Μετάβαση στο περιεχόμενο

Μάικλ Μπατίστ

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
(Ανακατεύθυνση από Μάικ Μπατίστ)
 Το λήμμα δεν περιέχει πηγές ή αυτές που περιέχει δεν επαρκούν. Μπορείτε να βοηθήσετε προσθέτοντας την κατάλληλη τεκμηρίωση. Υλικό που είναι ατεκμηρίωτο μπορεί να αμφισβητηθεί και να αφαιρεθεί.
Η σήμανση τοποθετήθηκε στις 16/10/2013.
Μάικλ Μπατίστ
Τορόντο Ράπτορς
ΘέσηΒοηθός Προπονητή
ΠρωτάθλημαΝΒΑ
Προσωπικά στοιχεία
Πλ. ΌνομαΜάικλ Τζέιμς Μπατίστ
ΠροσωνύμιοΜιχάλης, Big Mike, Οδοστρωτήρας,
ΕθνικότηταΑμερικανική
Γέννηση21 Νοεμβρίου 1977 (1977-11-21) (47 ετών)
Λος Άντζελες, Καλιφόρνια, ΗΠΑ
Ύψος2,04 μ.
Στοιχεία καριέρας
Ντραφτ1999 / -
Αθλ. καριέρα2000 - 2014
ΘέσηΣέντερ / Πάουερ Φόργουορντ
Καριέρα σε συλλόγους
Ως παίκτης

2000-200100Σαρλερουά
2001-200200Μπιέλα
2002-200300Μέμφις Γκρίζλις
2003-201200Παναθηναϊκός
2012-201300Φενερμπαχτσέ

2013-201400Παναθηναϊκός
Ως προπονητής

2014-201600Κάντον Τσαρτζ (βοηθός)
2016-201700Μπρούκλιν Νετς (βοηθός)
2017-201800Σάρλοτ Χόρνετς (βοηθός)
2018-202100Ορλάντο Μάτζικ (βοηθός)
2021-202200Ουάσινγκτον Ουίζαρντς (βοηθός)
2022-202300Χιούστον Ρόκετς (βοηθός)

2023-000000Τορόντο Ράπτορς (βοηθός)

Ο Μάικλ Μπατίστ (Michael James "Mike" Batiste), (Λος Άντζελες, 21 Νοεμβρίου 1977) είναι Αμερικανός πρώην καλαθοσφαιριστής και νυν βοηθός προπονητή των Τορόντο Ράπτορς. Έχει ύψος 2,04 μ. και αγωνιζόταν ως πάουερ φόργουορντ και σέντερ.

Αγωνίστηκε στην Ελλάδα για τον Παναθηναϊκό για δέκα σεζόν, όντας ο μακροβιότερος ξένος στην ιστορία της ομάδας, κατακτώντας συνολικά 19 τίτλους. Αποτέλεσε έναν από τους καλύτερους σέντερ στην ιστορία της Ευρωλίγκα και του Ελληνικού Πρωταθλήματος, καθώς και τον πρώτο επιτυχημένο undersized σέντερ στη νέα εποχή της καλαθοσφαίρισης σε ευρωπαϊκό επίπεδο.[1]

Σταδιοδρομία

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Αθλητής

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Γεννήθηκε στο Λος Άντζελες της Καλιφόρνιας. Είναι απόφοιτος του κολεγίου Αριζόνα Στέιτ. Τη σεζόν 1997-1998 ήταν πρώτος στην περιφέρεια του Κολεγίου του (την Pacific Ten) σε κοψίματα και τη σεζόν 1998-1999 ήταν στους επίλεκτους της Pacific Ten.

Ξεκίνησε την επαγγελματική του καριέρα από την Βελγική Σαρλερουά την σεζόν 2000-01 με την οποία αγωνίστηκε και στην Ευρωλίγκα, έχοντας 16,1 πόντους και 92 ριμπάουντ. Τη σεζόν 2001-02 αγωνίστηκε στην Ιταλική Μπιέλα.

Τη σεζόν 2002-2003 αγωνίστηκε σε 75 αγώνες του NBA με την φανέλα των Μέμφις Γκρίζλις, έχοντας πολύ καλή παρουσία με μέσο όρο 6,4 πόντους και 3,4 ριμπάουντ.

