Μίχαλ Βίτσαν
| Προσωπικές πληροφορίες | |||
|---|---|---|---|
| Πλήρες όνομα | Michal Vičan | ||
| Ημερ. γέννησης | 26 Μαρτίου 1925 | ||
| Τόπος γέννησης | Χλόχοβετς , Τσεχοσλοβακία | ||
| Ημερ. θανάτου | 27 Ιανουαρίου 1986 (60 ετών) | ||
| Τόπος θανάτου | Μπρατισλάβα, Τσεχοσλοβακία | ||
| Θέση | Αμυντικός | ||
| Ομάδες νέων | |||
| 1943 | ŠK ASO Bratislava | ||
| 1943 | ΟAΡ Bratislava | ||
| Επαγγελματική καριέρα* | |||
| Περίοδος | Ομάδα | Συμμ.† | (Γκ.)† |
| 1945-1957 | Σοκόλ ΝΒ Μπρατισλάβας | 231 | (0) |
| Εθνική ομάδα | |||
| Περίοδος | Ομάδα | Συμμ.† | (Γκ.)† |
| 1947-1952 | Εθνική Τσεχοσλοβακίας | 10 | (0) |
| Προπονητική καριέρα | |||
| Περίοδος | Ομάδα | ||
| 1965-1968 | Τζεντνότα Τρέντσιν | ||
| 1968-1971 | Σλόβαν Μπρατισλάβας | ||
| 1971-1976 | Ρουχ Χόζουφ | ||
| 1976-1977 | Σλόβαν Μπρατισλάβας | ||
| 1978-1980 | Ίντερ Μπρατισλάβα | ||
| 1980-1981 | Άρης Θεσσαλονίκης | ||
| 1982-1983 | Σλόβαν Μπρατισλάβας | ||
| 1983-1984 | ΤΤΣ Τρέντσιν | ||
| 1984-1986 | Ίντερ Μπρατισλάβας | ||
| * Οι συμμετοχές και τα γκολ στις προηγούμενες ομάδες υπολογίζονται μόνο για τα εγχώρια πρωταθλήματα. † Συμμετοχές (Γκολ). | |||
Ο Μίχαλ Βίτσαν (σλοβακικά: Michal Vičan), [ γεννήθηκε στις 26 Μαρτίου 1925, στο Χλόχοβετς της Τσεχοσλοβακίας – απεβίωσε 27 Ιανουαρίου 1986, στη Μπρατισλάβα, της Τσεχοσλοβακίας ] ήταν (σλοβακικής) καταγωγής προπονητής ποδοσφαίρου και πρώην επιτυχημένος αμυντικός ποδοσφαίρου. Υπήρξε ο πιο επιτυχημένος προπονητής ποδοσφαίρου στην Τσεχοσλοβακία σε επίπεδο συλλόγων[1]. Ως προπονητής, οδήγησε τη Σλόβαν Μπρατισλάβα στον τελικό του Κυπέλλου Κυπελλούχων το 1969, όπου η ομάδα του νίκησε την Μπαρτσελόνα με 3-2.[2] Επίσης υπό την ηγεσία του, η Ρουχ Χόζουφ κέρδισε τον τίτλο της πρωταθλήτριας Πολωνίας δύο φορές το 1974, το 1975 και το Κύπελλο Πολωνίας το 1974. Παράλληλα, με την Τζεντνότα Τρέντσιν έφτασε στους τελικούς του Κυπέλλου Κεντρικής Ευρώπης το 1967, ενώ με την ομάδα του Άρη Θεσσαλονίκης , υπήρξε πρωταθλητής χειμώνα στην Ελλάδα το 1980 [3]. Εκτός όλων αυτών, κι ως παίκτης, κέρδισε τέσσερις τίτλους πρωταθλήματος Τσεχοσλοβακίας με την ομάδα Σοκόλ ΝΒ Μπρατισλάβας (1949, 1950, 1951, 1955)[1].
Καριέρα ως ποδοσφαιριστής
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Ο Βίτσαν ξεκίνησε να παίζει ποδόσφαιρο στη γενέτειρά του, το Χλόχοβετς. Ξεκίνησε ως τερματοφύλακας, μετά ως επιθετικός και τελικά κατέληξε ως αμυντικός. Σε αυτή τη θέση, εξελίχθηκε σε έναν από τους καλύτερους αμυντικούς του Τσεχοσλοβακικού ποδοσφαίρου. Σε ηλικία δεκαπέντε ετών άφησε το Χλόχοβατς για την Μπρατισλάβα για να σπουδάσει διακοσμητής [1]. Τον Μάρτιο του 1943, έγινε παίκτης του συλλόγου ŠK ASO Bratislava, για τον οποίο αγωνίστηκε στο δεύτερο μισό του πρωταθλήματος. Λίγο αργότερα, όμως, μεταπήδησε στην ΟΑΠ Μπρατισλάβας. Μετά το τέλος του Δεύτερου Παγκόσμιου Πολέμου και την διάλυση της OAΠ Μπρατισλάβας, οι αξιωματούχοι της τότε Σ.Κ. Μπρατισλάβας (σημερινή Σλόβαν Μπρατισλάβας) έδειξαν ενδιαφέρον για τον νεαρό Βίτσαν.
