Γιοσινόρι Οχσούμι

Γιοσινόρι Οσούμι
Γενικές πληροφορίες
Όνομα στη μητρική γλώσσα	大隅良典 (Ιαπωνικά)
Γέννηση
Εκπαίδευση και γλώσσες
Ομιλούμενες γλώσσες	Ιαπωνικά
Εκπαίδευση	Doctor of Science
Σπουδές	Πανεπιστήμιο του Τόκιο (1963–1972) Πανεπιστήμιο Ροκφέλερ (1974–1977) Fukuoka Prefectural Fukuoka High School
Πληροφορίες ασχολίας
Εργοδότης	Graduate University for Advanced Studies Ινστιτούτο Τεχνολογίας του Τόκιο Εθνικό Ινστιτούτο Βασικής Βιολογίας, Ιαπωνία
Οικογένεια
Σύζυγος	Mariko Ōsumi
Γονείς	Yoshio Ōsumi
Αδέλφια	Kazuo Ōsumi (μεγαλύτερος αδελφός)
Συγγενείς	Kenkai Naganuma (παππούς από την πλευρά της μητέρας), Kiyoharu Ōsumi (ανιψιός εξ αδελφού) και Masasuke Yoshida (συγγένεια εξ αγχιστείας)
Αξιώματα και βραβεύσεις
Βραβεύσεις	διεθνές βραβείο Γκάιρντνερ (2015) διεθνές βραβείο Βιολογίας (2015) βραβείο Νόμπελ Ιατρικής και Φυσιολογίας (2016) Πρόσωπο Πολιτιστικής Αξίας (2015) βραβείο Ρόζενστιλ (2015) βραβείο Ιατρικής Επιστήμης Κέιο (2015) Breakthrough Prize in Life Sciences (2017) βραβείο Κιότο στις βασικές επιστήμες (2012) Τάγμα του Πολιτισμού (2016) βραβείο Asahi (2008) Dr. Paul Janssen Award for Biomedical Research (2016) Shitsan Pai International Award (2015) μέλος της Αμερικανικής Ένωσης για την Προώθηση της Επιστήμης (2017) Clarivate Citation Laureates (2013)
Σχετικά πολυμέσα

Ο Γιοσινόρι Οσούμι (ιαπωνικά: 大隅 良典, 9 Φεβρουαρίου 1945 - ) είναι Ιάπωνας κυτταρικός βιολόγος με ειδίκευση στην αυτοφαγία, δηλαδή στη διαδικασία που ακολουθούν τα κύτταρα προκειμένου να καταστρέψουν και να ανακυκλώσουν τα κυτταρικά συστατικά. Ο Οσούμι είναι καθηγητής στο Ινστιτούτο Καινοτόμου Έρευνας στο Ινστιτούτο Τεχνολογίας του Τόκιο. Έλαβε το βραβείο Κιότο στις Βασικές Επιστήμες το 2012, το Νόμπελ Φυσιολογίας ή Ιατρικής το 2016 και το βραβείο Επιστημών το 2017 για τις ανακαλύψεις του πάνω στους μηχανισμούς για την αυτοφαγία.

Βιογραφία

Ο Οσούμι στην τελετή απονομής των διεθνών βραβείων Gairdner Foundation στο Βασιλικό Μουσείο του Οντάριο, 29 Οκτωβρίου 2015

Με τους Τζον Ντερκς, Κενιτζίρο Μόντζι και Ντ. Λορν Ταϊρέλ

Ο Οσούμι γεννήθηκε στις 9 Φεβρουαρίου 1945 στην Φουκουόκα της Ιαπωνίας. Έλαβε πτυχίο το 1967 και μεταπτυχιακό το 1974, και τα δυο από το Πανεπιστήμιο του Τόκιο. Το 1974-77 ήταν μεταδιδακτορικός ερευνητής στοΠανεπιστήμιο Ροκφέλερ στην Νέα Υόρκη.

