτης]], ο [[χαλαζίας]], ο [[ασβεστίτης]] και ο [[δολομίτης]].
Ορυκτά με τα οποία σχετίζεται είναι ο [[σιδηροπυρίτης]], ο [[μαρκασίτης]], ο [[χαλκοπυρίτης]], ο [[πεντλανδίτης]], ο [[μαγνητίτης]], ο [[ανκερίτης]], ο [[χαλαζίας]], ο [[ασβεστίτης]] και ο [[δολομίτης]].


Απαντά σε πολλές περιοχές της [[Γη|Γης]]. Ιδιαίτερα καλοσχηματισμένοι κρύσταλλοι ανευρίσκονται στην περιοχή Baia Mare στη [[Ρουμανία]], στο ορυχείο ''Stari Trg'' στη [[Σερβία]], την [[Τοσκάνη]] και την [[Άνω Αδίγη]] στην [[Ιταλία], τα όρη Χαρτς στη [[Γερμανία]], την [[Ελβετία]], τη [[Γαλλία]], την [[Αυστρία]] το Falun της [[Σουηδία|Σουηδίας]], την [[Αυστραλία]], την [[Κίνα]], το [[Μεξικό]] (περιοχή Santa Eulalia), την [[Αργεντινή]], πολλές περιοχές της [[Ναμίμπια]], τη [[Γκάνα]] τον [[Καναδάς|Καναδά]] και τις [[ΗΠΑ]].
Απαντά σε πολλές περιοχές της [[Γη]]ς. Ιδιαίτερα καλοσχηματισμένοι κρύσταλλοι ανευρίσκονται στην περιοχή Baia Mare στη [[Ρουμανία]], στο ορυχείο ''Stari Trg'' στη [[Σερβία]], την [[Τοσκάνη]] και την [[Άνω Αδίγη]] στην [[Ιταλία]], τα όρη Χαρτς στη [[Γερμανία]], την [[Ελβετία]], τη [[Γαλλία]], την [[Αυστρία]] το Falun της [[Σουηδία]]ς, την [[Αυστραλία]], την [[Κίνα]], το [[Μεξικό]] (περιοχή Santa Eulalia), την [[Αργεντινή]], πολλές περιοχές της [[Ναμίμπια]], τη [[Γκάνα]] τον [[Καναδάς|Καναδά]] και τις [[ΗΠΑ]].


Στην Ελλάδα απαντά στη νήσο [[Τήνος|Τήνο]] (παραλία Απηγανιάς), τα μεταλλεία [[Λαύριο|Λαυρίου]] (Καμάριζα, Πλάκα), το [[Στρατώνι Χαλκιδικής]] (Μαδέμ Λάκκος), τη [[Μαρώνεια]] στο [[Νομός Ροδόπης|Νομό Ροδόπης]] και την [[Ξάνθη]] (μολυβδοψευδαργυρούχες αποθέσεις στην περιοχή Αγίου Φιλίππου).
Στην Ελλάδα απαντά στη νήσο [[Τήνος|Τήνο]] (παραλία Απηγανιάς), τα [[μεταλλεία Λαυρίου]] (περιοχές [[Καμάριζα]], Πλάκα), το [[Στρατώνι Χαλκιδικής]] (Μαδέμ Λάκκος), τη [[Μαρώνεια Ροδόπης|Μαρώνεια]] στο [[Νομός Ροδόπης|Νομό Ροδόπης]] και την [[Ξάνθη]] (μολυβδοψευδαργυρούχες αποθέσεις στην περιοχή Αγίου Φιλίππου).


==Πηγές==
== Πηγές ==
*[http://www.handbookofmineralogy.org/pdfs/pyrrhotite.pdf Handbook of Mineralogy]
* [https://web.archive.org/web/20120801130707/http://www.handbookofmineralogy.org/pdfs/pyrrhotite.pdf Handbook of Mineralogy]
*[http://www.mindat.org/min-3328.html Mindat.org]
* [http://www.mindat.org/min-3328.html Mindat.org]
*[http://www.galleries.com/minerals/SULFIDES/PYRRHOTI/pyrrhoti.htm Galleries.com]
* [http://www.galleries.com/minerals/SULFIDES/PYRRHOTI/pyrrhoti.htm Galleries.com] {{Webarchive|url=https://web.archive.org/web/20100423000513/http://www.galleries.com/minerals/sulfides/pyrrhoti/pyrrhoti.htm |date=2010-04-23 }}
*[http://www.webmineral.com/data/Pyrrhotite.shtml Webmineral.com]
* [http://www.webmineral.com/data/Pyrrhotite.shtml Webmineral.com]


