Κόμμα Προοδευτικών: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
Ο τίτλος ήταν Κόμμα ΤΩΝ Προοδευτικών. |
||
Γραμμή 16: | Γραμμή 16: | ||
}} |
}} |
||
Το '''Κόμμα Προοδευτικών''' ήταν [[Ελλάδα|ελληνικό]] [[Δεξιά (πολιτική)|δεξιό]] πολιτικό κόμμα, με ιδρυτή και πρόεδρο τον [[Σπυρίδων Μαρκεζίνης|Σπύρο Μαρκεζίνη]]. |
Το '''Κόμμα των Προοδευτικών''' ήταν [[Ελλάδα|ελληνικό]] [[Δεξιά (πολιτική)|δεξιό]] πολιτικό κόμμα, με ιδρυτή και πρόεδρο τον [[Σπυρίδων Μαρκεζίνης|Σπύρο Μαρκεζίνη]]. |
||
==Ιστορικό== |
==Ιστορικό== |
||
Το Κόμμα Προοδευτικών ιδρύθηκε το [[1954]] μετά τη διαφωνία του Μαρκεζίνη με τον πρωθυπουργό [[Αλέξανδρος Παπάγος|Αλέξανδρο Παπάγο]] και την αποχώρησή του από το κυβερνών κόμμα του [[Ελληνικός Συναγερμός|Ελληνικού Συναγερμού]]. Μάλιστα κατάφερε να πάρει μαζί του και 30 βουλευτές του κόμματος. |
Το Κόμμα των Προοδευτικών ιδρύθηκε το [[1954]] μετά τη διαφωνία του Μαρκεζίνη με τον πρωθυπουργό [[Αλέξανδρος Παπάγος|Αλέξανδρο Παπάγο]] και την αποχώρησή του από το κυβερνών κόμμα του [[Ελληνικός Συναγερμός|Ελληνικού Συναγερμού]]. Μάλιστα κατάφερε να πάρει μαζί του και 30 βουλευτές του κόμματος. |
||
Το κόμμα κατέβηκε αυτόνομα για πρώτη φορά στις [[Ελληνικές βουλευτικές εκλογές 1956|εκλογές του 1956]]. Όμως με ποσοστό 2,22% δεν κατάφερε να εξασφαλίσει καμία έδρα. Στις [[Ελληνικές βουλευτικές εκλογές 1958|εκλογές του 1958]] συμμετείχε σε συνασπισμό κομμάτων με την ονομασία ''[[Προοδευτική Αγροτική Δημοκρατική Ένωσις]]'', εξασφαλίζοντας 2 έδρες (από το σύνολο των 10 που κέρδισε ο συνασπισμός). |
Το κόμμα κατέβηκε αυτόνομα για πρώτη φορά στις [[Ελληνικές βουλευτικές εκλογές 1956|εκλογές του 1956]]. Όμως με ποσοστό 2,22% δεν κατάφερε να εξασφαλίσει καμία έδρα. Στις [[Ελληνικές βουλευτικές εκλογές 1958|εκλογές του 1958]] συμμετείχε σε συνασπισμό κομμάτων με την ονομασία ''[[Προοδευτική Αγροτική Δημοκρατική Ένωσις]]'', εξασφαλίζοντας 2 έδρες (από το σύνολο των 10 που κέρδισε ο συνασπισμός). |
||
Γραμμή 27: | Γραμμή 27: | ||
Τελευταία προδικτατορική εμφάνιση του κόμματος ήταν στις [[Ελληνικές βουλευτικές εκλογές 1964|εκλογές του 1964]], όπου τη φορά αυτή κατήλθε σε κοινό ψηφοδέλτιο με την [[ΕΡΕ]] του [[Παναγιώτης Κανελλόπουλος|Παναγιώτη Κανελλόπουλου]], κερδίζοντας 8 έδρες από τις συνολικά 107 που κέρδισε η παράταξη. Την περίοδο της [[Χούντα των Συνταγματαρχών|χούντας]] η λειτουργία του ανεστάλη, όπως άλλωστε και όλων των κομμάτων. |
