Στέφαν Λεβέν
Στέφαν Λεβέν | |
---|---|
Πρωθυπουργός της Σουηδίας | |
Περίοδος 3 Οκτωβρίου 2014 – 30 Νοεμβρίου 2021 | |
Μονάρχης | Κάρολος ΙΣΤ΄ Γουσταύος |
Προκάτοχος | Φρέντρικ Ράινφελντ |
Διάδοχος | Μαγκνταλένα Άντερσον |
Σοσιαλδημοκρατικό Εργατικό Κόμμα | |
Περίοδος 27 Ιανουαρίου 2012 – 4 Νοεμβρίου 2021 | |
Προκάτοχος | Χόκαν Γιούχολτ |
Διάδοχος | Μαγκνταλένα Άντερσον |
Προσωπικά στοιχεία | |
Γέννηση | 21 Ιουνίου 1957, Στοκχόλμη |
Εθνότητα | Σουηδική |
Υπηκοότητα | Σουηδική |
Πολιτικό κόμμα | Σοσιαλδημοκρατικό Κόμμα |
Σύζυγος | Ulla Löfven |
Σπουδές | Πανεπιστήμιο του Ούμεο[1] |
Επάγγελμα | Οξυγονοκολλητής Πολιτικός |
Βραβεύσεις | Τάγμα του Πρίγκηπα Γιάροσλαβ του Σοφού, 2η τάξη (23 Αυγούστου 2021)[2] d:Q109436097 (2021)[3] |
Υπογραφή | |
Σχετικά πολυμέσα | |
Ο Κιελ Στέφαν Λεβέν (σουηδ.: Kjell Stefan Löfven) είναι Σουηδός πολιτικός και πρωθυπουργός της χώρας από τις 3 Οκτωβρίου 2014 έως και τις 30 Νοεμβρίου 2021.[4] Ήταν, επίσης, ηγέτης του Σουηδικού Σοσιαλδημοκρατικού Κόμματος από τις 27 Ιανουαρίου 2012, μέχρι και τις 4 Νοεμβρίου 2021.
Ο Λεβέν εργάστηκε ως οξυγονοκολλητής προτού γίνει ενεργός συνδικαλιστής, ενώ έγινε πρόεδρος του ισχυρού συνδικάτου IF Metall.[5][6]
Ο Λεβέν οδήγησε το Σοσιαλδημοκρατικό Κόμμα στη νίκη στις εκλογές του 2014 συγεντρώνοντας το 31% των ψήφων. Ύστερα από τις εκλογές, σχηματίστηκε κυβέρνηση συνεργασίας του Σοσιαλδημοκρατικού Κόμματος με το Πράσινο Κόμμα.
Πρώτα χρόνια και εκπαίδευση
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Ο Κιελ Στέφαν Λεβέν γεννήθηκε στις 21 Ιουλίου 1957 στη Στοκχόλμη. Δέκα μήνες μετά τη γέννησή του εισήχθη σε ορφανοτροφείο. Ο Λεβέν υιοθετήθηκε από μία οικογένεια της Σολεφτέο. Σύμφωνα με μία συμφωνία με την οικογένεια, η βιολογική του μητέρα θα μπορούσε να λάβει υπό την κηδεμονία της τον Λεβέν όποτε είχε τη δυνατότητα να το κάνει, πράγμα που δεν συνέβη ποτέ. Ο πατριός του Τούρε Μελάντερ (1926-2003) ήταν ξυλοκόπος και, αργότερα, εργάτης σε εργοστάσιο, ενώ η μητέρα του ήταν ιατρική επισκέπτρια.[7] Φοίτησε στο Λύκειο του Σκελεφτέο προτού αρχίσει να παρακολουθεί ένα μάθημα οξυγονοκόλλησης στο Κράμφορς διάρκειας 48 εβδομάδων. Ύστερα, γράφτηκε στο Πανεπιστήμιο Κοινωνικής Εργασίας στο Ούμεο, το οποίο και εγκατέλειψε ύστερα από ενάμιση χρόνο.[8]
Συνδικαλιστική σταδιοδρομία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Ο Λεβέν άρχισε να εργάζεται ως οξυγονοκολλητής το 1979 στην εταιρία Hägglunds στο Έρνσκελντσβικ. Στην πορεία ανέλαβε διάφορα αξιώματα, ενώ το 1995 προσλήφθηκε ως διαμεσολαβητής στο Σουηδικό Συνδικάτο Μεταλλουργών όπου και ασχολήθηκε με θέματα διαπραγματεύσεων για τις συμβάσεις και διεθνών σχέσεων. Το 2001 εξελέγη ως αντιπρόεδρος του Συνδικάτου Μεταλλουργών και τον Νοέμβριο του 2005 εξελέγη ως πρόεδρος του νεοϊδρυθέντος συνδικάτου IF Metall.[5]