Σλόβαν Μπρατισλάβας
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Το φθινόπωρο του 1945, ο Ferdinand Daučík ήταν ο προπονητής που έδωσε στον 20χρονο Βίτσαν την ευκαιρία να ενταχθεί στην πρώτη ομάδα της Σλόβαν για να καλύψει το κενό που άφησε στην ομάδα η αναχώρηση στο εξωτερικό του βασικού σέντερ μπακ της ομάδας, Jozef Bačkor. Πολύ γρήγορα ο Βίτσαν εδραίωσε τη θέση του στη βασική ενδεκάδα και κέρδισε το περιβραχιόνιο του αρχηγού. Με τη φανέλα της Σλόβαν κέρδισε τρεις σερί τίτλους πρωταθλήματος Τσεχοσλοβακίας (1949-1951), προσθέτοντας άλλον έναν το 1955 [4].Επίσης η ομάδα κατετάγη στη 2η θέση το 1952 και το 1956. Ολοκλήρωσε την καριέρα του ως παίκτης της Σλόβαν σε ηλικία 32 ετών το 1957, κι αφού αγωνίστηκε συνολικά επί 12 χρόνια με 231 συμμετοχές στο πρωτάθλημα[5].
Εθνική Τσεχοσλοβακίας
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Πραγματοποίησε το ντεμπούτο του στην εθνική ομάδα στις 21 Σεπτεμβρίου 1947, στο Βουκουρέστι σε ένα ματς όπου η Τσεχοσλοβακία κέρδισε εύκολα με 6-2 τη Ρουμανία. Έπαιξε σε δέκα, κυρίως φιλικούς, αγώνες για την Τσεχοσλοβακία, στους οποίους ξεκίνησε 6 φορές με το περιβραχιόνιο του αρχηγού. Η τελευταία του εμφάνιση σημειώθηκε στις 19 Οκτωβρίου 1952 στο Dosza Stadium της Βουδαπέστης, όπου η Τσεχοσλοβακία ηττήθηκε με 5-0 από την γηπεδούχο Ουγγαρία μπροστά σε 50.000 κόσμο. Αγωνίστηκε συνολικά 11 φορές με την Β' εθνική της χώρας του.[6]
Προπονητική καριέρα
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Τζεντνότα Τρέντσιν
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Αμέσως μετά το τέλος της ποδοσφαιρικής του καριέρας ξεκίνησε την προπονητική. Στην αρχή στις χαμηλότερες διοργανώσεις, ενώ σταδιακά έφτασε για να γίνει προπονητής της πρώτης κατηγορίας. Πέτυχε τις πρώτες του μεγάλες επιτυχίες με την Τζεντνότα Τρέντσιν . Υπό την ηγεσία του, το 1967, η ομάδα ανακηρύχθηκε πρωταθλήτρια χειμώνα στην υψηλότερη ποδοσφαιρική διοργάνωσης στην Τσεχοσλοβακία. Την ίδια χρονιά, οδήγησε τον σύλλογο στον τελικό του (Μιτρόπα Καπ (Κυπέλλου Κεντρικής Ευρώπης) στη Φλωρεντία. Αφού νίκησαν συλλόγους όπως τον Ερυθρό Αστέρα Βελιγραδίου και τη Βάσας, έχασαν μόνο στον τελικό από τη γηπεδούχο Φιορεντίνα.[7]. Παρά το γεγονός ότι αυτή επιτυχία ήταν η μεγαλύτερη στην ιστορία του συλλόγου, η διοίκηση πρόσφερε στον Βίτσαν, συμβόλαιο μόνο μέχρι την 1η Απριλίου 1968, γεγονός το οποίο πιθανότατα επηρέασε και την απόφασή του Βίτσαν να αποδεχτεί αμέσως την παράλληλη πρόταση από την Σλόβαν Μπρατισλάβας.
