Μετάβαση στο περιεχόμενο

Ρίχαρντ Βάλτερ Νταρέ: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Περιήγηση ιστορικού διαδραστικά
← Προηγούμενη διαφορά
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
ΟπτικήΚώδικας wiki
μ Αντικατάσταση παρωχημένου προτύπου με references tag
Προτάσεις συνδέσμων: 3 σύνδεσμοι προστέθηκαν.
Ετικέτες: Οπτική επεξεργασία [https://www.mediawiki .org/wiki/Special:MyLanguage/Help:Growth/Tools/Newcomer_Tasks Αποστολή νεοεισερχόμενου] Προτείνεται: προσθήκη συνδέσμων
 
(10 ενδιάμεσες εκδόσεις από 7 χρήστες δεν εμφανίζονται)
Γραμμή 1: Γραμμή 1:
{{πληροφορίες προσώπου}}Ο '''Ρίχαρντ Βάλτερ Νταρέ''' (Richard Walther Darré, γενν. ως Ρικάρντο Βάλτερ Όσκαρ Νταρέ (Ricardo Walther Oscar Darré), [[14 Ιουλίου]] [[1895]] - [[5 Σεπτεμβρίου]] [[1953]]) ήταν αξιωματούχος των [[SS]] και ο ιθύνων νους του ιδεολογήματος "Blut und Boden" ([[Αίμα και Γη]]), ιδεολογήματος που εστίαζε στις έννοιες της προέλευσης (Blut, αίμα) και της Πατρίδας (Boden, έδαφος)<ref>[http://cghs.dadeschools.net/ib_holocaust2001/Ideology_Death/blutandboden.htm Η ιδεολογία "Αίμα και Γη"]</ref>.
{{πληροφορίες προσώπου}}Ο '''Ρίχαρντ Βάλτερ Νταρέ''' (Richard Walther Darré, γενν. ως Ρικάρντο Βάλτερ Όσκαρ Νταρέ (Ricardo Walther Oscar Darré), 14 Ιουλίου 1895 - 5 Σεπτεμβρίου 1953) ήταν αξιωματούχος των [[SS]] και ο ιθύνων νους του ιδεολογήματος "Blut und Boden" ([[Αίμα και Γη]]), ιδεολογήματος που εστίαζε στις έννοιες της προέλευσης (Blut, αίμα) και της Πατρίδας (Boden, έδαφος)<ref>{{Cite web |url=http://cghs.dadeschools.net/ib_holocaust2001/Ideology_Death/blutandboden.htm |title=Η ιδεολογία "Αίμα και Γη" |accessdate=2009-05-19 |archiveurl=https://web.archive.org/web/20070427123231/http://cghs.dadeschools.net/ib_holocaust2001/Ideology_Death/blutandboden.htm |archivedate=2007-04-27 |url-status=dead }}</ref>.


Χρημάτισε, επίσης, Υπουργός Επισιτισμού και Γεωργίας στις Ναζιστικές Κυβερνήσεις κατά την περίοδο 1933 - 1942.
Χρημάτισε, επίσης, Υπουργός Επισιτισμού και Γεωργίας στην [[Κυβέρνηση Αδόλφου Χίτλερ|Ναζιστική κυβέρνηση]] την περίοδο 1933 - 1942.


