Petronio Maximo: berrikuspenen arteko aldeak

Petronio Maximo
	; Irudi gehiago
Western Roman emperor (en)
Praefectus urbi (en)
Antzinako Erromako senataria
; Erromako kontsula
Bizitza
Jaiotza	Erroma, 396
Herrialdea	Antzinako Erroma
Heriotza	Erroma, 455eko maiatzaren 31 (58/59 urte)
Heriotza modua	giza hilketa: Harrikatzea
Familia
Aita	Anicius Probinus
Ezkontidea(k)	Lizinia Eudoxia ; Volusiana (en)
Seme-alabak	ikusi Paladio;
Leinua	Teodosiar leinu
Jarduerak
Jarduerak	politikaria

Nabigazio historia interaktiboa

← Aurreko ezberdintasuna

Ezabatutako edukia Gehitutako edukia

IkusizkoaWikitestua

Lerroan

Hauxe da oraingo bertsioa, 22:19, 3 urtarrila 2024 data duena

Petronio Maximo (latinez: Petronius Maximus; 396 – 455), erromatar aristokrata, eta 455ean mendebaldeko enperadorea izan zen.

Jatorri handiko familia batean jaioa, Maximo goi-mailako karguetan aritu zen bizitza osoan. Flavio Aetiok eta Maximok elkarrekiko harreman txarrak arazo asko sortu zuen. Antiokiako Joanek dioenez, Maximok Aetio eta Valentiniano III.a erailtzeko konspirazioetan parte hartu zuen.

Valentiniano III.aren heriotzaren ostean, ez zegoen ondorengo garbirik. Maximok beste arerioak garaitu zituen jauregia kontrolpean eduki zuelako. Lizinia Eudoxia enperadorearen emazte ohia berarekin ezkontzera behartu zuen.

Maximok Avito jenerala Tolosara bidali zuen bisigodoen babesa lortzearren. Alabaina, Avito iritsi orduko, Maximo hilik zegoen, eta misioak zentzu guztia galdu zuen. Izan ere, Genseriko, bandaloen erregea, Italiara ailegatu zenaren berri zabaldu zen Erroman zehar. Horren ondorioz sortu zen anabasan Maximo hilik suertatu zen.

Hiru egun geroago, Genseriko Erroman sartu zen. Bandaloek hiria arpilatu zuten, harik eta Leon I.a aita santuak gelditzeko eskariei kasu egin zieten arte.