Σλόβαν Μπρατισλάβας
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Έτσι στις αρχές του 1968, ο Βίτσαν επέστρεψε στη Σλόβαν και κατέκτησε τη δεύτερη θέση του πρωταθλήματος, πίσω από τη Σπαρτάκ Τρνάβα αλλά ταυτόχρονα και το Κύπελλο Τσεχοσλοβακίας , νικώντας στον τελικό την Ντούκλα Πράγας. Στο Κύπελλο Κυπελλούχων της σεζόν 1968/69, η Σλόβαν απέκλεισε διαδοχικά τη γιουγκοσλαβική ΦΚ Μπορ (3:0, 2:0), την πορτογαλική Πόρτο (0:1, 4:0), την ιταλική Τορίνο (1:0, 2: 1 ), και τη σκωτσέζικη Νταμφέρμλιν (1:1, 1:0) και πέρασε στον τελικό. Σε αυτό τον αγώνα, στις 21 Μαΐου 1969 στη Βασιλεία και στο St. Jakob Stadium επικράτησε με 3-2 της Μπαρτσελόνα[8]. Έτσι, ο Βίτσαν έγινε ο πρώτος και μέχρι σήμερα ο μοναδικός προπονητής από την πρώην Τσεχοσλοβακία που κατάφερε να κερδίσει με την ομάδα του μια από τις ευρωπαϊκές διοργανώσεις [9][10].
Ρουχ Χόζουφ
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Το Ιούλιο του 1971, ο Βίτσαν υπέγραψε συμβόλαιο συνεργασίας με την πολωνική Ρουχ Χόζουφ και την πρώτη σεζόν (1971/72) τερμάτισε με την ομάδα στην 4η θέση του πολωνικού πρωταθλήματος. Τη σεζόν 1972/73, η ομάδα κατέλαβε τη 2η θέση στο πρωτάθλημα για να κατακτήσει το ντάμπλ (το μοναδικό στην ιστορία του συλλόγου) την σεζόν 1973/74. Παράλληλα η Ρουχ, έγινε η πρώτη πολωνική ομάδα που έφτασε στα προημιτελικά του Κυπέλλου ΟΥΕΦΑ (σημερινό UEFA Europa League) την ίδια χρονιά. Τη σεζόν 1974/75, η Ρουχ υπερασπίστηκε τον τίτλο της κι έκανε το ντεμπούτο της στο Κύπελλο Πρωταθλητριών Ομάδων Ευρώπης, όπου έφτασε στους προημιτελικούς της διοργάνωσης. Τη σεζόν 1975/76 η ομάδα κατέλαβε την τέταρτη θέση στο πρωτάθλημα. Ωστόσο, στα τέλη Απριλίου 1976, ο Βίτσαν είχε ήδη αποχωρήσει από τον πάγκο του συλλόγου και στους τελευταίους 6 αγώνες η ομάδα καθοδηγήθηκε από τον Πολωνό προπονητή Rudolf Kapera.
Άρης Θεσσαλονίκης
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Το καλοκαίρι του 1980 ήρθε στην Ελλάδα για λογαριασμό του Άρη Θεσσαλονίκης [11], αντικαθιστώντας τον Βρετανό Φρανκ Μπλάνστοουν, σε μία εποχή που ο Άρης, μετά το άτυχο μπαράζ του Βόλου [12], έψαχνε να βρει την ταυτότητά του[13]. Χάρη στην εξαιρετική δουλειά του Βίτσαν, ο Άρης κατά τη σεζόν 1980-81 κατέλαβε την 3η θέση, έχοντας την 2η καλύτερη επίθεση της χρονιάς με 57 γκολ. Στην Ευρώπη η προηγούμενη θητεία του προσέδωσε εμπειρία στην ομάδα, αφού με την εξαιρετική εκείνη τη χρονιά αγγλική Ίπσουιτς, κατέθεσε διαπιστευτήρια ανώτερου ποδοσφαιρικού παιχνιδιού. Παρά τη βαριά ήττα στην Αγγλία (5-1, 17/9/1980), ο επαναληπτικός αγώνας της 1ης Οκτωβρίου 1980, στο Καυτανζόγλειο Στάδιο έμεινε στην ιστορία. Την ημέρα εκείνη ο Άρης κέρδισε την ομάδα του Μπόμπι Ρόμπσον με σκορ 3-1 μπροστά σε 25.000 θεατές, με τον Θεό του Πολέμου να χάνει την πρόκριση, την τελευταία κυριολεκτικά στιγμή ενώ η Ίπσουιτς στη συνέχεια κατέκτησε το έπαθλο του θεσμού !!! [14]
Ενδιάμεσα είχε περάσει σε δυο περιόδους, κι από τον πάγκο της Ίντερ Μπρατισλάβας, κατά τις σεζόν 1979-1980 (01/07/1979-30/06/1980) και 1984-1985 (01/07/1984 - 11/10/1985).[15]
Πέθανε στις 27 Ιανουαρίου 1986 μετά από σοβαρή ασθένεια, στη Μπρατισλάβα.[5].
