Λα Ριόχα (Ισπανία)
 |
Το λήμμα παραθέτει τις πηγές του αόριστα, χωρίς παραπομπές. |
Συντεταγμένες: 42°15′N 2°30′W / 42.25°N 2.5°W
| Αυτόνομη Κοινότητα της Λα Ριόχα Comunidad Autónoma de La Rioja | |||
|---|---|---|---|
| Αυτόνομη κοινότητα | |||
| |||
 | |||
| Χώρα |  Ισπανία | ||
| Πρωτεύουσα | Λογρόνιο | ||
| Διοίκηση | |||
| • Πρόεδρος | Κόντσα Αντρέου (PSOE) | ||
| Έδρες | |||
| • Βουλή | 4 | ||
| • Γερουσία | 4 | ||
| Επίσημες γλώσσες | ισπανικά | ||
| Έκταση | |||
| • Συνολική | 5.045 χλμ² | ||
| • Ποσοστό | 1,0% | ||
| • Κατάταξη | 16η | ||
| Πληθυσμός | |||
| • Συνολικός | 317.053 | ||
| • Ποσοστό | 0,7% | ||
| • Πυκνότητα | 61,24 | ||
| • Κατάταξη | 19η | ||
| ISO 3166-2 | LO | ||
| Ιστοσελίδα | larioja.org | ||
.svg)
Η Λα Ριόχα (ισπανικά: La Rioja) είναι μία αυτόνομη κοινότητα της Ισπανίας, που βρίσκεται στα βόρεια της Ιβηρικής Χερσονήσου. Το διοικητικό της καθεστώς καθορίζεται στο πρώτο άρθρο του καταστατικού της αυτονομίας, όπως αυτό νομοθετήθηκε το 1999.[1] Σε αυτήν περιλαμβάνεται μέρος της κοιλάδας του Έβρου, καθώς και των Ιβηρικών Ορέων. Διαθέτει επτά ποτάμια, που ενώνονται με τον ποταμό Έβρο. Η Λα Ριόχα αποκαλείται ως η «μία από τις επτά κοιλάδες» του ποταμού. Η περιοχή βόρεια του ποταμού έχει μεσογειακό κλίμα, ενώ η νότια ορεινή περιοχή διαθέτει ένα κλίμα περισσότερο υγρό και ηπειρωτικό.[2]
Παραδοσιακά, η Λα Ριόχα χωρίζεται σε τρεις υποπεριοχές, την Ριόχα Άλτα, την Ριόχα Μέδια και την Ριόχα Μπάχα. Κάποιες φορές χωρίζεται σε δύο ζώνες, την Ριόχα Άλτα και την Ριόχα Μπάχα, όταν σαν διαχωριστικό όριο εξετάζεται ο ποταμός Ιρέγουα.[2] Κάθε μία από τις τρεις υποπεριοχές περιλαμβάνει μία σειρά από δήμους.
Η κοινότητα χαρακτηρίζεται μονοεπαρχιακή, γι΄ αυτό και δεν υπάρχει κάποια εκλεγμένη αντιπροσωπεία, πέρα από τους 174 δήμους. Ο πληθυσμός της είναι 319.485 κάτοικοι (Ε.Ι.Σ.-2022). Πρωτεύουσα και μεγαλύτερη πόλη είναι το Λογρόνιο. Συνορεύει στα βόρεια με την Χώρα των Βάσκων, στα βορειοανατολικά με τη Ναβάρα, στα νοτιοανατολικά με την Αραγωνία και στα δυτικά και νότια με την Καστίλλη-Λεόν.
Κατά τη διάρκεια της ιστορίας, η Λα Ριόχα υπήρξε, εξαιτίας της γεωγραφικής της θέσης, σημείο συνάντησης πολιτισμών και πεδίο αντιπαράθεσης.[3] Συνδέθηκε ιστορικά με την επισκοπή της Καλαόρα και με το Βασίλειο της Νάχερα. Η πρώτη έγγραφη αναφορά της Λα Ριόχα, γραμμένη ως «Ριόγα», εμφανίζεται το έτος 1099.[4] Το καταστατικό της αυτονομίας της Λα Ριόχα, που αποκαλείται και Καταστατικό του Σαν Μιγιάν, εγκρίθηκε το 1982, προικίζοντας έτσι την περιοχή με τοπική αυτοδιοίκηση.
