sprowokować

From Wiktionary, the free dictionary
Archived revision by WingerBot (talk | contribs) as of 23:07, 3 October 2024.
(diff) ← Older revision | Latest revision (diff) | Newer revision → (diff)
Jump to navigation Jump to search

Polish

[edit]

Etymology

[edit]

From s- +‎ prowokować.

Pronunciation

[edit]
  • IPA(key): /sprɔ.vɔˈkɔ.vat͡ɕ/
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -ɔvat͡ɕ
  • Syllabification: spro‧wo‧ko‧wać

Verb

[edit]

sprowokować pf (imperfective prowokować)

  1. (transitive) to provoke (to cause to become angry)

Conjugation

[edit]
Conjugation of sprowokować pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive sprowokować
future tense 1st sprowokuję sprowokujemy
2nd sprowokujesz sprowokujecie
3rd sprowokuje sprowokują
impersonal sprowokuje się
past tense 1st sprowokowałem,
-(e)m sprowokował
sprowokowałam,
-(e)m sprowokowała
sprowokowałom,
-(e)m sprowokowało
sprowokowaliśmy,
-(e)śmy sprowokowali
sprowokowałyśmy,
-(e)śmy sprowokowały
2nd sprowokowałeś,
-(e)ś sprowokował
sprowokowałaś,
-(e)ś sprowokowała
sprowokowałoś,
-(e)ś sprowokowało
sprowokowaliście,
-(e)ście sprowokowali
sprowokowałyście,
-(e)ście sprowokowały
3rd sprowokował sprowokowała sprowokowało sprowokowali sprowokowały
impersonal sprowokowano
conditional 1st sprowokowałbym,
bym sprowokował
sprowokowałabym,
bym sprowokowała
sprowokowałobym,
bym sprowokowało
sprowokowalibyśmy,
byśmy sprowokowali
sprowokowałybyśmy,
byśmy sprowokowały
2nd sprowokowałbyś,
byś sprowokował
sprowokowałabyś,
byś sprowokowała
sprowokowałobyś,
byś sprowokowało
sprowokowalibyście,
byście sprowokowali
sprowokowałybyście,
byście sprowokowały
3rd sprowokowałby,
by sprowokował
sprowokowałaby,
by sprowokowała
sprowokowałoby,
by sprowokowało
sprowokowaliby,
by sprowokowali
sprowokowałyby,
by sprowokowały
impersonal sprowokowano by
imperative 1st niech sprowokuję sprowokujmy
2nd sprowokuj sprowokujcie
3rd niech sprowokuje niech sprowokują
passive adjectival participle sprowokowany sprowokowana sprowokowane sprowokowani sprowokowane
anterior adverbial participle sprowokowawszy
verbal noun sprowokowanie
[edit]
adjectives
adverbs
nouns

Further reading

[edit]
  • sprowokować in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • sprowokować in Polish dictionaries at PWN