Τελευταία προδικτατορική εμφάνιση του κόμματος ήταν στις [[Ελληνικές βουλευτικές εκλογές 1964|εκλογές του 1964]], όπου τη φορά αυτή κατήλθε σε κοινό ψηφοδέλτιο με την [[ΕΡΕ]] του [[Παναγιώτης Κανελλόπουλος|Παναγιώτη Κανελλόπουλου]], κερδίζοντας 8 έδρες από τις συνολικά 107 που κέρδισε η παράταξη. Την περίοδο της [[Χούντα των Συνταγματαρχών|χούντας]] η λειτουργία του ανεστάλη, όπως άλλωστε και όλων των κομμάτων. |
||
Ο [[Σπυρίδων Μαρκεζίνης (πρωθυπουργός)|Σπύρος Μαρκεζίνης]] επανίδρυσε το κόμμα στις [[9 Απριλίου]] [[1979]]. Σκοπός του κόμματος ήταν η σταθερότητα δομών μέσα από την λήψη ορισμένων τότε προοδευτικών μέτρων κυρίως στην εξωτερική πολιτική (αποδέσμευση από την υπερκυριαρχία των ΗΠΑ, ένταξη στην ΕΟΚ, καλές σχέσεις με τις ανατολικές χώρες και την Τουρκία), το περιβάλλον και η |
Ο [[Σπυρίδων Μαρκεζίνης (πρωθυπουργός)|Σπύρος Μαρκεζίνης]] επανίδρυσε το κόμμα στις [[9 Απριλίου]] [[1979]]. Σκοπός του κόμματος ήταν η σταθερότητα δομών μέσα από την λήψη ορισμένων τότε προοδευτικών μέτρων κυρίως στην εξωτερική πολιτική (αποδέσμευση από την υπερκυριαρχία των ΗΠΑ, ένταξη στην ΕΟΚ, καλές σχέσεις με τις ανατολικές χώρες και την Τουρκία), το περιβάλλον και η κοινωνική προστασία (έλεγχος αλλά όχι κρατικοποίηση της υγείας). |
||
Έχοντας συσπειρώσει το μεγαλύτερο κομμάτι του [[εθνικισμός|εθνικιστικού χώρου]], μετείχε στις [[Ελληνικές βουλευτικές εκλογές 1981|βουλευτικές εκλογές]] (1,69% και καμία έδρα) καθώς και τις [[Ελληνικές ευρωεκλογές 1981|ευρωεκλογές του 1981]] (1,96% και μία έδρα). Τελευταία παρουσία του Κόμματος Προοδευτικών ήταν στις [[Ελληνικές ευρωεκλογές 1984|ευρωεκλογές του 1984]], όπου όμως το εξαιρετικά χαμηλό ποσοστό (0,17%) σήμανε και το τέλος του στο πολιτικό σκηνικό. Ορισμένα στελέχη του πέρασαν στην [[Εθνική Πολιτική Ένωση]], άλλοι αποπειράθηκαν να ιδρύσουν νέους φορείς και άλλοι ιδιώτευσαν.<ref>[https://eclass.duth.gr/modules/document/file.php/KOM05204/%CE%A4%CE%B1%20%CE%BC%CE%B9%CE%BA%CF%81%CE%AC%20%CE%BA%CF%8C%CE%BC%CE%BC%CE%B1%CF%84%CE%B1%20%CF%84%CE%AE%CF%82%20T%CF%81%CE%AF%CF%84%CE%B7%CF%82%20E%CE%BB%CE%BB%CE%B7%CE%BD%CE%B9%CE%BA%CE%AE%CF%82%20%CE%94%CE%B7%CE%BC%CE%BF%CE%BA%CF%81%CE%B1%CF%84%CE%AF%CE%B1%CF%82.doc/ Τα μικρά κόμματα της Τρίτης Ελληνικής Δημοκρατίας]</ref> |
