Γλικλαζίδη
Ονομασία IUPAC | |
---|---|
N-(hexahydrocyclopenta[c]pyrrol-2(1H)-ylcarbamoyl)-4-methylbenzenesulfonamide | |
Κλινικά δεδομένα | |
Εμπορικές ονομασίες | Diamicron και άλλες[1] |
AHFS/Drugs.com | Micromedex Detailed Consumer Information |
Κατηγορία ασφαλείας κύησης |
|
Κυκλοφορία | |
Κυκλοφορία | |
Φαρμακοκινητική | |
Βιολογικός χρόνος ημιζωής | 10,4 ώρες |
Κωδικοί | |
Αριθμός CAS | 21187-98-4 |
Κωδικός ATC | A10BB09 |
PubChem | CID 3475 |
DrugBank | DB01120 |
ChemSpider | 3356 |
UNII | G4PX8C4HKV |
KEGG | D01599 |
ChEBI | CHEBI:31654 |
ChEMBL | CHEMBL427216 |
Χημικά στοιχεία | |
Χημικός τύπος | C15H21N3O3S |
Μοριακή μάζα | 323,41 g·mol−1 |
O=S(=O)(c1ccc(cc1)C)NC(=O)NN3CC2CCCC2C3 | |
InChI=1S/C15H21N3O3S/c1-11-5-7-14(8-6-11)22(20,21)17-15(19)16-18-9-12-3-2-4-13(12)10-18/h5-8,12-13H,2-4,9-10H2,1H3,(H2,16,17,19) Key:BOVGTQGAOIONJV-UHFFFAOYSA-N | |
(verify) |
Η γλικλαζίδη, που κυρίως πωλείται με το εμπορικό σήμα Diamicron , είναι αντιδιαβητικό φάρμακο που χρησιμοποιείται για τη θεραπεία του σακχαρώδη διαβήτη τύπου 2. [2] Χρησιμοποιείται όταν οι διατροφικές αλλαγές, η άσκηση και η απώλεια βάρους δεν επαρκούν για τη μείωση της γλυκόζης στο αίμα.[3] Λαμβάνεται από το στόμα.[4]
Οι παρενέργειες μπορεί να περιλαμβάνουν χαμηλά επίπεδα σακχάρου στο αίμα, έμετο, κοιλιακό άλγος, εξάνθημα, και προβλήματα στο συκώτι. Δεν συνιστάται η χρήση σε άτομα με σημαντικά προβλήματα στα νεφρά, προβλήματα στο συκώτι και κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης. Η γλικλαζίδη ανήκει στις σουλφονυλουρίες οικογένεια αντιδιαβητικών φαρμάκων. Λειτουργεί κυρίως με την αύξηση στην απελευθέρωση της Ινσουλίνης.
Η γλικλαζίδη είναι κατοχυρωμένη με δίπλωμα ευρεσιτεχνίας από το 1966 και εγκρίθηκε για ιατρική χρήση, το 1972.[5] Στη λίστα των βασικών φαρμάκων του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας θεωρείται από τα πιο αποτελεσματικά και ασφαλή φάρμακα που απαιτούνται σε ένα σύστημα υγείας.[6] Το κόστος χονδρικής στον αναπτυσσόμενο κόσμο είναι περίπου 2,46 μέχρι 3,92 δολάρια ανά μήνα.[7] Στο Ηνωμένο Βασίλειο, το αντίστοιχο κόστος είναι 2,12 λίρες. Δεν είναι διαθέσιμο για πώληση στις Ηνωμένες Πολιτείες.[8]
Ιατρικές χρήσεις
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Η γλικλαζίδη χρησιμοποιείται για τον έλεγχο της υπεργλυκαιμίας σε σταθερό, ήπιο, μη επιρρεπή σε κέτωση σακχαρώδη διαβήτη τύπου 2 και σε διαβήτη τύπου MODY. Χρησιμοποιείται όταν ο διαβήτης δεν ελέγχεται με την κατάλληλη διαιτητική αγωγή και άσκηση, ή όταν η θεραπεία ινσουλίνης δεν είναι κατάλληλη.[εκκρεμεί παραπομπή]
Αντενδείξεις
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Διαβήτης τύπου 1[εκκρεμεί παραπομπή]
- Υπερευαισθησία σε σουλφονυλουρίες[εκκρεμεί παραπομπή]