== Σύντομη βιογραφία ==
== Σύντομη βιογραφία ==
Ο Νταρέ γεννήθηκε στη συνοικία Μπελγκράνο (Belgrano) του [[Μπουένος Άιρες]] της [[Αργεντινή|Αργεντινής]] στις 14 Ιουλίου 1895.<ref>[http://web.archive.org/web/20080427083533/http://www.germanwarmachine.com/info_48.html German War Machine]</ref> Ήταν γιος του Ρίχαρντ Όσκαρ Νταρέ (Βερολίνο 1854 - 1929) και της Εμίλια Λάγκεργκρεν (Emilia Berta Eleonore Lagergren), Γερμανοσουηδικής καταγωγής γεννημένης το 1872 στο Μπουένος Άιρες. Ο πατέρας Νταρέ εγκαταστάθηκε στην Αργεντινή το 1888 ως εκπρόσωπος της γερμανικής εταιρείας εισαγωγών - εξαγωγών ''Engelbert Hardt und Sie''. Οι πρόγονοι του πατέρα του κατάγονταν από τη βόρεια [[Γαλλία]] και εγκαταστάθηκαν στη Γερμανία τον 17ο αιώνα (έτσι εξηγείται το γαλλικό όνομά του)<ref>Hans Heinz Sadila-Mantau, ''German Political Profiles'', Terramare Publications, Berlin, 1938 (Επίσημες εκδόσεις του Ναζιστικού καθεστώτος</ref>. Ο πατέρας του, ωστόσο, ήταν, σύμφωνα με τον ίδιο τον Βάλτερ, "μέθυσος και γυναικάς"<ref>Anna Bramwell, ''Blood and Soil: Walther Darré and Hitler's Green Party'', Kensal Press, 1985 ISBN 0-946041-33-4</ref> και αυτό είχε ως συνέπεια ο γάμος των γονέων του να μην είναι ευτυχισμένος. Ωστόσο, η οικονομική κατάσταση της οικογένειας ήταν πολύ καλή και οι γονείς δεν παραμέλησαν τα παιδιά τους: Στην Αργεντινή διδάσκονταν κατ' οίκον, καθώς οι γονείς αντιμετώπιζαν ήδη την επιστροφή στη Γερμανία, βλέποντας την επιδείνωση των διεθνών σχέσεων που προηγήθηκε της έναρξης του [[Α΄ Παγκόσμιος Πόλεμος|Α΄ Παγκοσμίου Πολέμου]]. Αυτή η κατ' οίκον διδασκαλία υπήρξε η αφετηρία εκμάθησης ισπανικών, αγγλικών και γαλλικών, παράλληλα με τα γερμανικά, και έτσι ο Νταρέ μιλούσε πολύ καλά και τις τέσσερις αυτές γλώσσες.
Ο Νταρέ γεννήθηκε στη συνοικία Μπελγκράνο (Belgrano) του [[Μπουένος Άιρες]] της [[Αργεντινή|Αργεντινής]] στις 14 Ιουλίου 1895.<ref>{{Cite web |url=http://www.germanwarmachine.com/info_48.html |title=German War Machine |accessdate=2008-04-27 |archiveurl=https://web.archive.org/web/20080427083533/http://www.germanwarmachine.com/info_48.html |archivedate=2008-04-27 |url-status=dead }}</ref> Ήταν γιος του Ρίχαρντ Όσκαρ Νταρέ ([[Βερολίνο]] 1854 - 1929) και της Εμίλια Λάγκεργκρεν (Emilia Berta Eleonore Lagergren), Γερμανοσουηδικής καταγωγής γεννημένης το 1872 στο Μπουένος Άιρες. Ο πατέρας Νταρέ εγκαταστάθηκε στην Αργεντινή το 1888 ως εκπρόσωπος της γερμανικής εταιρείας εισαγωγών - εξαγωγών ''Engelbert Hardt und Sie''. Οι πρόγονοι του πατέρα του κατάγονταν από τη βόρεια [[Γαλλία]] και εγκαταστάθηκαν στη Γερμανία τον 17ο αιώνα (έτσι εξηγείται το γαλλικό όνομά του)<ref>Hans Heinz Sadila-Mantau, ''German Political Profiles'', Terramare Publications, Berlin, 1938 (Επίσημες εκδόσεις του Ναζιστικού καθεστώτος</ref>. Ο πατέρας του, ωστόσο, ήταν, σύμφωνα με τον ίδιο τον Βάλτερ, "μέθυσος και γυναικάς"<ref>Anna Bramwell, ''Blood and Soil: Walther Darré and Hitler's Green Party'', Kensal Press, 1985 ISBN 0-946041-33-4</ref> και αυτό είχε ως συνέπεια ο γάμος των γονέων του να μην είναι ευτυχισμένος. Ωστόσο, η οικονομική κατάσταση της οικογένειας ήταν πολύ καλή και οι γονείς δεν παραμέλησαν τα παιδιά τους: Στην Αργεντινή διδάσκονταν κατ' οίκον, καθώς οι γονείς αντιμετώπιζαν ήδη την επιστροφή στη Γερμανία, βλέποντας την επιδείνωση των [[Διεθνείς σχέσεις|διεθνών σχέσεων]] που προηγήθηκε της έναρξης του [[Α΄ Παγκόσμιος Πόλεμος|Α΄ Παγκοσμίου Πολέμου]]. Αυτή η κατ' οίκον διδασκαλία υπήρξε η αφετηρία εκμάθησης ισπανικών, αγγλικών και γαλλικών, παράλληλα με τα γερμανικά, και έτσι ο Νταρέ μιλούσε πολύ καλά και τις τέσσερις αυτές γλώσσες.


Η οικογένεια επέστρεψε πράγματι στη Γερμανία το 1912. Ο νεαρός Βάλτερ, ωστόσο, επαναπατρίστηκε πολύ νωρίτερα (1904) και στάλθηκε σε σχολείο στη [[Χαϊδελβέργη]]. Το 1911, στα πλαίσια μιας ανταλλαγής μαθητών, στάλθηκε στο Σχολείο του King's College στην [[Αγγλία]] και επιστρέφοντας από εκεί στάλθηκε σε διάφορα σχολεία. Σημαντικότερο, όμως, για την περαιτέρω εξέλιξή του στάθηκε το Γερμανικό Αποικιακό Σχολείο του Βιτσενχάουζεν (Witzenhausen), στο οποίο γράφτηκε το [[1914]], καθώς εκεί του κινήθηκε το ενδιαφέρον για τις αγροτικές δραστηριότητες. Δεν παρέμεινε εκεί περισσότερο από ένα εξάμηνο: Με το ξέσπασμα του Πολέμου κατατάχτηκε στο Γερμανικό στρατό σαν εθελοντής. Κατά τη διάρκεια της θητείας του τραυματίστηκε μερικές φορές ελαφρά και με τον τερματισμό του Πολέμου θέλησε να επιστρέψει στην Αργεντινή και να ασχοληθεί με τη [[γεωργία]]. Η οικονομική κατάσταση, όμως, στην οποία βρισκόταν η χώρα του, είχε αντίκτυπο στο οικογενειακό εισόδημα, το οποίο δεν του επέτρεπε κάτι τέτοιο. Επέστρεψε στο Βιτσενχάουζεν για να συνεχίσει τις σπουδές του και κατάφερε να τον στείλουν, ως άμισθο βοηθό, σε αγρόκτημα της [[Πομερανία|Πομερανίας]].
Η οικογένεια επέστρεψε πράγματι στη Γερμανία το 1912. Ο νεαρός Βάλτερ, ωστόσο, επαναπατρίστηκε πολύ νωρίτερα (1904) και στάλθηκε σε σχολείο στη [[Χαϊδελβέργη]]. Το 1911, στα πλαίσια μιας ανταλλαγής μαθητών, στάλθηκε στο Σχολείο του King's College στην [[Αγγλία]] και επιστρέφοντας από εκεί στάλθηκε σε διάφορα σχολεία. Σημαντικότερο, όμως, για την περαιτέρω εξέλιξή του στάθηκε το Γερμανικό Αποικιακό Σχολείο του Βιτσενχάουζεν (Witzenhausen), στο οποίο γράφτηκε το 1914, καθώς εκεί του κινήθηκε το ενδιαφέρον για τις αγροτικές δραστηριότητες. Δεν παρέμεινε εκεί περισσότερο από ένα εξάμηνο: Με το ξέσπασμα του Πολέμου κατατάχτηκε στο Γερμανικό στρατό σαν εθελοντής. Κατά τη διάρκεια της θητείας του τραυματίστηκε μερικές φορές ελαφρά και με τον τερματισμό του Πολέμου θέλησε να επιστρέψει στην Αργεντινή και να ασχοληθεί με τη [[γεωργία]]. Η οικονομική κατάσταση, όμως, στην οποία βρισκόταν η χώρα του, είχε αντίκτυπο στο οικογενειακό εισόδημα, το οποίο δεν του επέτρεπε κάτι τέτοιο. Επέστρεψε στο Βιτσενχάουζεν για να συνεχίσει τις σπουδές του και κατάφερε να τον στείλουν, ως άμισθο βοηθό, σε αγρόκτημα της [[Πομερανία|Πομερανίας]].


