Μετάβαση στο περιεχόμενο

Φυλλίς

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
«Φυλλίς και Δημοφών», έργο του Έντουαρντ Μπερν-Τζόουνς (1870).

Στην ελληνική μυθολογία με το όνομα Φυλλίς είναι γνωστή μία θυγατέρα του βασιλιά Σίθωνα της Θράκης και της συζύγου του Νύμφης Μενδηίδας ή ΑγχινόηςΑγχιρρόης). Επομένως η Φυλλίς ήταν εγγονή θεού (του Ποσειδώνα ή του Άρη) από την πλευρά του πατέρα της. Η Φυλλίς αυτοκτόνησε επειδή ο Δημοφώντας, τον οποίο θα παντρευόταν, δεν έφθασε εγκαίρως για την τέλεση του γάμου τους. Σύμφωνα με μία αναφορά, ο πατέρας της Φυλλίδας ονομαζόταν Λυκούργος και ήταν επίσης βασιλιάς της Θράκης, μη σχετιζόμενος με κάποιον από τους γνωστούς Λυκούργους.

Ο Δημοφώντας, που είχε αρραβωνιαστεί τη Φυλλίδα κατά την επιστροφή του από τον Τρωικό Πόλεμο, έπρεπε να επιστρέψει εσπευσμένα στην Αθήνα για να βοηθήσει τον πατέρα του. Η Φυλλίς του έδωσε μαζί του ένα φέρετρο με τα ιερά της Ρέας, ζητώντας του να το ανοίξει μόνο αν και όταν θα είχε χάσει κάθε ελπίδα ότι θα επέστρεφε σε εκείνη. Ο Δημοφώντας άνοιξε το φέρετρο και σκοτώθηκε κατά μία εκδοχή πέφτοντας πάνω στο ίδιο του το ξίφος, ενώ η Φυλλίς απαγχονίσθηκε από ένα δένδρο. Στο μέρος που θάφτηκε, φύτρωσε μια μυγδαλιά, που άνθησε μόνο όταν ο Δημοφώντας, κάποτε, ξαναπέρασε από εκεί.[1]

Η ιστορία αυτή εμφανίζεται στο δεύτερο βιβλίο του επιστολικού έπους Ηρωίδες του Ρωμαίου ποιητή Οβιδίου και σε έργο του ποιητή Καλλιμάχου. Η αρχαία ονομασία «Εννέα Οδοί» για την Αμφίπολη προέρχεται από τον μύθο της Φυλλίδας, η οποία λέγεται ότι είχε πάει εννέα φορές στην ακτή, περιμένοντας την επιστροφή του Δημοφώντα.

  • Ο αστεροειδής 556 Φυλλίς (556 Phyllis), που ανακαλύφθηκε το 1905, πήρε το όνομά του από τη μυθική αυτή πριγκήπισσα.
  1. «Φυλλίδα». mythotopia.eu. Ινστιτούτο Επεξεργασίας του Λόγου. Ανακτήθηκε στις 26 Αυγούστου 2023. 
  • Emmy Patsi-Garin: Επίτομο λεξικό Ελληνικής Μυθολογίας, εκδ. οίκος «Χάρη Πάτση», Αθήνα 1969