Wikimedia Commonsen badira fitxategi gehiago, gai hau dutenak: Petronio Maximo

Datuak: Q191940
Multimedia: Petronius Maximus / Q191940

@@ 1. lerroa: / 1. lerroa: @@
+{{Biografia_infotaula_automatikoa}}
-[[Fitxategi:Solidus Petronius Maximus-RIC 2201.jpg|thumb|300px|Petronio Maximo txanpon batean.]]
+'''Petronio Maximo''' ({{lang-la|Petronius Maximus}}; [[396]] &ndash; [[455]]), erromatar aristokrata, eta [[455]]ean mendebaldeko enperadorea izan zen.
+Jatorri handiko familia batean jaioa, Maximo goi-mailako karguetan aritu zen bizitza osoan. [[Flavio Aetio]]k eta Maximok elkarrekiko harreman txarrak arazo asko sortu zuen. [[Antiokiako Joan]]ek dioenez, Maximok Aetio eta [[Valentiniano III.a]] erailtzeko konspirazioetan parte hartu zuen.
-'''Petronio Maximo''', [[latin]]ez ''Petronius Maximus'' ([[396]] - [[455]]), erromatar aristokrata, eta [[455]]ean mendebaldeko enperadorea izan zen.
-Jatorri handiko familia batean jaioa, Maximo goi-mailako karguetan aritu zen bizitza osoan. [[Flavio Aetio]]k eta Maximok elkarrekiko harreman txarrak arazo asko sortu zuen. [[Antiokiako Joan]]ek dioenez, Maximok Aetio eta [[Valentiniano III.a|Valentiniano III]].a erailtzeko konspirazioetan parte hartu zuen.
 [[Valentiniano III.a|Valentiniano III]].aren heriotzaren ostean, ez zegoen ondorengo garbirik. Maximok beste arerioak garaitu zituen jauregia kontrolpean eduki zuelako. [[Lizinia Eudoxia]] enperadorearen emazte ohia berarekin ezkontzera behartu zuen.
-Maximok [[Avito]] jenerala [[Tolosa Okzitania|Tolosara]] bidali zuen [[bisigodo|visigodoen]] babesa lortzearren. Alabaina, [[Avito]] iritsi orduko, Maximo hilik zegoen, eta misioak zentzu guztia galdu zuen. Izan ere, [[Gaiseriko]], [[bandalo|vandaloen]] erregea, Italiara ailegatu zenaren berri zabaldu zen [[Erroma]]n zehar. Horren ondorioz sortu zen anabasean Maximo hilik suertatu zen.
+Maximok [[Avito]] jenerala [[Tolosa Okzitania|Tolosara]] bidali zuen [[bisigodo]]en babesa lortzearren. Alabaina, Avito iritsi orduko, Maximo hilik zegoen, eta misioak zentzu guztia galdu zuen. Izan ere, [[Genseriko]], [[bandalo]]en erregea, Italiara ailegatu zenaren berri zabaldu zen [[Erroma]]n zehar. Horren ondorioz sortu zen anabasan Maximo hilik suertatu zen.
-Hiru egun geroago, [[Gaiseriko]] [[Erroma]]n sartu zen. [[Bandalo|Vandaloek]] hiria arpilatu zuten, harik eta [[Leon I.a|Leon I]].a aita santuak gelditzeko eskariei kasu egin zieten arte.
+Hiru egun geroago, Genseriko [[Erroma]]n sartu zen. Bandaloek hiria arpilatu zuten, harik eta [[Leon I.a]] aita santuak gelditzeko eskariei kasu egin zieten arte.
 {{Erromatar enperadore aurkibidea}}
 {{commonskat}}
+{{bizialdia|396ko|455eko|Petronio Maximo}}
 [[Kategoria:Erromatar enperadoreak]]
-[[Kategoria:396ko jaiotzak]]
+[[Kategoria:Erroman hildakoak]]
-[[Kategoria:455eko heriotzak]]