Το [[1922]] γράφτηκε στο Πανεπιστήμιο του Χάλλε (Halle) απ' όπου αποφοίτησε με πτυχίο Γεωπόνου, εξειδικευμένου στην εκτροφή ζώων. Το ίδιο έτος νυμφεύτηκε την Άλμα Στάατ (Alma Staadt), φίλη της αδελφής του Ίλζε. Ο γάμος κράτησε μόνο πέντε χρόνια: Το ζευγάρι χώρισε το [[1927]], έχοντας αποκτήσει δύο κόρες, και ο Βάλτερ νυμφεύτηκε, σχεδόν αμέσως, την Σαρλότε Φράιν<ref>Δεν είναι όνομα αλλά τίτλος ευγένειας</ref> φον Βίτινγχοφ - Σελ (Charlotte Freiin von Viettinghoff-Schell) Ολοκλήρωσε τη διδακτορική του διατριβή πολύ αργότερα ([[1929]]), καθώς εργαζόταν στην [[Ανατολική Πρωσία]] και την [[Φινλανδία]].
Το 1922 γράφτηκε στο Πανεπιστήμιο του Χάλλε (Halle) απ' όπου αποφοίτησε με πτυχίο [[Γεωπόνος|Γεωπόνου]], εξειδικευμένου στην εκτροφή ζώων. Το ίδιο έτος νυμφεύτηκε την Άλμα Στάατ (Alma Staadt), φίλη της αδελφής του Ίλζε. Ο γάμος κράτησε μόνο πέντε χρόνια: Το ζευγάρι χώρισε το 1927, έχοντας αποκτήσει δύο κόρες, και ο Βάλτερ νυμφεύτηκε, σχεδόν αμέσως, τη Σαρλότε Φράιν<ref>Δεν είναι όνομα αλλά τίτλος ευγένειας</ref> φον Βίτινγχοφ - Σελ (''Charlotte Freiin von Viettinghoff-Schell'') Ολοκλήρωσε τη διδακτορική του διατριβή πολύ αργότερα (1929), καθώς εργαζόταν στην [[Ανατολική Πρωσία]] και τη [[Φινλανδία]].


