uitademen

Dutch

Etymology

From uit +‎ adem +‎ -en.

Pronunciation

• Audio:

  (file)

Verb

uitademen

1. to breath out, exhale

Conjugation

Conjugation of uitademen (weak, separable)
infinitive	uitademen
past singular	ademde uit
past participle	uitgeademd
infinitive	uitademen
gerund	uitademen n
	main clause		subordinate clause
	present tense	past tense	present tense	past tense
1st person singular	adem uit	ademde uit	uitadem	uitademde
2nd person sing. (jij)	ademt uit, adem uit2	ademde uit	uitademt	uitademde
2nd person sing. (u)	ademt uit	ademde uit	uitademt	uitademde
2nd person sing. (gij)	ademt uit	ademde uit	uitademt	uitademde
3rd person singular	ademt uit	ademde uit	uitademt	uitademde
plural	ademen uit	ademden uit	uitademen	uitademden
subjunctive sing.1	ademe uit	ademde uit	uitademe	uitademde
subjunctive plur.1	ademen uit	ademden uit	uitademen	uitademden
imperative sing.	adem uit
imperative plur.1	ademt uit
participles	uitademend	uitgeademd
1) Archaic. 2) In case of inversion.

Antonyms

• inademen

Anagrams

• ademen uit