Διαγωνισμός Νέων Χορευτών Eurovision
 |
Αυτό το λήμμα χρειάζεται μετάφραση.
Αν θέλετε να συμμετάσχετε, μπορείτε να επεξεργαστείτε το λήμμα μεταφράζοντάς το ή προσθέτοντας δικό σας υλικό και να αφαιρέσετε το {{μετάφραση}} μόλις το ολοκληρώσετε. Είναι πιθανό (και επιθυμητό) το ξενόγλωσσο κείμενο να έχει κρυφτεί σαν σχόλιο με τα <!-- και -->. Πατήστε "επεξεργασία" για να δείτε ολόκληρο το κείμενο. |
 |
Αυτό το λήμμα χρειάζεται μορφοποίηση ώστε να ανταποκρίνεται στις προδιαγραφές μορφοποίησης της Βικιπαίδειας. |
 |
Το λήμμα δεν περιέχει πηγές ή αυτές που περιέχει δεν επαρκούν. |
Ισπανία το 1993.Ο Διαγωνισμός Νέων Χορευτών Eurovision (αγγλικά: Eurovision Young Dancers, γαλλικά: L'Eurovision des Jeunes Danseurs), συχνά αναφερόμενος ως EYD ή Νέοι Χορευτές, ήταν ένας διαγωνισμός χορού που πραγματοποιούνταν κάθε δυο χρόνια, διοργανωνόταν από την EBU και μεταδιδόταν τηλεοπτικά σε όλη την Ευρώπη. Τριάντα επτά χώρες έχουν συμμετάσχει από την έναρξη του διαγωνισμού το 1985, συμπεριλαμβανομένου του Κοσόβου (όχι μέλος της EBU) και του Καναδά (Βόρεια Αμερική).
Οι συμμετέχοντες είχαν ηλικία από 16 έως 21 ετών, προέρχονταν από κράτη μέλη της EBU και διαγωνίζονταν σε ζευγάρια σε χορό της επιλογής τους. Η επιτροπή αποτελούνταν από επαγγελματίες χορευτές που εκπροσωπούσαν το μπαλέτο, τον σύγχρονο και το μοντέρνο χορό και που βαθμολογούσαν κάθε χορό. Τα δυο ζευγάρια με τη μεγαλύτερη βαθμολογία προκρίνονταν στον τελικό, ο οποίος προβαλλόταν στην τηλεόραση και στον οποίο ο νικητής αποφασιζόταν από την επιτροπή.
Η Ισπανία είναι η χώρα με τις περισσότερες νίκες στον Διαγωνισμό Νέων Χορευτών, έχοντας κερδίσει πέντε φορές (1985, 1991, 1993, 1995, 1997) αλλά δεν φιλοξένησε ποτέ το διαγωνισμό. Στις 16 Δεκεμβρίου 2017, ο δέκατος πέμπτος και πιο πρόσφατος διαγωνισμός πραγματοποιήθηκε στην Πράγα της Τσεχίας και νικήτρια ήταν η Paulina Bidzińska από την Πολωνία ενώ η Patricija Crnkovič από τη Σλοβενία κατέλαβε τη δεύτερη θέση.
Ιστορία
Ο Διαγωνισμός Νέων Χορευτών πραγματοποιούνταν κάθε δυο χρόνια παράλληλα με το δημοφιλή Διαγωνισμό Νέων Μουσικών της Eurovision (άλλος διαγωνισμός νέων της EBU που πραγματοποιείται κάθε δυο χρόνια). Ο πρώτος Διαγωνισμός Νέων Χορευτών της Eurovision πραγματοποιήθηκε στο Reggio Emilia της Ιταλίας, στις 16 Ιουνίου 1985. Έντεκα χώρες που είναι μέλη της EBU διαγωνίστηκαν σε αυτόν τον πρώτο διαγωνισμό. Η Ισπανία ήταν η νικήτρια το 1985, εκπροσωπούμενη από την Arantxa Argüelles. Η Νορβηγία με την Arne Fagerholt και η Σουηδία με τη Mia Stagh και τον Göran Svalberg κατέλαβαν τη δεύτερη και την τρίτη θέση αντίστοιχα.
