Saltu al enhavo

Leŭkotea: Malsamoj inter versioj

El Vikipedio, la libera enciklopedio
[kontrolita revizio][kontrolita revizio]
Enhavo forigita Enhavo aldonita
e Josef Hron movis paĝon Inoa al Leŭkotea: Inoa pli malfrue estis transformita al mara diino Leŭkotea
Etikedoj: redakto de fonto je 2017 Disambiguation links
 
(7 mezaj versioj de 7 uzantoj ne montriĝas)
Linio 1: Linio 1:
''Pri la aliaj signifoj de INO rigardu en [[INO]].''
''Pri la aliaj signifoj de INO rigardu en [[INO]].''
----(En la PIV : '''Ino''' : Filino de Kadmo, iĝinta mardiino.){{Informkesto rolulo}}Mara diino '''Leŭkotea''' ([[helena|helene]] ''Λευκοθέα'', "Blanka diino", [[latino|latine]] ''Leucothoë'', (Albunea aŭ Matuta)), pli frue '''Inoa''' ([[helena|helene]] ''Ἰνώ'', [[latino|latine]] ''Ino''), estis en la [[helena mitologio]] filino de la [[Tebo|teba]] reĝo [[Kadmo]], kaj lia edzino [[Harmonio]]. Ŝiaj homaj faroj restis nepunitaj, male pro volo de dioj ŝi fariĝis nemortebla.[[Dosiero:OdysseyLeukothea.png|eta|180px|<!-- _Leucothée_ _secourant_ [[Odiseo]], _illustration_ _de_ [[_John_ _Flaxman_]] ([[1810]]) -->]]
----
[[Dosiero:OdysseyLeukothea.png|thumb|180px|<!-- _Leucothée_ _secourant_ [[Odiseo]], _illustration_ _de_ [[_John_ _Flaxman_]] ([[1810]]) -->]]

'''Inoa''' ([[helena|helene]] '' Ἰνώ'', [[latino|latine]] ''Ino'') estis en la [[helena mitologio]] filino de la [[Tebo|teba]] reĝo [[Kadmo]], kaj lia edzino [[Harmonio]]. Ŝiaj homaj faroj restis nepunitaj, male pro volo de dioj ŝi fariĝis nemortebla.


== Edzino kaj duonpatrino ==
== Edzino kaj duonpatrino ==
Linio 9: Linio 6:


== Patrino ==
== Patrino ==
Inoa naskis al Atamanto filojn [[Learĥo]]n kaj [[Melikerto]]n, sed longe ili feliĉaj ne estis. La plej alta dio [[Zeŭso]] naskigis kun [[Semela]], fratino de Inoa, filon [[Dioniso]]n kaj sendis lin al Inoa por edukado. Per tiu ago li kontraŭ Inoa kaj ŝia edzo alvokis koleron de sia edzino [Hero]]. Ŝi kaŭzis frenezecon al [[Atamanto]], en kiu la reĝo mortigis sian filon Learĥon kaj volis mortigi ankaŭ Melikerton. Inoa elŝiris lin de Atamanto kaj saltis kun li en la maron.
Inoa naskis al Atamanto filojn [[Learĥo]]n kaj [[Melikerto]]n, sed longe ili feliĉaj ne estis. La plej alta dio [[Zeŭso]] naskigis kun [[Semela]], fratino de Inoa, filon [[Dioniso]]n kaj sendis lin al Inoa por edukado. Per tiu ago li kontraŭ Inoa kaj ŝia edzo alvokis koleron de sia edzino [[Hero]]. Ŝi kaŭzis frenezecon al [[Atamanto]], en kiu la reĝo mortigis sian filon Learĥon kaj volis mortigi ankaŭ Melikerton. Inoa elŝiris lin de Atamanto kaj saltis kun li en la maron.

