Δήμος Αιγίου
| Δήμος Αιγίου | |
| Δήμος | |
|
| |
| Χώρα | Ελλάδα |
| Διοίκηση | |
| Διοικητική υπαγωγή | |
| • Περιφέρεια | Δυτικής Ελλάδας |
| Νομός | Αχαΐας |
| Έκταση | 117,4 km2 |
| Πληθυσμός | 28.245[1] (απογραφή 2001) |
| Ιστότοπος | aigio.gr/gr/ |
Ο Δήμος Αιγίου ήταν δήμος του Νομού Αχαΐας που λειτούργησε τις περιόδους 1835-1912 και 1924-2010[2], οπότε και καταργήθηκε με την εφαρμογή του προγράμματος Καλλικράτης και εντάχθηκε ως Δημοτική Ενότητα στο νεοπαγή Δήμο Αιγιαλείας.
Έδρα του δήμου ήταν το Αίγιο.
Διοικητικές μεταβολές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Ο Δήμος Αιγίου συστάθηκε το 1924 και προήλθε από την αναγνώριση της μέχρι τότε κοινότητας Αιγίου σε δήμο. Τα επόμενα χρόνια αναγνωρίστηκαν μέσα στα όρια του δήμου οι οικισμοί Άγιος Νικόλαος, Σωτήρ και Φωνησκαριά.
Με την εφαρμογή του προγράμματος Καποδίστριας το 1997 ο δήμος διευρύνθηκε με τη συνένωση παλαιότερων γειτονικών του κοινοτήτων οι οποίες αποτέλεσαν στη συνέχεια τα υπόλοιπα δημοτικά διαμερίσματα του νέου δήμου Αιγίου[2].
Ο δήμος βρισκόταν στα βόρεια του νομού και κάλυπτε μία περιοχή μεταξύ του Παναχαϊκού και του Κορινθιακού κόλπου. Ο δήμος αποτελούταν από 14 δημοτικά διαμερίσματα και είχε πληθυσμό 28.245 κατοίκους σύμφωνα με την απογραφή του 2001. Σύμφωνα με την απογραφή του 2021 ο δήμος Αιγίου έχει πληθυσμό 27.249 κατοίκους. Η έκτασή του ήταν 117,4 τ.χλμ.
Δημοτικά διαμερίσματα (1997-2010)
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Ο καποδιστριακός Δήμος Αιγίου περιλάμβανε τα παρακάτω δημοτικά διαμερίσματα και οικισμούς[3]:
- Δ.δ. Αιγίου [ 21.966 ]
- το Αίγιον [ 21.772 ]
- ο Άγιος Νικόλαος [ 16 ]
- ο Σωτήρ [ 136 ]
- η Φωνησκαριά [ 42 ]
- Δ.δ. Βαλιμίτικων -- τα Βαλιμίτικα [ 498 ]
- Δ.δ. Δαφνών [ 368 ]
- οι Δάφνες [ 364 ]
- ο Άγιος Ηλίας [ 4 ]
- Δ.δ. Διγελιωτίκων -- τα Διγελιώτικα [ 398 ]
- Δ.δ. Κουλούρας -- η Κουλούρα [ 754 ]
- Δ.δ. Κούμαρη -- ο Κούμαρης [ 208 ]
- Δ.δ. Κουνινάς [ 627 ]
- η Κουνινά [ 489 ]
- η Αγία Άννα [ 37 ]
- η Μονή Πεπελενίτσης [ 1 ]
- η Πελεκίστρα [ 30 ]
- το Πετροβούνι [ 70 ]
- Δ.δ. Μαυρικίου [ 469 ]
- το Κάτω Μαυρίκιον [ 446 ]
- ο Άγιος Ιωάννης [ 7 ]
- το Άνω Μαυρίκιον [ 16 ]
- Δ.δ. Μελισσίων [ 392 ]
- τα Μελίσσια [ 345 ]
- η Λάκκα [ 26 ]
- η Μονή Παμμεγίστων Ταξιαρχών [ 14 ]
- το Πυργάκιον [ 7 ]
- Δ.δ. Παρασκευής -- η Παρασκευή [ 221 ]
- Δ.δ. Πτέρης [ 618 ]
- η Πτέρη [ 24 ]
- ο Άγιος Ανδρέας [ 101 ]
- ο Άγιος Παντελεήμων [ 14 ]
- η Αχλαδέα [ 171 ]
- η Κάτω Πτέρη [ 222 ]
- η Μπουφούσκια [ 86 ]
- Δ.δ. Σελινούντος -- ο Σελινούς [ 627 ]
- Δ.δ. Τέμενης -- η Τέμενη [ 1.070 ]
- Δ.δ. Χατζή -- ο Χατζής [ 29 ]
Διατελέσαντες δήμαρχοι Αιγίου
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Παραπομπές και υποσημειώσεις
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ Ε.Σ.Υ.Ε. - Μόνιμος Πληθυσμός της Ελλάδος. Απογραφή 2001
- ↑ 2,0 2,1 Ε.Ε.Τ.Α.Α. - Διοικητικές μεταβολές Δήμου/Κοινότητας Αιγίου (1835-2010). eetaa.gr. Ανακτήθηκε: 21/11/2017.
- ↑ Σε αγκύλες αναφέρονται τα δημογραφικά στοιχεία του μόνιμου πληθυσμού βάσει της απογραφής του 2001.
Πηγές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Φ.Ε.Κ. απογραφής 2021
- Ε.Σ.Υ.Ε. - Μόνιμος Πληθυσμός της Ελλάδος. Απογραφή 2001, Αθήνα 2004. ISBN 960-86704-8-9.
Βιβλιογραφία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Λουλούδης, Θεόδωρος Η. (2010). Αχαΐα. Οικισμοί, οικιστές, αυτοδιοίκηση. Πάτρα: Νομαρχιακή Επιχείρηση Πολιτιστικής Ανάπτυξης Ν.Α. Αχαΐας.
- Αρίστος Σταυρόπουλος, Ιστορία της πόλεως Αιγίου από των μυθικών χρόνων μέχρι των ήμερων μας, Έκδοσις-Τύπος: Αγγ. Κουλουμπή, Πάτραι 1954.
- Κώστας Ν. Τριανταφύλλου, Ιστορικόν Λεξικόν των Πατρών, Τόμοι Α΄-Β΄, Τυπογραφείο Πέτρου Χρ. Κούλη, Πάτρα 1995, Τρίτη Έκδοση.
Εξωτερικοί σύνδεσμοι
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Ε.Ε.Τ.Α.Α. - Διοικητικές μεταβολές Δήμου/Κοινότητας Αιγίου (1835-2010). eetaa.gr. Ανακτήθηκε: 21/11/2017.
- Τουριστικός οδηγός Νομού Αχαΐας - Δήμος Αιγίου. nea.gr. Ανακτήθηκε από το αρχειοθετημένο πρωτότυπο: 04/09/2016.
- Επίσημη ιστοσελίδα Δήμου Αιγίου