Εθνική Ολλανδίας (ποδόσφαιρο ανδρών)
Το λήμμα δεν περιέχει πηγές ή αυτές που περιέχει δεν επαρκούν. |
{{Κουτί πληροφοριών εθνικής ποδοσφαιρικής ομάδας
| όνομα = Ολλανδία
| άλλα_ονόματα =
| εικόνα = KNVB (Oranje logo).png
| μέγεθος_εικόνας = 138px
| ψευδώνυμο = Oranje (Οράνιε)
| ομοσπονδία = Βασιλική Ολλανδική Ποδοσφαιρική Ομοσπονδία
| συνομοσπονδία = ΟΥΕΦΑ (Ευρώπη)
| προπονητής = [[Φρανκ ντε Μπουρ]
| βοηθός_προπονητή =
| αρχηγός = Άριεν Ρόμπεν
| περισσ_συμμετοχές = Έντβιν Φαν Ντερ Σαρ (130)
| κορυφαίος_σκόρερ = Ρόμπιν Φαν Πέρσι (50)
| στάδιο_έδρας = Άμστερνταμ Αρίνα (52.500)
| κωδικός_FIFA = NED
| κατάταξη_FIFA = 32 (9 Μαρτίου 2017)
| υψηλ_κατάταξη_FIFA = 1 (Αύγουστος 2011 - Σεπτέμβριος 2011)
| χαμηλ_κατάτακη_FIFA = 32 (Μάρτιος 2017)
| pattern_la1 = _ned18h
| pattern_b1 = _ned18h
| pattern_ra1 = _ned18h
| pattern_sh1 = _usa18h
| pattern_so1 = _ned18H
| leftarm1 = FF6100
| body1 = FF6100
| rightarm1 = FF6100
| shorts1 = FFFFFF
| socks1 = FF6100
| pattern_la2 = _ned19aw
| pattern_b2 = _ned19aw
| pattern_ra2 = _ned19aw
| pattern_sh2 = _ned19aw
| pattern_so2 = _ned19aw
| leftarm2 = 00FFFF
| body2 = 00FFFF
| rightarm2 = 00FFFF
| shorts2 = 000066
| socks2 = 00FFFF
| πρώτος_αγώνας = Βέλγιο 1–4 Ολλανδία
(Αντβέρπ, Βέλγιο, 30 Απριλίου 1905)
| ευρύτερη_νίκη = Ολλανδία 8–0 Άγιος Μαρίνος
(ΠΣΦ Αϊντχόφεν, Ολλανδία, 2 Σεπτεμβρίου 2011)
| ευρύτερη_ήττα = Αγγλία ερασ. 12–2 Ολλανδία
(Ντάρλινγκτον, Αγγλία 21 Δεκεμβρίου 1907)
| παγκ_κύπ_όνομα = Παγκόσμιο Κύπελλο
| παγκ_κύπ_συμμετοχές = 10
| παγκ_κύπ_πρώτη_συμ = 1934
| παγκ_κύπ_καλ_θέση = Δεύτερη θέση, 1974, 1978 και 2010
| ηπ_διορ_όνομα = Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα
| ηπ_διορ_συμμετοχές = 9
| ηπ_διορ_πρώτη_συμ = 1976
| ηπ_διορ_καλ_θέση = Πρωταθλήτρια, 1988
| κύπ_συν_συμμετοχές =
| κύπ_συν_πρώτη_συμ =
| κύπ_συν_καλ_θέση =
}}
H εθνική ομάδα ποδοσφαίρου της Ολλανδίας εκπροσωπεί την Ολλανδία στις διεθνείς ποδοσφαιρικές διοργανώσεις. Τελεί υπό τον έλεγχο της Βασιλικής Ολλανδικής Ποδοσφαιρικής Ομοσπονδίας και χρησιμοποιεί διάφορα στάδια σε όλη τη χώρα.
Ιστορία
Τα πρώτα χρόνια
Οι Ολλανδοί έπαιξαν το πρώτο τους διεθνές παιχνίδι στις 30 Απριλίου του 1905 εναντίον του Βελγίου. Οι παίκτες επιλέχθηκαν από μία πενταμελή επιτροπή της Βασιλικής Ολλανδικής Ποδοσφαιρικής Ομοσπονδίας. Στην κανονική διάρκεια, το σκορ ήταν 1-1, αλλά επειδή το ματς ήταν για ένα τρόπαιο, το Coupe van den Abeele, πήγε στην παράταση, όπου ο Έντι ντε Νέβε σκόραρε 3 φορές, και έτσι ο αγώνας έληξε 1-4 για τους Ολλανδούς. Η ομάδα έκανε την πρώτη της εμφάνιση σε τελικούς παγκοσμίου κυπέλλου το 1934. Μετά τη δεύτερη συμμετοχή του 1938, τους πήρε μέχρι το 1974 να ξανασυμμετάσχουν σε κορυφαίο επίπεδο.