Συνολικά 37 χώρες έχουν διαγωνιστεί τουλάχιστον μια φορά από το 1985. Ο Καναδάς είναι η μοναδική μη ευρωπαϊκή χώρα που συμμετείχε στο διαγωνισμό, παρόλο που ο καναδικός ραδιοτηλεοπτικός σταθμός, το Canadian Broadcasting Corporation (CBC), αποτελεί μέλος της EBU.
Στην συνολική ιστορία του, μόνο δυο διαγωνισμοί (2007 και 2009) δεν πραγματοποιήθηκαν ποτέ. Ο Διαγωνισμός Νέων Χορευτών 2007 ακυρώθηκε ώστε να πραγματοποιηθεί το Prix de Lausanne, μια παρόμοια εκδήλωση που φιλοξενήθηκε από τον ελβετικό ραδιοτηλεοπτικό σταθμό SRG SSR idée suisse στον ίδιο χώρο. Η απόφαση ακύρωσης του διαγωνισμού συμφωνήθηκε αμοιβαία από το ραδιοτηλεοπτικό σταθμό της οικοδέσποινας χώρας και την EBU. Ο επόμενος διαγωνισμός θα πραγματοποιούνταν στις 19 Ιουνίου 2009 στο Dance House στο Όσλο, ωστόσο τελικά ακυρώθηκε λόγω έλλειψης ενδιαφέροντος από το ραδιοτηλεοπτικό σταθμό.
Στις 23 Ιανουαρίου 2017 η EBU ανακοίνωσε ότι ο μαλτέζικος ραδιοτηλεοπτικός σταθμός Public Broadcasting Services (PBS), που συμφώνησε τον Ιούλιο 2015 ότι θα φιλοξενούσε το διαγωνισμό, είχε κωλύματα οργάνωσης που τον ανάγκαζαν να ακυρώσει τη διοργάνωση του διαγωνισμού. Η EBU ανέφερε επίσης ότι ήταν σε αναζήτηση άλλου ραδιοτηλεοπτικού σταθμού που θα φιλοξενούσε τη διοργάνωση αλλά σε περίπτωση που δε βρισκόταν κάποιος σταθμός εν καιρώ τότε η διοργάνωση θα επέστρεφε το 2019. Στις 18 Μαΐου 2017, ο τσέχικος ραδιοτηλεοπτικός σταθμός Česká televize (ČT) επιβεβαίωσε ότι θα φιλοξενούσε το διαγωνισμό για δεύτερη φορά.
Στις 20 Δεκεμβρίου 2018, ο διαγωνισμός ακυρώθηκε λόγω μη ύπαρξης ενός ραδιοτηλεοπτικού σταθμού που θα ήταν πρόθυμος να φιλοξενήσει τη διοργάνωση. Μέχρι τότε, η Μάλτα και η Πολωνία ήταν οι μόνες χώρες μέλη της EBU που είχαν επιβεβαιώσει την πρόθεσή τους να συμμετέχουν στο διαγωνισμό.
Μορφή
Η μορφή έχει παραμείνει σε γενικές γραμμές η ίδια από την πρώτη εμφάνιση του διαγωνισμού το 1985. Όλοι οι διαγωνιζόμενοι πρέπει να μην είναι επαγγελματίες χορευτές και να έχουν ηλικία 16-21 ετών. Οι συμμετέχοντες μπορούν να είναι μόνοι τους ή σε ζευγάρια και ο κάθε συμμετέχοντας παρουσιάζει ένα χορευτικό της επιλογής του, το οποίο έχει προετοιμάσει πριν το διαγωνισμό. Όλες οι χώρες συμμετέχουν σε μια ομαδική χορογραφία κατά την διάρκεια της "Εβδομάδας Νέων Χορευτών".
Από το 1989 έως το 2003, ένας ημιτελικός γύρος πραγματοποιούνταν λίγες μέρες πριν τον διαγωνισμό και η επιτροπή αποφάσιζε ποιες χώρες θα προκρίνονταν για τον τηλεοπτικό τελικό. Στον διαγωνισμό του 2003, η επιτροπή ψήφισε με ηλεκτρονικό τρόπο, αμέσως μετά από κάθε χορογραφία, απονέμοντας πόντους για την τεχνική και για την πρωτοτυπία. Στον διαγωνισμό του 2005, άλλαξε η παραδοσιακή μορφή του διαγωνισμού. Μια εβδομάδα γεμάτη με μαθήματα χορού αντικατέστησε τον ημιτελικό γύρο. Οι Florence Clerc, Irek Mukhamedow, Christopher Bruce και Piotr Nardelli ήταν οι καθηγητές χορού που επελέγησαν να συνεργαστούν με τους συμμετέχοντες και να επιλέγουν τους 10 φιναλίστ από τις 13 συμμετέχουσες χώρες.