== Δείτε επίσης ==
* [[Κατάλογος ορυκτών]]
* [[Κατάλογος ορυκτών των μεταλλείων Λαυρίου]]


== Βιβλιογραφία ==
==Δείτε επίσης==
* James Dwight Dana, ''Manual of Mineralogy and Lithology, Containing the Elements of the Science of Minerals and Rocks'', READ BOOKS, 2008 ISBN 1-4437-4224-4
*[[Κατάλογος ορυκτών]]
* Frederick H. Pough, Roger Tory Peterson, Jeffrey (PHT) Scovil, ''A Field Guide to Rocks and Minerals'', Houghton Mifflin Harcourt, 1988 ISBN 0-395-91096-X
*[[Κατάλογος ορυκτών των μεταλλείων Λαυρίου]]
* Walter Schumann, R. Bradshaw, K. A. G. Mills, ''Handbook of Rocks, Minerals and Gemstones'', Houghton Mifflin Harcourt, 1993 ISBN 0-395-51137-2


== Σημειώσεις ==
==Βιβλιογραφία==
<references />
*James Dwight Dana, ''Manual of Mineralogy and Lithology, Containing the Elements of the Science of Minerals and Rocks'', READ BOOKS, 2008 ISBN 1443742244
* Frederick H. Pough, Roger Tory Peterson, Jeffrey (PHT) Scovil, ''A Field Guide to Rocks and Minerals'', Houghton Mifflin Harcourt, 1988 ISBN 039591096X
* Walter Schumann, R. Bradshaw, K. A. G. Mills, ''Handbook of Rocks, Minerals and Gemstones'', Houghton Mifflin Harcourt, 1993 ISBN 0395511372


[[Κατηγορία:Ορυκτά του θείου]]
==Σημειώσεις==
[[Κατηγορία:Ορυκτά του σιδήρου]]
{{reflist}}

[[Κατηγορία:Ορυκτά|Πυρροτιτης]]

[[ca:Pirrotina]]
[[cs:Pyrhotin]]
[[de:Pyrrhotin]]
[[en:Pyrrhotite]]
[[es:Pirrotina]]
[[eu:Pirrotita]]
[[fr:Pyrrhotite]]
[[it:Pirrotite]]
[[he:פירוטיט]]
[[lt:Pirotinas]]
[[nl:Pyrrhotiet]]
[[ja:磁硫鉄鉱]]
[[no:Magnetkis]]
[[pl:Pirotyn]]
[[pt:Pirrotite]]
[[sk:Pyrotit]]
[[fi:Magneettikiisu]]
[[sv:Magnetkis]]
[[uk:Піротин]]
[[zh:磁黃鐵礦]]

Τρέχουσα έκδοση από την 06:02, 16 Ιουνίου 2023

Πυρροτίτης
Πυρροτίτης με χαλαζία. Προέλευση: Ανατολική-Φαρ-Περιοχή, Ρωσία φωτ.(Rob Lavinsky)
Γενικά
ΚατηγορίαΘειούχα
Χημικός τύποςFe7S8[1]
Ορυκτολογικά χαρακτηριστικά
Πυκνότητα4,6 gr/cm3
ΧρώμαΒρονζοκίτρινο, βρονζοκάστανο, ερυθροκάστανο
Σύστημα κρυστάλλωσηςΜονοκλινές, εξαγωνικό
ΚρύσταλλοιΤραπεζοειδείς, πεπλατυσμένοι κατά {0001} ή πυραμιδοειδείς
ΥφήΣυμπαγής, κοκκώδης
ΔιδυμίαΚατά {1012}
Σκληρότητα3,5 - 4,5 (αναλόγως συστάσεως)
ΣχισμόςΣαφής {0001}
ΘραύσηΑνώμαλη έως κογχοειδής
ΛάμψηΜεταλλική
Γραμμή κόνεωςΓκριζόμαυρο σκούρο
ΠλεοχρωισμόςΑσθενέστατος
ΔιαφάνειαΑδιαφανής
ΠαρατηρήσειςΘαμπώνει ταχέως, αλλά δεν ιριδίζει. Ασθενώς μαγνητικός