Ολοκληρωτικό ποδόσφαιρο
Τη δεκαετία του 1970 είδαμε την ίδρυση του ολοκληρωτικού ποδοσφαίρου[1] (total football), καινοτομημένο από τη Φέγενορντ και τον ΑΦΚ Άγιαξ και εμπνευσμένο από τον μεσοεπιθετικό Γιόχαν Κρόιφ και τότε ομοσπονδιακό τεχνικό Ρίνους Μίχελς. Οι Ολλανδοί έκαναν τεράστια άλματα, αφού προκρίθηκαν σε 2 τελικούς παγκοσμίου κυπέλλου αυτή τη δεκαετία. Το 1974, η Ολλανδία νίκησε και την Αργεντινή και τη Βραζιλία στη φάση των ομίλων, και κατόπιν έφτασε σε τελικό παγκοσμίου κυπέλλου για πρώτη φορά στην ιστορία της. Ωστόσο, έχασε από τη Δυτική Γερμανία με 1-2, παρότι προηγήθηκε αρχικά. Το 1978, οι Ολλανδοί ξαναέφτασαν στον τελικό του Μουντιάλ, ενώ είχαν χάσει μόνο από τη διοργανώτρια Αργεντινή. Η ομάδα έπαιξε χωρίς τους Γιόχαν Κρόιφ, Γουίλεμ φαν Χάνεγκεμ και Γιαν φαν Μπέβερεν, οι οποίοι αρνήθηκαν να συμμετάσχουν στη διοργάνωση. Η ομάδα ήταν λιγότερο αποτελεσματική στους ομίλους. Προκρίθηκε ως δεύτερη, μετά από μία ισοπαλία με το Περού και μια ήττα από τη Σκωτία. Στη δεύτερη φάση ομίλων, ωστόσο, τα πήγαν πολύ καλά, φτάνοντας μέχρι τον τελικό απέναντι στην Αργεντινή. Ωστόσο, για δεύτερη συνεχόμενη φορά τερμάτισαν ως διεκδικητές του παγκοσμίου κυπέλλου, αφού έχασαν με 3-1 από την Αργεντινή στην παράταση. Δυστυχώς για τους Ολλανδούς, ο Ρέσενμπρινκ σημάδεψε το δοκάρι στο τελευταίο λεπτό της κανονικής διάρκειας, στο 90', όταν το σκορ ήταν ακόμα 1-1.
Πρωταθλητές Ευρώπης
Ο Ρίνους Μίκελς επέστρεψε στο πόστο του ομοσπονδιακού προπονητή της Ολλανδίας για το Ευρωπαϊκό πρωτάθλημα ποδοσφαίρου του 1988. Μετά την ήττα στο πρώτο ματς από τη Σοβιετική Ένωση με 1-0, η Ολλανδία έφτασε στα ημιτελικά αφού νίκησε την Αγγλία με 3-1 (με χατ τρικ του πρώτου σκόρερ του τουρνουά, Μάρκο φαν Μπάστεν), και την Ιρλανδία με 1-0. Για πολλούς Ολλανδούς φιλάθλους, το σημαντικότερο ματς του θεσμού ήταν αυτό του ημιτελικού απέναντι στην Δυτική Γερμανία, τη διοργανώτρια, έτοιμη για εκδίκηση για την ήττα στον τελικό του Παγκοσμίου Κυπέλλου του 1974 (επίσης στη Δυτική Γερμανία). Ο Μάρκο φαν Μπάστεν σκόραρε στο 89ο λεπτό του αγώνα και έδωσε στην Ολλανδία την πρόκριση στον τελικό. Στον τελικό νίκησε τη Σοβιετική Ένωση (στη δεύτερη μεταξύ τους συνάντηση στο τουρνουά) με 2-0, χάρη σε γκολ των Ρουουντ Γκούλιτ και Μάρκο φαν Μπάστεν.
