Mutazionismo

Inprimatzeko bertsioa dagoeneko ez dago onartuta, eta baliteke errepresentazio erroreak izatea. Egunera itzazu zure nabigatzaileko laster-markak, eta horren ordez erabil ezazu nabigatzaileko inprimatze funtzio lehenetsia.

Mutazionismoa eboluzioaren teoria guztiak biltzen dituen teoria da. Baina gehien defenditzen duena mutazioa da. Mutazionismoa arabera, aldaketa organikoen eragileak dira mutazioak (Hautespen naturalaren aurrean) , eboluzio eten bat sortuz.

Mutazionismoaren historia

Mutazionismoaren teoria, William Keith Brooks, Francis Galton eta Thomas Henry Huxleylanan oinarrituta eta bere ideiak 90.hamarkadan berreskuratu zuten Hugo de Vries eta William Bateson lanei esker. Mendelen legeen reaurkikuntzarekin, mutazionismoa biztanleria genetikoaren fundatzaileek defenditu zuten (Thomas Hunt Morgan, Reginald Punnett, Wilhelm Johannsen, Hugo de Vries eta William Bateson).

XX.mendearen hasieran bi funtsezko gertaera gertatu ziren. Alde batetik,eten aldaketak mutazioaren bidez sortu ahal direla eta faktore zuhur egonkorren bidez transmititzen direla hurrengoei. Beste aldetik, Wilhelm Johannsenen esperimentuetan, aldaketa kuantitatibo txikiak, belaunaldi guztietan agertzen direnak, ez zirela oinordekoak demostratu zuten. Gradualismo darwinistaren arabera, aldaketak fluktuazio jarraituaren bidez agertzen dira, eta aldaketa ebolutiboa inkrementu infinitesimalesez pilatzen dira, hautespen naturalaren bidez. Mutazionismoa, aldiz, eboluzioaren prozesua bi zatitan banatzen zela defendatu zuen:lehenengoa, mutazio baten gertaera gorabeheratsua; bigarrenik, hautespen naturalaren bidez bere ezabapena. Mutazionistak ezeztatzen zutena,hautespen natural hori kreatiboa izatea, aurkakoa berriz, kurtso ebolutiboaren kontrola.

Genetika mendeliana eta darwinismoaren sintesia ez zen berehala hedatu hainbat arrazoiengatik: zalantzan jartzen jarraitzen zuten hautespen naturala botere hain handia izatea; sinismen komun bat zen (Galtonen nozioa); eta Darwinismoaren jarraitzaile batzuk, Karl Pearson bezala, oraindik ez zuten genetika mendelianean sinisten.

1909.urtean, Darwinen lehen mendeurrenan, mutazionismoa eta lamarckismoa, hautespen naturalaren eskala berean aurkitu ziren. Berrogeita hamar urte geroago, " El origen de las especies" argitaratzearen lehenengo mendeurrenean, hautespen naturala azken indar ebolutiboa bihurtu zen.

1927. urtean, Hermann Joseph Mullerek frogatu zuen X izien erakusketan asko igotzen zela mutazioen tasa. Gaur egun, dakigu beste erradiazio mota bat, ultravioleta, substantzia kimiko batzuk mutageno bezala parte hartuko dute.

Biologia molekularraren sorreraren ondoren, biologo batzuk defendatzen dute mutazioa prozesu basikoaren eboluzioa dela (Sueoka, 1962; Nei, 1983, 2005). Teoria mutazionistaren berpizteari neomutazionismo deritzo.

Erreferentziak

• Argos, P., Rossmann, M.G., Grau, U.M., Zuber, A., Frank, G. and Tratschin, J.D. (1979). «Thermal stability and protein structure». Biochemistry 18: pp. 5698-5703.

• Dobzhansky, T. (1951). Genetics and the Origin of Species, 2ª ed.. Columbia University Press, New-York

• Galtier, N. and Lobry, J.R. (1997). «Relationships between genomic G+C content, RNA secondary structure, and optimal growth temperature in prokaryotes». Journal of Molecular Evolution 44: pp. 632-636.

• Gu, X., Hewett-Emmett, D. and Li, W-H. (1998). «Directional mutational pressure affects the amino acid composition and hydrophobicity of proteins in bacteria». Genetica 102/103: pp. 383–391. [1]

• Graur, D. y [Wen-Hsiung Li (2000). Fundamentals of Molecular Evolution (second edition). Sinauer Associates. ISBN 0-87893-266-6.

• Muto, A. and Osawa, S. (1987). «The guanine and cytosine content of genomic DNA and bacterial evolution». Proceedings of the National Academy of Sciences 84: pp. 166-169. [2]

• Nei, M. (1983). «Genetic polymorphism and the role of mutation in evolution». En In: Koehn, P.K. and Nei, M.. Evolution of genes and proteins. Sinauer Association, Mass. pp. 165–190.

• Nei, M. (2005). «Selectionism and Neutralism in Molecular Evolution». Molecular Biology and Evolution 22(12): pp. 2318-2342.

• Singer, C.E. and Ames, B.N. (1970). «Sunlight ultraviolet and bacterial DNA base ratios». Science 170: pp. 822-826.

• Sueoka, N. (1962). «On the genetic basis of variation and heterogeneity of DNA base composition». Proceedings of the National Academy of Sciences 48: pp. 582–592. [3]

• Sueoka, N. (1964). «On the evolution of informational macromolecules». En En: Bryson, V. and Vogel, H.J.. Evolving genes and proteins. Academic Press, New-York. pp. 479-496.

• Tax, S., and Callender, C., ed (1960). Evolution After Darwin: The University of Chicago Centennial. University of Chicago Press, Chicago

Kanpo estekak

"Genetics and the origin of species" liburuaren bigarren orrialdea.

[1]

Datuak: Q1955828