Ο πυρροτίτης (αγγλ. Pyrrhotite) είναι θειούχο ορυκτό του σιδήρου. Το όνομά του αποδόθηκε από την ελληνική λέξη "πυρρός" (=κοκκινωπός), λόγω του χρώματος που συνηθέστερα εμφανίζουν οι κρύσταλλοί του. Συνώνυμο του πυρροτίτη (αναφερόμενο κυρίως στη γερμανική βιβλιογραφία) είναι ο μαγνητοπυρίτης. Ο πυρροτίτης εμφανίζει ιδιομορφία ως προς τη συμμετρία των κρυστάλλων του: Μονοκλινή συμμετρία παρουσιάζουν οι κρύσταλλοι με μεγαλύτερη αναλογία θείου, εξαγωνική αυτοί με μεγαλύτερη αναλογία σιδήρου. Στον φυσικό πυρροτίτη συνυπάρχουν και οι δύο μορφές κρυστάλλων. Ανάλογα με τα "κενά" των ατόμων σιδήρου που εμφανίζονται στο κρυσταλλικό πλέγμα, εμφανίζει ισχυρές ή ασθενείς μαγνητικές ιδιότητες.

Εμφάνιση, παραγενέσεις

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Απαντά σε βασικά εκρηξιγενή πετρώματα, υπό μορφή μαγματικών διαχωρισμών. Επίσης σε πηγματίτες και υδροθερμικές φλέβες υψηλών θερμοκρασιών. Επίσης σε ορισμένα μεταμορφωμένα και ιζηματογενή πετρώματα. Η παραλλαγή του τροϊλίτης απαντάται σε μετεωρίτες και δεν εμφανίζει μαγνητικές ιδιότητες.

Ορυκτά με τα οποία σχετίζεται είναι ο σιδηροπυρίτης, ο μαρκασίτης, ο χαλκοπυρίτης, ο πεντλανδίτης, ο μαγνητίτης, ο ανκερίτης, ο χαλαζίας, ο ασβεστίτης και ο δολομίτης.

Απαντά σε πολλές περιοχές της Γης. Ιδιαίτερα καλοσχηματισμένοι κρύσταλλοι ανευρίσκονται στην περιοχή Baia Mare στη Ρουμανία, στο ορυχείο Stari Trg στη Σερβία, την Τοσκάνη και την Άνω Αδίγη στην Ιταλία, τα όρη Χαρτς στη Γερμανία, την Ελβετία, τη Γαλλία, την Αυστρία το Falun της Σουηδίας, την Αυστραλία, την Κίνα, το Μεξικό (περιοχή Santa Eulalia), την Αργεντινή, πολλές περιοχές της Ναμίμπια, τη Γκάνα τον Καναδά και τις ΗΠΑ.

Στην Ελλάδα απαντά στη νήσο Τήνο (παραλία Απηγανιάς), τα μεταλλεία Λαυρίου (περιοχές Καμάριζα, Πλάκα), το Στρατώνι Χαλκιδικής (Μαδέμ Λάκκος), τη Μαρώνεια στο Νομό Ροδόπης και την Ξάνθη (μολυβδοψευδαργυρούχες αποθέσεις στην περιοχή Αγίου Φιλίππου).

  • James Dwight Dana, Manual of Mineralogy and Lithology, Containing the Elements of the Science of Minerals and Rocks, READ BOOKS, 2008 ISBN 1-4437-4224-4
  • Frederick H. Pough, Roger Tory Peterson, Jeffrey (PHT) Scovil, A Field Guide to Rocks and Minerals, Houghton Mifflin Harcourt, 1988 ISBN 0-395-91096-X
  • Walter Schumann, R. Bradshaw, K. A. G. Mills, Handbook of Rocks, Minerals and Gemstones, Houghton Mifflin Harcourt, 1993 ISBN 0-395-51137-2
  1. Αποδίδεται ορθότερα με τον τύπο Fe1-xS όπου x= 0 - 0,17