Σύγχρονη ιστορία (1996- )
- Ευρωπαϊκά Πρωτάθλήματα
Στο Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα του 1996, μετά από μία ισοπαλία 0-0 με τη Σκωτία και μία νίκη επί της Ελβετίας με 2-0, αντιμετώπισαν τους διοργανωτές Άγγλους, ενώ οι 2 ομάδες είχαν από 4 βαθμούς. Στα 62 λεπτά, με τη Σκωτία να νικάει την Ελβετία 1-0, η Ολλανδία έχανε 4-0 και όλα έδειχναν ότι θα τερμάτιζαν 3οι, αλλά ο Πάτρικ Κλάιφερτ στο 78ο λεπτό σκόραρε για να δώσει στην Ολλανδία την πρόκριση στα προημιτελικά χάρη στη διαφορά τερμάτων. Εκεί, αντιμετώπισαν τη Γαλλία, με την οποία έφεραν 0-0 και αποκλείστηκαν στα πέναλτι με 5-4. Οι Ολλανδοι διοργάνωσαν μαζί με το Βέλγιο το Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα του 2000, και ήταν από τα φαβορί της διοργάνωσης. Κάνοντας το 3/3 στη φάση των ομίλων, διέσυραν στα προημιτελικά τη Γιουγκοσλαβία με 6-1 με τον Πάτρικ Κλάιφερτ να κάνει χατ τρικ. Στους ημιτελικούς, με αντίπαλο την Ιταλία, κέρδισαν 2 πέναλτι, αλλά τα έχασαν και τα 2, ενώ στη διαδικασία των πέναλτι, ο Ιταλός τερματοφύλακας Φραντσέσκο Τόλντο, απέκρουσε 2 πέναλτι, αποκλείοντας με αυτό τον τρόπο τους Ολλανδούς. Ο Ντικ Άντβοκαατ επέστρεψε στη θέση του προπονητή της εθνικής Ολλανδίας για δεύτερη φορά και την οδήγησε στα ημιτελικά του Ευρωπαϊκού Πρωταθλήματος του 2004 αλλά έχασε από την Πορτογαλία και, ύστερα από έντονη κριτική για την τακτική του και τις επιλογές προσώπων, έφυγε από τη θέση. H Oλλανδική ομάδα κλήθηκε στον όμιλο του θανάτου του Ευρωπαϊκού Πρωτάθληματος του 2008, μαζί με Γαλλία, Ιταλία και Ρουμανία. Ξεκίνησαν με μία νίκη 3-0 απέναντι στην παγκόσμια πρωταθλήτρια Ιταλία. Αυτή ήταν οι πρώτοι νίκη των Ολλανδών απέναντι στους Ιταλούς από το 1978. Στο δεύτερο ματς με αντίπαλο τη Γαλλίας, οι Οράνιε νίκησαν εύκολα με 4-1 τη Γαλλία. Έκλεισαν μία φανταστική πορεία στους ομίλους με μία νίκη με 2-0 με τη Ρουμανία. Ωστόσο, έχασαν στα προημιτελικά από τη Ρωσία με 3-1, με το γκολ της τιμής να πετυχαίνει ο Ρουντ Φαν Νίστελροϊ στο 86ο λεπτό. Στο Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα του 2012, η Ολλανδία κληρώθηκε και πάλι στον όμιλο του θανάτου με την Γερμανία, την Πορτογαλία και την Δανία. Έχασε και από τις 3 (1-2, 1-2, και 0-1 αντίστοιχα), με αποτέλεσμα να υποστεί πρόωρο και οδυνηρό αποκλεισμό από τη φάση των ομίλων της διοργάνωσης.
