omvormen
Dutch
[edit]Etymology
[edit]Pronunciation
[edit]Audio: (file)
Verb
[edit]omvormen
Conjugation
[edit]| Conjugation of omvormen (weak, separable) | ||||
|---|---|---|---|---|
| infinitive | omvormen | |||
| past singular | vormde om | |||
| past participle | omgevormd | |||
| infinitive | omvormen | |||
| gerund | omvormen n | |||
| main clause | subordinate clause | |||
| present tense | past tense | present tense | past tense | |
| 1st person singular | vorm om | vormde om | omvorm | omvormde |
| 2nd person sing. (jij) | vormt om, vorm om2 | vormde om | omvormt | omvormde |
| 2nd person sing. (u) | vormt om | vormde om | omvormt | omvormde |
| 2nd person sing. (gij) | vormt om | vormde om | omvormt | omvormde |
| 3rd person singular | vormt om | vormde om | omvormt | omvormde |
| plural | vormen om | vormden om | omvormen | omvormden |
| subjunctive sing.1 | vorme om | vormde om | omvorme | omvormde |
| subjunctive plur.1 | vormen om | vormden om | omvormen | omvormden |
| imperative sing. | vorm om | |||
| imperative plur.1 | vormt om | |||
| participles | omvormend | omgevormd | ||
| 1) Archaic. 2) In case of inversion. | ||||