Βίκτωρ Μητρόπουλος
Ο Βίκτωρ Μητρόπουλος (14 Φεβρουαρίου 1947)[1] είναι Έλληνας πρώην ποδοσφαιριστής, διοικητικός παράγοντας του ελληνικού ποδοσφαίρου και εκδότης, νεώτερος αδελφός του Θωμά Μητρόπουλου.[2]
| Προσωπικές πληροφορίες | |||
|---|---|---|---|
| Ημερ. γέννησης | 14 Φεβρουαρίου 1947 | ||
| Τόπος γέννησης | Αιγάλεω | ||
| Θέση | αμυντικός | ||
| Επαγγελματική καριέρα* | |||
| Περίοδος | Ομάδα | Συμμ.† | (Γκ.)† |
| 1964-1966 | ΑΟ Αιγάλεω | ||
| 1966-1972 | Παναθηναϊκός | ||
| 1972-1975 | ΑΟ Αιγάλεω | ||
| * Οι συμμετοχές και τα γκολ στις προηγούμενες ομάδες υπολογίζονται μόνο για τα εγχώρια πρωταθλήματα. † Συμμετοχές (Γκολ). | |||
Υπήρξε μέλος της ομάδας του Παναθηναϊκού που έφθασε ως τον τελικό του τότε Κυπέλλου Πρωταθλητριών (σημερινό Τσάμπιονς Λιγκ) στο Γουέμπλεϋ εναντίον του Άγιαξ. Ασχολείται με τα διοικητικά του ποδοσφαίρου από τα μέσα της δεκαετίας του 1970 και κατά καιρούς έχει συνεργαστεί αλλά και συγκρουστεί με όλους σχεδόν τους παράγοντες του ελληνικού ποδοσφαίρου. Διατέλεσε αντιπρόεδρος (1997-1999) και πρόεδρος (1999-2001) της Ένωσης Ποδοσφαιρικών Ανωνύμων Εταιρειών (ΕΠΑΕ) καθώς και αντιπρόεδρος (1999-2001) της Ελληνικής Ποδοσφαιρικής Ομοσπονδίας (ΕΠΟ).
Πρώτα χρόνια και ποδοσφαιρική καριέρα
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Γεννήθηκε στο Αιγάλεω στις 14 Φεβρουαρίου 1947. Ξεκίνησε την ποδοσφαιρική του σταδιοδρομία από την ομάδα της πόλης του, το Αιγάλεω, του οποίου τη φανέλα φόρεσε για πρώτη φορά την αγωνιστική περίοδο 1964–65, όταν ο σύλλογος αγωνιζόταν στο πρωτάθλημα της Β΄ Εθνικής. Με την άμεση επάνοδο του Αιγάλεω στην μεγάλη κατηγορία ο νεαρός Μητρόπουλος τράβηξε το ενδιαφέρον του Παναθηναϊκού, στον οποίο μεταγράφηκε το 1966 και παρέμεινε ως το 1972, κατακτώντας 3 πρωταθλήματα (1968-69, 1969-70 και 1971-72) και 2 κύπελλα (1966-67, 1968-69).[3] Αγωνίστηκε για Κυπέλλο Πρωταθλητριών Ευρώπης το 1971 εναντίον της Ζένες Ες και της Σλόβαν Μπρατισλάβας. Ήταν μέλος της αποστολής που ταξίδεψε στο Γουέμπλεϊ για τον τελικό του Κυπέλλου Πρωταθλητριών Ευρώπης το 1971, εναντίον του Άγιαξ, αλλά δεν αγωνίστηκε στον τελικό γιατί ο Φέρεντς Πούσκας τον έστειλε πίσω στην Αθήνα λόγω πειθαρχικού παραπτώματος. Αγωνίστηκε στον τελικό του Διηπειρωτικού Κυπέλλου το 1971 με αντίπαλο τη Νασιονάλ της Ουρουγουάης.