== Rekompenco anstataŭ puno ==
== Rekompenco anstataŭ puno ==
pro siaj kruelaj faroj ne estis Inoa, pro volo de dioj, punita. Male por edukado de Dioniso ŝi kaj ŝia filo Melikerto estis superigitaj inter la maraj dioj. Iliaj nomoj ŝanĝiĝis, ŝi estis [[Leŭkotea]] (latine Albunea aŭ Matuta) kaj Melikerto estis [[Palaimono]]. Ili fariĝis gardantoj de ŝipanoj, ĉiam pretaj helpi al dronantoj. Grekaj kaj romaj ŝipanoj humiliĝis al ili ankoraŭ en la kristanaj tempoj.
pro siaj kruelaj faroj ne estis Inoa, pro volo de dioj, punita. Male por edukado de Dioniso ŝi kaj ŝia filo Melikerto estis superigitaj inter la maraj dioj. Iliaj nomoj ŝanĝiĝis, ŝi estis '''Leŭkotea''' kaj Melikerto estis [[Palaimono]]. Ili fariĝis gardantoj de ŝipanoj, ĉiam pretaj helpi al dronantoj. Grekaj kaj romaj ŝipanoj humiliĝis al ili ankoraŭ en la kristanaj tempoj.


== Fundamento de la legendo ==
== Fundamento de la legendo ==
Okazaĵoj de Inoa, preparata krimo kontraŭ duongefiloj kaj ilia forpelo, metis fundamenton por granda poemo pri la [[ora ŝaffelo]], [[Jazono]] kaj [[Argonaŭtoj]].
Okazaĵoj de Inoa, preparata krimon kontraŭ duongefiloj kaj ilia forpelo, metis fundamenton por granda poemo pri la [[ora ŝaffelo]], [[Jazono]] kaj [[Argonaŭtoj]].


== Rebrilo en arto ==
== Rebrilo en arto ==

El multaj elstaraj antikvaj bildigoj de Leŭkotea al la plej bonaj apartenas bronza statuo en la [[Folorenco|florenca]] ''Galleria degli Uffizi'' kaj reliefoj en la roma Vilao Albani.
El multaj elstaraj antikvaj bildigoj de Leŭkotea al la plej bonaj apartenas bronza statuo en la [[Folorenco|florenca]] ''Galleria degli Uffizi'' kaj reliefoj en la roma Vilao Albani.


[[Georg Philipp Telemann]] en la jaro [[1765]] komponis kantaton ''Inoa''.
[[Georg Philipp Telemann]] en la jaro [[1765]] komponis kantaton ''Inoa''.


== Vidu ankaŭ ==
* [[35 Leukothea]]


''Parte transprenita kaj malstrikte tradukita de'' <br />
[[:cs:Ínó]]


{{Projektoj}}
Parte transprenita kaj malstrikte tradukita de <br />
http://cs.wikipedia.org/wiki/%C3%8Dn%C3%B3


[[Kategorio:Dioj]]



[[Kategorio:Diinoj]]
[[Kategorio:Maraj dioj de la helena mitologio]]
[[Kategorio:Maraj dioj de la helena mitologio]]
[[Kategorio:Menadoj]]
[[Kategorio:Menadoj]]
[[Kategorio:Sinmortigintoj]]
[[Kategorio:Sinmortigintoj]]



[[ar:إينو]]
[[bg:Ино (митология)]]
[[br:Ino]]
[[ca:Ino]]
[[cs:Ínó]]
[[da:Ino]]
[[de:Ino]]
[[el:Ινώ]]
[[en:Ino (Greek mythology)]]
[[es:Ino]]
[[et:Ino]]
[[eu:Ino]]
[[fa:اینو]]
[[fi:Ino (mytologia)]]
[[fr:Ino]]
[[hu:Inó (Kadmosz leánya)]]
[[it:Ino]]
[[ja:イーノー]]
[[ko:이노]]
[[la:Ino]]
[[lb:Ino]]
[[lt:Ino]]
[[nl:Ino (mythologie)]]
[[pl:Ino]]
[[pt:Ino (filha de Cadmo)]]
[[ru:Ино]]
[[sl:Ino]]
[[tr:İno]]
[[uk:Іно (міфологія)]]

Nuna versio ekde 14:26, 16 maj. 2024

Pri la aliaj signifoj de INO rigardu en INO.


(En la PIV : Ino : Filino de Kadmo, iĝinta mardiino.)

