σέβομαι

Ancient Greek

Etymology

From Proto-Hellenic *tségʷomai, from Proto-Indo-European *tyegʷ- (“avoid, yield to”). Cognates include Sanskrit त्यक्त (tyaktá, “forsaken, abandoned”) and त्यजति (tyajati, “to forsake, abandon”) and Avestan 𐬌𐬚𐬀𐬌𐬌𐬀𐬘𐬀𐬵- (iθaiiajah-), 𐬌𐬚𐬌𐬌𐬈𐬘𐬀𐬵- (ⁱθiiejah-).

Pronunciation

 

• IPA^(key): /sé.bo.mai̯/ → /ˈse.βo.mɛ/ → /ˈse.vo.me/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /sé.bo.mai̯/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /ˈse.bo.mɛ/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /ˈse.βo.mɛ/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /ˈse.vo.me/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /ˈse.vo.me/

Verb

σέβομαι • (sébomai)

1. to be moved by awe, fear, or respect for others or for their opinions; to feel shame; to experience the same feelings in a religious sense

Inflection

Also see σεβάζομαι (sebázomai) and the later active form σέβω (sébō).

   Present: σέβομαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
middle/ passive	indicative	σέβομαι	σέβῃ, σέβει	σέβεται	σέβεσθον	σέβεσθον	σεβόμεθᾰ	σέβεσθε	σέβονται
	subjunctive	σέβωμαι	σέβῃ	σέβηται	σέβησθον	σέβησθον	σεβώμεθᾰ	σέβησθε	σέβωνται
	optative	σεβοίμην	σέβοιο	σέβοιτο	σέβοισθον	σεβοίσθην	σεβοίμεθᾰ	σέβοισθε	σέβοιντο
	imperative		σέβου	σεβέσθω	σέβεσθον	σεβέσθων		σέβεσθε	σεβέσθων
						middle/passive
infinitive						σέβεσθαι
participle	m					σεβόμενος
	f					σεβομένη
	n					σεβόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Imperfect: ἐσεβόμην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
middle/ passive	indicative	ἐσεβόμην	ἐσέβου	ἐσέβετο	ἐσέβεσθον	ἐσεβέσθην	ἐσεβόμεθᾰ	ἐσέβεσθε	ἐσέβοντο
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Future: σεβήσομαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
passive	indicative	σεβήσομαι	σεβήσῃ	σεβήσεται	σεβήσεσθον	σεβήσεσθον	σεβησόμεθᾰ	σεβήσεσθε	σεβήσονται
	optative	σεβησοίμην	σεβήσοιο	σεβήσοιτο	σεβήσοισθον	σεβησοίσθην	σεβησοίμεθᾰ	σεβήσοισθε	σεβήσοιντο
							passive
infinitive							σεβήσεσθαι
participle	m						σεβησόμενος
	f						σεβησομένη
	n						σεβησόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Aorist: ἐσέφθην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
passive	indicative	ἐσέφθην	ἐσέφθης	ἐσέφθη	ἐσέφθητον	ἐσεφθήτην	ἐσέφθημεν	ἐσέφθητε	ἐσέφθησᾰν
	subjunctive	σεφθῶ	σεφθῇς	σεφθῇ	σεφθῆτον	σεφθῆτον	σεφθῶμεν	σεφθῆτε	σεφθῶσῐ(ν)
	optative	σεφθείην	σεφθείης	σεφθείη	σεφθεῖτον, σεφθείητον	σεφθείτην, σεφθειήτην	σεφθεῖμεν, σεφθείημεν	σεφθεῖτε, σεφθείητε	σεφθεῖεν, σεφθείησᾰν
	imperative		σέφθητῐ	σεφθήτω	σέφθητον	σεφθήτων		σέφθητε	σεφθέντων
							passive
infinitive							σεφθῆναι
participle	m						σεφθείς
	f						σεφθεῖσᾰ
	n						σεφθέν
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Quotations

• 800 BCE – 600 BCE, Homer, Iliad 4.242:

  Ἀργεῖοι ἰόμωροι ἐλεγχέες οὔ νυ σέβεσθε;

  Argeîoi iómōroi elenkhées oú nu sébesthe;

  Shameful Argives who fight with arrows, are you not now abashed?

