przypowiednie
Polish
Etymology
From either przypowiedny + -ie or przypowiedni + -e. First attested in 1532.[1]
Pronunciation
Adverb
przypowiednie (not comparable)
- (obsolete) declaratively, declaratorily
- Synonym: oznajmująco
- (Middle Polish) according to synods
Related terms
adjectives
nouns
verbs
- powiedzieć pf, powiadać impf
- przypowiedzieć pf, przypowiadać impf
References
- ^ Maria Renata Mayenowa, Stanisław Rospond, Witold Taszycki, Stefan Hrabec, Władysław Kuraszkiewicz (2010-2023) “przypowiednie”, in Słownik Polszczyzny XVI Wieku
Further reading
- Samuel Bogumił Linde (1807–1814) “przypowiednie”, in Słownik języka polskiego
- Aleksander Zdanowicz (1861) “przypowiednie”, in Słownik języka polskiego, Wilno 1861
- J. Karłowicz, A. Kryński, W. Niedźwiedzki, editors (1912), “przypowiednie”, in Słownik języka polskiego (in Polish), volume 5, Warsaw, page 349