Πολιτική σταδιοδρομία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Το 2006, ο Λεβέν εξελέγη στην εκτελεστική επιτροπή του Σουηδικού Σοσιαλδημοκρατικού Κόμματος. Τον Ιανουάριο του 2012, ύστερα από την παραίτηση του Χόκαν Γιούχολτ, εξελέγη ως πρόεδρος του κόμματος, ενώ έγινε και αρχηγός της Αντιπολίτευσης στην κυβέρνηση του Φρέντρικ Ράινφελντ.[9][10]
Πρωθυπουργία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Ο Λεβέν ηγήθηκε του Σοσιαλδημοκρατικού Κόμματος στις εκλογές του 2014, τις οποίες και κέρδισε.[11] Στις 2 Οκτωβρίου 2014, το Κοινοβούλιο της Σουηδίας παρείχε ψήφο εμπιστοσύνης στην κυβέρνησή του και ο ίδιος ορκίστηκε ως Πρωθυπουργός της Σουηδίας.[12]
Η κυβέρνηση κατέρρευσε στις 3 Δεκεμβρίου 2014, καθώς απέτυχε να ψηφιστεί ο προϋπολογισμός, τον οποίο καταψήφισαν οι Σουηδοί Δημοκράτες, συντασσόμενοι με την κεντροδεξιά αντιπολίτευση. Στις 27 Δεκεμβρίου αποσοβήθηκε το ενδεχόμενο να διεξαχθούν πρόωρες εκλογές καθώς οι Σοσιαλδημοκράτες και οι Πράσινοι συμφώνησαν για αρκετές παραχωρήσεις στα κόμματα του Συνασπισμού αναφορικά με τη μεταναστευτική πολιτική, την άμυνα και τις συντάξεις. Σε αντάλλαγμα, τα κόμματα αυτά συμφώνησαν να υπερψηφίσουν τον προϋπολογισμό.[13]
Στις 20 Ιανουαρίου 2015 δεν πέρασε η πρόταση μομφής εναντίον της κυβέρνησης από το κοινοβούλιο, καθώς την υποστήριξαν μόνο 45 βουλευτές από τους τουλάχιστον 175 που απαιτούνταν προκειμένου να εγκριθεί η μομφή.[14]
Γενικές εκλογές 2018
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Ο Λεβέν υποσχέθηκε να καταστήσει τις σουηδικές γενικές εκλογές του 2018 ένα δημοψήφισμα για το κράτος ευημερίας.[15] Οι εκλογές οδήγησαν σε κοινοβούλιο χωρίς αυτοδυναμία με το Σοσιαλδημοκρατικό Κόμμα να πετυχαίνει καλά αποτελέσματα με ποσοστό 28,26% των ψήφων και με τον ερυθροπράσινο συνασπισμό να αποκτά ελαφρύ προβάδισμα στο κοινοβούλιο με 144 έδρες έναντι 143 για τον κεντροδεξιό συνασπισμό Αλλιάνσεν. Ο Λεβέν ανακοίνωσε τη νύχτα των εκλογών ότι θα συνεχίσει τη θητεία του ως πρωθυπουργός.[16]
Ωστόσο, στις 25 Σεπτεμβρίου 2018 το Ρίκσνταγκ ενέκρινε μια πρόταση δυσπιστίας εναντίον της κυβέρνησης Λεβέν, με ψήφους 204 έναντι 142. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα να σχηματιστεί προσωρινή κυβέρνηση, με τον Λεβέν ως υπηρεσιακό πρωθυπουργό.[17]
Στις 13 Ιανουαρίου 2019, έπειτα από μακρές διαπραγματεύσεις, ο Στέφαν Λεβέν επανεξελέγη στη θέση του πρωθυπουργού για άλλη μία θητεία, ως επικεφαλής κυβέρνησης μειοψηφίας.
