Insomnioa gutxiegizko loa edo horren gabezia erakusten duen sintoma ohikoenetarikoa da, eta kronikoa denean gaixotasuntzat jotzen dugu berau.
Bi mota nagusi ezberdintzen dira, alde batetik hasierako insomnioa edo loa hartzeko arazoak isaltzen dituena, eta bestetik erdialdeko insomnioa edo gauaren erdian esnatu ondoren loa berreskuratzeko lnak ematen dituena.
2007an 64 milioi estatubatuarrek graduren batean edo bestean pairatzen zuten sarritan urtean zehar.
Nahiz eta, insomnnioa lo hartzeko gaixotasuntzat bakarrik jotzen den, lo hartzeko zailtasunak forma asko har ditzake.
* oheratzean lo hartzeko zailtasuna (hasierako insomnioa, hiruretan ohikoena)
* gauan zehar askotan esnatzea (tarteko insomnioa)
* goizean oso goiz esnatzea, planeatutakoa baina goizago (bukaerako insomnioa)
honek gorputzak gauan zehar behar duen suspertzea burutzea eragozten du, eta honek egunezko lozorro ekar dezake, kontzentrazio bajua edo egunez aktiboa sentitzeko gabezia.
Tratamendua
Hipnotikoen familiako farmakoak erabiltzen dira sintoma hau tratatzeko, indar gradu desberdinak dituztela.
