Μετάβαση στο περιεχόμενο

Λεγεώνα των Γάλλων εθελοντών κατά του μπολσεβικισμού

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
638 Σύνταγμα πεζικού
Στρατιώτες της Λεγεώνας
Χώρα Γαλλία του Βισύ
Κλάδος Βέρμαχτ
Waffen-SS
ΤύποςΠεζικό
Δύναμη6500 Στρατιώτες
Υπαγωγή Ναζιστική Γερμανία
ΨευδώνυμοΛεγεώνα των Γάλλων εθελοντών κατά του Μπολσεβικισμού
ΣυμπλοκέςAνατολικό Μέτωπο
Διοίκηση
Αξιοσημείωτοι
διοικητές		Σχης Roger Labonne
Edgar Puaud

Η Λεγεώνα των Γάλλων εθελοντών κατά του μπολσεβικισμού (Γαλλικά: Légion des volontaires français contre le bolchévisme ή απλά Légion des volontaires français, συντ. LVF) ήταν αρχικά μια πολιτοφυλακή της Γαλλίας του Βισύ που ιδρύθηκε στις 8 Ιουλίου 1941. Συγκεντρώθηκε από διάφορα δοσιλογικά κόμματα, μεταξύ των οποίων και το κίνημα του Marcel Bucard, το Mouvement Franciste, το Εθνικό Λαϊκό κόμμα του Marcel Déat, το Γαλλικό Λαϊκό κόμμα του Jacques Doriot, το Κοινωνικό Επαναστατικό Κίνημα του Eugène Deloncle, το Γαλλικό Εθνικό-Κολεκτιβιστικό Κόμμα του Pierre Clémenti και τη Γαλλική Λίγκα του Pierre Costantini.[1] Οι εθελοντές προσφέρθηκαν να πολεμήσουν κατά της Σοβιετικής Ένωσης στο Ανατολικό Μέτωπο. Ήταν επίσημα γνωστό με τη γερμανική του ονομασία, το 638ο Σύνταγμα Πεζικού (Infanterieregiment 638). Ο Φιλίπ Πεταίν, αρχηγός του κράτους του Βισύ, προσωπικά απέρριψε τους Γάλλους που φορούσαν γερμανικές στολές.[1][2][3].

Η Λεγεώνα των Γάλλων Εθελοντών αποτελούνταν κυρίως από δεξιούς Γάλλους και αιχμαλώτους πολέμου. Πολλοί Ρώσοι που είχαν εγγραφεί στη Légion étrangère (Λεγεώνα των Ξένων) προσχώρησαν στην LVF. Όταν δημιουργήθηκε το 1941, η LVF δέχθηκε 13.400 αιτούντες, αλλά πολλοί από αυτούς (5.800) τοποθετήθηκαν στους καταλόγους.[4]

Το LVF, ενώ στη Γαλλία φορούσε μια γαλλική στρατιωτική χακί στολή, εκτός Γαλλίας φορούσε την κανονική στολή Γερμανικού Στρατού με την ασπίδα της LVF στο δεξί μανίκι με τα χρώματα της γαλλικής σημαίας με τη λέξη France ή LVF, ενώ φορέθηκαν στις στολές τα γερμανικά και γαλλικά παράσημα.[5].

Μέχρι τον Οκτώβριο του 1941, υπήρχαν δύο τάγματα των 2.271 ανδρών που είχαν 181 αξιωματικούς και επιπλέον προσωπικό 35 Γερμανών αξιωματικών. Πολέμησαν εναντίον του Κόκκινο Στρατό της Σοβιετικής Ένωσης ως μέρος του στρατού του γερμανικού στρατού. Απεστάλησαν σε μάχες κοντά στη Μόσχα το Νοέμβριο του 1941 με την 7η μεραρχία πεζικού. Η LVF έχασε τους μισούς στρατιώτες στην δράση ή από κρυοπαγήματα. Το 1942 ανατέθηκαν καθήκοντα αντιαντάρτικων επιχειρήσεων κατά των παρτιζάνων στη Λευκορωσία. Ταυτόχρονα, σχηματίστηκε μια άλλη μονάδα στη Γαλλία, το La Légion Tricolore (Tricolor Regiment), αλλά αυτή η μονάδα απορροφήθηκε στην LVF έξι μήνες αργότερα.[6]