== Εμπλοκή στην πολιτική ==
== Εμπλοκή στην πολιτική ==
Ο νεαρός Βάλτερ γίνεται μέλος της "κίνησης των Αρταμάνων" (Bund Artam e.V.), ενός ακροδεξιού "λαϊκού" (völkisch) κινήματος της νεολαίας, που δημιουργήθηκε το [[1923]] στο [[Μόναχο]]. Η συμμετοχή του σε αυτήν είναι που αρχικά διαμόρφωσε την μετέπειτα ιδεολογία του, καθώς οι "Αρταμάνοι" είχαν την ιδεολογία των "Βορειοευρωπαίων" (Nordic) και την υπεροχή της εθνοτικής αυτής ομάδας απέναντι σε όλες τις υπόλοιπες και την προσκόλληση στη γη τους. Το [[1928]] ο Νταρέ γράφει το πρώτο του βιβλίο με τίτλο ''Das Bauerntum als Lebensquell der nordischen Rasse'' (σε ελεύθερη απόδοση ''Οι χωρικοί ως η πηγή της ζωής της Βόρειας φυλής''). Οι ιδέες που εξέφραζε στο βιβλίο του άσκησαν τεράστια επιρροή στον [[Χάινριχ Χίμλερ]] (μέλους, επίσης, των "Αρταμάνων"). Οι ιδεολογικές του τοποθετήσεις δεν άργησαν να τον φέρουν στους κόλπους του - ανερχόμενου ραγδαία - [[NSDAP|Εθνικοσοσιαλιστικού Κόμματος]], του οποίου έγινε μέλος το [[1930]], αρχίζοντας εκστρατεία προσηλυτισμού των αγροτών στο Κόμμα. Η ενέργειά του αυτή απέβλεπε, ανάμεσα στα άλλα, στη μελλοντική εγκατάσταση γερμανικής καταγωγής πληθυσμών στις περιοχές στις οποίες ήταν εγκατεστημένοι [[Σλάβοι|σλαβικής]] καταγωγής πληθυσμοί. Παρόμοια ιδεολογία είχε, επίσης, και ο αξιωματούχος (και μετέπειτα Υπουργός ανατολικών εδαφών [[Άλφρεντ Ρόζενμπεργκ]]. Οι θρησκευτικές του αντιλήψεις, επίσης, ήταν έντονα αντιχριστιανικές: Σε όλα του τα γραπτά δεν παρέλειπε να αναφέρει ότι ο Χριστιανισμός με την "ισότητα όλων των ανθρώπων ενώπιον του Θεού αποστερεί την Τευτονική άρχουσα τάξη από τις ηθικές της ρίζες και την έμφυτη έννοια υπεροχής απέναντι στις νομαδικές φυλές". Το 1930 δημοσιεύει το δεύτερο βιβλίο του με τίτλο ''Neuadel aus Blut und Boden'' (Η Νέα Αριστοκρατία στο ''Αίμα και Γη'').
Ο νεαρός Βάλτερ γίνεται μέλος της "κίνησης των Αρταμάνων" ''(Bund Artam e.V.''), ενός ακροδεξιού "λαϊκού" (völkisch) κινήματος της νεολαίας, που δημιουργήθηκε το 1923 στο [[Μόναχο]]. Η συμμετοχή του σε αυτήν είναι που αρχικά διαμόρφωσε την μετέπειτα ιδεολογία του, καθώς οι "Αρταμάνοι" είχαν την ιδεολογία των "Βορειοευρωπαίων" (Nordic) και την υπεροχή της εθνοτικής αυτής ομάδας απέναντι σε όλες τις υπόλοιπες και την προσκόλληση στη γη τους. Το 1928 ο Νταρέ γράφει το πρώτο του βιβλίο με τίτλο ''Das Bauerntum als Lebensquell der nordischen Rasse'' (σε ελεύθερη απόδοση ''Οι χωρικοί ως η πηγή της ζωής της Βόρειας φυλής''). Οι ιδέες που εξέφραζε στο βιβλίο του άσκησαν τεράστια επιρροή στον [[Χάινριχ Χίμλερ]] (μέλους, επίσης, των "Αρταμάνων"). Οι ιδεολογικές του τοποθετήσεις δεν άργησαν να τον φέρουν στους κόλπους του - ανερχόμενου ραγδαία - [[NSDAP|Εθνικοσοσιαλιστικού Κόμματος]], του οποίου έγινε μέλος το 1930, αρχίζοντας εκστρατεία προσηλυτισμού των αγροτών στο Κόμμα. Η ενέργειά του αυτή απέβλεπε, ανάμεσα στα άλλα, στη μελλοντική εγκατάσταση γερμανικής καταγωγής πληθυσμών στις περιοχές στις οποίες ήταν εγκατεστημένοι [[Σλάβοι|σλαβικής]] καταγωγής πληθυσμοί. Παρόμοια ιδεολογία είχε, επίσης, και ο αξιωματούχος (και μετέπειτα Υπουργός ανατολικών εδαφών [[Άλφρεντ Ρόζενμπεργκ]]. Οι θρησκευτικές του αντιλήψεις, επίσης, ήταν έντονα αντιχριστιανικές: Σε όλα του τα γραπτά δεν παρέλειπε να αναφέρει ότι ο Χριστιανισμός με την "ισότητα όλων των ανθρώπων ενώπιον του Θεού αποστερεί την Τευτονική [[άρχουσα τάξη]] από τις ηθικές της ρίζες και την έμφυτη έννοια υπεροχής απέναντι στις νομαδικές φυλές". Το 1930 δημοσιεύει το δεύτερο βιβλίο του με τίτλο ''Neuadel aus Blut und Boden'' (Η Νέα Αριστοκρατία στο ''Αίμα και Γη'').


