Το Σύνταγμα αποτελεί τη θεμελιώδη νομοθεσία της Δημοκρατίας της Εσθονίας και καθορίζει τις βασικές αρχές λειτουργίας του κράτους, όπως το πολίτευμα. Το πρώτο σύνταγμα εγκρίθηκε από το ελεύθερα εκλεγμένο κοινοβούλιο στις 15 Ιουνίου 1920 και τέθηκε σε ισχύ στις 21 Δεκεμβρίου 1920. Το δεύτερο σύνταγμα εγκρίθηκε στις 24 Ιανουαρίου 1934, μέσω δημοψηφίσματος, και ήταν σε ισχύ μέχρι την 1η Ιανουαρίου 1938, όταν και ξεκίνησε να ισχύει το τρίτο σύνταγμα. Εκείνο παρέμεινε σε ισχύ μέχρι τις 16 Ιουνίου του 1940, όταν η Σοβιετική Ένωση κατέλαβε την Εσθονία. Το τέταρτο και σημερινό σύνταγμα της Εσθονίας ισχύει από τις 28 Ιουνίου του 1992.[1]

Κεφάλαια του συντάγματος

Επεξεργασία

Το Σύνταγμα της Εσθονίας περιέχει τα εξής 15 κεφάλαια:[2][3]

  • Το πρώτο κεφάλαιο περιέχει γενικές διατάξεις περί της φύσης του κράτους.
  • Το δεύτερο κεφάλαιο αναφέρει τα δικαιώματα, τις ελευθερίες και τα καθήκοντα των πολιτών.
  • Το τρίτο κεφάλαιο προσδιορίζει θέματα πολιτών, όπως η ιθαγένεια.
  • Το τέταρτο κεφάλαιο αναφέρεται στο κοινοβούλιο.
  • Το πέμπτο κεφάλαιο αναφέρεται στον πρόεδρο της δημοκρατίας.
  • Το έβδομο κεφάλαιο αναφέρεται στην νομοθετική εξουσία.
  • Το όγδοο κεφάλαιο ορίζει οικονομικά θέματα.
  • Το ένατο κεφάλαιο αναφέρεται στις διεθνείς σχέσεις και τις συνθήκες της χώρας.
  • Το δέκατο κεφάλαιο προσδιορίζει στρατιωτικά θέματα.
  • Το ενδέκατο κεφάλαιο αναφέρεται στη λειτουργία και το ρόλο της Εθνικής Ελεγκτικής Υπηρεσίας και του Γενικού Ελεγκτή.
  • Το δωδέκατο κεφάλαιο αναφέρεται στα δικαιώματα, τα καθήκοντα και το διορισμό του Καγκελαρίου Δικαιοσύνης.
  • Το δέκατο τρίτο κεφάλαιο αναφέρεται στη δομή και τη λειτουργία του δικαστικού συστήματος και των δικαστηρίων.
  • Το δέκατο τέταρτο κεφάλαιο αναφέρεται στη δικαιοδοσία, τη διοίκηση και τις δημοσιονομικές πτυχές της τοπικής αυτοδιοίκησης.
  • Το δέκατο πέμπτο κεφάλαιο αναφέρεται στη διαδικασία αναθεώρησης του συντάγματος.

Παραπομπές

Επεξεργασία