Ο Γάλλος διοικητής του LVF, συνταγματάρχης Roger Labonne, αντικαταστάθηκε στα μέσα του 1942 και η μονάδα συνδέθηκε με διάφορα γερμανικά τμήματα μέχρι τον Ιούνιο του 1943, όταν ανέλαβε τη διοίκηση ο συνταγματάρχης Edgar Puaud. Στις αρχές του 1944, η μονάδα συμμετείχε και πάλι σε αντιαντάρτικες επιχειρήσεις. Τον Ιούνιο του 1944, ο LVF τέθηκε σε δράση όταν το μέτωπο της στρατιάς κέντρου κατέρρευσε κάτω από την καλοκαιρινή επίθεση του Κόκκινου Στρατού. Το LVF συνδέθηκε με το 4ο τάγμα αστυνομίας της SS.[7]. Μια νέα προσπάθεια στρατολόγησης στη Γαλλία του Βισύ προσέλκυσε 3.000 υποψήφιους, κυρίως μέλη δοσιλογικών πολιτοφυλακών και φοιτητών. Ο νέος σχηματισμός ήταν γνωστός ως ο 8ος SS Sturmbrigade της Γαλλίας. Την 1η Σεπτεμβρίου 1944, η Λεγεώνα των Γάλλων Εθελοντών επίσημα διαλύθηκε. Μια νέα μονάδα, η ταξιαρχία Καρλομάγνος, σχηματίστηκε από τα υπολείμματα της LVF και της γαλλικής Sturmbrigade, η οποία επίσης διαλύθηκε. Το Φεβρουάριο του 1945, η ταξιαρχία Waffen-Grenadier αναβαθμίστηκε επισήμως σε ένα τμήμα και έγινε η 33η Μεραρχία Γρεναδιέρων SS «Καρλομάγνος». Την εποχή εκείνη είχε μια δύναμη 7.340 ανδρών.[8]

Μετά τον πόλεμο Ευρώπη που έληξε τον Απρίλιο του 1945, οι γαλλικές αρχές έδωσαν πολλές ποινές θανατικής ποινής και ποινές φυλάκισης σε συνεργάτες των Γερμανών. Ωστόσο, κάποιοι Γάλλοι που είχαν αγωνιστεί για τους Γερμανούς είχαν τη δυνατότητα να εξαργυρώσουν την ποινή τους υπηρετώντας στην Λεγεώνα των Ξένων στη Γαλλική Ινδοκίνα.[9].[10]

Βιβλιογραφία

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  • Giolitto, Pierre (2007). Volontaires français sous l'uniforme allemand. Tempus.
  • Littlejohn, David (1987). Foreign Legions of the Third Reich Vol. 1 Norway, Denmark, France. Bender Publishing. ISBN 978-0912138176. 

Πηγές

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  1. ↑ 1,0 1,1 Livret de la LVF Αρχειοθετήθηκε 24 September 2015 στο Wayback Machine.
  2. ↑ Giolitto (2007), pp. 32–37.
  3. ↑ Marc Ferro, Pétain, Paris, Fayard, 1987, p. 330.
  4. ↑ Lambert-Le Marec p.41-42
  5. ↑ «Livret de la LVF». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 24 Σεπτεμβρίου 2015. Ανακτήθηκε στις 5 Νοεμβρίου 2018. 
  6. ↑ Philippe Randa, préface au livre de Pierre Rusco Stoï !, p.6.
  7. ↑ Jean-Pierre Arthur Bernard, Paris rouge: 1944-1964 : les communistes français dans la capitale, éditions Champ Vallon, 1991, p. 29-30.
  8. ↑ Pierre Giolitto, Volontaires français sous l'uniforme allemand, Tempus, 2007, p. 32-37.
  9. ↑ Pierre Giolitto, op. cit., p. 47.
  10. ↑ «Site de l'Université de Caen». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 26 Σεπτεμβρίου 2007. Ανακτήθηκε στις 5 Νοεμβρίου 2018. 

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Λεγεώνα_των_Γάλλων_εθελοντών_κατά_του_μπολσεβικισμού&oldid=10803847"