== Υπουργός του Ράιχ ==
== Υπουργός του Ράιχ ==
Με την άνοδο των Ναζί στην εξουσία, το [[1993]], ο Νταρέ διορίζεται Υπουργός Επισιτισμού και Γεωργίας, ενώ, επιπλέον, αναλαμβάνει τη διεύθυνση της υπηρεσίας ''Rasse und Siedlungshauptamt συντομ. RuSHA'' (= Υπηρεσία της Φυλής και της Εγκατάστασης), ενώ του αποδίδεται και ο τίτλος του ''Reichsbauernführer'' (= Ηγέτης των Αγροτών του Ράιχ). Η υπηρεσία της οποίας ηγείτο ήταν, όπως υποδεικνύει και το όνομά της, έντονα [[ρατσισμός|ρατσιστική]] και, φυσικά, αντισημιτική. Μέσω αυτής και χάρη στο "σχέδιο" που επινόησε, ήταν ο καθοδηγητής της πολιτικής του Ράιχ σχετικά με τον "[[ζωτικός χώρος|ζωτικό χώρο]]" και την ανάπτυξη ιμπεριαλιστικών βλέψεων του Ράιχ προς την Ανατολή (πολιτική "Drang nach Osten", πορεία προς ανατολάς). Ήταν, επίσης, από τους βασικούς θεωρητικούς της πολιτικής της [[ευγονική|ευγονικής]], που αναπτύχθηκε, υποστηριζόμενη από τον [[Χίμλερ]] στη [[Ναζιστική Γερμανία]] και άρχισε να υλοποιείται με το [[Πρόγραμμα Ευθανασίας T-4]], στο οποίο, ωστόσο, δεν είχε καμία ανάμιξη. Υποστήριζε ότι οι Γερμανοί έπρεπε να βασίσουν τη διαιώνιση της φυλής τους μέσω επιλεγμένων διασταυρώσεων (κάτι που γινόταν - και γίνεται - στα εκτρεφόμενα ζώα, αλλά, ασφαλώς, δεν είναι δυνατό να εφαρμοστεί στον άνθρωπο). Πιθανόν για αυτούς τους λόγους οι σχέσεις του με τον Χίμλερ χειροτέρευσαν - ο Χίμλερ τον χαρακτήριζε "υπερβολικά θεωρητικό". Κακές ήταν, επίσης, οι σχέσεις του με τον Υπουργό Οικονομίας [[Χιάλμαρ Σαχτ]], επειδή οι συγκομιδές των ετών της δεκαετίας του '30 δεν ήταν, ποσοτικά και ποιοτικά, οι αναμενόμενες.
Με την άνοδο των Ναζί στην εξουσία, το 1933, ο Νταρέ διορίζεται Υπουργός Επισιτισμού και Γεωργίας, ενώ, επιπλέον, αναλαμβάνει τη διεύθυνση της υπηρεσίας ''Rasse und Siedlungshauptamt συντομ. RuSHA'' (= Υπηρεσία της Φυλής και της Εγκατάστασης), ενώ του αποδίδεται και ο τίτλος του ''Reichsbauernführer'' (= Ηγέτης των Αγροτών του Ράιχ). Η υπηρεσία της οποίας ηγείτο ήταν, όπως υποδεικνύει και το όνομά της, έντονα [[ρατσισμός|ρατσιστική]] και, φυσικά, αντισημιτική. Μέσω αυτής και χάρη στο "σχέδιο" που επινόησε, ήταν ο καθοδηγητής της πολιτικής του Ράιχ σχετικά με τον "[[ζωτικός χώρος|ζωτικό χώρο]]" και την ανάπτυξη ιμπεριαλιστικών βλέψεων του Ράιχ προς την Ανατολή (πολιτική "Drang nach Osten", πορεία προς ανατολάς). Ήταν, επίσης, από τους βασικούς θεωρητικούς της πολιτικής της [[ευγονική|ευγονικής]], που αναπτύχθηκε, υποστηριζόμενη από τον [[Χίμλερ]] στη [[Ναζιστική Γερμανία]] και άρχισε να υλοποιείται με το [[Πρόγραμμα Ευθανασίας T-4]], στο οποίο, ωστόσο, δεν είχε καμία ανάμιξη. Υποστήριζε ότι οι Γερμανοί έπρεπε να βασίσουν τη διαιώνιση της φυλής τους μέσω επιλεγμένων διασταυρώσεων (κάτι που γινόταν - και γίνεται - στα εκτρεφόμενα ζώα, αλλά, ασφαλώς, δεν είναι δυνατό να εφαρμοστεί στον άνθρωπο). Πιθανόν για αυτούς τους λόγους οι σχέσεις του με τον Χίμλερ χειροτέρευσαν - ο Χίμλερ τον χαρακτήριζε "υπερβολικά θεωρητικό". Κακές ήταν, επίσης, οι σχέσεις του με τον Υπουργό Οικονομίας [[Χιάλμαρ Σαχτ]], επειδή οι συγκομιδές των ετών της δεκαετίας του '30 δεν ήταν, ποσοτικά και ποιοτικά, οι αναμενόμενες.


Η θητεία του έληξε το [[1942]], επισήμως για λόγους υγείας. Στην πραγματικότητα στην παραίτηση οδηγήθηκε επειδή εξέφρασε έντονα την αντίθεσή του στην εντολή του [[Φύρερ]] για τη μείωση της ημερήσιας ποσότητας τροφίμων στους κρατούμενους των στρατοπέδων καταναγκαστικής εργασίας.
Η θητεία του έληξε το 1942, επισήμως για λόγους υγείας. Στην πραγματικότητα στην παραίτηση οδηγήθηκε επειδή εξέφρασε έντονα την αντίθεσή του στην εντολή του [[Φύρερ]] για τη μείωση της ημερήσιας ποσότητας τροφίμων στους κρατούμενους των στρατοπέδων καταναγκαστικής εργασίας.


== Μετά τον Πόλεμο ==
== Μετά τον Πόλεμο ==
Ο Νταρέ συνελήφθη με τον τερματισμό του Πολέμου το [[1945]] και παραπέμφθηκε στην [[Δίκη των Διπλωματών]] (συνακόλουθη της [[Δίκη της Νυρεμβέργης|Δίκης της Νυρεμβέργης]]). Στη δίκη αυτή απαλλάχτηκε για τις περισσότερες από τις απαγγελθείσες εναντίον του κατηγορίες (ιδιαίτερα αυτήν της γενοκτονίας), καταδικάστηκε, ωστόσο, σε επταετή φυλάκιση ([[1949]]). Αφέθηκε ελεύθερος το [[1950]] και εγκαταστάθηκε στο [[Μόναχο]], όπου απεβίωσε το [[1953]] (5 Σεπτεμβρίου) από κίρρωση του ήπατος, που είχε υποστεί λόγω του ότι ήταν χρόνια αλκοολικός.
Ο Νταρέ συνελήφθη με τον τερματισμό του Πολέμου το 1945 και παραπέμφθηκε στην [[Δίκη των Διπλωματών]] (συνακόλουθη της [[Δίκη της Νυρεμβέργης|Δίκης της Νυρεμβέργης]]). Στη δίκη αυτή απαλλάχτηκε για τις περισσότερες από τις απαγγελθείσες εναντίον του κατηγορίες (ιδιαίτερα αυτήν της γενοκτονίας), καταδικάστηκε, ωστόσο, σε επταετή φυλάκιση ([[1949]]). Αφέθηκε ελεύθερος το [[1950]] και εγκαταστάθηκε στο [[Μόναχο]], όπου απεβίωσε το [[1953]] (5 Σεπτεμβρίου) από κίρρωση του ήπατος, που είχε υποστεί λόγω του ότι ήταν χρόνια αλκοολικός.


