Μια τρελλή τρελλή οικογένεια

Μια τρελλή τρελλή οικογένεια
Κινηματογραφική αφίσα
Σκηνοθεσία	Ντίνος Δημόπουλος
Παραγωγή	Φίνος Φιλμ
Σενάριο	Νίκος Τσιφόρος Πολύβιος Βασιλειάδης
Ιστορία	Νίκου Τσιφόρου Πολύβιου Βασιλειάδη
Βασισμένο σε	Οι γυναίκες προτιμούν τους σκληρούς (θεατρικό)
Πρωταγωνιστές	Τζένη Καρέζη Αλέκος Αλεξανδράκης Διονύσης Παπαγιαννόπουλος Μαίρη Αρώνη Λίλλη Παπαγιάννη Αλέκος Τζανετάκος Κατερίνα Γώγου Νίτσα Μαρούδα Δημήτρης Καλλιβωκάς
Μουσική	Μίμης Πλέσσας
Τραγούδι	Γιάννης Βογιατζής
Φωτογραφία	Νίκος Καβουκίδης
Μοντάζ	Πέτρος Λύκας
Σκηνογραφία	Μάρκος Ζέρβας
Χορογραφία	Γιάννης Φλερύ
Διανομή	Finos Film
Πρώτη προβολή	25 Οκτωβρίου 1965 (Ελλάδα)
Κυκλοφορία	28 Φεβρουαρίου 2006 (DVD)
Διάρκεια	101΄
Προέλευση	Ελλάδα
Γλώσσα	Ελληνικά
δεδομένα ()

Το Μια τρελλή τρελλή οικογένεια είναι ελληνική μουσική-κωμική, αισθηματική ταινία του 1965, σε παραγωγή Φίνος Φιλμ, σκηνοθεσία Ντίνου Δημόπουλου και σενάριο των Νίκου Τσιφόρου και Πολύβιου Βασιλειάδη. Το σενάριο της ταινίας βασίστηκε στο θεατρικό έργο των Τσιφόρου-Βασιλειάδη, "Οι γυναίκες προτιμούν τους σκληρούς".

Πλοκή

Η Μίκα (Τζένη Καρέζη) αναχωρεί για τη Βενετία δύο ημέρες πριν από τον γάμο της με το Μίκη (Δημήτρης Καλλιβωκάς). Εκεί, γνωρίζει και παντρεύεται τον Ανδρέα (Αλέκος Αλεξανδράκης), ο οποίος είχε πάει επίσης για διακοπές εκεί. Μόλις επιστρέφουν, η Μίκα ανακοινώνει στην οικογένειά της τον γάμο της. Όμως ο Ανδρέας συνηδειτοποιεί πως σχεδόν κανείς δεν νοιάζεται για κανέναν σε αυτή την οικογένεια, και ο καθένας δρα ανεξάρτητα και χωρίς όρια.

Ο Ανδρέας το καταλαβαίνει αυτό από την πρώτη στιγμή, βλέποντας την αλλοπαρμένη και μισότρελη μητέρα της, την Τζίνα ή Πάστα Φλώρα (Μαίρη Αρώνη), την αδελφή της Μίκας, Σίσσυ (Κατερίνα Γώγου) και τον πατέρα της, Στέλιο (Διονύσης Παπαγιαννόπουλος), που του φαίνεται ο μόνος λογικός. Ο Στέλιος έχει φύγει από το σπίτι εδώ και ένα μήνα, διότι η Πάστα Φλώρα δεν άντεχε άλλο αυτόν το γάμο.

Ο Ανδρέας σηκώνει χέρι στη Μίκα για να της θέσει κάποια όρια και εκείνη λέει ότι θα τον χωρίσει. Τότε, ο Ανδρέας αποφασίζει να βοηθήσει τον Στέλιο να δείξει πως έχει κάποια θεση στην οικογένεια και να καταφέρει να τους λογικέψει. Έτσι, εξαγοράζει μια νεαρή κοπέλα για να υποδυθεί την ερωμένη και μέλλουσα γυναίκα του Στέλιου και καλεί την οικογένεια της Μίκας σε ένα γεύμα σε ταβέρνα. Η Πάστα Φλώρα αρχίζει να ζηλεύει, ενώ η Μίκα δεν μπορεί να ανεχτεί μία οποιαδήποτε γυναίκα δίπλα στον πατέρα της.

Στην πορεία, η Μίκα καταλαβαίνει το σχέδιο του Ανδρέα και θα αρχίζει να ξαναβγαίνει με τον Μίκη. Ο Ανδρέας ζηλεύει και τελικά οι δυο τους τα ξαναβρίσκουν μετά την αναχώρηση του Μίκη για το Λονδίνο. Τέλος, η Πάστα Φλώρα τα ξαναβρίσκει με τον Στέλιο, ο οποίος είναι πλέον ο αρχηγός της οικογένειας...

