Γιόχαν Άνσελμ Φόιερμπαχ: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε

Ενδογραμμικά

Έκδοση από την 05:41, 5 Νοεμβρίου 2012

Ο Γιόχαν Άνσελμ Φόιερμπαχ, (γερμ. Paul Johann Anselm Ritter von Feuerbach) (1775) Hainichen της Σαξωνίας, κοντά στην Ιένα - (1833) Φρανκφούρτη, ήταν Γερμανός μελετητής του Ποινικού Δικαίου. Είναι πατέρας του φιλοσόφου Λούντβιχ Φόιερμπαχ και του μαθηματικού και γεωμέτρη Κάρολου Βίλχεμ Φρόιμπαχ και παππούς του ζωγράφου Ανσέλμ Φόιερμπαχ που ζωγράφισε και την Ιφιγένεια εν Ταύροις.

Βιογραφία

Πραγματοποίησε τις εγκύκλιες σπουδές του στην Φραγκφούρτη όπου είχε μετακομίσει μετά τη γέννησή του η οικογένειά του. Παρά την κακή του υγεία και τη φτώχεια του σπούδασε στο πανεπιστήμιο της Ιένας όπου ανακηρύχθηκε το 1795 διδάκτωρ της φιλοσοφίας. Έγινε γνωστός στα 23 του χρόνια, όταν άσκησε έντονη κριτική στο έργο του Τόμας Χομπς για τη θεωρία της δύναμης της πολιτικής εξουσίας. Έγινε ευρύτερα όμως γνωστός με τις διαλέξεις του για την ποινική νομολογία. Tα έτη 1790-1800 δημοσίευσε το ρηξικέλευθο έργο του «Αναθεώρηση των θεμελιωδών αρχών του Ποινικού Δικαίου», ενώ το 1801 την πρώτη έκδοση του εγχειριδίου του Ποινικού Δικαίου και το 1804 την «κριτική» του επί του σχεδίου του Βαυαρικού Ποινικού Κώδικα που σενετέλεσε να μετακληθεί στο Μόναχο και να επιφορτισθεί με την σύνταξή του. Με τον Φοϋρμπάχ αρχίζει η νεώτερα επιστήμη του Ποινικού Δικαίου. Από τα έργα του έχει μεταφρασθεί η θεωρία του ποινικού Δικαίου κατά την Ρωμαϊκή και Γερμανική νομοθεσία από τον Χρ. Ρουσόπουλο το 1857. Πανεπιστημιακές σημειώσεις από το έργο του έχουν κυκλοφορήσει στο Πάντειο Πανεπιστήμιο από τον καθηγητή του Ποινικού Δικαίου και Ακαδημαϊκού Ιωάννη Γεωργάκη.

Το 1801 διορίσθηκε έκτακτος καθηγητής στο πανεπιστήμιο της Ιένας και το 1804 καθηγητής στο πανεπιστήμιο του Κιέλου. Δημιουργός του περίφημου αποφθέγματος «Nullum crimen nulla poena sine lege» (Κανένα έγκλημα καμμία ποινή χωρίς νόμο)^[1] αφοσιώθηκε στο κύριο έργο του: η διαμόρφωση του ποινικού κώδικα για τη Βαυαρία που τελικά ψηφίστηκε το 1813. Ήταν ο πρώτος που θα δημοσιεύσει μια κρίσιμη περίληψη των γεγονότων με τον τίτλο Κάσπαρ Χάουζερ, (ein Beispiel Verbrechens eines am Seelenleben ^[2]

Παραπομπές

↑ Ιωάννης Γεωργάκης, Ποινικό Δίκαιο «Γενικό μέρος», εκδ. Σάκκουλα, 1966
↑ Το άλυτο μυστήριο του Κάσπαρ Χάουζερ

Πηγές

Κωνσταντίνος Δεσποτόπουλος, Φιλοσοφία του Δικαίου «Η κυρωτική λειτουργία του Δικαίου ως Προφύλαξις» σελ. 307-323, 1953, επανέκδοση 2000, εκδ. Παπαζήση

Στο λήμμα αυτό έχει ενσωματωθεί κείμενο από το λήμμα Paul Johann Anselm Ritter von Feuerbach της Αγγλικής Βικιπαίδειας, η οποία διανέμεται υπό την GNU FDL και την CC-BY-SA 4.0. (ιστορικό/συντάκτες).

