Μετάβαση στο περιεχόμενο

Χαιτοφόρος λύκος

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
(Ανακατεύθυνση από Χρυσοκύων)
Χαιτοφόρος λύκος
Χρονικό πλαίσιο απολιθωμάτων:
0.1–0Ma
Ύστερο Πλειστόκαινο έως σήμερα
Ενήλικος χαιτοφόρος λύκος στο ζωολογικό κήπο Μπίρντσλι
Ενήλικος χαιτοφόρος λύκος στο ζωολογικό κήπο Μπίρντσλι
Κατάσταση διατήρησης

Προ Απειλής (IUCN 3.1)
Συστηματική ταξινόμηση
Βασίλειο: Ζώα (Animalia)
Συνομοταξία: Χορδωτά (Chordata)
Ομοταξία: Θηλαστικά (Mammalia)
Τάξη: Σαρκοφάγα (Carnivora)
Οικογένεια: Κυνίδες (Canidae)
Γένος: Χρυσοκύων (Chrysocyon) (Smith, 1839)
Είδος: C. brachyurus
Διώνυμο
Chrysocyon brachyurus (Χρυσοκύων ο βραχύουρος)
Illiger, 1815

Κατανομή του χαιτοφόρου λύκου

Ο Χαιτοφόρος λύκος (Chrysocyon brachyurus - Χρυσοκύων ο βραχύουρος) είναι το μεγαλύτερο κυνοειδές της Νότιας Αμερικής. Τα σημάδια του μοιάζουν με εκείνα των αλεπούδων, αλλά δεν είναι αλεπού ούτε λύκος, καθώς δεν έχει στενή σχέση με τα άλλα κυνοειδή. Είναι το μοναδικό είδος στο γένος Χρυσοκύων (δηλ. «χρυσό σκυλί»).

Το θηλαστικό αυτό βρίσκεται σε ανοικτούς και ημιυπαίθριους βιότοπους, ειδικά σε λιβάδια με διάσπαρτους θάμνους και δέντρα, στη νότια, κεντροδυτική και νοτιοανατολική Βραζιλία, Παραγουάη, βόρεια Αργεντινή, ανατολικά και βόρεια των Άνδεων στη Βολιβία[1] και στο νοτιοανατολικό Περού (μόνο στο φυσικό καταφύγιο Pampas del Heath).[2] Είναι πολύ σπάνιο στην Ουρουγουάη, ενδεχομένως να είναι εκτοπισμένο εντελώς λόγω της απώλειας οικοτόπου. Η IUCN το αναφέρει ως σχεδόν απειλούμενο, ενώ θεωρείται εκτεθειμένο είδος από την κυβέρνηση της Βραζιλίας (IBAMA).

Στους ντόπιους είναι γνωστό ως aguará guazú (που σημαίνει «μεγάλη αλεπού» στη γλώσσα Γκουαρανί), ή «kalak» από τους Τόμπα, lobo de crin, lobo de los estros ή lobo colorado και ως lobo-guará στη Βραζιλία. Ονομάζεται επίσης borochi στη Βολιβία.

  1. Langguth, A. (1975). «Ecology and evolution in the South American canids». Στο: Fox, M. W. The wild canids: their systematics, behavioral ecology and evolution. New York: Van Nostrand Reinhold Company. σελίδες 192–206. ISBN 0442224303. 
  2. Sillero-Zubiri, Hoffmann, & Macdonald (eds). 2004.Canids: Foxes, Wolves, Jackals and Dogs – 2004 Status Survey and Conservation Action Plan. Αρχειοθετήθηκε 2011-10-06 στο Wayback Machine. IUCN/SSC Canid Specialist Group.