Πολιτική κρίση 2021
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Τον Ιούνιο του 2021 το Αριστερό Κόμμα δήλωσε ότι δεν έχει εμπιστοσύνη στον Λεβέν και την κυβέρνησή του και απέσυρε την υποστήριξή του, μετά τη δημοσίευση της έκθεσης της κυβερνητικής επιτροπής για την κατάργηση των ελέγχων ενοικίου σε νέα υπό κατασκευή διαμερίσματα, [18] καθώς το Αριστερό Κόμμα είχε απειλήσει το 2019. Στη συνέχεια, οι Σουηδοί Δημοκράτες υπέβαλαν μια πρόταση δυσπιστίας εναντίον του Λεβέν και του υπουργικού συμβουλίου του. Η πρόταση υποστηρίχθηκε από άλλα κόμματα της αντιπολίτευσης, ιδίως από το Κόμμα Μετριοπαθών και τους Χριστιανοδημοκράτες, αν και τάσσονται υπέρ της κατάργησης των ελέγχων. Ο Λεβέν το χαρακτήρισε ανεύθυνο από το Αριστερό Κόμμα να ρίξει τη χώρα σε «πολιτική κρίση στην τρέχουσα κατάσταση». Η ψήφος εμπιστοσύνης συζητήθηκε τη Δευτέρα 21 Ιουνίου. [19]
Το Riksdag ψήφισε υπέρ της πρότασης δυσπιστίας, με 181 ψήφους υπέρ, 109 κατά και 51 αποχή.[20] Είναι η πρώτη φορά στη σουηδική ιστορία που η ψήφος της μη εμπιστοσύνης είχε ως αποτέλεσμα την πτώση μιας κυβέρνησης. Η απόφαση δεν σημαίνει ότι το υπουργικό συμβούλιο του Λεβέν θα απολυθεί αμέσως, καθώς έχει μια εβδομάδα είτε να καλέσει πρόωρες εκλογές ή να παραιτηθεί και να ζητήσει από τον πρόεδρο του Riksdag να προχωρήσει σε νέα συνομιλίες σχηματισμού. [21] [22] Στις 28 Ιουνίου ο Λεβέν ανακοίνωσε ότι παραιτείται από πρωθυπουργός. Ο Πρόεδρος του Riksdag Αντρέας Νορλέν ξεκίνησε συνομιλίες με όλους τους ηγέτες του πολιτικών κομμάτων του Riksdag για να σχηματιστεί μια νέα κυβέρνηση. [23]
Παραίτηση
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Μετά την επανεκλογή του στην πρωθυπουργία σε ψηφοφορία στο κοινοβούλιο στις 7 Ιουλίου 2021, ο ίδιος ανακοίνωσε στις 22 Αυγούστου 2021 την επικείμενη παραίτηση του από την πρωθυπουργία και την αρχηγία των Σοσιαλδημοκρατών τον Νοέμβριο 2021. Έπειτα από συζητήσεις η μόνη υποψήφια για την ηγεσία του κόμματος ήταν η Μαγκνταλένα Άντερσον. Υπέβαλλε και επίσημα την παραίτηση του στις 10 Νοεμβρίου 2021, αλλά παρέμεινε ως υπηρεσιακός πρωθυπουργός μέχρι να εκλεχθεί στην πρωθυπουργία ένας αντικαταστάτης. Στις 30 Νοεμβρίου 2021 τον διαδέχθηκε στην πρωθυπουργία η Μαγκνταλένα Άντερσον ως η πρώτη γυναίκα πρωθυπουργός στην ιστορία της Σουηδίας.
Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ Ανακτήθηκε στις 7 Μαΐου 2020.
- ↑ «УКАЗ ПРЕЗИДЕНТА УКРАЇНИ №400/2021». Πρόεδρος της Ουκρανίας. 23 Αυγούστου 2021.
- ↑ «Löfven får pris av Judiska församlingen». 2 Νοεμβρίου 2021.
- ↑ "Swedish parliament confirms Social Democrat's Lofven as new PM." Αρχειοθετήθηκε 2015-01-06 στο Wayback Machine. Reuters. Ανακτήθηκε 3 Οκτωβρίου 2014.
- ↑ 5,0 5,1 «Ordförandens sida» (στα Σουηδικά). IF Metall. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 6 Οκτωβρίου 2014. Ανακτήθηκε στις 26 Ιανουαρίου 2012.
- ↑ «Trade Union leader new chairman of the Social Democrats - Stockholm News». stockholmnews.com. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 14 Σεπτεμβρίου 2014. Ανακτήθηκε στις 13 Σεπτεμβρίου 2014.