[1] Ιωάννης Γεωργάκης, Ποινικό Δίκαιο «Γενικό μέρος», εκδ. Σάκκουλα, 1966

[2] Το άλυτο μυστήριο του Κάσπαρ Χάουζερ

[1]

[2]

@@ Γραμμή 4: / Γραμμή 4: @@
 Πραγματοποίησε τις εγκύκλιες σπουδές του στην [[Φραγκφούρτη]] όπου είχε μετακομίσει μετά τη γέννησή του η οικογένειά του. Παρά την κακή του υγεία και τη φτώχεια του σπούδασε στο πανεπιστήμιο της [[Ιένα]]ς όπου ανακηρύχθηκε το [[1795]] διδάκτωρ της φιλοσοφίας. Έγινε γνωστός στα 23 του χρόνια, όταν άσκησε έντονη κριτική στο έργο του [[Τόμας Χομπς]] για τη θεωρία της δύναμης της πολιτικής εξουσίας. Έγινε ευρύτερα όμως γνωστός με τις διαλέξεις του για την ποινική νομολογία. Tα έτη 1790-1800 δημοσίευσε το ρηξικέλευθο έργο του «Αναθεώρηση των θεμελιωδών αρχών του Ποινικού Δικαίου», ενώ το 1801 την πρώτη έκδοση του εγχειριδίου του Ποινικού Δικαίου και το 1804 την «κριτική» του επί του σχεδίου του Βαυαρικού Ποινικού  Κώδικα  που σενετέλεσε να  μετακληθεί στο Μόναχο και να επιφορτισθεί  με την σύνταξή του. Με τον Φοϋρμπάχ αρχίζει η νεώτερα επιστήμη του Ποινικού Δικαίου. Από τα έργα του έχει μεταφρασθεί η θεωρία του ποινικού Δικαίου κατά την Ρωμαϊκή και Γερμανική νομοθεσία από τον Χρ. Ρουσόπουλο το [[1857]]. Πανεπιστημιακές σημειώσεις από το έργο του έχουν κυκλοφορήσει στο [[Πάντειο Πανεπιστήμιο]] από τον καθηγητή του Ποινικού Δικαίου και Ακαδημαϊκού [[Ιωάννης Γεωργάκης|Ιωάννη Γεωργάκη]].
- Το [[1801]] διορίσθηκε έκτακτος καθηγητής στο πανεπιστήμιο της [[Ιένα]]ς και το [[1804]] καθηγητής στο πανεπιστήμιο του [[Κίελο|Κιέλου]]. Δημιουργός του περίφημου αποφθέγματος «[[Nullum crimen nulla poena sine lege]]» (Κανένα έγκλημα καμμία ποινή χωρίς νόμο)<ref>[[Ιωάννης Γεωργάκης]], Ποινικό Δίκαιο «Γενικό μέρος», εκδ. Σάκκουλα, 1966</ref> αφοσιώθηκε στο κύριο έργο του: η διαμόρφωση του ποινικού κώδικα για τη [[Βαυαρία]] που τελικά ψηφίστηκε το [[1813]]. Ήταν ο πρώτος που θα δημοσιεύσει μια κρίσιμη περίληψη των γεγονότων με τον τίτλο [[Κάσπαρ Χάουζερ]], (ein Beispiel Verbrechens eines am Seelenleben <ref>[http://www.e-telescope.gr/el/mystery-and-strange/302-caspar-hauser Το άλυτο μυστήριο του Κάσπαρ Χάουζερ]</ref>
+Το [[1801]] διορίσθηκε έκτακτος καθηγητής στο πανεπιστήμιο της [[Ιένα]]ς και το [[1804]] καθηγητής στο πανεπιστήμιο του [[Κίελο|Κιέλου]]. Δημιουργός του περίφημου αποφθέγματος «[[Nullum crimen nulla poena sine lege]]» (Κανένα έγκλημα καμμία ποινή χωρίς νόμο)<ref>[[Ιωάννης Γεωργάκης]], Ποινικό Δίκαιο «Γενικό μέρος», εκδ. Σάκκουλα, 1966</ref> αφοσιώθηκε στο κύριο έργο του: η διαμόρφωση του ποινικού κώδικα για τη [[Βαυαρία]] που τελικά ψηφίστηκε το [[1813]]. Ήταν ο πρώτος που θα δημοσιεύσει μια κρίσιμη περίληψη των γεγονότων με τον τίτλο [[Κάσπαρ Χάουζερ]], (ein Beispiel Verbrechens eines am Seelenleben <ref>[http://www.e-telescope.gr/el/mystery-and-strange/302-caspar-hauser Το άλυτο μυστήριο του Κάσπαρ Χάουζερ]</ref>
 == Παραπομπές ==