Το 1989 και το 2003, ο διαγωνισμός βράβευσε δυο κατηγορίες, τον κλασικό και τον σύγχρονο χορό. Ένα επιπλέον βραβείο "Youth Jury" απονεμήθηκε το 2003, το οποίο επιλέχθηκε από το κοινό.
Η μορφή του διαγωνισμού άλλαξε το 2011 ώστε να περιλαμβάνει έναν τελικό γύρο "με ντουέτα" και οι ημιτελικοί διακόπηκαν λόγω του μικρού αριθμού συμμετεχουσών χωρών. Τα μέλη της επιτροπής εκπροσωπούσαν το μπαλέτο, τον σύγχρονο και τον μοντέρνο χορό και βαθμολογούσαν καθέναν από τους διαγωνιζόμενους ατομικά και ομαδικά. Μετά την ολοκλήρωση της βαθμολογίας της επιτροπής, οι δυο συμμετέχοντες με τους περισσότερους πόντους προκρίνονταν στον τελικό. Ο τελικός περιλάμβανε μια χορογραφία των 90 δευτερολέπτων και ο καθένας από τους φιναλίστ ερμήνευε μια τυχαία χορογραφία των 45 δευτερολέπτων. Ο νικητής επιλεγόταν από την κριτική επιτροπή μετά την ολοκλήρωση των χορογραφιών του τελικού.
Συμμετοχή
| Έτος | Χώρα που έκανε την πρώτη εμφάνιση |
|---|---|
| 1985 | |
| 1987 | |
| 1989 | |
| 1991 | |
| 1993 | |
| 1995 | |
| 1997 | |
| 1999 | |
| 2001 | |
| 2003 | |
| 2011 | |
| 2013 | |
| 2015 |
Φιλοξενία
| A single contest | Multiple contests |
Το μεγαλύτερο μέρος των εξόδων του διαγωνισμού καλύπτεται από χορηγούς και συνεισφορές από άλλες συμμετέχουσες χώρες. Ο διαγωνισμός θεωρείται μια μοναδική ευκαιρία για να προβληθεί η οικοδέσποινα χώρα ως τουριστικός προορισμός. Ο παρακάτω πίνακας παρουσιάζει μια λίστα από πόλεις και τοποθεσίες που έχουν φιλοξενήσει τον Διαγωνισμό Νέων Χορευτών της Eurovision, μια ή περισσότερες φορές. Οι μελλοντικές τοποθεσίες παρουσιάζονται πλάγια. Με τρεις διαγωνισμούς, η Πολωνία είναι η χώρα που φιλοξένησε τους περισσότερους διαγωνισμούς, κάθε φορά σε διαφορετική πόλη.
