Germanus el Autun
| Sankta | |||||
| Germanus el Autun | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| franca episkopo kaj sanktulo | |||||
| |||||
| Persona informo | |||||
| Naskonomo | Germanus | ||||
| Naskiĝo | 496 en Autun | ||||
| Morto | 28-an de majo 576 en Parizo | ||||
| Tombo | Abatejo Saint-Germain-des-Prés  vd
| ||||
| Religio | kristanismo vd | ||||
| Lingvoj | latina vd | ||||
| Ŝtataneco | Franka imperio vd
| ||||
| Profesio | |||||
| Okupo | katolika sacerdoto verkisto vd
| ||||
| Laborkampo | Katolika eklezio vd
| ||||
| |||||
| Abato de Sankta Simforiano | |||||
| Dum | 540– | ||||
| Episkopo de Parizo | |||||
| Dum | 550– | ||||
| Sanktulo | |||||
| Honorata en | Katolika Eklezio | ||||
| Festotago | 28-a de majo | ||||
| Patroneco | enkarcerigitoj, muziko; kontraŭ fajro kaj febro | ||||
| vd | Fonto: Vikidatumoj | ||||
Germanus el Autun, ankaŭ Germanus el Parizo (france Saint Germain; naskiĝis en 496 apud Autun, mortis la 28-an de majo 576 en Parizo) estis franca teologo kaj inter 550 kaj 576 episkopo de Parizo. Li estas sanktulo de la Katolika Eklezio.
Vivo
[redakti | redakti fonton]Kiel adoleskanto li vivis en Autun kiel ermito antaŭ ordinacio sacerdota en 530. Dekon da jaroj poste li iĝis abato de Sankta Simforiano en Autun, alian dekon pli malfrue, en 550, pariza episkopo (la dudeka) kaj ĉefkapelano de la franka reĝo Ĉildeberto la 1-a. Ege ŝatataj estis liaj predikado kaj engaĝiĝo pri la animzorgado de kaptitoj.
En niaj tagoj lia nomo estas konata antaŭ ĉio pro preĝeja kaj monaĥeja fondoj antaŭ la urbomuroj de Parizo (Abatejo Saint-Germain-des-Prés). La Vincento-kirko transprenu la relikvojn de sankta Vincento de Zaragozo kaj pri la klostro ekresponsis la benediktanoj. Germanus mem entombigitis sur tiu ĉi loko kiu poste ricevis lian nomon. En la medio evoluis la samnoma urbokvartalo de Parizo, Faubourg Saint-Germain kiun dividas la Bulvardo Saint-Germain; ĝia renomo kreskis ankaŭ pro ĵazo kaj ekzistadismo. Lia festotago (kaj katolika kaj ortodoksa) estas la 28-a de majo.
Germanus estas la patrono de enkarcerigitoj kaj de muziko. Lia helpo petatas kontraŭ fajro kaj febro.
Literaturo
[redakti | redakti fonton]- Ekkart Sauser: Germanus el Autun. En: Biographisch-Bibliographisches Kirchenlexikon (BBKL). Volumo 17, Bautz, Herzberg 2000, ISBN 3-88309-080-8, kolumnoj 456–457.
Eksteraj ligiloj
[redakti | redakti fonton]- Informoj pri Germanus el Autun en katalogo de la Germana Nacia Biblioteko (germane)