== Συγγραφικό έργο ==
== Συγγραφικό έργο ==
Γραμμή 37: Γραμμή 37:


{{DEFAULTSORT:Νταρε Ριχαρντ Βαλτερ}}
{{DEFAULTSORT:Νταρε Ριχαρντ Βαλτερ}}
[[Κατηγορία:Γερμανοί πολιτικοί]]
[[Κατηγορία:Γερμανοί Ναζιστές πολιτικοί]]
[[Κατηγορία:Ναζιστική Γερμανία]]
[[Κατηγορία:Γεννήσεις το 1895]]
[[Κατηγορία:Θάνατοι το 1953]]

Τρέχουσα έκδοση από την 04:25, 2 Σεπτεμβρίου 2024

Ρίχαρντ Βάλτερ Νταρέ
Γενικές πληροφορίες
Όνομα στη
μητρική γλώσσα		Richard Darré (Γερμανικά)
Γέννηση14  Ιουλίου 1895[1][2][3]
Μπελγράνο ή Μπουένος Άιρες
Θάνατος5  Σεπτεμβρίου 1953[1][3][4]
Μόναχο[5]
Αιτία θανάτουκαρκίνος του ήπατος
Συνθήκες θανάτουφυσικά αίτια
Τόπος ταφήςΓκόσλαρ
Χώρα πολιτογράφησηςΑργεντινή
Εκπαίδευση και γλώσσες
Ομιλούμενες γλώσσεςΓερμανικά[2][6]
ΣπουδέςΠανεπιστήμιο Μαρτίνου Λούθηρου του Χάλλε-Βιτεμβέργης
King's College School
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότηταπολιτικός
γεωπόνος
συγγραφέας[7]
ΕργοδότηςReich Ministry of Food and Agriculture[8]
Πολιτική τοποθέτηση
Πολιτικό κόμμα/ΚίνημαΕθνικοσοσιαλιστικό Γερμανικό Εργατικό Κόμμα
Ποινική κατάσταση
Κατηγορίες εγκλήματοςέγκλημα κατά της ανθρωπότητας
Στρατιωτική σταδιοδρομία
Βαθμός/στρατόςστρατηγός/Αυτοκρατορικός Γερμανικός Στρατός
Πόλεμοι/μάχεςΑ΄ Παγκόσμιος Πόλεμος
Αξιώματα και βραβεύσεις
Αξίωμαμέλος του Ράιχσταγκ της Δημοκρατίας της Βαϊμάρης
Βουλευτής του Γερμανικού Ράιχ
Reichsleiter[9]
ΒραβεύσειςΧρυσή καρφίτσα του Ναζιστικού Κόμματος
Γαλόνι τιμής της παλιάς φρουράς
Σιδηρούς Σταυρός
Σταυρός Πολεμικής Ανδραγαθίας
NSDAP Long Service Award
SS-Ehrenring
Commons page Σχετικά πολυμέσα
δεδομένα

Ο Ρίχαρντ Βάλτερ Νταρέ (Richard Walther Darré, γενν. ως Ρικάρντο Βάλτερ Όσκαρ Νταρέ (Ricardo Walther Oscar Darré), 14 Ιουλίου 1895 - 5 Σεπτεμβρίου 1953) ήταν αξιωματούχος των SS και ο ιθύνων νους του ιδεολογήματος "Blut und Boden" (Αίμα και Γη), ιδεολογήματος που εστίαζε στις έννοιες της προέλευσης (Blut, αίμα) και της Πατρίδας (Boden, έδαφος)[10].

Χρημάτισε, επίσης, Υπουργός Επισιτισμού και Γεωργίας στην Ναζιστική κυβέρνηση την περίοδο 1933 - 1942.

Σύντομη βιογραφία

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Νταρέ γεννήθηκε στη συνοικία Μπελγκράνο (Belgrano) του Μπουένος Άιρες της Αργεντινής στις 14 Ιουλίου 1895.[11] Ήταν γιος του Ρίχαρντ Όσκαρ Νταρέ (Βερολίνο 1854 - 1929) και της Εμίλια Λάγκεργκρεν (Emilia Berta Eleonore Lagergren), Γερμανοσουηδικής καταγωγής γεννημένης το 1872 στο Μπουένος Άιρες. Ο πατέρας Νταρέ εγκαταστάθηκε στην Αργεντινή το 1888 ως εκπρόσωπος της γερμανικής εταιρείας εισαγωγών - εξαγωγών Engelbert Hardt und Sie. Οι πρόγονοι του πατέρα του κατάγονταν από τη βόρεια Γαλλία και εγκαταστάθηκαν στη Γερμανία τον 17ο αιώνα (έτσι εξηγείται το γαλλικό όνομά του)[12]. Ο πατέρας του, ωστόσο, ήταν, σύμφωνα με τον ίδιο τον Βάλτερ, "μέθυσος και γυναικάς"[13] και αυτό είχε ως συνέπεια ο γάμος των γονέων του να μην είναι ευτυχισμένος. Ωστόσο, η οικονομική κατάσταση της οικογένειας ήταν πολύ καλή και οι γονείς δεν παραμέλησαν τα παιδιά τους: Στην Αργεντινή διδάσκονταν κατ' οίκον, καθώς οι γονείς αντιμετώπιζαν ήδη την επιστροφή στη Γερμανία, βλέποντας την επιδείνωση των διεθνών σχέσεων που προηγήθηκε της έναρξης του Α΄ Παγκοσμίου Πολέμου. Αυτή η κατ' οίκον διδασκαλία υπήρξε η αφετηρία εκμάθησης ισπανικών, αγγλικών και γαλλικών, παράλληλα με τα γερμανικά, και έτσι ο Νταρέ μιλούσε πολύ καλά και τις τέσσερις αυτές γλώσσες.