Έχοντας συσπειρώσει το μεγαλύτερο κομμάτι του [[εθνικισμός|εθνικιστικού χώρου]], μετείχε στις [[Ελληνικές βουλευτικές εκλογές 1981|βουλευτικές εκλογές]] (1,69% και καμία έδρα) καθώς και τις [[Ελληνικές ευρωεκλογές 1981|ευρωεκλογές του 1981]] (1,96% και μία έδρα). Τελευταία παρουσία του Κόμματος των Προοδευτικών ήταν στις [[Ελληνικές ευρωεκλογές 1984|ευρωεκλογές του 1984]], όπου όμως το εξαιρετικά χαμηλό ποσοστό (0,17%) σήμανε και το τέλος του στο πολιτικό σκηνικό. Ορισμένα στελέχη του πέρασαν στην [[Εθνική Πολιτική Ένωση]], άλλοι αποπειράθηκαν να ιδρύσουν νέους φορείς και άλλοι ιδιώτευσαν.<ref>[https://eclass.duth.gr/modules/document/file.php/KOM05204/%CE%A4%CE%B1%20%CE%BC%CE%B9%CE%BA%CF%81%CE%AC%20%CE%BA%CF%8C%CE%BC%CE%BC%CE%B1%CF%84%CE%B1%20%CF%84%CE%AE%CF%82%20T%CF%81%CE%AF%CF%84%CE%B7%CF%82%20E%CE%BB%CE%BB%CE%B7%CE%BD%CE%B9%CE%BA%CE%AE%CF%82%20%CE%94%CE%B7%CE%BC%CE%BF%CE%BA%CF%81%CE%B1%CF%84%CE%AF%CE%B1%CF%82.doc/ Τα μικρά κόμματα της Τρίτης Ελληνικής Δημοκρατίας]</ref> |
||
==Αποτελέσματα εκλογών== |
==Αποτελέσματα εκλογών== |
Έκδοση από την 17:35, 30 Σεπτεμβρίου 2019
Το λήμμα δεν περιέχει πηγές ή αυτές που περιέχει δεν επαρκούν. |
Κόμμα Προοδευτικών | |
---|---|
Πρόεδρος | Σπυρίδων Μαρκεζίνης |
Ιδρυτής | Σπυρίδων Μαρκεζίνης |
Ίδρυση | 1954 1974 (επανίδρυση) |
Διάλυση | 1984 |
Διάσπαση από | Ελληνικός Συναγερμός |
Πτέρυγα νεολαίας | Νεολαία Προοδευτικών |
Ιδεολογία | Συντηρητισμός Εθνικισμός |
Πολιτικό φάσμα | Δεξιά |
Χρώματα | Καφέ |
Πολιτικό σύστημα Ελλάδας Πολιτικά κόμματα Εκλογές |
Το Κόμμα των Προοδευτικών ήταν ελληνικό δεξιό πολιτικό κόμμα, με ιδρυτή και πρόεδρο τον Σπύρο Μαρκεζίνη.
Ιστορικό
Το Κόμμα των Προοδευτικών ιδρύθηκε το 1954 μετά τη διαφωνία του Μαρκεζίνη με τον πρωθυπουργό Αλέξανδρο Παπάγο και την αποχώρησή του από το κυβερνών κόμμα του Ελληνικού Συναγερμού. Μάλιστα κατάφερε να πάρει μαζί του και 30 βουλευτές του κόμματος.
Το κόμμα κατέβηκε αυτόνομα για πρώτη φορά στις εκλογές του 1956. Όμως με ποσοστό 2,22% δεν κατάφερε να εξασφαλίσει καμία έδρα. Στις εκλογές του 1958 συμμετείχε σε συνασπισμό κομμάτων με την ονομασία Προοδευτική Αγροτική Δημοκρατική Ένωσις, εξασφαλίζοντας 2 έδρες (από το σύνολο των 10 που κέρδισε ο συνασπισμός).
Στις εκλογές του 1961 κατέβηκε σε κοινό ψηφοδέλτιο με την Ένωση Κέντρου του Γεωργίου Παπανδρέου, εξασφαλίζοντας 14 έδρες από το σύνολο των 100 που κέρδισε η παράταξη, ενώ κατήλθε αυτόνομα στις εκλογές του 1963 (3,73% και 2 έδρες).
