Μετάβαση στο περιεχόμενο

Χρήστος Χριστοδούλου (διαιτητής καλαθοσφαίρισης)

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Χρήστος Χριστοδούλου
Γενικές πληροφορίες
Γέννηση1966
Πάτρα
ΕθνικότηταΈλληνας
Χώρα πολιτογράφησης Ελληνική
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότηταδιαιτητής καλαθοσφαίρισης
Αξιώματα και βραβεύσεις
ΒραβεύσειςΕΣΚΑ Πατρών[1]

Ο Χρήστος Χριστοδούλου (Πάτρα, 1966)[2] είναι πρώην διαιτητής της καλαθοσφαίρισης, ο οποίος είχε αξιοσημείωτες διεθνείς συμμετοχές σε ευρωπαϊκές και παγκόσμιες διοργανώσεις του μπάσκετ.[3][4][5]

Στην καριέρα του είχε ως κορυφαίες διακρίσεις το να να διευθύνει τον τελικό καλαθοσφαίρισης στους Ολυμπιακούς αγώνες του Λονδίνου (2012) και τον ημιτελικό στους Ολυμπιακούς αγώνες του 2016 (Ρίο),[6] αμφότεροι μεταξύ ΗΠΑ και Ισπανίας. Το 2023 επιλέχθηκε ως τεχνικός σύμβουλος της Ευρωλίγκας για διαιτητικά ζητήματα.[7]

Από μικρός ασχολήθηκε με τον αθλητισμό, κυρίως με το ποδόσφαιρο, όπου αγωνίστηκε αρχικά στα παιδικά τμήματα της Παναχαϊκής. Στη συνέχεια αγωνίστηκε με το Λιμνοχώρι στην Α' Κατηγορία της ΕΠΣΑ.

Μετά από παραίνεση του Έλληνα παράγοντα της καλαθοσφαίρισης, Νώντα Παναγόπουλου, αποφάσισε να ασχοληθεί με το μπάσκετ. Αγωνίστηκε στον Απόλλωνα Πατρών στο παιδικό πρωτάθλημα. Μετά μεταγράφηκε στην Ολυμπιάδα όπου αγωνίστηκε, και τέλος έκλεισε την καριέρα του στα 24 του χρόνια στην ομάδα της Αστραπής Ψαροφάϊου.

Ασχολήθηκε με την διαιτησία της καλαθοσφαίρισης το 1991. Η εξέλιξη που είχε ήταν ταχύτατη. Σφύριξε δύο χρόνια στα τοπικά πρωταθλήματα και τελικά επιλέχθηκε για τις εθνικές κατηγορίες. Το 1993 αγωνίστηκε σε παιχνίδια στην Γ' Εθνική. Τελικά ο Χριστοδούλου το 1997 συμπεριλήφθηκε στην κατηγορία διαιτητών της Α1 Εθνικής, και εν τέλει το 2000 έγινε διεθνής διαιτητής ΦΙΦΑ.

Έκτοτε, μέσα σε λίγα χρόνια απέκτησε σημαντική εμπειρία και διακρίθηκε ως διαιτητής της Α1[8], αλλά και της Ευρωλίγκας ως έμπειρος διαιτητής.[9] Αξιολογήθηκε και συμμετείχε ως διαιτητής στους Ολυμπιακούς αγώνες του 2008, 2012 και 2016. Είχε αξιοσημείωτη συμμετοχή στο Ολυμπιακό τουρνουά του μπάσκετ στους Ολυμπιακούς αγώνες του Λονδίνου το 2012, όπου και "σφύριξε" τον τελικό αγώνα μεταξύ της Ισπανίας και των ΗΠΑ.[10]

Το 2018, ο Χριστοδούλου εκλέχθηκε μέλος (ταμίας) στο διοικητικό σύμβούλιο της Ένωσης Διαιτητών Καλαθοσφαίρισης της Ευρωλίγκας.[11] Διετέλεσε έμμισθος σύμβουλος διαιτησίας στην ΚΕΔ τα έτη 2020-2022.[12]

  1. Παντελής, Γιώργος (19 Σεπτεμβρίου 2016). «Σύνδεσμος διαιτητών της ΕΣΚΑ-Η: Γιορτάζει 40 χρόνια με βράβευση Χρήστου Χριστοδούλου». West Basket. Ανακτήθηκε στις 15 Ιουνίου 2024. 
  2. «Χρήστος Χριστοδούλου: Ο πατρινός κορυφαίος διεθνής διαιτητής μπάσκετ μιλά στο thebest.gr». THE BEST. 18 Φεβρουαρίου 2015. Ανακτήθηκε στις 15 Ιουνίου 2024. 
  3. Newsroom, SDNA (2 Μαΐου 2016). «Greek referee Christodoulou appointed to Euroleague's final-four». SDNA. Ανακτήθηκε στις 15 Ιουνίου 2024. 
  4. «PR N° 21 – FIBA announces referees for 2010 FIBA World Championship». FIBA.basketball. Ανακτήθηκε στις 15 Ιουνίου 2024. 
  5. «Ελληνική σφυρίχτρα στον τελικό της Ευρωλίγκα». Αθλητικά Νέα & Αθλητικές Ειδήσεις στο Sportdog. 17 Μαΐου 2014. Ανακτήθηκε στις 15 Ιουνίου 2024. 
  6. «ΗΠΑ-Ισπανία 82-76: Ζορίστηκε, αλλά πέρασε στον τελικό η Team USA». ProtoThema. 19 Αυγούστου 2016. Ανακτήθηκε στις 15 Ιουνίου 2024. 
  7. «Στο πλευρό του νέου Αρχιδιαιτητή της EuroLeague, Ντάνι Ιερεθουέλο ο Χρήστος Χριστοδούλου». Gazzetta. 20 Σεπτεμβρίου 2023. Ανακτήθηκε στις 15 Ιουνίου 2024. 
  8. Newsroom, Sport-Fm (4 Φεβρουαρίου 2009). «Χριστοδούλου στο «παλατάκι», Ζαβλανός στο ΟΑΚΑ». sport-fm.gr. Ανακτήθηκε στις 15 Ιουνίου 2024. 
  9. Φιλέρης, Γιάννης (24 Αυγούστου 2021). «Οι Έλληνες διαιτητές από πρώτοι στην Ευρώπη, έγιναν τελευταίος τροχός της αμάξης». SPORT24. Ανακτήθηκε στις 15 Ιουνίου 2024. 
  10. Newsroom, Sport-Fm (11 Αυγούστου 2012). «Στον τελικό ο Χριστοδούλου». sport-fm.gr. Ανακτήθηκε στις 15 Ιουνίου 2024. 
  11. «The presentation of the Euroleague Basketball Officials Union». Eurohoops. 29 Αυγούστου 2018. Ανακτήθηκε στις 15 Ιουνίου 2024. 
  12. Φιλέρης, Γιάννης (6 Οκτωβρίου 2022). «Παραίτηση Χριστοδούλου από την ΚΕΔ, σύμβουλος ο Πιτσίλκας, πρόταση σε Κουκουλεκίδη». SPORT24. Ανακτήθηκε στις 15 Ιουνίου 2024. 

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]