αποσταίνω
Greek
[edit]Etymology
[edit]Inherited from Byzantine Greek ἀποσταίνω (apostaínō), through its passive aorist ἀποστάθηκα (apostáthēka) from stem αποστ- (apost-) of the ancient verb ἀφίσταμαι (aphístamai, “withdraw, stop”) and metaplasm to the verb suffix -αίνω (-aíno) in the pattern of verbs like ζεστάθηκα (zestáthika) ~ ζεσταίνω (zestaíno). Also see the Hellenistic form ἀφιστάνω (aphistánō).[1][2]
A rare spelling αποστένω (aposténo), according to Andriotis,[3] from the passive past ἀποστάθηκα (apostáthēka) of the Mediaeval form ἀποστέκω (apostékō).
Pronunciation
[edit]Verb
[edit]αποσταίνω • (apostaíno) (past απόστασα, passive —)
- (literary, colloquial) to tire, get tired
- Antonym: ξαποσταίνω (xapostaíno)
Conjugation
[edit]αποσταίνω (active forms only plus passive perfect participle)
| Active voice ➤ | ||||
| Indicative mood ➤ | Imperfective aspect ➤ | Perfective aspect ➤ | ||
| Non-past tenses ➤ | Present ➤ | Dependent ➤ | ||
| 1 sg | αποσταίνω | αποστάσω | ||
| 2 sg | αποσταίνεις | αποστάσεις | ||
| 3 sg | αποσταίνει | αποστάσει | ||
| 1 pl | αποσταίνουμε, [‑ομε] | αποστάσουμε, [‑ομε] | ||
| 2 pl | αποσταίνετε | αποστάσετε | ||
| 3 pl | αποσταίνουν(ε) | αποστάσουν(ε) | ||
| Past tenses ➤ | Imperfect ➤ | Simple past ➤ | ||
| 1 sg | απόσταινα | απόστασα | ||
| 2 sg | απόσταινες | απόστασες | ||
| 3 sg | απόσταινε | απόστασε | ||
| 1 pl | αποσταίναμε | αποστάσαμε | ||
| 2 pl | αποσταίνατε | αποστάσατε | ||
| 3 pl | απόσταιναν, αποσταίναν(ε) | απόστασαν, αποστάσαν(ε) | ||
| Future tenses ➤ | Continuous ➤ | Simple ➤ | ||
| 1 sg | θα αποσταίνω ➤ | θα αποστάσω ➤ | ||
| 2,3 sg, 1,2,3 pl | θα αποσταίνεις, … | θα αποστάσεις, … | ||
| Perfect aspect ➤ | ||||
| Present perfect ➤ | έχω, έχεις, … αποστάσει | είμαι, είσαι, … αποστασμένος, ‑η, ‑ο ➤ (also passive voice) | ||
| Past perfect ➤ | είχα, είχες, … αποστάσει | ήμουν, ήσουν, … αποστασμένος, ‑η, ‑ο | ||
| Future perfect ➤ | θα έχω, θα έχεις, … αποστάσει | θα είμαι, θα είσαι, … αποστασμένος, ‑η, ‑ο | ||
| Subjunctive mood ➤ | Formed using present, dependent (for simple past) or present perfect from above with a particle (να, ας). | |||
| Imperative mood ➤ | Imperfective aspect | Perfective aspect | ||
| 2 sg | απόσταινε | απόστασε | ||
| 2 pl | αποσταίνετε | αποστάστε | ||
| Other forms | ||||
| Active present participle ➤ | αποσταίνοντας ➤ | |||
| Active perfect participle ➤ | έχοντας αποστάσει ➤ | |||
| Passive perfect participle ➤ | αποστασμένος, ‑η, ‑o, (αποσταμένος, ‑η, ‑o) ➤ | |||
| Nonfinite form ➤ | αποστάσει | |||
| Notes Appendix:Greek verbs |
• (…) optional or informal. […] rare. {…} learned, archaic. • Multiple forms are shown in order of reducing frequency. • Periphrastic imperative forms may be produced using the subjunctive. | |||
Related terms
[edit]- απόσταμα n (apóstama, “tiredness, fatigue”)
- αποσταμός m (apostamós, “tiredness, fatigue”)
- ξαποσταίνω (xapostaíno, “to rest, to take a break”) (colloquial)
- ξαπόσταμα n (xapóstama, “rest”)
References
[edit]- ^ αποσταίνω, in Λεξικό της κοινής νεοελληνικής [Dictionary of Standard Modern Greek], Triantafyllidis Foundation, 1998 at the Centre for the Greek language
- ^ αποσταίνω - Babiniotis, Georgios (2002) Λεξικό της νέας ελληνικής γλώσσας: […] [Dictionary of Modern Greek (language)] (in Greek), 2nd edition, Athens: Kentro Lexikologias [Lexicology Centre], 1st edition 1998, →ISBN.
- ^ αποσταίνω - Andriotis (Ανδριώτης), Nikolaos Pantelis (1983) Ετυμολογικό λεξικό της κοινής νεοελληνικής [Etymological Dictionary of Koine Neo-Hellenic] (in Greek, polytonic) 3rd ed. (1st ed. 1951), Thessaloniki: Aristotelian University, the "Triantafyllidis" Foundation.