gece gece

Turkish

Etymology

Reduplication of gece (“night”).

Pronunciation

• IPA^(key): /ɟeˈd͡ʒe.ɟe.d͡ʒe/
• Hyphenation: ge‧ce‧ge‧ce

Adverb

gece gece

1. At an inconvenient time of the night.

   Synonym: gecenin köründe

Related terms

• gece gündüz
• gece körlüğü
• gece yarısı
• gece yatısı
• gecenin körü

 

Further reading

• “gece gece”, in Turkish dictionaries, Türk Dil Kurumu