- Σοβαρή νεφρική ή ηπατική ανεπάρκεια[εκκρεμεί παραπομπή] (Αλλά αρκετά χρήσιμη σε ήπια νεφρική δυσλειτουργία π. χ. ΧΝΝ σταδίου 3)
- Κύηση και γαλουχία[εκκρεμεί παραπομπή]
Δυσμενείς επιδράσεις
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Υπογλυκαιμία - παρότι φάνηκε να έχει την ίδια αποτελεσματικότητα, όπως η γλιμεπιρίδη, μία από τις νεώτερες σουλφονυλουρίες, ευρωπαϊκή μελέτη έχει δείξει ότι προκάλεσε περίπου 50% λιγότερα υπογλυκαιμικά επεισόδια σε σύγκριση με την γλιμεπιρίδη.[9]
- Γαστρεντερικές διαταραχές (που αναφέρθηκαν)[εκκρεμεί παραπομπή]
- Δερματικές αντιδράσεις (σπάνια)[εκκρεμεί παραπομπή]
- Αιματολογικές διαταραχές (σπάνια)[εκκρεμεί παραπομπή]
- Αύξηση στα ηπατικά ένζυμα (εξαιρετικά σπάνια)[εκκρεμεί παραπομπή]
Αλληλεπιδράσεις
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Υπεργλυκαιμική δράση μπορεί να προκληθεί από δαναζόλη, χλωροπρομαζίνη, γλυκοκορτικοειδή, προγεσταγόνα, ή β-2 αγωνιστές. Η υπογλυκαιμική δράση μπορεί να ενισχυθεί από τη φαινυλοβουταζόνη, το αλκοόλ, τη φλουκοναζόλη, τους β-αποκλειστές και, ενδεχομένως από αναστολείς του ΜΕΑ. Έχει διαπιστωθεί ότι η ριφαμπικίνη αυξάνει τον μεταβολισμό της γλικλαζίδης στον άνθρωπο in vivo.[10]
Υπερδοσολογία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Η υπερδοσολογία γλικλαζίδης μπορεί να προκαλέσει σοβαρή υπογλυκαιμία, η οποία απαιτεί επείγουσα χορήγηση γλυκόζης.[εκκρεμεί παραπομπή]
Μηχανισμός δράσης
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Η γλικλαζίδη δεσμεύει επιλεκτικά τους υποδοχείς σουλφονυλουρίας (SUR-1) στην επιφάνεια των παγκρεατικών β-κυττάρων . Έχει δείξει ότι παρέχει καρδιαγγειακή προστασία, καθώς δεν δεσμεύει τους υποδοχείς σουλφονυλουρίας (SUR-2A) στην καρδιά.[11]Η γλικλαζίδη όπως όλες οι σουλφονυλουρίες κλείνει τους διαύλους Καλίου με αποτέλεσμα την εκπόλωση της κυτταρικής μεβράνης τη διάνοιξη των διαύλων ασβεστίου, την είσοδο τους στο εσωτερικό του κυττάρου και τη διέγερση έκκρισης ινσουλίνης.
Η ταξινόμηση του φαρμάκου είναι αμφιλεγόμενη, καθώς η βιβλιογραφία το αναφέρει και ως πρώτης γενιάς [12] και ως δεύτερης γενιάς[13] σουλφονυλουρία.
Ιδιότητες
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Διαλυτότητα νερού = 0,027 mg/L[14]
- Εμπίπτει στην BCS Κατηγορία ΙΙ φάρμακου, το οποίο σημαίνει ότι είναι ασθενώς διαλυτό και υψηλής διαπερατότητας.[15]
- Η υπογλυκαιμική δράση της σουλφονυλουρίας αποκαθιστά την πρώτη κορυφή της έκκρισης ινσουλίνης, αυξάνοντας την ευαισθησία στην ινσουλίνη.
- Αντιοξειδωτική δράση
Μεταβολισμός
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Η γλικλαζίδη υφίσταται εκτενή μεταβολισμό σε αρκετούς ανενεργούς μεταβολίτες στον άνθρωπο.
Αναφορές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ «Gliclazide - Drugs.com». www.drugs.com. Ανακτήθηκε στις 27 Δεκεμβρίου 2016.