Διανομή ρόλων

• Τζένη Καρέζη ως Μίκα
• Αλέκος Αλεξανδράκης ως Ανδρέας
• Διονύσης Παπαγιαννόπουλος ως Στέλιος
• Μαίρη Αρώνη ως Πάστα Φλώρα
• Δημήτρης Καλλιβωκάς ως Μίκης (Μιχαήλ) Χατζησταύρου
• Κατερίνα Γώγου ως Σίσσυ
• Λίλη Παπαγιάννη ως Νανά
• Νίτσα Μαρούδα ως Φιλιώ
• Αλέκος Τζανετάκος ως Μίλτος
• Αθηνόδωρος Προύσαλης ως Μανώλης

Υποδοχή

Κριτικές

Πηγή: Γ. κ. Πηλιχός, Εφημερίδα Τα Νέα, Οκτώβριος 1965

Ο όρος "φροντισμένη ταινία στα ελληνικά μέτρα" θα μπορούσε άφοβα να χρησιμοποιηθεί για αυτή τη χρωματιστή μουσική κωμωδία, που φιλοδόξησε, προφανώς, να γίνει μία στα καθ’ ημάς παραλλαγή της γνωστής σαιξπηρικής "Στρίγγλας που έγινε αρνάκι" (αλλά... εις διπλούν), και που, τελικά, έγινε απλώς ένα φιλμ για να αρέσει στο λεγόμενο "πλατύ κοινό". Ανάλογα με το υλικό που είχε ο Ντίνος Δημόπουλος (και σίγουρα δεν είχε το " Φίλησε με, Καίτη" του Πόρτερ, ούτε τα μέσα, ούτε τους πρωταγωνιστές εκείνης της αξέχαστης αμερικανικής μουσικής κωμωδίας-διασκευής της "Στρίγγλας") κατάφερε να κάνει μια " ευπρόσωπη ταινία", που θα ικανοποιήσει το κοινό για το οποίο έγινε· γιατί δεν είναι τίποτα περισσότερο από "ευπρόσωπη" και για "πλατύ κοινό" αυτή η ταινία που θέλει να περνάει για "μουσική κωμωδία" με αστειάκια σαν το "Πέθανε πολύ;" ή "Εσύ διαβάζεις βουλωμένο γράμμα" ή "Δεν είναι πολύ φανατικός άντρας" και με τραγουδάκια που μοιάζουν πιο πολύ με δίλεπτο διαφημιστικό φιλμ για ηλεκτρικές κουζίνες... Αλλά ας σταματήσουμε καλύτερα εδώ, προσθέτοντας δυο λόγια ακόμα για τους ερμηνευτές. Γενικά, όλοι κάνουν ό,τι μπορούν για να κερδίσουν, ο καθένας με το μέρος του, το θεατή.

Παραγωγή

Η ταινία αποτελεί ένα δημοφιλές έργο του παλιού, καλού, ελληνικού κινηματογράφου μέχρι σήμερα, αναδεικνύοντας τη Μαίρη Αρώνη με τον ρόλο της ως Πάστα Φλώρα. Η ίδια θα πρωταγωνιστήσει ακόμη σε δύο ταινίες την επόμενη χρονιά: Η γυναίκα μου τρελάθηκε και Φουσκοθαλασσιές.

Για τον ρόλο της περίφημης Πάστα Φλώρας είχε προταθεί αρχικά η Ρένα Βλαχοπούλου, ωστόσο δεν δέχτηκε να υποδυθεί την μητέρα της Καρέζη για λόγους γυναικείας φιλαρέσκειας. Τελικά, επιλέχθηκε η μοναδική Μαίρη Αρώνη, που ξεχώρισε στην καλύτερη-κατά κάποιους κριτικούς-κινηματογραφική εμφάνιση (ανάμεσα σε ελάχιστες). Το φινάλε της ταινίας, γυρισμένο σε μια χάρτινη Βενετία, περιείχε ένα μουσικοχορευτικό νούμερο, κατά τη διάρκεια του οποίου ο Γιάννης Βογιατζής τραγούδησε στα ιταλικά το τραγούδι "Η πρώτη μας νύχτα", που ακούστηκε στα ελληνικά από τον Λάκη Παυλίδη στο μιούζικαλ του 1962 Μερικοί το προτιμούν κρύο..., σε σκηνοθεσία Γιάννη Δαλιανίδη.

Κατά τη διάρκεια μιας σκηνής, το γύρισμα διακόπτηκε και η Μαίρη Αρώνη αποχώρησε από το πλατό απειλώντας πως δεν θα ξαναγυρίσει. Ο λόγος ήταν ένα δυνατό χαστούκι που της είχε δώσει, για τις ανάγκες της ταινίας, ο Διονύσης Παπαγιαννόπουλος. Ο παραγωγός της ταινίας Φιλοποίμην Φίνος της έστειλε στο σπίτι της λουλούδια ώστε να τους συγχωρέσει και να την πείσουν να επανέλθει στα γυρίσματα. Μάλιστα, ο ίδιος ο Παπαγιαννόπουλος είχε παραδεχτεί πως πολλές φορές τα χαστούκια που έδινε στις ταινίες, ήταν πέρα για πέρα αληθινά.

Η ταινία προβλήθηκε για πρώτη φορά την 25η Οκτωβρίου 1965 και έκοψε συνολικά 521.134 εισιτήρια, ενώ κατατάχθηκε στην 5η θέση ανάμεσα σε 101 ταινίες της ίδιας σεζόν. Κυκλοφόρησε και με τη μορφή ντιβιντί στις 28 Φεβρουαρίου 2006.

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

• Μια τρελλή τρελλή οικογένεια  στην IMDb