Τη σεζόν 2003-2004 εντάχθηκε στον Παναθηναϊκό με τον οποίο μεταξύ άλλων στέφθηκε και πρωταθλητής Ευρώπης το 2007, το 2009 και το 2011. Με την ομάδα του Παναθηναϊκού έγραψε ιστορία, καθώς έγινε ο πρώτος Αμερικάνος παίκτης που κατακτά τρεις φορές την Ευρωλίγκα, ξεπερνώντας τον Μπομπ Μορς και τον Άντονι Πάρκερ. Υπήρξε ο κορυφαίος σέντερ στην Ευρώπη από το 2008 μέχρι το 2011 συνθέτοντας με τον φίλο του και συμπαίκτη Δημήτρη Διαμαντίδη, ένα από τα καλύτερα δίδυμα pick and roll στην ιστορία του ευρωπαϊκού μπάσκετ, όπως έχει δηλώσει και ο πρώην προπονητής τους στον Παναθηναϊκό, Ζέλιμιρ Ομπράντοβιτς. Το 2010 πραγματοποίησε μια πολύ καλή χρονιά και αναδείχτηκε MVP του ελληνικού πρωταθλήματος,[2] μέλος της καλύτερης πεντάδας και MVP των ελληνικών τελικών[3] που βρήκαν τον Παναθηναϊκό πρωταθλητή. Επίσης, ήταν στους 50 υποψήφιους για να βρεθεί στην καλύτερη ομάδα της Ευρωλίγκα για την δεκαετία 2000-2010, δεν κατάφερε ωστόσο να μπει στην τελική δεκάδα.

Το 2011 κατέκτησε ξανά το ελληνικό πρωτάθλημα, με τον ίδιο να βρίσκεται στην πρώτη πεντάδα της Α1.[4] Επίσης κατέκτησε την Ευρωλίγκα για τρίτη φορά και βρέθηκε στην καλύτερη πεντάδα της διοργάνωσης, ως ο καλύτερος σέντερ. Επιπλέον ήταν ο πρώτος σκόρερ του τελικού με 18 πόντους. Ο Μπατίστ είναι ένατος στην ιστορία της Ευρωλίγκα στα δίποντα (υπήρξε πρώτος για αρκετά χρόνια), σε προσπάθειες με 1.613 και έβδομος σε εύστοχα με 949. Επίσης είναι εικοστός δεύτερος σκόρερ με 2.496 πόντους και δέκατος έκτος ριμπάουντερ με 1.117. Σε αυτά τα εννέα χρόνια, κατέκτησε επίσης 8 Πρωταθλήματα Ελλάδας και 6 Κύπελλα.

Το καλοκαίρι του 2012 άφησε τον Παναθηναϊκό μετά από 9 συνεχόμενες σαιζόν, αφού αρνήθηκε την πρόταση των πρασίνων για ανανέωση και υπέγραψε συμβόλαιο με την τούρκικη Φενερμπαχτσέ,[5] με την οποία κέρδισε ένα κύπελλο Τουρκίας το 2013. Στην επιστροφή του στο ΟΑΚΑ ως αντίπαλος του Παναθηναϊκού, έτυχε θερμής υποδοχής από τους φιλάθλους και βραβεύτηκε από τον Παύλο Γιαννακόπουλο, ιστορικό ηγέτη της ΚΑΕ.[6][7]

Το καλοκαίρι του 2013 επέστρεψε στον Παναθηναϊκό, μετά από ένα χρόνο απουσίας, καθώς συμφώνησε να κλείσει την καριέρα του στην ομάδα που με την οποία καθιερώθηκε,[8] κατακτώντας μάλιστα το νταμπλ (Πρωτάθλημα και Κύπελλο 2014). Αυτή η σεζόν ήταν και η τελευταία της επιτυχημένης δέκα τετραετούς καριέρας του.