Το 1972 η καριέρα του στον Παναθηναϊκό τερματίσθηκε κι έτσι επέστρεψε στο Αιγάλεω. Έως και το 1975 -οπότε και η ομάδα υποβιβάσθηκε- ήταν βασικός και αναντικατάστατος. Όμως, με την έναρξη της επόμενης χρονιάς κάποιοι συμπαίκτες του στράφηκαν εναντίον του και η τότε διοίκηση του Χρήστου Κανελλόπουλου προτίμησε να τον αποδεσμεύσει. Ο Μητρόπουλος αγωνίστηκε τότε σε άλλη τοπική ομάδα, τον Ορφέα Αιγάλεω που έπαιζε στη Β΄ Εθνική, αλλά σύντομα σταμάτησε οριστικά το ποδόσφαιρο καθώς σκόπευε να ασχοληθεί με τα διοικητικά του αθλήματος.
Στις εθνικές ομάδες
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Αγωνίστηκε με την Εθνική Νέων στα δύο προκριματικά ματς με τη Βουλγαρία για το Ευρωπαϊκό πρωτάθλημα 1967.
Αγωνίστηκε με την εθνική ενόπλων στην προκριματική φάση για το Παγκόσμιο Κύπελλο Ποδοσφαίρου Ενόπλων 1972 αλλά δεν μετείχε στην τελική φάση.
Επαγγελματική ενασχόληση
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Είναι πτυχιούχος του Εθνικού Μετσοβείου Πολυτεχνείου (ηλεκτρολόγος-μηχανολόγος) και υπήρξε πολιτικός υπάλληλος του Υπουργείου Δημόσιας Τάξης. Αργότερα ασχολήθηκε με κέντρα διασκέδασης.
Στα διοικητικά του ποδοσφαίρου
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Τον Ιούνιο του 1975 η εφημερίδα «Τα Νέα» παρουσίασε απομαγνητοφωνημένες κασέτες με συνομιλίες του Μητρόπουλου με τον τότε πρόεδρο του Αιγάλεω Γιώργο Δαλακούρα, στην οποία εμπλέκονταν 33 παράγοντες -ποδοσφαιριστές σε σκοτεινά παιχνίδια του παρασκηνίου. Η δικαστική διαμάχη κράτησε αρκετούς μήνες, αλλά στο τέλος ο Μητρόπουλος κατάφερε να βγει αλώβητος.[2] Το 1981 πέτυχε να εισέλθει στην διοίκηση του Αιγάλεω και να αναλάβει την προεδρία τον Δεκέμβριο του ίδιου χρόνου, έχοντας ως αφανή συνεργάτη τον αδελφό του, Θωμά.[2]
Το 1982, βασισμένος στους δεσμούς του με την ομάδα του Παναθηναϊκού, επιτυγχάνει να εξασφαλίσει ορισμένους παίκτες ως δανεικούς στην προσπάθεια να ανεβάσει την ομάδα του στην επαγγελματική Α' Εθνική. Παράλληλα, εκμεταλλεύεται τη φιλία του με τον τότε γενικό γραμματέα Αθλητισμού Κίμωνα Κουλούρη, ώστε να πετύχει την έγκριση κονδυλίων για έργα στο Δημοτικό Στάδιο Αιγάλεω, που θα αναβάθμιζαν τη θέση του συλλόγου. Είναι γνωστό πως ενώ οι δυο άνδρες ήταν αρχικά φίλοι, στη συνέχεια κάτι διατάραξε τις σχέσεις τους σε μεγάλο βαθμό,[4] και, για τον Κίμωνα Κουλούρη, «ο Β. Μητρόπουλος ήταν το πιο μισητό πρόσωπο στον πλανήτη.»[2]
Το 1988 το Αιγάλεω αγωνιζόταν πλέον στην Γ' Εθνική και κινδύνευε να πάει και χαμηλότερα. Τελικά, το καλοκαίρι του 1995 και ενώ η ομάδα υποβιβάστηκε στην Δ' Εθνική, ο Μητρόπουλος αναγκάζεται να αποχωρήσει ύστερα από σχεδόν 14 χρόνια, από τα διοικητικά της (30 Ιουνίου 1995).