Το 1977 επέστρεψε στο Πανεπιστήμιο του Τόκιο ως ερευνητικός υπότροφος. Το 1986 έγινε λέκτορας στο ίδιο πανεπιστήμιο και το 1988 έγινε αναπληρωτής καθηγητής. Το 1996 μετακόμισε στο National Institute for Basic Biology στο Οκαζάκι της Ιαπωνίας, όπου εργάστηκε ως καθηγητής. Από το 2004 έως το 2009 ήταν καθηγητής στο Graduate University for Advanced Studies στην Χαγιάμα της Ιαπωνίας. Μετά την συνταξιοδότησή του το 2014, συνέχισε να εργάζεται ως καθηγητής στο Ινστιτούτο Καινοτόμου Έρευνας στο Ινστιτούτο Τεχνολογίας του Τόκιο. Σήμερα διευθύνει το Cell Biology Research Unit, στο Ινστιτούτο Καινοτόμου Έρευνας στο Ινστιτούτο Τεχνολογίας του Τόκιο.

Ο Κριστιάν ντε Ντιβ δημιούργησε τον όρο αυτοφαγία ήδη από το 1963 ενώ ο Οσούμι ξεκίνησε την έρευνά του το 1988. Μέχρι τότε, λιγότερες από 20 μελέτες είχαν δημοσιευτεί σε αυτό το θέμα. Την δεκαετία του 1990, η ομάδα του Οσούμι περιέγραψε την μορφολογία της αυτοφαγίας πάνω σε ζύμη και πραγματοποίησε εξετάσεις σε κύτταρα ζύμης στα οποία ταυτοποιήθηκαν τα γονίδια ώστε τα κύτταρα να είναι ικανά να αυτοφάγουν.

Το 2016 βραβεύτηκε με Βραβείο Νόμπελ Φυσιολογίας και Ιατρικής "για τις ανακαλύψεις του στους μηχανισμούς της αυτοφαγίας". Είναι ο 25ος Ιάπωνας που έχει βραβευτεί με βραβείο Νόμπελ. Η σύζυγος του Οσούμι, Μάρικο, καθηγήτρια στο Πανεπιστήμιο Επιστημών του Τέικιο, συνεργάστηκε στην έρευνα πάνω στην αυτοφαγία. Ο Οσούμι και η γυναίκα του έχουν γράψει μαζί πολλές ακαδημαϊκές μελέτες.

Βραβεύσεις

Ohsumi in his Tokyo Tech lab

• 2005 – Fujihara Award, Fujihara Foundation of Science
• 2006 – Japan Academy Prize, Japan Academy
• 2007 – Science Award
• 2008 – Asahi Prize, Asahi Shimbun
• 2012 – Kyoto Prize in Basic Sciences
• 2013 – Thomson Reuters Citation Laureate
• 2015 – Gairdner Foundation International Award
• 2015 – International Prize for Biology
• 2015 – Keio Medical Science Prize
• 2015 – Person of Cultural Merit
• 2015 – Rosenstiel Award
• 2016 – Wiley Prize in Biomedical Sciences
• 2016 – Dr. Paul Janssen Award for Biomedical Research
• 2016 – Nobel Prize in Physiology or Medicine
• 2017 – Breakthrough Prize in Life Sciences

