Ο Ρωσοτουρκικός πόλεμος (1568–1570) ή “Εκστρατεία Ντον - Βόλγα - Αστραχάν του 1569”[4] (ή όπως αναφέρεται στις οθωμανικές πηγές: “Εκστρατεία στο Αστραχάν”, Astrakhan Expedition) ήταν πόλεμος ανάμεσα στο Βασίλειο της Ρωσίας και την Οθωμανική Αυτοκρατορία. Η αιτία του πολέμου ήταν η διεκδίκηση του Χανάτου του Αστραχάν.
Το 1556, το Χανάτο του Αστραχάν κατακτήθηκε από τον Ιβάν τον Τρομερό, ο οποίος κατασκεύασε και ένα νέο φρούριο σε έναν απότομο λόφο με θέα τον ποταμό Βόλγα.[5] Το 1568 ο Μεγάλος Βεζύρης Σοκολού Μεχμέτ Πασάς, ο οποίος ήταν η πραγματική εξουσία στη διοίκηση της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας υπό τον σουλτάνο Σελίμ Β΄, ξεκίνησε την πρώτη διένεξη μεταξύ της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας και την μέλλουσα βόρεια αντίπαλό της. Τα πρώτα αποτελέσματα προανήγγειλαν τις αρκετές καταστροφές που ακολούθησαν. Το σχέδιο των Τούρκων για να ενώσουν τους ποταμούς Βόλγα και Ντον, με κανάλι, ήταν σχεδιασμένο λεπτομερώς από την Κωνσταντινούπολη και το καλοκαίρι του 1569 μια μεγάλη στρατιωτική δύναμη, υπό τις εντολές του Κασίμ Πασά, από 20.000 Τούρκους και 10.000 Τατάρους στάλθηκε να πολιορκήσει την Αστραχάν και να αρχίσουν τα έργα στο κανάλι, ενώ μέρος του οθωμανικού στόλου πολιόρκησε την περιοχή της Αζοφικής.
Όμως η εξόρμηση της φρουράς, υπό τον Κνιάζ Σερεμπριανιί (Knyaz Serebrianyi), στρατιωτικό διοικητή του Αστραχάν οδήγησε σε οπισθοχώρηση τους πολιορκητές. Σύντομα αποστάλθηκε και απελευθερωτικός στρατός 30.000 Ρώσων στρατιωτών που επιτέθηκε και διασκόρπισε τους εργάτες και τη δύναμη των Τατάρων, οι οποίοι είχαν αποσταλεί για την προστασία τους. Στο δρόμο της φυγής τους, μέχρι την πατρίδα τους, περίπου το 70% των απομεινάντων στρατιωτών και εργατών, πάγωσε μέχρι θανάτου στις στέπες ή έπεσαν θύματα επιθέσεων από τους Κιρκάσιους. Ο οθωμανικός στόλος καταστράφηκε από μια καταιγίδα.
Η Οθωμανική Αυτοκρατορία, αν και στρατιωτικά ηττήθηκε, επέμεινε και κέρδισε, την ασφαλή διέλευση για τους μουσουλμάνους προσκυνητές και τους Οθωμανούς εμπόρους από την Κεντρική Ασία, καθώς και την καταστροφή του ρωσικού οχυρού στις όχθες του ποταμού Τέρεκ.[2]