Μετάβαση στο περιεχόμενο

Άγιος Κωνσταντίνος Λαυρεωτικής

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
(Ανακατεύθυνση από Κοινότητα Αγίου Κωνσταντίνου)

Συντεταγμένες: 37°43′33.6″N 24°0′52.2″E / 37.726000°N 24.014500°E / 37.726000; 24.014500

Άγιος Κωνσταντίνος Λαυρεωτικής Αττικής
Τοποθεσία στο χάρτη
Τοποθεσία στο χάρτη
Άγιος Κωνσταντίνος Λαυρεωτικής Αττικής
37°43′34″N 24°0′52″E
ΧώραΕλλάδα
Διοικητική υπαγωγήΔήμος Λαυρεωτικής
Γεωγραφική υπαγωγήΛαύριο[1]
Υψόμετρο154 μέτρα
Πληθυσμός600 (2021)
Ταχ. κωδ.195 00
Τηλ. κωδ.22920
Commons page Σχετικά πολυμέσα
Γενική άποψη του Αγίου Κωνσταντίνου
Το Ορυκτολογικό-Μεταλλευτικό Μουσείο, με τον ανελκυστικό πύργο των ορυχείων να φαίνεται στα δεξιά

Ο Άγιος Κωνσταντίνος είναι οικισμός της Ανατολικής Αττικής, στην ευρύτερη περιοχή της Λαυρεωτικής και έδρα κοινότητας η οποία περιλαμβάνει επίσης τον οικισμό Εσπερίδες. Η παλαιότερη ονομασία του οικισμού ήταν Καμάριζα, ονομασία που διατήρησε μέχρι το 1954 οπότε μετονομάστηκε σε Άγιος Κωνσταντίνος.[2] Είναι παραθεριστική και οικιστική ζώνη, ενώ είναι γνωστή και για τους αγώνες ράλι σπριντ που φιλοξενεί. Ανήκει πλέον στον δήμο Λαυρεωτικής παρόλο που από το 1946 είχε αποσπαστεί και αποτελέσει ξεχωριστή κοινότητα, αρχικά με την ονομασία κοινότητα Καμάριζας.[3] Ο πληθυσμός της κοινότητας Αγίου Κωνσταντίνου είναι 687 κάτοικοι σύμφωνα με την απογραφή του 2001. Η τοπική κοινότητα είναι χαρακτηρισμένη ως αγροτικός πεδινός οικισμός, με έκταση 10,508 χμ² (2011). [4]

Μέσα και γύρω από τον Άγιο Κωνσταντίνο βρίσκονται τέσσερα ορυχεία, τα Σερπιέρι, Κριστιάνα, Υλαρίων και Ζαν-Μπατίστ, τα οποία όλα συνδέονται μεταξύ τους.[5] Κατά τη αρχαιότητα, η περιοχή ήταν γνωστή ως Μαρώνεια. Το κοίτασμα αργύρου στην περιοχή ανακαλύφθηκε το 483 π.Χ. και ήταν πολύ πλούσιο.[6] Τα αρχαία ορυχεία άρχισαν να επαναλειτουργούν την δεκαετία του 1860, όταν να κατάλοιπα των αρχαίων ορυχεία χρησιμοποιήθηκαν για την εξαγωγή αργυρούχου μολύβδου από την ιταλογαλλική εταιρία Roux Serpieri - Fressynet C.E. Το 1869 κατασκευάστηκε σιδηρόδρομος που ένωνε τα ορυχεία με το λιμάνι του Λαυρίου. Στη συνέχεια η κυριότητα της εκμετάλλευσης των ορυχείων πέρασε στη γαλλική εταιρία (Compagnie Francaise des Mines du Laurium).[7] Το κτίριο που στέγαζε τις μηχανές του ορυχείου Σερπιέρι και ο ανελκυστικός πύργος 1 από το 1975 έχουν μετατραπεί σε μεταλλευτικό-ορυκτολογικό μουσείο[8] το οποίο πέρα από τα μηχανήματα στεγάζει και ορυκτά που εξορύχτηκαν από τα ορυχεία.[9]

Στην περιοχή βρίσκεται και το σπήλαιο του Κίτσου με παλαιοντολογικά ευρήματα. [10]

Μόνιμος [11][12][13]
Έτος Πληθυσμός
1991 504 (560)
2001 602 (649)
2011 659 (728)
Πραγματικός (de facto) [14][15][4]
Έτος Πληθυσμός
1961 400
1971 388
1981 428
1991 516 (577)
2001 620 (687)
2011 651 (725)

(σε παρένθεση ο πληθυσμός της τοπικής κοινότητας)

  1. «Mindat.org» (Αγγλικά, Simplified Chinese) Keswick, Coulsdon.
  2. Πανδέκτης, μετονομασίες οικισμών
  3. «Διοικητικές μεταβολές ΟΤΑ». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 18 Φεβρουαρίου 2010. Ανακτήθηκε στις 30 Σεπτεμβρίου 2010. 
  4. 4,0 4,1 https://www.statistics.gr/2011-census-pop-hous
  5. Kamariza Mines (Kamareza Mines) mindat.org
  6. «Λαυρεωτική - Τεχνολογικό Πάρκο Λαυρίου - Λαύριο». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 9 Ιουλίου 2016. Ανακτήθηκε στις 6 Φεβρουαρίου 2015. 
  7. Καμάριζα Αρχειοθετήθηκε 2015-02-25 στο Wayback Machine. eranet.gr/Δήμος Λαυρεωτικής
  8. «Ορυκτολογικό -Μεταλλευτικό Μουσείο Καμάριζας». oryktologikomouseiokamarizas.blogspot.gr. Ανακτήθηκε στις 24 Οκτωβρίου 2017. 
  9. Ορυκτολογικό-Μεταλλευτικό Μουσείο Καμαρίζης-Λαυρεωτικής[νεκρός σύνδεσμος]
  10. «Υπουργείο Πολιτισμού και Αθλητισμού | Σπήλαιο Κίτσου». odysseus.culture.gr. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 29 Δεκεμβρίου 2021. Ανακτήθηκε στις 14 Ιανουαρίου 2020. 
  11. https://www.eetaa.gr/metaboles/apografes/apografi_2011_monimos.pdf
  12. https://www.eetaa.gr/metaboles/apografes/apografi_2001_monimos.pdf
  13. https://www.eetaa.gr/metaboles/apografes/apografi_1991_monimos.pdf
  14. ΠΛ 1:185
  15. ΠΛΜ 1:459
  • Εγκυκλοπαίδεια Πάπυρος Λαρούς Μπριτάνικα, 1978, 2006 (ΠΛΜ)
  • Εγκυκλοπαίδεια Πάπυρος Λαρούς, 1963 (ΠΛ)