Επιλεγμένη εργογραφία

• Τα πρώτα ευρήματα για την αυτοφαγία στη ζύμη:
  • Ohsumi, Yoshinori (October 1992). «Autophagy in Yeast Demonstrated with Proteinase-Deficient Mutants and Conditions for Its Induction». The Journal of Cell Biology 119 (2): 301–311. doi:10.1083/jcb.119.2.301. PMID 1400575. PMC 2289660. https://archive.org/details/sim_journal-of-cell-biology_1992-10_119_2/page/301. 
• Επιπλέον έρευνα σε ζύμη:
  • Ohsumi, Yoshinori (March 1994). «Ultrastructural Analysis of the Autophagic Process in Yeast: Detection of Autophagosomes and Their Characterization». The Journal of Cell Biology 124 (6): 903–913. doi:10.1083/jcb.124.6.903. PMID 8132712. PMC 2119983. https://archive.org/details/sim_journal-of-cell-biology_1994-03_124_6/page/903. 
• Άλλα
  • Tsukada, M; Ohsumi, Y (25 October 1993). «Isolation and characterization of autophagy-defective mutants of Saccharomyces cerevisiae». FEBS Letters 333 (1–2): 169–74. doi:10.1016/0014-5793(93)80398-e. PMID 8224160. 
  • Mizushima, N; Noda, T; Yoshimori, T; Tanaka, Y; Ishii, T; George, MD; Klionsky, DJ; Ohsumi, M και άλλοι. (24 September 1998). «A protein conjugation system essential for autophagy». Nature 395 (6700): 395–8. doi:10.1038/26506. PMID 9759731. Bibcode: 1998Natur.395..395M. https://archive.org/details/sim_nature-uk_1998-09-24_395_6700/page/395. 
  • Kabeya, Y; Mizushima, N; Ueno, T; Yamamoto, A; Kirisako, T; Noda, T; Kominami, E; Ohsumi, Y και άλλοι. (2000). «LC3, a mammalian homologue of yeast Apg8p, is localized in autophagosome membranes after processing». The EMBO Journal 19 (21): 5720–5728. doi:10.1093/emboj/19.21.5720. PMID 11060023. 
  • Ichimura, Y; Kirisako, T; Takao, T; Satomi, Y; Shimonishi, Y; Ishihara, N; Mizushima, N; Tanida, I και άλλοι. (23 November 2000). «A ubiquitin-like system mediates protein lipidation». Nature 408 (6811): 488–92. doi:10.1038/35044114. PMID 11100732. Bibcode: 2000Natur.408..488I. https://archive.org/details/sim_nature-uk_2000-11-23_408_6811/page/488. 
  • Ohsumi, Y (March 2001). «Molecular dissection of autophagy: two ubiquitin-like systems». Nature Reviews Molecular Cell Biology 2 (3): 211–6. doi:10.1038/35056522. PMID 11265251. 
  • Kuma, A; Hatano, M; Matsui, M; Yamamoto, A; Nakaya, H; Yoshimori, T; Ohsumi, Y; Tokuhisa, T και άλλοι. (23 December 2004). «The role of autophagy during the early neonatal starvation period». Nature 432 (7020): 1032–6. doi:10.1038/nature03029. PMID 15525940. Bibcode: 2004Natur.432.1032K. 
  • Suzuki, Sho; Onodera, Jun; Ohsumi, Yoshinori (25 February 2011). «Starvation Induced Cell Death in Autophagy-Defective Yeast Mutants Is Caused by Mitochondria Dysfunction». PLOS ONE 6 (2): e17412. doi:10.1371/journal.pone.0017412. PMID 21364763. 
  • Hanada, T; Noda, NN; Satomi, Y; Ichimura, Y; Fujioka, Y; Takao, T; Inagaki, F; Ohsumi, Y (28 December 2007). «The Atg12-Atg5 conjugate has a novel E3-like activity for protein lipidation in autophagy.». The Journal of Biological Chemistry 282 (52): 37298–302. doi:10.1074/jbc.c700195200. PMID 17986448. https://archive.org/details/sim_journal-of-biological-chemistry_2007-12-28_282_52/page/37298. 
  • Ohsumi, Yoshinori (December 2013). «Highly Oxidized Peroxisomes Are Selectively Degraded via Autophagy in Arabidopsis». The Plant Cell 25 (12): 4967–4983. doi:10.1105/tpc.113.116947. PMID 24368788. 
  • Yamamoto, H; Ohsumi, Y (October 6, 2015). «The Thermotolerant Yeast Kluyveromyces marxianus Is a Useful Organism for Structural and Biochemical Studies of Autophagy». The Journal of Biological Chemistry 290 (49): 29506–29518. doi:10.1074/jbc.M115.684233. PMID 26442587. 
  • Yamamoto, H; Ohsumi, Y (11 July 2016). «The intrinsically disordered protein Atg13 mediates supramolecular assembly of autophagy initiation complexes.». Dev. Cell 38 (1): 86–99. doi:10.1016/j.devcel.2016.06.015. PMID 27404361.