i e a Erromatar eta bizantziar enperadoreak
Printzerria 27 BC – 235 AD	Augusto Tiberio Kaligula Klaudio Neron Galba Oton Vitelio Vespasiano Tito Domiziano Nerva Trajano Hadriano Antonino Pio Marko Aurelio eta Luzio Vero Komodo Pertinax Didio Juliano (Peszenio Nigro) (Klodio Albino) Septimio Severo Karakala eta Geta Makrino eta Diadumeniano Heliogabalo Alexandro Severo
Krisialdia 235–284	Maximino Trax Gordiano I.a eta Gordiano II.a Pupieno eta Balbino Gordiano III.a Filipo Arabiarra eta Filipo II.a Dezio eta Herenio Etrusko Hostiliano Treboniano Galo eta Volusiano Emiliano Valeriano Galieno, Salonino eta Valeriano II.a Klaudio Gotiko Kintilo Aureliano Tazito Floriano Probo Karo Karino eta Numeriano Galietako enperadoreak: Postumo (Leliano) Mario Viktorino (Domiziano II.a) Tetriko I.a eta Tetriko II.a
Dominatua 284–395	Diokeziano (inperio osoa) Diokeziano (ekialdea) eta Maximiano (mendebaldea) Diokeziano (ekialdea) eta Maximiano (mendebaldea) eta Galerio (ekialdea) eta Konstantzio Kloro (West) Galerio (ekialdea) eta Konstantzio Kloro (mendebaldea) eta Severo II.a (mendebaldea) eta Maximino Daia (ekialdea) Galerio (ekialdea) eta Severo II.a (mendebaldea) eta Konstantino I.a Handia (mendebaldea) eta Maximino Daia (ekialdea) Galerio (ekialdea) eta Maxentzio (mendebaldea) eta Konstantino I.a Handia (mendebaldea) eta Maximino Daia (ekialdea) Galerio (ekialdea) eta Lizinio (mendebaldea) eta Konstantino I.a Handia (mendebaldea) eta Maximino Daia (ekialdea) Maxentzio (bakarrik) Lizinio (mendebaldea) eta Maximino Daia (ekialdea) eta Konstantino I.a Handia (bere burua aldarrikatua) eta Valerio Valente Lizinio (ekialdea) eta Konstantino I.a Handia (mendebaldea) eta Lizinio II.a, Konstantino II.a eta Krispo (Martiniano) Konstantino I.a Handia (inperio osoa) eta Krispo Konstantino II.a Konstante Magnentzio eta Dezentzio Konstantzio II.a eta Vetranio Juliano Apostata Joviano Valentiniano I.a Valente Graziano Valentiniano II.a Magno Maximo eta Flavio Viktor Teodosio I.a Handia (Flavio Eugenio)
Mendebaldeko Inperioa 395–480	Honorio (Konstantino III.a eta Konstantzio II.a) Konstantzio III.a Joan, mendebaldeko usurpatzailea Ravenan Valentiniano III.a Petronio Maximo eta Paladio Avito Maioriano, Libio Severo, Antemio eta Olibrio Glizerio Julio Nepote (de iure) Romulo Augustulo (usurpatzailea)
Ekialdeko/ Bizantziar Inperioa 395–1204	Arkadio Teodosio II.a Pulkeria Martziano Leon I.a Leon II.a Zenon I.a (1. agintaldia) Basilisko eta Marko Zenon I.a (2. agintaldia) Anastasio I.a Justino I.a Justiniano I.a Justino II.a Tiberio II.a Maurizio eta Teodosio Fokas Heraklio Konstantino III.a Heraklonas Konstante II.a Konstantino IV.a eta Heraklio, Tiberio eta Justiniano II.a Justiniano II.a (1. agindaldia) Leontzio Tiberio III.a Justiniano II.a (2. agintaldia) eta Tiberio Filipiko Anastasio II.a Teodosio III.a Leon Isauriarra Konstantino V.a Artabasdo Leon IV.a Khazariarra Konstantino VI.a Irene Nizeforo I.a Estaurazio Mikel I.a Rangabe eta Teofilakto Leon V.a Armeniarra eta Konstantino Mikel II.a Teofilo Mikel III.a Basilio Mazedoniarra Leon VI.a Jakituna Alexandro Bizantziokoa Konstantino VII.a Porfirogeneta Erroman I.a Lakapetarra eta Kristobal, Eztebe eta Konstantino Erroman II.a Nizeforo II.a Fokas Joan I.a Tzimiskes Basilio II.a Konstantino VIII.a Zoe (1. agindaldia) eta Erroman III.a Zoe (1. agindaldia) eta Mikel IV.a Mikel V.a Zoe (2. agindaldia) eta Teodora Zoe (2. agindaldia) eta Konstantino Monomako Konstantino Monomako (bakarrik) Teodora Mikel VI.a Isaak I.a Komneno Konstantino X.a Dukas Erroman IV.a Diogenes Mikel VII.a Dukas eta Androniko, Konstantzio eta Konstantino Nizeforo III.a Botaniates Alexio I.a Komneno Joan II.a Komneno eta Alexio Komneno Emanuel I.a Komneno Alexio II.a Komneno Androniko I.a Komneno Isaak II.a Angelo Alexio III.a Angelo Alexio IV.a Angelo Nikolas Kanabos, usurpatzailea Alexio V.a Dukas
Nizeako Inperioa 1204–1261	Konstantino Laskaris Teodoro I.a Laskaris Joan III.a Dukas Vatatzes Teodoro II.a Laskaris Joan IV.a Dukas Laskaris
Ekialdeko/ Bizantziar Inperioa 1261–1453	Mikel VIII.a Paleologo Androniko II.a Paleologo eta Mikel IX.a Paleologo Androniko III.a Paleologo Joan V.a Paleologo Joan VI.a Kantakuzeno eta Joan V.a Paleologo eta Mateo Kantakuzeno Joan V.a Paleologo Androniko IV.a Paleologo Joan VII.a Paleologo Androniko V.a Paleologo Emanuel II.a Paleologo Joan VIII.a Paleologo Konstantino XI.a Paleologo
Letra etzanean usurpatzaile edo enperadorekideak.