- Παγκόσμια Κύπελλα
Στο Παγκόσμιο Κύπελλο του 1998, η Ολλανδία, που είχε σπουδαίους ποδοσφαιριστές στο δυναμικό της, αντιμετώπισαν την Αργεντινή στα προημιτελικά του θεσμού. Προς το τέλος των 90 λεπτών, μετά από μία προσπάθεια να εκβιάσει πέναλτι, ο Αργεντίνος Αριέλ Ορτέγκα έδωσε μία κουτουλιά στον Ολλανδό τερματοφύλακα Έντβιν φαν ντερ Σαρ. Ο Ορτέγκα αποβλήθηκε και οι Ολλανδοί νίκησαν 2-1 με γκολ του Ντένις Μπέργκαμπ στο 89ο λεπτό. Στα ημιτελικά, η Ολλανδία οδήγησε και κέρδισε τον αγώνα με τη Βραζιλία στα πέναλτι, μετά από ένα αποτέλεσμα 1-1 με γκολ του Πάτρικ Κλάιφερτ στις καθυστερήσεις της κανονικής διάρκειας. Οι Οράνιε έχασαν στο μικρό τελικό από την Κροατία με 2-1. Οι Ολλανδοί απέτυχαν να προκριθούν στα τελικά του Παγκόσμιου Κυπέλλου του 2002, με ήττες από την Πορτογαλία και την Ιρλανδία. Ο Λουίς φαν Χάαλ παραιτήθηκε μετά από αυτή την παταγώδη αποτυχία. Οι Ολλανδοί προκρίθηκαν στο Παγκόσμιο Κύπελλο του 2006 που διεξήχθη στη Γερμανία, και τερμάτισαν δεύτεροι στον τρίτο όμιλο μετά από 2 νίκες με Σερβία (1-0) και Ακτή Ελεφαντοστού(2-1) και μία ισοπαλία με Αργεντινή (0-0), νε την οποία ισοβαθμούσε στην κορυφή του ομίλου, αλλά οι Αργεντίνοι είχαν προβάδισμα λόγω διαφοράς γκολ. Οι Ολλανδοί αποκλείστηκαν από την Πορτογαλία με 1-0, σε έναν αγώνα στον οποίο υπήρξαν 16 κίτρινες κάρτες και 4 κόκκινες κάρτες (ρεκόρ για Παγκόσμιο Κύπελλο. Το ματς αυτό ονομάστηκε από τον τύπο Η μάχη της Νυρεμβέργης, της πόλης η οποία το φιλοξένησε.
- Παγκόσμιο Κύπελλο 2010
Η Ολλανδία έπαιξε καταπληκτικό ποδόσφαιρο και είχε μία πολύ καλή πορεία στο Παγκόσμιο κύπελλο του 2010. Ήταν η μοναδική ομάδα, μαζί με την Αργεντινή, που έκανε το 3/3 στη φάση των ομίλων και συγκέντρωσε 9 βαθμούς, αφού ξεπέρασε τα εμπόδια των Δανία (2-0), Ιαπωνία (1-0) και Καμερούν (2-1). Στη φάση των 16 κληρώθηκε να αντιμετωπίσει τη σκληροτράχηλη Σλοβακία, η οποία είχε αποκλείσει την κάτοχο Ιταλία, και τη νίκησε με 2-1, χάρη σε γκολ των Ρόμπεν και Σνάιντερ (τα 2 αστέρια της). Κατόπιν, στα προημιτελικά, απέκλεισε τη μεγάλη Βραζιλία, νικώντας και αυτήν με 2-1, με 2 γκολ του Γουεσλι Σνάιντερ (53', 68'), ανατρέποντας έτσι το προβάδισμα της Βραζιλίας από το 10 με σκόρερ τον Ρομπίνιο. Στα ημιτελικά κληρώθηκε με την Ουρουγουάη, την οποία και νίκησε με 3-2. Οι Οράνιε προηγήθηκαν με εντυπωσιακό γκολ του Τζιοβάνι φαν Μπρόνκχορστ, ισοφαρίστηκαν, έπειτα ανέλαβαν δράση οι Ρόμπεν και Σνάιντερ, που σκόραραν από 1 γκολ ο καθένας και απλά δέχτηκαν και δεύτερο γκολ στις καθυστερήσεις. Στον τελικό αντιμετώπισαν την Ισπανία, από την οποία έχασαν με τα πολλά 0-1 στην παράταση, χάρη σε γκολ του Αντρές Ινιέστα.
- Παγκόσμιο Κύπελλο 2014
Η Ολλανδία έπαιξε όμορφο ποδόσφαιρο στον όμιλο θάνατο με νίκες 3/3 και αποκορύφωμα την νίκη επί της προηγούμενης πρωταθλήτριας κόσμου με 5-1,και διαδοχικά με 2-3 την Αυστραλία και με 2-0 επί της Χιλής.Στην φάση των 16 κληρώθηκε να αντιμετωπίσει το Μεξικό και οποίο νίκησε με γκολ-πέναλτι στο 89.Στην φάση των 8 έπαιξε με την Κόστα Ρίκα και κέρδισε στα πέναλτι. Στη μεγάλη φάση των 4 έπαιξε με την Αργεντινή και έχασε και πάλι στα πέναλτι. Στον μικρό τελικό στο κέρδισε την Βραζιλία και κατέκτησε την τρίτη θέση.