Επιτεύγματα ως ποδοσφαιριστής
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Πρωτάθλημα Τσεχοσλοβακίας: 1949 , 1950, 1951, 1955
Προπονητικά επιτεύγματα
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Τελικός Κυπέλλου Κεντρικής Ευρώπης 1967
- Πρωτάθλημα Τσεχοσλοβακίας: 1969
- Κύπελλο Τσεχοσλοβακίας: 1968
- Κύπελλο Κυπελλούχων Ευρώπης : 1969
- Πρωτάθλημα Εκστράκλασα : 1973-74 , 1974-1975
- Κύπελλο Πολωνίας: 1974
Προσωπικά Βραβεία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]• Hall of Fame ŠK Slovan Bratislava [4] • Βραβείο Fair Play MUDr. Ivan Chodák 1997 [9]
Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ 1,0 1,1 1,2 Marián Szűcs : Ukázal, ako zdolať Barcelonu, Denník SME, 04.04.2015, s. 14.
- ↑ http://memim.com/sk-slovan-bratislava.html.
- ↑ http://msport.aktuality.sk/c/92231/michal-vican-posunul-slovensky-futbal-na-spicu-europy
- ↑ http://www.rsssf.org/tablest/tsjslhist.html
- ↑ 5,0 5,1 http://www.hlavnespravy.sk/vo-stvrtok-by-sa-90-rokov-dozil-michal-vican/586191
- ↑ «FOTBAL.CZ - Reprezentace A - statistiky». nv.fotbal.cz. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 3 Ιουνίου 2023. Ανακτήθηκε στις 15 Ιανουαρίου 2024.
- ↑ url =http://trencin.sme.sk/c/7137922/historicky-uspech-trencanov-zaznacil-na-kaktus-v-kostarike.html
- ↑ http://www-bratislavskenoviny-sk.translate.goog/sport/19607-styridsat-rokov-v-tieni-pohara-vitazov-poharov?_x_tr_sl=auto&_x_tr_tl=el&_x_tr_hl=el&_x_tr_pto=wapp[νεκρός σύνδεσμος]
- ↑ http://sport.aktuality.sk/c/398376/pribeh-ktory-sa-nezunuje-ked-slovan-vo-finale-zdolal-barcelonu/
- ↑ «Αρχειοθετημένο αντίγραφο». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 21 Ιουλίου 2015. Ανακτήθηκε στις 3 Ιουνίου 2023.
- ↑ http://www.pressaris.gr/%CF%84%CE%BF-%CE%B1%CF%86%CE%B9%CE%AD%CF%81%CF%89%CE%BC%CE%B1-%CF%83%CF%84%CE%BF%CE%BD-%CE%B2%CE%AF%CF%84%CF%83%CE%B1%CE%BD-%CE%BA%CE%B1%CE%B9-%CE%BF-%CF%80%CF%81%CF%89%CF%84%CE%B1%CE%B8%CE%BB%CE%B7/
- ↑ http://oiassoitouareos.gr/ena-mats-ena-chamenos-titlos/
- ↑ http://www.bnsports.gr/retro-stories/articles/596799/retro-stories-olympiakos-aris-2-0-to-baraz-tou-volou-pou-vaftike-erythrolefko-kai-xarakse-ton-rou-tis-istorias-ton-dyo-omadon-video
- ↑ http://aris.re/index.php/%CE%B1%CF%86%CE%B9%CE%B5%CF%81%CF%8E%CE%BC%CE%B1%CF%84%CE%B1/1525-%CE%B2%CE%AF%CF%84%CF%83%CE%B1%CE%BD-%CE%AD%CE%BD%CE%B1-%CE%BC%CE%B5%CE%B3%CE%AC%CE%BB%CE%BF-%CF%8C%CE%BD%CE%BF%CE%BC%CE%B1-%CE%B3%CE%B9%CE%B1-%CF%84%CE%BF%CE%BD-%CF%80%CE%AC%CE%B3%CE%BA%CE%BF-%CF%84%CE%BF%CF%85-%CE%AC%CF%81%CE%B7.html
- ↑ http://www.worldfootball.net/teams/inter-bratislava/9/
- ↑ http://www.skslovan.com/index.php?context=201&p=223
- ↑ http://www.futbalsfz.sk/sfz/oficialne-spravy/novinka/v-dolnom-kubine-odovzdaju-ceny-fair-play-mudr-ivana-chodaka-1.html