- ↑ Sveriges dödbok 1901-2009 [Swedish death index 1901-2009] (στα Σουηδικά) (Version 5.0 έκδοση). Solna: Sveriges släktforskarförbund. 2010. ISBN 978-91-87676-59-8.
- ↑ Holmberg, Elin (26 Ιανουαρίου 2012). «Stefan Löfven: "Sörvåge är hemma"» (στα Σουηδικά). allehanda.se. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2012-01-29. https://web.archive.org/web/20120129080516/http://allehanda.se/start/ornskoldsvik/1.4323490-stefan-lofven-sorvage-ar-hemma-. Ανακτήθηκε στις 27 Ιανουαρίου 2012.
- ↑ «Positiva reaktioner på Löfven» (στα Swedish). Dagens Nyheter. 27 Ιανουαρίου 2012. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2012-01-28. https://web.archive.org/web/20120128005235/http://www.dn.se/nyheter/politik/jamtin-positiva-reaktioner-pa-lofven. Ανακτήθηκε στις 27 Ιανουαρίου 2012.
- ↑ Richard Orange. «Tough on finance, tough on migrants: how Stefan Löfven brought Sweden's left in from the cold». The Guardian. Ανακτήθηκε στις 8 Αυγούστου 2014.
- ↑ «Sweden Social Democrats will end tax cuts if they win election». Reuters. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 14 Σεπτεμβρίου 2014. Ανακτήθηκε στις 13 Σεπτεμβρίου 2014.
- ↑ «Sverige har fått en ny statsminister». dn.se. Ανακτήθηκε στις 2 Οκτωβρίου 2014.
- ↑ Αφόπλισαν την ακροδεξιά με κίνηση ματ στη Σουηδία Αρχειοθετήθηκε 2015-01-04 στο Wayback Machine., ethnos.gr, 29 Δεκεμβρίου 2014.
- ↑ Prime Minister survives vote of no confidence Αρχειοθετήθηκε 2015-01-22 στο Wayback Machine., The Local, 20 Ιανουαρίου 2015.
- ↑ https://www.dn.se/nyheter/politik/valet-blir-en-folkomrostning-om-valfarden/
- ↑ Nyheter, SVT (10 Σεπτεμβρίου 2018). «Löfven: "Den här kvällen borde bli blockpolitikens begravning"». Ανακτήθηκε στις 25 Σεπτεμβρίου 2018.
- ↑ «Swedish Prime Minister Stefan Löfven voted out by parliament». The Local. 25 Σεπτεμβρίου 2018. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 27 Σεπτεμβρίου 2018. Ανακτήθηκε στις 25 Σεπτεμβρίου 2018.
- ↑ [https: //www.svt.se/nyheter/nu-presenteras-utredning-om-marknadshyror-v-hotar-falla-regeringen «Förslaget: Fri hyressättning från juli nästa sommar»]. 2020-06-18. https: //www.svt.se/nyheter/nu-presenteras-utredning-om-marknadshyror-v-hotar-falla-regeringen. Ανακτήθηκε στις 2021-06-21.
- ↑ «Η κυβέρνηση της Σουηδίας βρίσκεται στο χείλος πριν από την ψηφοφορία χωρίς εμπιστοσύνη». Financial Times. 17 Ιουνίου 2021. Ανακτήθηκε στις 17 Ιουνίου 2021.
- ↑ «Misstroendehot mot Löfven». svt.se (στα Σουηδικά). Sveriges Television. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 21 Ιουνίου 2021. Ανακτήθηκε στις 21 Ιουνίου 2021.
- ↑ Carlén, Linnea (21 Ιουνίου 2021). «Löfven fälls - Detta händer nu». SVT Nyheter (στα Σουηδικά). Ανακτήθηκε στις 21 Ιουνίου 2021.
- ↑ Swedish parliament. «Riksdagen riktar en misstroendeförklaring mot statsminister Stefan Löfven (S)». riksdagen.se (στα Σουηδικά). Stockholm: Swedish parliament. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 21 Ιουνίου 2021. Ανακτήθηκε στις 21 Ιουνίου 2021.
- ↑ «Talmannen möter partiföreträdare för samtal om regeringsbildning». riksdagen.se (στα Swedish). Στοκχόλμη: Swedish parliament. Ανακτήθηκε στις 28 Ιουνίου 2021.