Η περιοχή είναι ευρύτερα γνωστή για την οινοπαραγωγή της, με το κρασί της να είναι το παλαιότερο στην Ισπανία και ένα από τα πιο διάσημα στον κόσμο.[5] Επιπλέον, διαθέτει πλούσια παλαιοντολογικά ευρήματα, όπως αποτυπώματα δεινοσαύρων. Από τα σημαντικότερα μνημεία της Λα Ριόχα είναι το μεσαιωνικό μοναστήρι του Σαν Μιγιάν ντε λα Κογόγια, το οποίο έχει ανακηρυχθεί Μνημείο Παγκόσμιας Κληρονομιάς από την ΟΥΝΕΣΚΟ.[6]
Δήμοι
Κατάλογος με τους 10 μεγαλύτερους δήμους της αυτόνομης κοινότητας Λα Ριόχα με βάση τον πληθυσμό σύμφωνα με την απογραφή του 2015:
| Nº | Δήμος | Πληθυσμός |
|---|---|---|
| 1 | Λογρόνιο | 151.344 |
| 2 | Καλαχόρα | 23.955 |
| 3 | Αρνέδο | 14.597 |
| 4 | Χάρο | 11.414 |
| 5 | Αλφάρο | 9.568 |
| 6 | Λαρδέρο | 9.448 |
| 7 | Νάχερα | 8.185 |
| 8 | Βιλλαμεντιάνα ντε Ιρέγουα | 7.643 |
| 9 | Σαντο Ντομίνγκο δε λα Καλζάδα | 6.401 |
| 10 | Αουτόλ | 4.427 |
Η αυτόνομη κοινότητα Λα Ριόχα είναι η 7η στην Ισπανία σε σχέση με τη συγκέντρωση του πληθυσμού της στην πρωτεύουσα Λογρόνιο (47,10 %, σε σχέση με το 31.96 % που αποτελεί το μέσο όρο στην Ισπανία).
Διοίκηση
Πρόεδρος της περιφερειακής κυβέρνησης είναι η Κόντσα Αντρέου από τις 29 Αυγούστου 2019. Οι τελευταίες εκλογές για την εκλογή του κοινοβουλίου της αυτόνομης κοινότητας διεξήχθησαν στις 26 Μαΐου 2019.
.svg){kind=small} | .svg){kind=spacer} | ||
 |
Αυτό το λήμμα σχετικά με την Ισπανία χρειάζεται επέκταση. Μπορείτε να βοηθήσετε την Βικιπαίδεια επεκτείνοντάς το. |
- ↑ https://www.larioja.org/comunidad/es/estatuto/contenido-estatuto/titulo-preliminar
- ↑ 2,0 2,1 Geografía de La Rioja (στα Ισπανικά) (Imprenta de Hijos de Alesón "El Riojano" έκδοση). 1917.
- ↑ José Morales de Setién y García. «Dominación musulmana en La Rioja». www.Valledelnajerilla.com.
- ↑ Abad León, Felipe (1980). «I. El nombre y la realidad de La Rioja». La Rioja provincia y región de España (στα Ισπανικά) (Ochoa έκδοση). σελίδες 9–15. ISBN 84-7359-088-0.
- ↑ Pascual, Rosa Aurora Luezas (2014). «Historia del vino en La Rioja» (Belezos: Revista de cultura popular y tradiciones de La Rioja έκδοση). σελίδες 16–23. ISSN 1886-4333.
- ↑ «20 Aniversario Patrimonio de la Humanidad de los Monasterios de Suso y Yuso - Cultura - Portal del Gobierno de La Rioja». www.larioja.org (στα Ισπανικά).