Derived terms

• εὐσεβής (eusebḗs)
  • Εὐσέβιος (Eusébios)
• σέβας (sébas)
  • σεβίζω (sebízō)
  • σεβάζομαι (sebázomai)
    • σεβασμός (sebasmós)
    • σεβαστός (sebastós), Σεβαστός (Sebastós)
      • σεβαστεῖον (sebasteîon), Σεβαστιανός (Sebastianós)
• σέβασις (sébasis)
• σέβω (sébō)
• σεμνός (semnós)
  • σεμνότης (semnótēs)
• σεπτός (septós)

Descendants

• Greek: σέβομαι (sévomai)

References

• “σέβομαι”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
• σέβομαι in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette
• σέβομαι in Cunliffe, Richard J. (1924) A Lexicon of the Homeric Dialect: Expanded Edition, Norman: University of Oklahoma Press, published 1963
• G4576 in Strong, James (1979) Strong’s Exhaustive Concordance to the Bible

Greek

Etymology

From Ancient Greek σέβομαι.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈse.vo.me/
• Hyphenation: σέ‧βο‧μαι

Verb

σέβομαι • (sévomai) deponent (past σεβάστηκα)

1. to respect

   Synonym: (formal) σέβω (sévo)

Conjugation

σέβομαι   (deponent verb: passive forms only)

	Passive voice ➤
Indicative mood ➤	Imperfective aspect ➤	Perfective aspect ➤
Non-past tenses ➤	Present ➤	Dependent ➤
1 sg	σέβομαι	σεβαστώ
2 sg	σέβεσαι	σεβαστείς
3 sg	σέβεται	σεβαστεί
1 pl	σεβόμαστε	σεβαστούμε
2 pl	σέβεστε, σεβόσαστε	σεβαστείτε
3 pl	σέβονται	σεβαστούν(ε)
Past tenses ➤	Imperfect ➤	Simple past ➤
1 sg	σεβόμουν(α)	σεβάστηκα
2 sg	σεβόσουν(α)	σεβάστηκες
3 sg	σεβόταν(ε)	σεβάστηκε
1 pl	σεβόμασταν, (‑όμαστε)	σεβαστήκαμε
2 pl	σεβόσασταν, (‑όσαστε)	σεβαστήκατε
3 pl	σέβονταν, (σεβόντουσαν)	σεβάστηκαν, σεβαστήκαν(ε)
Future tenses ➤	Continuous ➤	Simple ➤
1 sg	θα σέβομαι ➤	θα σεβαστώ ➤
2,3 sg, 1,2,3 pl	θα σέβεσαι, …	θα σεβαστείς, …
	Perfect aspect ➤
Present perfect ➤	έχω, έχεις, … σεβαστεί
Past perfect ➤	είχα, είχες, … σεβαστεί
Future perfect ➤	θα έχω, θα έχεις, … σεβαστεί
Subjunctive mood ➤	Formed using present, dependent (for simple past) or present perfect from above with a particle (να, ας).
Imperative mood ➤	Imperfective aspect	Perfective aspect
2 sg	{σέβου}1	σεβάσου
2 pl	σέβεστε	σεβαστείτε
Other forms	Passive voice
Present participle ➤	σεβόμενος, ‑η, ‑ο ➤
Perfect participle ➤	—
Nonfinite form ➤	σεβαστεί
Notes     Appendix:Greek verbs	1. In formal expressions like σέβου τους νόμους (sévou tous nómous, “respect the laws!”).  • (…) optional or informal.   […] rare.   {…} learned, archaic.  • Multiple forms are shown in order of reducing frequency.  • Periphrastic imperative forms may be produced using the subjunctive.

Related terms

• αλληλοσεβασμός m (allilosevasmós, “respecting each other”)
• αξιοσέβαστος (axiosévastos, “much respected”) (formal)
• αξιοσέβαστος (axiosévastos, “respectable”)
• ασέβεια f (aséveia, “disrespectfulness”)
• ασεβής (asevís, “disrespectful”)
• άσεβος (ásevos, “disrespectful”)
• ασεβώ (asevó, “disrespect; act impiously”)
• αυτοσεβασμός m (aftosevasmós, “self-respect”)
• ευσέβαστος (efsévastos, “venerable”, adjective)
• ευσεβάστως (efsevástos, “with extreme respect”, adverb) (dated, formal)
• ευσέβεια f (efséveia, “piousness”)
• ευσεβής (efsevís, “pious, devout”)
• ευσεβισμός m (efsevismós, “pietism”)
• θεοσέβεια f (theoséveia, “piousness”)
• θεοσεβής (theosevís, “devout, pious; godfearing”)
• σέβας n (sévas, “respect”) (formal)
• σέβασμα n (sévasma, “respect”) (formal, in expressions)
• Σεβασμιότατος m (Sevasmiótatos, “Eminence”)
• σεβασμιότητα f (sevasmiótita, “eminence”)
• σεβασμός m (sevasmós, “respect”)
• σεβαστός (sevastós, “respected, venerable”)

 

And see related words from roots:

• σοβ- → σοβαρός (sovarós, “serious”)
• σεμ- → σεμνός (semnós, “modest”)
• σεπ- → σεπτός (septós, “respected, holy”)