Τρέχουσα σύνθεση
Όνομα | Έτος γέννησης | Ομάδα | |
---|---|---|---|
Τερματοφύλακες | |||
Μάαρτεν Στεκέλενμπουργκ | 1982 | ΑΣ Ρόμα | |
Μίτσελ Φορμ | 1983 | Σουόνσι | |
Τιμ Κρουλ | 1988 | Νιούκασλ Γιουνάιτεντ | |
Αμυντικοί | |||
Γκρέγκορι φαν ντερ Βιλ | 1988 | Παρί Σεν Ζερμέν | |
Τζον Χαϊτίνγκα | 1983 | Έβερτον | |
Γιόρις Ματάισεν | 1980 | Μάλαγα | |
Βίλφρεντ Μπουμά | 1978 | ΠΣΦ Αϊντχόφεν | |
Τζέτρο Βίλλεμς | 1994 | ΠΣΦ Αϊντχόφεν | |
Ρον Φλάαρ | 1985 | Άστον Βίλα | |
Καλίντ Μπουλαρούζ | 1981 | Στουτγάρδη | |
Μέσοι | |||
Μαρκ φαν Μπόμελ | 1977 | ΠΣΦ Αϊντχόφεν | |
Νάιτζελ ντε Γιονγκ | 1984 | ΑΚ Μίλαν | |
Γουέσλεϊ Σνάιντερ | 1984 | Γαλατασαράι | |
Άριεν Ρόμπεν | 1984 | Μπάγερν | |
Στάιν Σχάαρς | 1984 | Σπόρτινγκ Λισαβόνας | |
Κέβιν Στρούτμαν | 1990 | ΠΣΦ Αϊντχόφεν | |
Ράφαελ Φαν ντερ Φάαρτ | 1983 | Αμβούργο | |
Επιθετικοί | |||
Ντιρκ Κάιτ | 1980 | Φενέρμπαχτσε | |
Κλας-Γιάν Χούντελααρ | 1983 | Σάλκε | |
Ρόμπιν Φαν Πέρσι | 1983 | Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ | |
Λούουκ ντε Γιόνγκ | 1990 | Γκλάντμπαχ | |
Λουτσιάνο Νάρσινγκ | 1990 | ΠΣΦ Αϊντχόφεν | |
Ιμπραχίμ Αφελάι | 1986 | Ολυμπιακός πειραιώς |
Ρεκόρ
Ρεκόρ συμμετοχών
Όνομα | Συμμετοχές |
---|---|
Έντβιν φαν ντερ Σαρ | 130 |
Γουέσλεϊ Σνάιντερ | 128 |
Φρανκ ντε Μπουρ | 112 |
Ράφαελ Φαν ντερ Φάαρτ | 109 |
Τζιοβάνι φαν Μπρόνκχορστ | 106 |
Πρώτοι σκόρερ
Όνομα | Γκολ |
---|---|
Ρόμπιν Φαν Πέρσι | 50 |
Κλας-Γιάν Χούντελααρ | 42 |
Πάτρικ Κλάιφερτ | 40 |
Ντένις Μπέργκαμπ | 37 |
Φάας Γουίλκες | 35 |
Τίτλοι
Δείτε ακόμη
- Εθνική Ολλανδίας (ποδόσφαιρο γυναικών)
- Εθνική Ολλανδίας Κ-21 (ποδόσφαιρο ανδρών)
- Εθνική Ολλανδίας Κ-19 (ποδόσφαιρο ανδρών)
- Εθνική Ολλανδίας Κ-17 (ποδόσφαιρο ανδρών)
- Εθνική Ολλανδίας Κ-19 (ποδόσφαιρο γυναικών)
- Εθνική Ολλανδίας Κ-17 (ποδόσφαιρο γυναικών)
- Εθνική Αρούμπας (ποδόσφαιρο ανδρών)
- Εθνική Κουρασάο (ποδόσφαιρο ανδρών)
- Εθνική Μποναίρ (ποδόσφαιρο ανδρών)
- Εθνική Ολλανδικών Αντίλλων (ποδόσφαιρο ανδρών)
Παραπομπές
- ↑ Το Total Football του Άγιαξ sport24.gr
Εξωτερικοί σύνδεσμοι