Η οικογένεια επέστρεψε πράγματι στη Γερμανία το 1912. Ο νεαρός Βάλτερ, ωστόσο, επαναπατρίστηκε πολύ νωρίτερα (1904) και στάλθηκε σε σχολείο στη Χαϊδελβέργη. Το 1911, στα πλαίσια μιας ανταλλαγής μαθητών, στάλθηκε στο Σχολείο του King's College στην Αγγλία και επιστρέφοντας από εκεί στάλθηκε σε διάφορα σχολεία. Σημαντικότερο, όμως, για την περαιτέρω εξέλιξή του στάθηκε το Γερμανικό Αποικιακό Σχολείο του Βιτσενχάουζεν (Witzenhausen), στο οποίο γράφτηκε το 1914, καθώς εκεί του κινήθηκε το ενδιαφέρον για τις αγροτικές δραστηριότητες. Δεν παρέμεινε εκεί περισσότερο από ένα εξάμηνο: Με το ξέσπασμα του Πολέμου κατατάχτηκε στο Γερμανικό στρατό σαν εθελοντής. Κατά τη διάρκεια της θητείας του τραυματίστηκε μερικές φορές ελαφρά και με τον τερματισμό του Πολέμου θέλησε να επιστρέψει στην Αργεντινή και να ασχοληθεί με τη γεωργία. Η οικονομική κατάσταση, όμως, στην οποία βρισκόταν η χώρα του, είχε αντίκτυπο στο οικογενειακό εισόδημα, το οποίο δεν του επέτρεπε κάτι τέτοιο. Επέστρεψε στο Βιτσενχάουζεν για να συνεχίσει τις σπουδές του και κατάφερε να τον στείλουν, ως άμισθο βοηθό, σε αγρόκτημα της Πομερανίας.

Το 1922 γράφτηκε στο Πανεπιστήμιο του Χάλλε (Halle) απ' όπου αποφοίτησε με πτυχίο Γεωπόνου, εξειδικευμένου στην εκτροφή ζώων. Το ίδιο έτος νυμφεύτηκε την Άλμα Στάατ (Alma Staadt), φίλη της αδελφής του Ίλζε. Ο γάμος κράτησε μόνο πέντε χρόνια: Το ζευγάρι χώρισε το 1927, έχοντας αποκτήσει δύο κόρες, και ο Βάλτερ νυμφεύτηκε, σχεδόν αμέσως, τη Σαρλότε Φράιν[14] φον Βίτινγχοφ - Σελ (Charlotte Freiin von Viettinghoff-Schell) Ολοκλήρωσε τη διδακτορική του διατριβή πολύ αργότερα (1929), καθώς εργαζόταν στην Ανατολική Πρωσία και τη Φινλανδία.

Εμπλοκή στην πολιτική

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο νεαρός Βάλτερ γίνεται μέλος της "κίνησης των Αρταμάνων" (Bund Artam e.V.), ενός ακροδεξιού "λαϊκού" (völkisch) κινήματος της νεολαίας, που δημιουργήθηκε το 1923 στο Μόναχο. Η συμμετοχή του σε αυτήν είναι που αρχικά διαμόρφωσε την μετέπειτα ιδεολογία του, καθώς οι "Αρταμάνοι" είχαν την ιδεολογία των "Βορειοευρωπαίων" (Nordic) και την υπεροχή της εθνοτικής αυτής ομάδας απέναντι σε όλες τις υπόλοιπες και την προσκόλληση στη γη τους. Το 1928 ο Νταρέ γράφει το πρώτο του βιβλίο με τίτλο Das Bauerntum als Lebensquell der nordischen Rasse (σε ελεύθερη απόδοση Οι χωρικοί ως η πηγή της ζωής της Βόρειας φυλής). Οι ιδέες που εξέφραζε στο βιβλίο του άσκησαν τεράστια επιρροή στον Χάινριχ Χίμλερ (μέλους, επίσης, των "Αρταμάνων"). Οι ιδεολογικές του τοποθετήσεις δεν άργησαν να τον φέρουν στους κόλπους του - ανερχόμενου ραγδαία - Εθνικοσοσιαλιστικού Κόμματος, του οποίου έγινε μέλος το 1930, αρχίζοντας εκστρατεία προσηλυτισμού των αγροτών στο Κόμμα. Η ενέργειά του αυτή απέβλεπε, ανάμεσα στα άλλα, στη μελλοντική εγκατάσταση γερμανικής καταγωγής πληθυσμών στις περιοχές στις οποίες ήταν εγκατεστημένοι σλαβικής καταγωγής πληθυσμοί. Παρόμοια ιδεολογία είχε, επίσης, και ο αξιωματούχος (και μετέπειτα Υπουργός ανατολικών εδαφών Άλφρεντ Ρόζενμπεργκ. Οι θρησκευτικές του αντιλήψεις, επίσης, ήταν έντονα αντιχριστιανικές: Σε όλα του τα γραπτά δεν παρέλειπε να αναφέρει ότι ο Χριστιανισμός με την "ισότητα όλων των ανθρώπων ενώπιον του Θεού αποστερεί την Τευτονική άρχουσα τάξη από τις ηθικές της ρίζες και την έμφυτη έννοια υπεροχής απέναντι στις νομαδικές φυλές". Το 1930 δημοσιεύει το δεύτερο βιβλίο του με τίτλο Neuadel aus Blut und Boden (Η Νέα Αριστοκρατία στο Αίμα και Γη).

