κυκλάμινος

Αρχαία ελληνικά (grc)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
	κῠκλᾰμῑνο-
ονομαστική	ἡ	κυκλάμινος	αἱ	κυκλάμινοι
γενική	τῆς	κυκλαμίνου	τῶν	κυκλαμίνων
δοτική	τῇ	κυκλαμίνῳ	ταῖς	κυκλαμίνοις
αιτιατική	τὴν	κυκλάμινον	τὰς	κυκλαμίνους
κλητική ὦ!		κυκλάμινε		κυκλάμινοι
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		κυκλαμίνω
γεν-δοτ	τοῖν		κυκλαμίνοιν
Σπανιότερα και ως αρσενικό, με ίδιες καταλήξεις.
2η κλίση, Κατηγορία 'θρίαμβος' όπως «κάμινος» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

κυκλάμινος < αρχαία ελληνική κύκλ(ος) (για το σχήμα των βολβών του φυτού) + -άμινος με επίδραση του σησάμινος

ΑΠΟΓΟΝΟΙ: ⇒ μεσαιωνικά ελληνικά: κυκλάμινον (ουδέτερο) ⇒ νέα ελληνικά: κυκλάμινο

Ουσιαστικό

κυκλάμινος, -ου θηλυκό (σπανιότερα αρσενικό)

• (λουλούδι) κυκλάμινο (Cyclamen graecum)

  ※  5ος πκε αιώνας ⌘ Ἱπποκράτης, Γυναικεῖα, (De muliebribus), 2.207, @scaife.perseus

  Ἢν δὲ ὑστέρη ἀλγέῃ ἄχρι κύστιος, πράσου καρπὸν ξὺν ὕδατι τριπτὸν πίνειν· ἢ κυκλαμίνου ῥίζην ἐν οἴνῳ λευκῷ πιπίσκειν νῆστιν, καὶ θερμῷ λουέσθω, καὶ ἀπόθερμον πινέτω νῆστις, καὶ χλιάσματα προστιθέναι·

  ※  5ος πκε αιώνας ⌘ Ἱπποκράτης, Περὶ γυναικείης φύσιος, (De natura muliebri), 32, p.364, @scaife.perseus

  κυκλαμίνου μέγεθος ὅσον ἀστραγάλου, καὶ ἄνθος χαλκοῦ ὅσον κύαμον τρίψας, καὶ μέλιτι δεύσας, καλῶς ποιήσας βάλανον, προστιθέναι.

  ※  1ος κε αιώνας ⌘ Διοσκουρίδης Πεδάνιος, Περὶ ἀπλῶν φαρμάκων, (Euporista vel De simplicibus medicinis), 2.83.1, @scaife.perseus

  κυκλαμίνου ῥίζα σὺν μέλιτι καὶ ὁ χυλός· φασὶ δέ τινες ὅτι, κἂν ὑπερβῇ τὴν ῥίζαν τῆς κυκλαμίνου γυνὴ ἔγκυος, ἐκτιτρώσκει.

Άλλες μορφές

• κυκλαμίς

Πολυλεκτικοί όροι

• κυκλάμινος ἑτέρα: (Lonicera periclymenum), ευρωπαϊκό αγιόκλημα

Πηγές

• κυκλάμινος - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.