Στις 13 Οκτωβρίου 2019, ανακοινώθηκε η υποψηφιότητά του για την καλύτερη ομάδα της δεκαετίας 2010-2020, στην Ευρωλίγκα,[9] ωστόσο δεν βρέθηκε στην τελική δεκάδα. Στις 12 Αυγούστου 2020, ανακοινώθηκε από την Ευρωλίγκα ότι αποτελεί μέλος της κορυφαίας δεκάδας (ομάδας) του Παναθηναϊκού στη δεκαετία 2010-2020, όντας δεύτερος σε ψήφους του κοινού με ποσοστό 89.90%.[10][10]

Προπονητής

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Μετά το τέλος της καριέρας ως αθλητής το 2014, αποφάσισε να ασχοληθεί με την προπονητική. Από το 2014 μέχρι το 2016 υπήρξε βοηθός προπονητή στη θυγατρική των Κλίβελαντ Καβαλίερς, στο NBDL (αναπτυξιακή λίγκα του NBA) στους Κάντον Τσαρτζ.[11] Το καλοκαίρι του 2016 υπέγραψε συμβόλαιο με τους Μπρούκλιν Νετς στο ΝΒΑ, ως προπονητής των σέντερ της ομάδας.[12]

Το καλοκαίρι του 2017 ανέλαβε πόστο ως βοηθός προπονητή για πρώτη φορά στην καριέρα του στην ομάδα των Σάρλοτ Χόρνετς.[13]

Τον Ιούνιο του 2018 εντάχθηκε στο προπονητικό τιμ των Ορλάντο Μάτζικ.[14] Το 2021, μετά την αποχώρηση του προπονητή Στιβ Κλίφορντ, αποχώρησε από το τιμ των Μάτζικ.

Στις 16 Οκτωβρίου 2021, ενσωματώθηκε στο τεχνικό επιτελείο του Ουές Άνσελντ Τζούνιορ για τους Ουάσινγκτον Ουίζαρντς.[15]

Στις 4 Ιουλίου 2022, πήρε μεταγραφή στους Χιούστον Ρόκετς και εντάχθηκε στο επιτελείο του Στίβεν Σάιλας.[16]

Στις 4 Ιουλίου 2023, συμφώνησε με τους Τορόντο Ράπτορς και εντάχθηκε στο επιτελείο της ομάδας του Καναδά.[17]

Τίτλοι

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ομαδικοί

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Παναθηναϊκός

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Φενέρμπαχτσε

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  • 1x Κύπελλο Τουρκίας: (2013)

Ατομικοί

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  • 6x Ελληνικό All-Star Game: (2005, 2006, 2008, 2009, 2010, 2011)
  • 5x Καλύτερη πεντάδα στο Πρωτάθλημα Ελλάδας: (2007, 2009, 2010, 2011, 2012)
  • Πολυτιμότερος Παίκτης στο Πρωτάθλημα Ελλάδας: (2010)
  • 2x Πολυτιμότερος Παίκτης των τελικών στο Πρωτάθλημα Ελλάδας: (2010, 2011)
  • Καλύτερη πεντάδα στην Ευρωλίγκα: (2011)
  • Δεύτερη Καλύτερη πεντάδα στην Ευρωλίγκα: (2012)
  • Πρώτος σκόρερ στον τελικό της Ευρωλίγκα: (2011)
  • Πολυτιμότερος Παίκτης του μήνα στην Ευρωλίγκα: (Νοέμβριος 2006)[18]
  • 2x Πολυτιμότερος Παίκτης της αγωνιστικής στην Ευρωλίγκα: (10η αγωνιστική 2005/06), (Top 16 6η αγωνιστική 2008/09)
  • Έβδομος σε εύστοχα δίποντα στην ιστορία της Ευρωλίγκα
  • Πρώτος ξένος παίκτης σε συμμετοχές στην ιστορία του Πρωταθλήματος Ελλάδας

Εκτός παρκέ

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το 2012 κυκλοφόρησε την αυτοβιογραφία του, με τίτλο Μάικ Μπατίστ – Η ιστορία ενός πρωταθλητή.[19] Είναι παντρεμένος και έχει ένα υιό.