Λίστα διαγωνισμών
| Χρονιά | Νικητής/ές | Χορευτής/ές | Βραβείο | Ημερομηνία | Χώρος διεξαγωγής | Διοργανώτρια πόλη |
|---|---|---|---|---|---|---|
| 1985 |  Ισπανία |
Arantxa Arguelles | Συνολικό | 16 Ιουνίου | Teatro Municipale |  Ρέτζο νελλ'Εμίλια
|
| 1987 |  Δανία |
Rose Gad Poulsen & Nikolaj Hübbe | Συνολικό | 31 Μαΐου | Schlosstheater Schwetzingen |  Σβέντσιγκεν
|
| 1989 |  Γαλλία |
Agnès Letestu | Σύγχρονο | 28 Ιουνίου | Palais des Congrès | Παρίσι
|
.svg){kind=small} Ηνωμένο Βασίλειο |
Tetsuya Kumakawa | Κλασσικό | ||||
| 1991 | Ισπανία |
Amaya Iglesias | Συνολικό | 5 Ιουνίου | Helsinki City Theatre |  Ελσίνκι
|
| 1993 | Ισπανία |
Zenaida Yanowsky | Συνολικό | 15 Ιουνίου | Dansens Hus |  Στοκχόλμη
|
| 1995 | Ισπανία |
Jesus Pastor Sauquillo & Ruth Miro | Συνολικό | 6 Ιουνίου | Palais de Beaulieu |  Λωζάνη
|
| 1997 | Ισπανία |
Antonio Carmena | Συνολικό | 17 Ιουνίου | Teatr Muzyczny |  Γκντίνια
|
| 1999 |  Γερμανία |
Katja Wünsche & Yohan Stegli | Συνολικό | 10 Ιουλίου | Opéra de Lyon | Λυών
|
| 2001 | Πολωνία |
Dawid & Marcin Kupinski | Συνολικό | 23 Ιουνίου | Linbury Studio Theatre |  Λονδίνο
|
| 2003 |  Ουκρανία |
Jerlin Ndudi | Κλασσικό | 4 Ιουλίου | Stadsschouwburg Theatre |  Άμστερνταμ
|
| Σουηδία |
Kristina Oom & Sebastian Michanek | Σύγχρονο | ||||
 Τσεχία |
Monika Hejduková & Viktor Konvalinka | Επιτροπή νέων | ||||
| 2005 | Ολλανδία |
Milou Nuyens | Συνολικό | 24 Ιουνίου | National Theatre | Βαρσοβία
|
| 2011 |  Νορβηγία |
Daniel Sarr | Σύγχρονο/Hip Hop | 24 Ιουνίου | Dansens Hus |  Όσλο
|
| 2013 | Ολλανδία |
Sedrig Verwoert | Contemporary | 14 June | Baltic Opera House | Γκντανσκ
|
| 2015 | 19 Ιουνίου | TBC | Πίλζεν
|
Νικητές
Δεκαέξι χορογραφίες έχουν κερδίσει στο Διαγωνισμό Νέων Χορευτών της Eurovision, του διαγωνισμού χορού που πραγματοποιείται κάθε δυο χρόνια από τα κράτη μέλη της EBU. Έχουν πραγματοποιηθεί 14 διαγωνισμοί και στον καθένα από αυτούς έχουν προκύψει ένας νικητής, η δεύτερη και η τρίτη θέση σε όλα τα είδη χορού, με εξαίρεση το 1989 όπου την πρώτη θέση έλαβαν ο σύγχρονος και ο κλασικός χορός ; και το 2003 όπου την πρώτη θέση έλαβαν το μπαλέτο, ο μοντέρνος χορός και η κατηγορία "Youth Jury Choice". Από το 2011 μέχρι σήμερα, βραβεία απονέμονται μόνο στο νικητή και στη δεύτερη θέση. Ακολουθεί μια λίστα με όλους τους νικητές ανά κατηγορία χορού και με τον αριθμό νικών ανά χώρα.
Νικητές ανά έτος
Νικητές ανά χώρα
Ο παρακάτω πίνακας παρουσιάζει τις τρεις καλύτερες θέσεις της κάθε χώρας σε κάθε διαγωνισμό αλλά και τα χρόνια που η κάθε χώρα κέρδισε τον διαγωνισμό.
| Χώρα | 
|
|
|
Σύνολο νικών | Χρονιές που νίκησε |
|---|---|---|---|---|---|
| Ισπανία
|
5 | 0 | 1 | 6 | |
 Πολωνία
|
3 | 1 | 0 | 4 | |
 Ολλανδία
|
2 | 0 | 1 | 3 | |
 Σουηδία
|
1 | 2 | 2 | 5 | |
 Γαλλία
|
1 | 1 | 1 | 3 | |
| Γερμανία
|
1 | 1 | 1 | 3 | |
 Νορβηγία
|
1 | 1 | 0 | 2 | |
 Δανία
|
1 | 0 | 1 | 2 | |
 Τσεχία
|
1 | 0 | 0 | 1 | |
 Ηνωμένο Βασίλειο
|
1 | 0 | 0 | 1 | |
 Ουκρανία
|
1 | 0 | 0 | 1 | |
 Σλοβενία
|
0 | 3 | 0 | 3 | N/A |
 Βέλγιο
|
0 | 2 | 2 | 4 | N/A |
 Ελβετία
|
0 | 2 | 0 | 2 | N/A |
 Αυστρία
|
0 | 0 | 1 | 1 | N/A |