Υπουργός του Ράιχ

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Με την άνοδο των Ναζί στην εξουσία, το 1933, ο Νταρέ διορίζεται Υπουργός Επισιτισμού και Γεωργίας, ενώ, επιπλέον, αναλαμβάνει τη διεύθυνση της υπηρεσίας Rasse und Siedlungshauptamt συντομ. RuSHA (= Υπηρεσία της Φυλής και της Εγκατάστασης), ενώ του αποδίδεται και ο τίτλος του Reichsbauernführer (= Ηγέτης των Αγροτών του Ράιχ). Η υπηρεσία της οποίας ηγείτο ήταν, όπως υποδεικνύει και το όνομά της, έντονα ρατσιστική και, φυσικά, αντισημιτική. Μέσω αυτής και χάρη στο "σχέδιο" που επινόησε, ήταν ο καθοδηγητής της πολιτικής του Ράιχ σχετικά με τον "ζωτικό χώρο" και την ανάπτυξη ιμπεριαλιστικών βλέψεων του Ράιχ προς την Ανατολή (πολιτική "Drang nach Osten", πορεία προς ανατολάς). Ήταν, επίσης, από τους βασικούς θεωρητικούς της πολιτικής της ευγονικής, που αναπτύχθηκε, υποστηριζόμενη από τον Χίμλερ στη Ναζιστική Γερμανία και άρχισε να υλοποιείται με το Πρόγραμμα Ευθανασίας T-4, στο οποίο, ωστόσο, δεν είχε καμία ανάμιξη. Υποστήριζε ότι οι Γερμανοί έπρεπε να βασίσουν τη διαιώνιση της φυλής τους μέσω επιλεγμένων διασταυρώσεων (κάτι που γινόταν - και γίνεται - στα εκτρεφόμενα ζώα, αλλά, ασφαλώς, δεν είναι δυνατό να εφαρμοστεί στον άνθρωπο). Πιθανόν για αυτούς τους λόγους οι σχέσεις του με τον Χίμλερ χειροτέρευσαν - ο Χίμλερ τον χαρακτήριζε "υπερβολικά θεωρητικό". Κακές ήταν, επίσης, οι σχέσεις του με τον Υπουργό Οικονομίας Χιάλμαρ Σαχτ, επειδή οι συγκομιδές των ετών της δεκαετίας του '30 δεν ήταν, ποσοτικά και ποιοτικά, οι αναμενόμενες.

Η θητεία του έληξε το 1942, επισήμως για λόγους υγείας. Στην πραγματικότητα στην παραίτηση οδηγήθηκε επειδή εξέφρασε έντονα την αντίθεσή του στην εντολή του Φύρερ για τη μείωση της ημερήσιας ποσότητας τροφίμων στους κρατούμενους των στρατοπέδων καταναγκαστικής εργασίας.

Μετά τον Πόλεμο

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Νταρέ συνελήφθη με τον τερματισμό του Πολέμου το 1945 και παραπέμφθηκε στην Δίκη των Διπλωματών (συνακόλουθη της Δίκης της Νυρεμβέργης). Στη δίκη αυτή απαλλάχτηκε για τις περισσότερες από τις απαγγελθείσες εναντίον του κατηγορίες (ιδιαίτερα αυτήν της γενοκτονίας), καταδικάστηκε, ωστόσο, σε επταετή φυλάκιση (1949). Αφέθηκε ελεύθερος το 1950 και εγκαταστάθηκε στο Μόναχο, όπου απεβίωσε το 1953 (5 Σεπτεμβρίου) από κίρρωση του ήπατος, που είχε υποστεί λόγω του ότι ήταν χρόνια αλκοολικός.

Συγγραφικό έργο

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  • Αίμα και Γη

Βιβλιογραφία

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  • Franz-Josef Brüggemeier, Mark Cioc, Thomas Zeller, How green were the Nazis?: nature, environment, and nation in the Third Reich, Ohio University Press, 2005 ISBN 0-8214-1647-2
  • Philip Rees, ed., Biographical Dictionary of the Extreme Right Since 1890, 1991 ISBN 0-13-089301-3
  • Uwe Mai, Rasse und Raum: Agrarpolitik, Sozial- und Raumplanung im NS-Staat, Paderborn, Ferdinand Schöningh Verlag, 2002 ISBN 978-3-506-77514-6

Αναφορές, Σημειώσεις

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  1. ↑ 1,0 1,1 1,2 Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά) Gemeinsame Normdatei. Ανακτήθηκε στις 9  Απριλίου 2014.
  2. ↑ 2,0 2,1 2,2 Εθνική Βιβλιοθήκη της Γαλλίας: (Γαλλικά) καθιερωμένοι όροι της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Γαλλίας. 12044480t. Ανακτήθηκε στις 10  Οκτωβρίου 2015.
  3. ↑ 3,0 3,1 3,2 (Αγγλικά) SNAC. w6n30bmz. Ανακτήθηκε στις 9  Οκτωβρίου 2017.
  4. ↑ (Αγγλικά) Discogs. 1852174. Ανακτήθηκε στις 9  Οκτωβρίου 2017.
  5. ↑ Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά) Gemeinsame Normdatei. Ανακτήθηκε στις 30  Δεκεμβρίου 2014.
  6. ↑ CONOR.SI. 299352163.
  7. ↑ Ανακτήθηκε στις 23  Μαΐου 2019.
  8. ↑ «Nuremberg Trials Project»
  9. ↑ Ανακτήθηκε στις 22  Μαρτίου 2020.
  10. ↑ «Η ιδεολογία "Αίμα και Γη"». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 27 Απριλίου 2007. Ανακτήθηκε στις 19 Μαΐου 2009. 
  11. ↑ «German War Machine». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 27 Απριλίου 2008. Ανακτήθηκε στις 27 Απριλίου 2008. 
  12. ↑ Hans Heinz Sadila-Mantau, German Political Profiles, Terramare Publications, Berlin, 1938 (Επίσημες εκδόσεις του Ναζιστικού καθεστώτος
  13. ↑ Anna Bramwell, Blood and Soil: Walther Darré and Hitler's Green Party, Kensal Press, 1985 ISBN 0-946041-33-4
  14. ↑ Δεν είναι όνομα αλλά τίτλος ευγένειας


Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Ρίχαρντ_Βάλτερ_Νταρέ&oldid=10724090"