odciąć

Polish

Etymology

From od- +‎ ciąć.

Verb

odciąć pf (imperfective odcinać)

1. (transitive) to cut off, to sever, to detach
2. (transitive) to cut off, to isolate
3. (reflexive with się) to cut oneself off, to distance oneself

Conjugation

Conjugation of odciąć pf
	person	singular			plural
		masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		odciąć
future tense	1st	odetnę			odetniemy
	2nd	odetniesz			odetniecie
	3rd	odetnie			odetną
	impersonal	odetnie się
past tense	1st	odciąłem, -(e)m odciął	odcięłam, -(e)m odcięła	odcięłom, -(e)m odcięło	odcięliśmy, -(e)śmy odcięli	odcięłyśmy, -(e)śmy odcięły
	2nd	odciąłeś, -(e)ś odciął	odcięłaś, -(e)ś odcięła	odcięłoś, -(e)ś odcięło	odcięliście, -(e)ście odcięli	odcięłyście, -(e)ście odcięły
	3rd	odciął	odcięła	odcięło	odcięli	odcięły
	impersonal	odcięto
conditional	1st	odciąłbym, bym odciął	odcięłabym, bym odcięła	odcięłobym, bym odcięło	odcięlibyśmy, byśmy odcięli	odcięłybyśmy, byśmy odcięły
	2nd	odciąłbyś, byś odciął	odcięłabyś, byś odcięła	odcięłobyś, byś odcięło	odcięlibyście, byście odcięli	odcięłybyście, byście odcięły
	3rd	odciąłby, by odciął	odcięłaby, by odcięła	odcięłoby, by odcięło	odcięliby, by odcięli	odcięłyby, by odcięły
	impersonal	odcięto by
imperative	1st	niech odetnę			odetnijmy
	2nd	odetnij			odetnijcie
	3rd	niech odetnie			niech odetną
passive adjectival participle		odcięty	odcięta	odcięte	odcięci	odcięte
anterior adverbial participle		odciąwszy
verbal noun		odcięcie

Related terms

nouns

• odcinek

 

Further reading

• odciąć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• odciąć in Polish dictionaries at PWN