Τελευταία προδικτατορική εμφάνιση του κόμματος ήταν στις εκλογές του 1964, όπου τη φορά αυτή κατήλθε σε κοινό ψηφοδέλτιο με την ΕΡΕ του Παναγιώτη Κανελλόπουλου, κερδίζοντας 8 έδρες από τις συνολικά 107 που κέρδισε η παράταξη. Την περίοδο της χούντας η λειτουργία του ανεστάλη, όπως άλλωστε και όλων των κομμάτων.
Ο Σπύρος Μαρκεζίνης επανίδρυσε το κόμμα στις 9 Απριλίου 1979. Σκοπός του κόμματος ήταν η σταθερότητα δομών μέσα από την λήψη ορισμένων τότε προοδευτικών μέτρων κυρίως στην εξωτερική πολιτική (αποδέσμευση από την υπερκυριαρχία των ΗΠΑ, ένταξη στην ΕΟΚ, καλές σχέσεις με τις ανατολικές χώρες και την Τουρκία), το περιβάλλον και η κοινωνική προστασία (έλεγχος αλλά όχι κρατικοποίηση της υγείας).
Έχοντας συσπειρώσει το μεγαλύτερο κομμάτι του εθνικιστικού χώρου, μετείχε στις βουλευτικές εκλογές (1,69% και καμία έδρα) καθώς και τις ευρωεκλογές του 1981 (1,96% και μία έδρα). Τελευταία παρουσία του Κόμματος των Προοδευτικών ήταν στις ευρωεκλογές του 1984, όπου όμως το εξαιρετικά χαμηλό ποσοστό (0,17%) σήμανε και το τέλος του στο πολιτικό σκηνικό. Ορισμένα στελέχη του πέρασαν στην Εθνική Πολιτική Ένωση, άλλοι αποπειράθηκαν να ιδρύσουν νέους φορείς και άλλοι ιδιώτευσαν.[1]
Αποτελέσματα εκλογών
Βουλή των Ελλήνων
Έτος | Αρχηγός κόμματος | Αριθμός ψήφων | Ποσοστό ψήφων | Έδρες | Θέση |
---|---|---|---|---|---|
1952 | Σπύρος Μαρκεζίνης | δε συμμετείχε | δε συμμετείχε | 30 / 300
|
Αντιπολίτευση |
1956 | Σπύρος Μαρκεζίνης | 74.545 | 2,22% | 0 / 300
|
3ο κόμμα Εκτός Βουλής |
1958 | Σπύρος Μαρκεζίνης | 408.787 (Π.Α.Δ.Ε.) |
10,62% (Π.Α.Δ.Ε.) |
2 / 300
|
4ο κόμμα |
1961 | Σπύρος Μαρκεζίνης | 1.555.442 (μαζί με Ε.Κ.) |
33,66% (μαζί με Ε.Κ.) |
14 / 300
|
Αξιωματική αντιπολίτευση |
1963 | Σπύρος Μαρκεζίνης | 173.981 | 3,73% | 2 / 300
|
4ο κόμμα |
1964 | Σπύρος Μαρκεζίνης | 1.621.546 (μαζί με Ε.Ρ.Ε.) |
35,26% (μαζί με Ε.Ρ.Ε.) |
8 / 300
|
Αξιωματική αντιπολίτευση |
1981 | Σπύρος Μαρκεζίνης | 95.799 | 1,69% | 0 / 300
|
4ο κόμμα Εκτός Βουλής |
Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο
Έτος | Αρχηγός κόμματος | Αριθμός ψήφων | Ποσοστό ψήφων | Έδρες | Θέση | Ομάδα |
---|---|---|---|---|---|---|
1981 | Σπύρος Μαρκεζίνης | 111.245 | 1,96% | 1 / 24
|
6η | - |
1984 | Σπύρος Μαρκεζίνης | 10.152 | 0,17% | 0 / 24
|
12η | - |
Παραπομπές
Αυτό το λήμμα σχετικά με την Πολιτική επιστήμη ή την Πολιτική χρειάζεται επέκταση. Μπορείτε να βοηθήσετε την Βικιπαίδεια επεκτείνοντάς το. |