Παραπομπές

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  1. ↑ «Downsizing: Από το "πείραμα" του Μπατίστ στην κυριαρχία-θαύμα του Χάινς!». Eurohoops. 2 Νοεμβρίου 2018. Ανακτήθηκε στις 3 Ιουνίου 2020. 
  2. ↑ «MVP της σεζόν 2009-2010 ο Μπατίστ». Ανακτήθηκε στις 7 Σεπτεμβρίου 2016. [νεκρός σύνδεσμος]
  3. ↑ «Μάικ MVP Μπατίστ!». Ανακτήθηκε στις 7 Σεπτεμβρίου 2016. [νεκρός σύνδεσμος]
  4. ↑ Ιουλ. 2011 16:29, Επιμέλεια: Αντωνία Μαραγούσια Δημοσίευση: 15. «Η καλύτερη πεντάδα της Α1 μπάσκετ!». www.sport24.gr (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 12 Απριλίου 2020. 
  5. ↑ «Και επίσημα στη Φενέρ ο Μπατίστ». www.contra.gr. Ανακτήθηκε στις 12 Απριλίου 2020. 
  6. ↑ Team, Onsports. «Παναθηναϊκός: Στιγμές μοναδικές για τον… μοναδικό Μάικ Μπατίστ! (videos+photos)». OnSports.gr. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 13 Μαρτίου 2013. Ανακτήθηκε στις 16 Μαΐου 2016. 
  7. ↑ Interactive, Pegasus. ««Πράσινος ως το θάνατο» - βούρκωσε ο Μάικ! (vds+pics)». SentraGoal. Ανακτήθηκε στις 7 Σεπτεμβρίου 2016. [νεκρός σύνδεσμος]
  8. ↑ Ο Μάικ Μπατίστ ανακοινώθηκε από τον Παναθηναϊκό
  9. ↑ «Μάικ Μπατίστ: Υποψήφιος για την ομάδα της Δεκαετίας ο Big Mike! (video)». Eurohoops. 28 Οκτωβρίου 2019. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 26 Σεπτεμβρίου 2020. Ανακτήθηκε στις 2 Απριλίου 2020. 
  10. ↑ 10,0 10,1 «Παναθηναϊκός: Με Διαμαντίδη, Μπατίστ και... Σπανούλη η All - Decade Team (photo)». Eurohoops. 12 Αυγούστου 2020. Ανακτήθηκε στις 12 Αυγούστου 2020. 
  11. ↑ «Μάικ Μπατίστ, ο προπονητής!». www.gazzetta.gr. Ανακτήθηκε στις 16 Μαΐου 2016. 
  12. ↑ «Στους Μπρούκλιν Νετς ο Μπατίστ! (pics)». Ανακτήθηκε στις 28 Ιουνίου 2016. 
  13. ↑ «Επίσημα στους Χόρνετς ο… Μάικ Μπατίστ | Eurohoops». Eurohoops. 2017-06-07. http://www.eurohoops.net/el/nba-news-el/460661/episima-stous-chornets-o-maik-batist/. Ανακτήθηκε στις 2018-02-22. [νεκρός σύνδεσμος]
  14. ↑ «Στο προπονητικό τιμ των Μάτζικ ο Μπατίστ». http://www.gazzetta.gr/basketball/nba/article/1238127/sto-proponitiko-tim-ton-matzik-o-mpatist. Ανακτήθηκε στις 2018-06-19. 
  15. ↑ SPORTSROOM (15 Οκτωβρίου 2021). «Ουίζαρντς: Έπιασε "δουλειά" ο Μπατίστ». SPORTS ROOM. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 10 Φεβρουαρίου 2022. Ανακτήθηκε στις 10 Φεβρουαρίου 2022. 
  16. ↑ «Μάικ Μπατίστ: Πήρε… μεταγραφή στους Χιούστον Ρόκετς». Eurohoops. 4 Ιουλίου 2022. Ανακτήθηκε στις 4 Ιουλίου 2022. 
  17. ↑ newsroom, sport-fm. «Στους Ράπτορς ο Μπατίστ!». sport-fm.gr. Ανακτήθηκε στις 2 Ιουλίου 2024. 
  18. ↑ in.gr (4 Δεκεμβρίου 2006). «MVP του Νοεμβρίου στην Euroleague ο Μάικ Μπατίστ». in.gr. Ανακτήθηκε στις 2 Απριλίου 2020. 
  19. ↑ «Μάικ Μπατίστ, η ζωή μου!». www.gazzetta.gr. Ανακτήθηκε στις 14 Σεπτεμβρίου 2019. 

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Μάικλ_Μπατίστ&oldid=10705760"