çalma

See also: calma, calmá, calmà, and čalma

Azerbaijani

Çalmalı ağsaqqal

Etymology

From Proto-Turkic *č(i)al-.

Pronunciation

• IPA^(key): [t͡ʃɑɫˈmɑ], [t͡sɑɫˈmɑ]
• Hyphenation: çal‧ma

Noun

çalma (definite accusative çalmanı, plural çalmalar)

1. turban

Declension

Declension of çalma

	singular	plural
nominative	çalma	çalmalar
definite accusative	çalmanı	çalmaları
dative	çalmaya	çalmalara
locative	çalmada	çalmalarda
ablative	çalmadan	çalmalardan
definite genitive	çalmanın	çalmaların

Possessive forms of çalma

	nominative
	singular	plural
mənim (“my”)	çalmam	çalmalarım
sənin (“your”)	çalman	çalmaların
onun (“his/her/its”)	çalması	çalmaları
bizim (“our”)	çalmamız	çalmalarımız
sizin (“your”)	çalmanız	çalmalarınız
onların (“their”)	çalması or çalmaları	çalmaları
	accusative
	singular	plural
mənim (“my”)	çalmamı	çalmalarımı
sənin (“your”)	çalmanı	çalmalarını
onun (“his/her/its”)	çalmasını	çalmalarını
bizim (“our”)	çalmamızı	çalmalarımızı
sizin (“your”)	çalmanızı	çalmalarınızı
onların (“their”)	çalmasını or çalmalarını	çalmalarını
	dative
	singular	plural
mənim (“my”)	çalmama	çalmalarıma
sənin (“your”)	çalmana	çalmalarına
onun (“his/her/its”)	çalmasına	çalmalarına
bizim (“our”)	çalmamıza	çalmalarımıza
sizin (“your”)	çalmanıza	çalmalarınıza
onların (“their”)	çalmasına or çalmalarına	çalmalarına
	locative
	singular	plural
mənim (“my”)	çalmamda	çalmalarımda
sənin (“your”)	çalmanda	çalmalarında
onun (“his/her/its”)	çalmasında	çalmalarında
bizim (“our”)	çalmamızda	çalmalarımızda
sizin (“your”)	çalmanızda	çalmalarınızda
onların (“their”)	çalmasında or çalmalarında	çalmalarında
	ablative
	singular	plural
mənim (“my”)	çalmamdan	çalmalarımdan
sənin (“your”)	çalmandan	çalmalarından
onun (“his/her/its”)	çalmasından	çalmalarından
bizim (“our”)	çalmamızdan	çalmalarımızdan
sizin (“your”)	çalmanızdan	çalmalarınızdan
onların (“their”)	çalmasından or çalmalarından	çalmalarından
	genitive
	singular	plural
mənim (“my”)	çalmamın	çalmalarımın
sənin (“your”)	çalmanın	çalmalarının
onun (“his/her/its”)	çalmasının	çalmalarının
bizim (“our”)	çalmamızın	çalmalarımızın
sizin (“your”)	çalmanızın	çalmalarınızın
onların (“their”)	çalmasının or çalmalarının	çalmalarının

---

Tatar

Noun

çalma

1. turban

---

Turkish

Etymology

From Ottoman Turkish چالمه (çalma).

Noun

çalma (definite accusative çalmayı, plural çalmalar)

1. ringing of a bell as a signal

   Saatın çalmasını duyamayacak kadar sağırlaştı. ― [He/She/It] has become so deaf that [he/she/it] cannot hear the ringing of the clock's alarm.

2. the act of stealing

   Şeriat'te dört gram altın değerinden fazlasını çalmanın cezası, elin kesilmesidir. ― In Sharia, to steal more than a value of four grams of gold results in the amputation of the hand.

3. (music) to play

   Mozart, beş yaşında konser verecek kadar iyi piyano çalan bir dâhi çocuktu. ― Mozart was a prodigy who could play piano in a concert with five.

Declension

Inflection
Nominative	çalma
Definite accusative	çalmayı
	Singular	Plural
Nominative	çalma	çalmalar
Definite accusative	çalmayı	çalmaları
Dative	çalmaya	çalmalara
Locative	çalmada	çalmalarda
Ablative	çalmadan	çalmalardan
Genitive	çalmanın	çalmaların
Predicative forms Singular Plural 1st singular çalmayım çalmalarım 2nd singular çalmasın çalmalarsın 3rd singular çalma çalmadır çalmalar çalmalardır 1st plural çalmayız çalmalarız 2nd plural çalmasınız çalmalarsınız 3rd plural çalmalar çalmalardır