Leŭkotea
akva dio • rolulo de helena mitologio
Informoj
Sekso ina
Patro Kadmo
Patrino Harmonia
Gefratoj SemelaAŭtonoo • Polydorus • Agavo
Edzo/Edzino Atamanto
Infanoj LearĥoMelikerto • Eurycleia
vdr

Mara diino Leŭkotea (helene Λευκοθέα, "Blanka diino", latine Leucothoë, (Albunea aŭ Matuta)), pli frue Inoa (helene Ἰνώ, latine Ino), estis en la helena mitologio filino de la teba reĝo Kadmo, kaj lia edzino Harmonio. Ŝiaj homaj faroj restis nepunitaj, male pro volo de dioj ŝi fariĝis nemortebla.

Edzino kaj duonpatrino

[redakti | redakti fonton]

Inoa fariĝis edzino de orĥomena reĝo Atamanto post kiam li forpelis sian unuan edzinon Nefelon, diinon de nuboj. Inoa estis duonpatrino de du infanoj de Atamanto, Frikso kaj Helo. Tiujn ĉi infanojn Inoa malamis kaj decidiĝis senigi sin de ili. Tion ŝi preparis per komplikaj intrigoj. Unue ŝi instigis orĥomenajn virinojn, ke ili rostu grenon preparitan por semado. Ili obeis ŝin kaj ĉar la semado ne elkreskis, venis rikoltomanko, minacis malsato kaj ribeloj de la loĝantoj. Inoa instigis Atamanton, ke li sendu delegitojn en orakolon konsiliĝi. Tiujn ĉi senditojn ŝi subaĉetis, ke ili alportu respondon, ke pro ĉio kulpas Frikso kaj helpos nur se li estos oferota al dioj. La reĝo ne volis obei la verdikton, sed fine li subiĝis.kaj konsentis kun ofero de ambaŭ infanoj. Lastmomente patrino de la infanoj, Nefelo, venigis en la templon oran virŝafon, kiu tuj antaŭ la ceremonio forportis surdorse ambaŭ infanojn. Li portis ilin trans la maro en foran Kolĉidon. Bedaŭrinde survoje malgranda Helo falis de sur li en maron kaj dronis. Tiun parton de la maro, nun nomatan Dardanelo, grekoj nomis Helesponto, do Maro de Helo.

Inoa naskis al Atamanto filojn Learĥon kaj Melikerton, sed longe ili feliĉaj ne estis. La plej alta dio Zeŭso naskigis kun Semela, fratino de Inoa, filon Dionison kaj sendis lin al Inoa por edukado. Per tiu ago li kontraŭ Inoa kaj ŝia edzo alvokis koleron de sia edzino Hero. Ŝi kaŭzis frenezecon al Atamanto, en kiu la reĝo mortigis sian filon Learĥon kaj volis mortigi ankaŭ Melikerton. Inoa elŝiris lin de Atamanto kaj saltis kun li en la maron.

Rekompenco anstataŭ puno

[redakti | redakti fonton]

pro siaj kruelaj faroj ne estis Inoa, pro volo de dioj, punita. Male por edukado de Dioniso ŝi kaj ŝia filo Melikerto estis superigitaj inter la maraj dioj. Iliaj nomoj ŝanĝiĝis, ŝi estis Leŭkotea kaj Melikerto estis Palaimono. Ili fariĝis gardantoj de ŝipanoj, ĉiam pretaj helpi al dronantoj. Grekaj kaj romaj ŝipanoj humiliĝis al ili ankoraŭ en la kristanaj tempoj.

Fundamento de la legendo

[redakti | redakti fonton]

Okazaĵoj de Inoa, preparata krimon kontraŭ duongefiloj kaj ilia forpelo, metis fundamenton por granda poemo pri la ora ŝaffelo, Jazono kaj Argonaŭtoj.

Rebrilo en arto

[redakti | redakti fonton]

El multaj elstaraj antikvaj bildigoj de Leŭkotea al la plej bonaj apartenas bronza statuo en la florenca Galleria degli Uffizi kaj reliefoj en la roma Vilao Albani.

Georg Philipp Telemann en la jaro 1765 komponis kantaton Inoa.

Vidu ankaŭ

[redakti | redakti fonton]

Parte transprenita kaj malstrikte tradukita de
cs:Ínó