- ↑ Karmoker, J.R.; Priya, R.J.; Sarkar, S.; Islam, S. (2017). «Comparative in vitro equivalence evaluation of some local Gliclazide brands of Bangladesh». The Pharma Innovation Journal 6: 152-157. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2017-03-17. https://web.archive.org/web/20170317055115/http://www.thepharmajournal.com/archives/2017/vol6issue3/PartC/6-2-15-510.pdf. Ανακτήθηκε στις 2017-08-15.
- ↑ «Bilxona 30mg Modified-release Tablets - Summary of Product Characteristics (SPC) - (eMC)». www.medicines.org.uk. 29 Αυγούστου 2016. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 27 Δεκεμβρίου 2016. Ανακτήθηκε στις 27 Δεκεμβρίου 2016.
- ↑ British national formulary : BNF 69 (69 έκδοση). British Medical Association. 2015. σελ. 474. ISBN 9780857111562.
- ↑ Fischer, Janos· Ganellin, C. Robin (2006). Analogue-based Drug Discovery (στα Αγγλικά). John Wiley & Sons. σελ. 449. ISBN 9783527607495.
- ↑ «WHO Model List of Essential Medicines (19th List)» (PDF). World Health Organization. Απριλίου 2015. Ανακτήθηκε στις 8 Δεκεμβρίου 2016.
- ↑ «Gliclazide». International Drug Price Indicator Guide. Ανακτήθηκε στις 8 Δεκεμβρίου 2016.[νεκρός σύνδεσμος]
- ↑ «Gliclazide Advanced Patient Information - Drugs.com». www.drugs.com. Ανακτήθηκε στις 27 Δεκεμβρίου 2016.
- ↑ Schernthaner, G.; Grimaldi, A.; Di Mario, U.; Drzewoski, J.; Kempler, P.; Kvapil, M.; Novials, A.; Rottiers, R. και άλλοι. (2004). «GUIDE study: Double-blind comparison of once-daily gliclazide MR and glimepiride in type 2 diabetic patients». European Journal of Clinical Investigation 34 (8): 535–42. doi: . PMID 15305887.
- ↑ Park, J; Kim, KA; Park, PW; Park, CW; Shin, JG (2003). «Effect of rifampin on the pharmacokinetics and pharmacodynamics of gliclazide». Clinical Pharmacology & Therapeutics 74 (4): 334–40. doi: . PMID 14534520. https://archive.org/details/sim_clinical-pharmacology-and-therapeutics_2003-10_74_4/page/334.
- ↑ Lawrence, C. L.; Proks, P.; Rodrigo, G. C.; Jones, P.; Hayabuchi, Y.; Standen, N. B.; Ashcroft, F. M. (2001). «Gliclazide produces high-affinity block of K ATP channels in mouse isolated pancreatic beta cells but not rat heart or arterial smooth muscle cells». Diabetologia 44 (8): 1019–25. doi: . PMID 11484080. https://archive.org/details/sim_diabetologia_2001-08_44_8/page/1019.
- ↑ Ballagi-Pordány, György; Köszeghy, Anna; Koltai, Mária-Zsófia; Aranyi, Zoltán; Pogátsa, Gábor (1990). «Divergent cardiac effects of the first and second generation hypoglycemic sulfonylurea compounds». Diabetes Research and Clinical Practice 8 (2): 109–14. doi: . PMID 2106423. https://archive.org/details/sim_diabetes-research-and-clinical-practice_1990_8_2/page/109.
- ↑ Shimoyama, Tatsuhiro; Yamaguchi, Shinya; Takahashi, Kazuto; Katsuta, Hidenori; Ito, Eisuke; Seki, Hiroyuki; Ushikawa, Kenji; Katahira, Hiroshi και άλλοι. (2006). «Gliclazide protects 3T3L1 adipocytes against insulin resistance induced by hydrogen peroxide with restoration of GLUT4 translocation». Metabolism 55 (6): 722–30. doi: . PMID 16713429.
- ↑ Gopal Venkatesh Shavi et al.
- ↑ Grbic, Sandra; Parojcic, Jelena; Ibric, Svetlana; Djuric, Zorica (23 December 2010). «In Vitro–In Vivo Correlation for Gliclazide Immediate-Release Tablets Based on Mechanistic Absorption Simulation». AAPS PharmSciTech 12 (1): 165–171. doi: .
Εξωτερικοί σύνδεσμοι
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- SERVIER
- Advance Αρχειοθετήθηκε 2021-05-09 στο Wayback Machine. κλινική δοκιμή για τον διαβήτη