Αλλά και ο Ιωνικός επί προεδρίας Νίκου Κανελλάκη (με τον οποίο ο Μητρόπουλος διατηρούσε φιλία) του έδωσε επίσης τη δυνατότητα να συνεχίσει να προσφέρει στο επαγγελματικό ποδόσφαιρο, όποτε χρειάσθηκε ανάγκη. Το προφίλ του ενισχυόταν συνεχώς, καθώς απ' τα μέσα της δεκαετίας του 1990 ο Βίκτωρας Μητρόπουλος έχει πιστωθεί με την επίτευξη συμφωνίας με το συνδρομητικό κανάλι Filmnet για τη μετάδοση αγώνων έναντι ποσού 1,2 δισεκατομμυρίων δραχμών. Η αναρρίχησή του συνεχίσθηκε με την ανάληψη της αντιπροεδρίας της ΕΠΑΕ επί εποχής Γεώργιου Δέδε και τελικά αυτής ακόμη της προεδρίας της Ένωσης, το 1999.
Ο Βίκτωρ Μητρόπουλος απέτυχε κατά τη διάρκεια του 2009 να επικρατήσει τόσο στις εκλογές της ΕΠΟ όταν ηττήθηκε από τον Σοφοκλή Πιλάβιο, όσο και στις αντίστοιχες αρχαιρεσίες της Ε.Π.Σ. Αθηνών λίγους μήνες αργότερα, όταν νικήθηκε από την παράταξη Δημητρίου.
Προβλήματα με τη δικαιοσύνη
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Το 2001 ο τότε υφυπουργός Αθλητισμού Γιώργος Φλωρίδης - ανακινώντας μια εκκρεμή δίκη - επιχείρησε και πέτυχε την έκπτωσή του Μητρόπουλου από τα αξιώματα του προέδρου της ΕΠΑΕ και αντιπροέδρου της ΕΠΟ που κατείχε, βάσει του τότε ισχύοντος νόμου. Η κόντρα υπήρξε σκληρή, με τον Μητρόπουλο (που αργότερα αθωώθηκε ομόφωνα από το δικαστήριο) να αναγκάζεται να μη θέτει εκ νέου υποψηφιότητα, έως ότου διαρκούσε η υπόθεσή του.
Σαν εκδότης
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Τα τελευταία χρόνια ο Βίκτωρ Μητρόπουλος επέστρεψε ως αντιπρόεδρος στην αναγεννημένη ΠΑΕ Αιγάλεω του αδελφού του, ενώ παράλληλα εξέδωσε την εβδομαδιαία εφημερίδα «Η Άποψη».
Προσωπική ζωή
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Είναι παντρεμένος με το πρώην μοντέλο Τάρια Μπούρα και έχουν αποκτήσει δύο παιδιά: τον Δημήτρη (γενν. 1997) και τη Ραφαέλα (γενν. 2002).
Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ «Football League: Βιογραφικά προέδρων Ε.Π.Α.Ε.». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 22 Σεπτεμβρίου 2014. Ανακτήθηκε στις 16 Ιανουαρίου 2015.
- ↑ 2,0 2,1 2,2 2,3 Ο αμφιλεγόμενος πρόεδρος Τα Νέα, 9 Οκτωβρίου 1999
- ↑ Viktor Mitropoulos Transfermarkt
- ↑ Φύλλο εφημερίδας "Αθλητική Ηχώ", της 25 Σεπτεμβρίου του 1984, σελ. 6: "Απάντηση της Γ.Γ.Α. και ανταπάντηση του Βίκτωρα Μητρόπουλου"
